Monster Paradise – ตอนที่ 1650 ตายซะ

ตอนที่ 1650 ตายซะ

หลินฮวงเก็บศพของภูเขาดําและสายไป และหันไปมองสนามรบอื่น

การต่อสู้ระหว่างสามไรเดอร์ หมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานานมาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

สองในสามไรเดอร์บาดเจ็บสาหัส

หญิงสาวสายสนับสนุนนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้บ่มเพาะที่เดินบนวิถีจิตเทวะกับวิญญาณเทพเป็นหลัก

นางใช้มีดบินพลังจิตเพื่อก่อกวนหมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานาน ไม่ใช่แค่นั้น นางยังใช้การโจมตีทางมิติอีกด้วย

หลินฮวงพลันคาดเดาถึงตัวตนของอีกฝ่ายได้ทันที นางน่าจะเป็นพูดพล่าม คนที่บุกเคียวแห่งความตายและฆ่าซุนจ้าน

ในบรรดาคนที่ภูเขาดําพามาครั้งนี้ มีแค่นางที่บ่มเพาะวิญญาณเทพเป็นหลัก

ราวกับว่านางสัมผัสได้ว่าการต่อสู้ทางนี้จบลงแล้ว พูดพล่ามจึงเหลือบมองสนามรบทางหลินฮวงและเห็นเขามองนาง ไม่ใช่แค่นั้น ภูเขาดํา สายลับกลับไม่พบให้เห็นแล้ว

เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนแผ่นหลังนางทันที และก็ตัดสินใจทิ้งเพื่อนทั้งสองโดยไม่ลังเล พยายามหลบหนีออกจากสนามรบ

วินาทีนั้น มุมปากของหลินฮวงขดขึ้นเป็นรอยยิ้ม

ถ้าอีกฝ่ายไม่พยายามหนี มันคงไม่เหมาะที่เขาจะไปแทรกแซง เหนือสิ่งอื่นใด นางคือศัตรูของหมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานาน

แต่ทว่า ตอนนี้ที่นางหนี มันจึงมอบข้ออ้างในการโจมตีให้เขา

มันไม่ใช่เพื่อปล้นนิ้วทองคําเพิ่ม แต่เพราะนางฆ่าคนในศูนย์ใหญ่เคียวแห่งความตาย หลินฮวงรู้สึกว่าการนําศพนางกลับไปเคียวแห่งความตายจะเหมาะกว่า

ถ้านางไม่หนีและลงเอยด้วยการโดนหมัดเหล็กหรือผู้เล่นในตํานานฆ่า มันคงน่าอึดอัดที่จะขอศพ

พูดพล่ามหนีสุดชาติเกิด นางแค่อยากหนีให้พ้นสนามรบก่อนคนอื่นจะรู้ตัว และจากนั้นก็เรียก ประตูมิติ

แต่ทว่า ก่อนนางจะได้ถอยไปไกลเกินพันกิโลเมตร เสียงก็ดังข้างหูนาง

“เจ้าจะไปไหน?”

ทันทีที่สิ้นเสียง แมวดําก็ปรากฏขึ้นตรงหน้านาง ขวางทางนางไว้

หางทั้งเก้าของมันสะบัดเหมือนมีชีวิต

ในเวลาเดียวกัน พูดพล่ามก็รู้สึกว่าตัวนางหยุดชะงักอย่างกะทันหัน ตัวนางเหมือนจะโดนยับยั้งไว้ด้วยพลังที่มองไม่เห็น

มันเหมือนกับตอนพวกนางเพิ่งเข้าเขตดาวนักล่าปีศาจมาไม่ผิด

“บ่วงมิติ?!”

พูดพล่ามรู้สึกหนาวสั่น รูม่านตานางพลันเปลี่ยนเป็นสีดําสนิท

วินาทีต่อมา ตัวของแมวปาเก้าหางก็สั่นงก และบ่วงมิติก็ลบหายไปทั้งอย่างนั้น

“น่าสนใจ!” หลินฮวงเลิกคิ้ว

นางได้ควบคุมแมวปาเก้าหางโดยใช้วิชาลับวิญญารเทพ ต้องรู้ว่าพลังของวิญญาณเทพของแมวป่าเก้าหางในตอนนี้คือจุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นต่ําแล้ว

ในแง่ระดับผนึกเต๋า แมวป่าเก้าหางมีถึงสิบ ส่วนพูดพล่ามน่าจะมีผนึกเต๋าแค่เจ็ดหรือแปดเท่านั้น

หลังเป็นอิสระจากบ่วงมิติ พูดพล่ามก็ไม่กล้าหยุด เหตุผลคือ นางรู้ว่าหลินฮวงมีมอนสเตอร์”มากกว่าหนึ่ง ไม่ใช่แค่นั้น ภูเขาดํากลับยังโดน มอนสเตอร์ “กลุ่มนี้ฆ่าตาย

นางไม่มีความมั่นใจพอจะปะทะกับศัตรูที่แม้แต่จ้าวเทวะขั้นกลางสองคนยังล้มไม่ได้

แต่ทว่า นางไม่มีความเร็วของภูเขาดํา นางจึงหนีไปไม่ได้ไกลก่อนพบการโจมตีผสานจากวิญญาณเทพ

แมวป่าเก้าหางที่โดนควบคุมก่อนหน้าโจมตีด้วยความโกรธเคือง กรงเล็บแหลมมันตวัดออกไปส่งคมดาบมิตินับไม่ถ้วนใส่พูดพล่ามเหมือนตาข่าย

แทบจะทันที ผีเสื้อมรณะก็โจมตีด้วย ปีกมันกระพือเล็กน้อยและคลื่นความตายที่มองไม่เห็นก็กระจายไปทั่วหมู่ดาว

นี่ตามมาด้วยการโจมตีจากแมมมอธจอมทําลายและวิญญาณเทพอื่น

รูม่านตาของพูดพล่ามเปลี่ยนเป็นสีดําสนิทอีกครั้ง และเลือดดําก็เริ่มไหลออกจากตานาง

นางปลดปล่อยการโจมตีวิญญาณเทพอีกครั้งที่กระเพื่อมไปทั่วหมู่ดาวเหมือนคลื่นน้ํา

การโจมตีทําให้วิญญาณเทพทั้งหมดมีนงง

แต่ทว่า ตอนการคลื่นพลังวิญญาณเทพไปถึงตัวสมเสร็จฝันร้าย สมเสร็จฝันร้ายก็ส่งเสียงคู่ร้องออกมา

พูดพล่ามกระอักเลือดคําโต และในเวลาเดียวกัน วิญญาณต่อสู้ที่เหลือก็ได้สติ

หลินฮวงสัมผัสได้ชัดถึงการปะทะในครั้งนี้

สมเสร็จฝันร้ายได้ครอบครองระดับพลังของจ้าวเทวะขั้นต่ํา และพลังวิญญาณเทพมันก็คือจุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นต่ําแล้ว แต่ทว่า มันถนัดพลังวิญญาณเทพเป็นพิเศษและสามารถใช้การโจมตีด้านวิญญาณเทพได้เทียบเท่าจ้าวเทวะขั้นกลาง

ในความเป็นจริง สมเสร็จฝันร้ายกับพูดพล่ามถือได้ว่าสูสีกันในการปะทะระหว่างวิญญาณเทพ

อย่างไรก็ตาม พูดพล่ามมีหลายเป้าหมายเกินไป ดังนั้นพลังโจมตีของนางจึงลดลง นางจึงบาดเจ็บจากการโต้กลับของสมเสร็จฝันร้าย

ถ้าสู้กันตัวต่อตัว หลินฮวงรู้สึกว่าโอกาสที่สมเสร็จฝันร้ายจะล้มพูดพล่ามได้นั้นคือ 50-50

ถึงแม้ผู้หญิงคนนี้จะเป็นแค่จ้าวเทวะขั้นต่ํา ความสามารถโดยรวมของนางก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าสายนัก

หลินฮวงโจมตีอย่างไร้ปราณี ในเวลาเดียวกัน เขาก็พบว่ามันค่อนข้างน่าขันที่ได้เห็นวิญญาณต่อสู้ของเขาโมโหซ้ําแล้วซ้ําเล่า

สายฟ้าสีแดงเลือดนับสิบพลันพุ่งออกจากแขนเสื้อของเขา

พอสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามนี้ พูดพล่ามกลับไม่หลบ นางกลับใช้วิชาเดิม หันหัวไปมองหลินฮวง

รูม่านตาดําของนางมีเลือดไหลซึมออกไม่หยุดขณะที่คลื่นพลังวิญญาณเทพของนางพุ่งใส่หลินฮวง

ความคิดของนางเรียบง่าย ในเมื่อนางไม่อาจหลบหนีจากวงล้อมของ “มอนสเตอร์” งั้นนางก็จะโจมตีนายพวกมัน ต่อให้นางฆ่าหลินฮวงไม่ได้ การทําให้เขาบาดเจ็บก็จะเพิ่มโอกาสรอดให้นาง

แต่ทว่า พูดพล่ามก็ต้องกรีดร้องลั่นออกมาหลังนางปลดปล่อยวิญญาณเทพออกไป

ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของนางก็ระเบิดทันที เบ้าตานางกลายเป็นรูเลือดสองรู

คลื่นพลังวิญญาณเทพของนางได้ย้อนกลับมา

เหนือสิ่งอื่นใด หลินฮวงครอบครองพลังวิญญาณเทพที่จุดสูงสุดของจ้าวเทวะขั้นสูง เขาห่างจากการเป็นจ้าวเทวะขั้นสูงสุดแค่ก้าวเดียว ไม่ใช่แค่นั้น เขายังมีอาวุธเซียนสายจิตวิญญาณในวิญญาณเทพของเขาด้วย ซึ่งช่วยเพิ่มพลังวิญญาณเทพของเขา

การโจมตีของพูดพล่ามจึงไม่ได้ผลไป แถมยังเป็นผลให้วิญญาณเทพของนางแตกสลาย

ขณะที่พูดพล่ามกําลังร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด คลื่นสายฟ้าสีแดงเลือดก็ตวัดผ่านอากาศ เจาะทะลุหน้าผากนางโดยตรง

วิญญาณต่อสู้ทั้งหลายมองหลินฮวงด้วยอารมณ์ต่างๆนานาบนหน้าพวกมัน

ทั้งสิบได้ล้อมพูดพล่าม และโจมตี แต่ล้มเหลวถึงสองครั้ง แต่ทว่า แค่การโจมตีเดียว หลินฮวงกลับฆ่าผู้บ่มเพาะสายจิตวิญญาณคนนี้ได้ง่ายๆ

หลังใช้จิตเทวะเพื่อนําศพของพูดพล่ามกลับมาเก็บไว้ หลินฮวงก็หันไปมองทางสนามรบอื่น

การต่อสู้ของหมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานานจบลงแล้ว ด้วยจ้าวเทวะขั้นต่ําสองคนที่โดนฆ่าตายคาที่

การต่อสู้ของพวกเขาดูเหมือนกินเวลานานมาก แต่จริงๆแล้ว มันผ่านไปไม่ถึงสิบนาที

มันรู้สึกนานมากเพราะการต่อสู้ทางฝั่งของหลินฮวงจบเร็วเกินไป

หลังเก็บสินสงคราม หมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานานก็เข้ามาหาหลินฮวง ใบหน้าพวกเขาเต็มไปด้วยความซับซ้อน

แม้พวกเขาจะไม่เห็นการต่อสู้ของหลินฮวงแบบเต็มที่ พวกเขาก็ยังแอบสังเกตเป็นระยะ ดังนั้น พวกเขาจึงได้เห็นตอนหลินฮวงฆ่าสองจ้าวเทวะขั้นกลางและพูดพล่าม

พอพบว่าสมาชิกใหม่มีความสามารถน่ากลัวเช่นนี้ พวกเขาก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรออกมาดี

แต่ทว่า หลินฮวงกลับเป็นฝ่ายริเริ่มชวนคุยกันตอนเห็นว่าทั้งคู่รู้สึกอึดอัดแค่ไหน

“ขอบใจพวกเจ้ามากที่มาช่วย ถ้ามีอะไรที่ต้องการความช่วยเหลือจากข้าในอนาคต ข้าจะช่วยแน่ถ้าข้าช่วยได้”

“อย่าพูดนั้น เราสองคนแทบไม่ได้ช่วยเลย เราแค่มาเพื่อเก็บเกี่ยวผู้เล่นในตํานานยิ้มแห้ง”

“ด้วยความสามารถของเจ้า เจ้าไม่ต้องการความช่วยเหลือเลย ข้าไม่เข้าใจเลยว่าเจ้าขอให้เราสองคนมาทําไม” หมัดเหล็กดูเหมือนยังไม่ฟื้นคืนสติ

“ข้าไม่รู้ถึงความสามารถจริงของพวกมัน ข้าจึงขอให้พวกเจ้ามาช่วยไว้ก่อน” หลินฮวงเปิดเผยความจริงแค่ส่วนหนึ่ง เขาไม่บอกว่าความสามารถของเขาพุ่งทะยานหลังขอให้พวกเขามาช่วย

แม้คําตอบจะดูไม่ค่อยน่าเชื่อ ทั้งสองก็ยังเลือกเชื่อ

“แล้วแผนเจ้าหลังจากนี้ละ?เจ้าจะไปจักรวาลไหม?” หมัดเหล็กอดถามไม่ได้

“ข้าน่าจะยังไม่ออกจากมหาพิภพ ยังมีหลายอย่างที่ข้าต้องทําที่นี่” หลินฮวงสายหัว

“ซึ่งหมายความว่าเราจะยังติดต่อกันได้?”ผู้เล่นในตํานานพูดด้วยรอยยิ้ม

“แน่นอนสิ เราคือสหายกัน”หลินฮวงยิ้มและพยักหน้า

“พูดถึงสหาย “สีหน้าของหมัดเหล็กเปลี่ยนไป”ข้าคิดว่ามีโอกาส 80%ที่กระต่ายเจ้าเล่ห์นั่นจะเป็นหนอน!”

“80%อะไรละ มันคือ 100%ต่างหาก!”ผู้เล่นในตํานานพูด”ไม่งั้น พวกไรเดอร์จะรู้ว่าต้องส่งสมาชิกทั้งหมดมาล่าเราได้ไง?!”

ทั้งสองได้รู้จากหลินฮวงว่าเขาส่งข้อความขอความช่วยเหลือไปให้แค่สามคน

กระต่ายเจ้าเล่ห์เป็นคนเดียวที่ไม่ตอบ

ดังนั้น กระต่ายเจ้าเล่ห์จึงต้องเป็นคนที่ปล่อยข้อมูลให้ไรเดอร์

“กระต่ายเจ้าเล่ห์มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งไหม?”หลินฮวงมองทั้งคู่

“ข้ารู้ว่าเขาเคยอยู่เมืองไหน แต่ข้าไม่มั่นใจว่าที่อยู่หลักเขาคือที่ไหน” หมัดเหล็กตอบด้วยรอย

“ข้าคิดว่าเราสามารถไปเยี่ยมเขากันได้” หลินฮวงมองทั้งสองด้วยรอยยิ้ม

“ข้าเองก็คิดงั้น!”

“เยี่ยม!”