ตอนที่ 1660 ไป่กับเถิงหรานเลื่อนเป็นจ้าวเทวะแล้ว
หลังเห็นผู้เล่นในตํานานออกไป หลินฮวงก็เข้าอาณาจักรเสมือนอีกครั้งและหลอมเขตแดนเทพทั้งสามที่เพิ่งได้รับ
หลังการหลอมรอบนี้ จํานวนห่วงโซ่ลําดับเทพที่บัญญัติเทพของเขารองรับได้ก็มาก ถึง153600สาย
สําหรับจํานวนห่วงโซ่ลําดับเทพรวมในเขตแดนเทพของเขา พวกมันเพิ่มเป็นกว่า637800
ความสามารถของหลินฮวงเพิ่มขึ้นมาก
หลังกลับจากอาณาจักรเสมือน เขาก็รอให้หยางหลิงปลดผนึกแหวนอย่างอดทน
เพื่อฆ่าเวลา เขาเลือกร้านอาหารที่มีรีวิวดีและต้องต่อคิวเพื่อกิน การต่อแถวนั้นใช้เวลาถึงชั่วโมงครึ่ง
หลินฮวงกลับห้องเขาหลังมื้อกลางวัน ขณะที่เขากําลังจะงีบหลับ เขาก็พลันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายคุ้นเคย
วินาทีที่หลินฮวงสัมผัสได้ บางคนก็มาเคาะประตูห้องเขา
ตอนเขาเปิดประตู เขาก็เห็นไป่กับเถิงหราน
สิ่งที่ทําให้เขาแปลกใจคือไป่กับเถิงหรานได้เลื่อนเป็นเทพสวรรค์ขั้นเก้า พวกมันเกินกว่าไคลี่ไปแล้ว
“ความเร็วของพวกเจ้า”
“เราเข้าหุบเหว” เถิงหรานพูด สีหน้าเขาดูหน่ายใจ เขายังเหลือบมองไป่ที่ยืนข้างๆ ก่อนจะตอบกลับ
“…” หลินฮวงพูดไม่ออก” พวกเจ้าสองคนประมาทกันจริง”
ต้องรู้ว่าแม้กระทั่งหลินฮวงก็ไม่กล้าเข้าหุบเหวแม้จะด้วยระดับความสามารถปัจจุบัน
“เราล่าแค่ชั้นนอก และถ้าเราสัมผัสถึงความผันผวนผิดปกติในหุบเหว เราจะถอยทันที”ไป่อธิบายอย่างสงบ
โดยธรรมชาติ หลินฮวงตระหนักถึงความวิตกของไป่ดี ไป่แค่พยายามจะทําสุดความสามารถ เพื่อหวังจะเป็นมือขวาของหลินฮวง แต่ทว่า ช่องว่างระหว่างความสามารถพวกเขาเพิ่มขึ้นจนถึงจุดที่มอนสเตอร์ไม่อาจสู้กับศัตรูของหลินฮวงได้
แต่ทว่า หลินฮวงเองก็รู้ว่ามันเป็นเพราะโชคดีที่พวกไป่สามารถกลับมาได้อย่างปลอดภัย
ตามกรอบเวลาที่ไป่กับเถิงหรานเลื่อนเป็นเทพสูงสุด พวกมันต้องเข้าหุบเหวก่อนหลินฮวง การออกจากหุบเหวของพวกมันรอบนี้ก็คงพอๆกับกลุ่มของใต้สวรรค์และเขา
ระหว่างนั้น หุบเหวอยู่ในช่วงจําศีล
“ความจริงที่พวกเจ้าสองรอดมาได้เป็นเพราะโชคล้วนๆ” น้ําเสียงของหลินฮวงเต็มไปด้วยการตําหนิ” หุบเหวดันอยู่ในช่วงจําศีลพอดี”
“การสํารวจก่อนหน้านี้ของแดนเทพอาจกระตุ้นยอดฝีมือหุบเหวหลายคนให้ตื่น ตอนพวกเจ้าสองคนออกจากการปิดประตูบ่มเพาะครั้งนี้ อย่าเข้าหุบเหวอีก คุณสมบัติคืนชีพของสวรรค์มอนสเตอร์มีจํากัด ถ้าพวกเจ้าสองคนโดนจ้าวเทวะฆ่าตาย พวกเจ้าจะตายจริง”
“ไม่น่าแปลกที่จํานวนมอนสเตอร์ในหุบเหวจู่ๆก็เพิ่ม” เถิงหรานพึมพํา
จากด้านข้างเถิงหราน ไป่เงียบ มันไม่ชัดเจนว่าเขายึดถือคําพูดหลินฮวงมาใส่ใจไหม
“เอาล่ะ มากับข้า” หลินฮวงอัญเชิญประตูไปเขตแดนเทพหลังพูดจบ เขานําทั้งสองไปวังจอมเทพ
ตอนพวกเขามาถึงตรงหน้าวังจอมเทพ เถิงหรานก็มองซ้ายมองขวา สํารวจสภาพแวดล้อม
ในทางกลับกัน ไป่เอาแต่เงียบ เขาแค่เหลือบมองอีกาทองคําสามขา จากนั้นก็เบือนสายตาหนี
หลังผลักเปิดประตูและเข้าวังจอมเทพ เถิงหรานก็อดถามหลินฮวงไม่ได้พอไม่เห็นใคร
“นายท่าน กลุ่มของแลนเซล็อตยังไม่มาหรือ?”
นี่เป็นเรื่องที่ไป่สนใจเช่นกัน
“กลุ่มนั้นยกระดับเสร็จและออกไปแล้ว”
ตอนเขาพูดเช่นนี้ หลินฮวงจงใจเหลือบมองดูปฏิกิริยาของไป่ ตามคาด ไป่แสดงสีหน้าออกมาเล็กน้อย แต่ทว่า นี่ก็แค่ชั่วขณะก่อนเขาจะกลับเป็นปกติ”
“เร็วขนาดนั้น! สีหน้าของไป่เต็มไปด้วยความสับสน
“วังจอมเทพมีพลังเร่งเวลา กระแสเวลาในนี้สามารถเร่งความเร็วได้หมื่นเท่า” หลินฮวงอธิบาย” ตามกระแสเวลาในโลกภายนอก ทั้งสองใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีหรือน้อยกว่านั้นเพื่อเลื่อนจากชนชั้นสี่เป็นหก”
“แล้วระดับพลังเล่า?มันไม่ควรสูงกว่าพวกเราใช้ไหม?”
“ก่อนพวกมันจะไป มันต่ํากว่าเจ้าจริง” หลินฮวงพูดด้วยรอยยิ้ม
ริมฝีปากของเถิงหรานโค้วงเล็กน้อย” พวกมันเลื่อนเป็นขั้นเก้าหลังยกระดับชนชั้นหรือ?”
“ทั้งสามทะลวงเป็นจ้าวเทวะแล้ว” หลินฮวงบอกความจริง
สีหน้าของเถิงหรานแข็งที่อ
ส่วนไป่ อารมณ์ต่างๆปรากฏบนหน้า รวมทั้งตกใจและทึ่ง
แม้ไป่จะพยายามปกปิดอารมณ์ไว้ หลินฮวงก็ยังจับได้
หลินฮวงสังเกตการแสดงอารมณ์ของมอนสเตอร์เขา จากนั้นก็ยิ้ม” ไม่ต้องห่วง พวกเจ้าสองก็จะได้กลายเป็นจ้าวเทวะในไม่ช้า”
“ท่านหมายถึง…ของรางวัล..?”ไป่นึกถึงรางวัลที่หลินฮวงเคยบอก
“เจ้าจะรู้ในไม่ช้า” หลินฮวงยังอุ้บไว้
เนื่องจากมันเป็นรางวัล เขาย่อมไม่อยากเปิดเผยมันล่วงหน้า
หลังบอกทั้งสองให้นั่งสมาธิและปรับลมหายใจ หลินฮวงกบดขยี้การ์ดเลื่อนขั้นสองใบ ซึ่งเข้าตัวไป่กับเถิงหรานไป
การ์ดเลื่อนขั้นที่เขาใช้ตอนนี้ต่างจากที่เขาใช้กับไคลี่เล็กน้อย
ตอนเขาเลื่อนไคลี่ เขาใช้การ์ดเลื่อนขั้นระดับห้า 5 ใบ จริงๆแล้ว เสี่ยวเฮยได้ตั้งข้อจํากัดการ์ดไว้เพื่อจํากัดความสามารถของมอนสเตอร์อัญเชิญ และทําให้หลินฮวงต้องฝึกหนักเพื่อรับการ์ดเพิ่ม
ในความเป็นจริง การทํางานของการ์ดเลื่อนขั้นห้าใบสามารถรวมเป็นใบเดียวได้
เมื่อขีดจํากัดอํานาจถูกปลด เขาย่อมไม่ต้องใช้ห้าใบอีก
และหลังข้อจํากัดถูกปลด หลินฮวงถึงพบว่าเขาโดนเอาเปรียบแค่ไหน
หลังสังเกตการ์ดสองใบที่เปลี่ยนเป็นดวงดาวและเข้าตัวไป่กับเถิงหรานจนก่อตัวเป็นรังไหม หลินฮวงก็เร่งกระแสเวลาในวังจอมเทพเป็นหมื่นเท่าอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ออกวังและกลับดาวริคกี้
ครั้งนี้ เขารออยู่ประมาณสิบนาที เขาแค่นั่งบนโซฟาไม่นาน สอดส่องข่าว ก่อนจะสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากวังจอมเทพ เขาถึงกลับวัง
หลังเห็นว่าไป่กับเถิงหนรานออกจากรังไหมแล้วและกลิ่นอายก็ต่างจากเดิมมาก หลินฮวงกลับไม่คิดตรวจสอบข้อมูลการ์ด เขากลับบอกทั้งสองโดยตรง” ตอนนี้พวกเจ้าสามารถรับรางวัลกันได้แล้ว”
ตอนเขาพูดจบ การ์ดยกระดับจ้าวเทวะสองใบก็ปรากฏในมือเขา ก่อนแปรเปลี่ยนเป็นลําแสงสองสายที่เข้าตัวไป่กับเถิงหรานไป
หลินฮวงเริ่มตรวจดูการ์ดของไป่กับเถิงหรานหลังเขากลับออกจากวัง
“การ์ดมอนสเตอร์ : ไป่”
“ความหายาก : จิตวิญญาณบริสุทธิ์
“ชื่อมอนสเตอร์ : ราชาปีศาจโลหิต”
“ประเภทมอนสเตอร์ : ราชาแวมไพร์”
“ระดับพลัง : เทพสวรรค์ขั้นเก้า”
“สายหลัก : พันธะโลหิต”
“ทักษะหลัก : โรงงานโลหิตเทพสูงสุด กาแล็กซี่โลหิต ปีศาจโลหิตต้องห้าม อาณาจักรปีศาจ โลหิต..”
“ทักษะรอง : อนุภาค…
“อํานาจอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”
* หมายเหตุการ์ด : อย่าเสียแรงมาบ่มเพาะสิ่งนี้!”
“การ์ดมอนสเตอร์ : เถิงหราน”
“ความหายาก : จิตวิญญาณบริสุทธิ์
“ชื่อมอนสเตอร์ : งูเถิงโบราณ”
“ประเภทมอนสเตอร์ : งูกลายพันธุ์โบราณ”
“ฉายา : บรรพชน”
“ระดับพลัง : เทพสวรรค์ชั้นเก้า”
“สายหลัก : เต๋หอก การตรัสรู้ธาตุลม การตรัสรู้ธาตุน้ํา”
“ทักษะหลัก : หอกสังหารเทพ พายุบดขยี้เทพ ภูเขาน้ําแข็ง
“ทักษะรอง : โลกมายา…”
“อํานาจอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”
“หมายเหตุการ์ด : อย่าเสียแรงมาบ่มเพาะสิ่งนี้!”
ก่อนหลินฮวงจะได้มีเวลาดูการ์ดให้ถี่ถ้วน แรงสั่นสะเทือนก็มาจากวังจอมเทพอีก
ไป่กับเถิงหรานเลื่อนเป็นจ้าวเทวะแล้ว!
