ตอนที่ 522 ชิ้นส่วนใหม่
ติดตามแฟนเพจอัพเดทข่าวสารอ่านนิยายก่อนใครได้ที่ FB: ND Translate นิยายแปลไทย
โจวเหวินเหลียงพยักหน้าก่อนที่จะพูดตอบกลับมา “เจ้าพูดถูกแล้วล่ะ จากการพูดคุยกันเมื่อครู่นี้ ข้าก็ได้รู้ว่ามหาวายร้ายจีไม่ได้ใจร้อนอย่างที่ทุกคนลือกัน นอกจากนี้เขายังเป็นคนค่อนข้างมีเหตุผลอีกด้วย”
“ตอนนี้พวกเราจะทําอะไรต่อ?” หวังเจียนรางถามออกมา
“ไม่จําเป็นจะต้องทําอะไร พวกเราก็แค่อยู่ที่นี่ต่อ เมื่อหลินซินตายจากไป มหาวายร้ายจีก็จะปล่อยตัวพวกเราเอง สิ่งที่สําคัญที่สุดก็คือการพูด ต่อจากนี้พวกเราห้ามพูดผิดเด็ดขาด”โจวเหวินเหลียงพูดเตือนทุกคน
“อืม”
ในขณะเดียวกัน ณ ศาลาทางใต้ของศาลาปีศาจลอยฟ้า
ผู้อาวุโสทั้งสี่ได้มารวมตัวกันแล้ว
เล้งลั่ว ฝานลี่เทียน ฮั่ววูเดํา และซูยู่ชูต่างก็ผลัดกันศึกษาชุดเกราะตรงหน้า หลังจากที่ได้รู้เหตุการณ์ทั้งหมดที่ผู้อาวุโสของสถานศึกษาไท่ซูได้พูดเอาไว้ ทั้งสี่คนต่างก็ใช้ความคิดอย่างหนัก
ผ่านไปครู่หนึ่งลูโจวก็ได้พูดออกมา “ผู้อาวุโส พวกเจ้าคิดว่าไงกัน?”
เล้งลั่วเป็นคนแรกที่ตอบกลับมา “ลวดลายบนเกราะจะต้องเป็นเขตแดนพลังไม่ผิดแน่ แต่ข้า ไม่เคยเห็นลวดลายแบบนี้มาก่อน ข้าไม่คิดว่าจะมีใครในโลกสาสามารถสร้างลวดลายแบบนี้ขึ้นมา
“ข้าเองก็คิดเหมือนกัน”
“ข้าเองก็เห็นด้วย” ฮั่ววูเพูดแทรก
ผู้อาวุโสชายทั้งสามต่างก็สบตากัน ทุกคนต่างก็แบ่งปันความคิดเห็นที่คล้ายคลึงกัน
สู่โจวเหลือบมองไปที่ซูยู่ชู ในตอนนี้นางยังคงนิ่งเงียบ
ซูยู่ชูกลอกตามองไปยังชายชามทั้งสาม หลังจากนั้นนางก็ได้ถามออกมา “นี่มันใช่ชุดเกราะของหลินซินจริงๆ เหรอพี่ใหญ่?”
“ใช่แล้ว” สู่โจวนึกขึ้นได้ว่าซูยู่ชูเองเคยเป็นยอดฝีมือของชาวลัทธิขงจื้อมาก่อน ชาวลัทธิขงจี้อมีรากฐานเดียวกันกับหลินซินนั่นเอง
ซูยู่ชูพูดต่อ “ข้าที่ได้ยินว่าหลินซินสมรู้ร่วมคิดกับองค์รัชทายาท ข้าก็นึกอะไรขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง”
“แล้วมันคืออะไรกันล่ะ?”
“ย้อนกลับไปในตอนที่ข้าฝึกฝนตัวเองจนมีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบ ในตอนนั้นข้าดูกองค์จักรพรรดิเชิญให้เข้าเฝ้า พวกเราได้พูดคุยกันถึงความเห็นและประสบการณ์ของการมีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบ องค์จักรพรรดิเคยถามข้าว่าข้าได้ตั้งตารอพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบบ้างรึเปล่า ในตอนนั้นข้ายิ้มให้ก่อนที่จะบอกว่ามันไม่มีอยู่จริง เมื่อมองย้อนกลับไปองค์จักรพรรดิคงจะรู้อยู่ก่อนแล้วว่าพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบมีอยู่จริง ชุดเกราะนี่จะต้องถูกสร้างขึ้นโดยผู้ที่มีพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบอย่างแน่นอน”
เล้งลั่ว ถั่ววูเด้ และฝานลี่เทียนตกใจกับคําพูดของซูยู่ชูมาก เป็นที่รู้กันดีว่าชาวลัทธิขงจื้อนั้นเชี่ยวชาญในเรื่องของเขตแดนพลัง ถ้าหากนางเป็นคนพูดทุกอย่างด้วยตัวเอง ก็คงจะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องไปสงสัยคําพูดนาง
“ถ้าหากข้ามองไม่ผิด เมื่อเขตแดนพลังถูกเปิดใช้งาน เมื่อนั้นมันจะต้องสร้างพลังอันแข็งแกร่งให้กับผู้สวมใส่ได้ แม้แต่ผู้มีพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบเองก็คงจะรับมือได้ยากแน่!”
ทุกๆ คนต่างก็หายใจเข้าอย่างรุนแรงเมื่อได้ยินเรื่องนี้
ซูฮ่องกงแสดงสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อออกมา “มันมีพลังมากถึงขนาดนั้นเลยอย่างงั้นเหรอ?”
“แน่นอน…เจ้าน่ะยังเด็กและด้อยประสบการณ์ ชาวลัทธิขงจื้ออย่างข้าเชี่ยวชาญการใช้เขตแดนพลังดี ไม่มีอะไรจะต้องแปลกใจเลย”
“ข้าได้เปิดหูเปิดตาแล้วจริงๆ ” ซูฮ่องกงโค้งคํานับ
สู่โจวพยักหน้า “ข้าเข้าใจแล้ว” สู่โจวยกฝามือก่อนที่จะส่งพลังลมปราณเพื่อยกเกราะตัวนั้น
ผู้อาวุโสทั้งสี่และซูฮ่องกงรีบถอยออกมา พวกเขาสังเกตเห็นแสงสีฟ้าจางๆ บนนิ้วของลูโจวดีไม่นานนักตัวอักษรขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น มันเป็นพลังฝ่ามือสละปัญญานั่นเอง
พลังฝ่ามือได้กระแทกไปที่ชุดเกราะ
“ถอยเร็วเข้า” ลูโจวได้พูดออกมาอย่างเร่งรีบ
ผู้อาวุโสทั้งสี่รีบลอยตัวขึ้นก่อนที่จะออกจากห้องโถงไป
“เดี๋ยวก่อน รอ รอข้าด้วย…” ซูฮ่องกงหันหลังกลับก่อนที่จะวิ่งออกไป
ในตอนนั้นเองชุดเกราะก็เริ่มเปล่งแสงสีแดงออกมา
สู่โจวไม่ได้หนีไปไหน ตัวเขาเหลือบมองไปที่ชุดเกราะอย่างไม่คาดสายตา พลังแบบไหนกันถึงจะสามารถจัดการกับผู้มีพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบได้?
ซูวว! ซูวว! ซูวว!
ชุดเกราะยังคงสั่นสะเทือน ลวดลายสีแดงบนชุดเกราะทั้งหมดเริ่มส่องแสงมากขึ้น ลวดลายบนชุดเกราะได้แผ่ไปยังรอบนอกมันเป็นเหมือนกับใยแมงมุมสีแดง
สู่โจวที่เห็นแบบนั้นรู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อยฉันควรจะใช้การ์ดป้องกันดีไหม?”
สู่โจวสัมผัสได้ถึงอันตรายจากพลังของเกราะมันแปลกมากมันแปลกยิ่งกว่าเขตแดนพลังที่อยู่บนโลงศพซะด้วยซ้ํา
ในตอนนั้นเองสู่โจวก็รู้ตัว พลังจากเคล็ดวิชาอักษรสวรรค์มันแข็งแกร่งกว่าพลังของผู้มีอวตารดอกบัวเก้ากลีบอยู่ขั้นหนึ่ง พลังของเคล็ดวิชาอักษรสวรรค์สามารถกระตุ้นพลังวิเศษของชุดเกราะตัวนี้ได้
ซูวว! ซูวว! ซูวว! ซูวว! ซูวว!
“ท่านปรมาจารย์!”
“ท่านอาจารย์”
พลังอันมหาศาลได้ห่อหุ้มไปทั่วศาลาด้วยความเร็วสูง
“ถอยเร็วเข้า!” ซูยู่ชูรีบคว้าซูฮ่องกงก่อนที่จะบินถอยไป
“เป็นอย่างที่คาดไว้จริงๆ พลังของมันเทียบเท่าได้กับพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบ!”
เล้งลั่ว ตั๋วรู่เดํา และฝานลี่เทียนหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทําได้ ใยสีแดงยังคงปกคลุมไปทั่วมันได้แผ่ขยายออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด มันได้แผ่ขยายไปสู่ท้องฟ้าก่อนที่จะจางหายไป
ทุกอย่างได้เงียบสงบอีกครั้ง
ผู้อาวุโสทั้งสี่และซูฮ่องกงยืนนิ่งก่อนที่จะตกตะลึง แม้ว่าเหล่าผู้อาวุโสจะเคยเป็นผู้มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบมาก่อน แต่พวกเขาก็ยังตกใจกับพลังอันแปลกประหลาดที่อันตรายร้ายแรงแบบนั้นได้ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปในขณะที่มองไปยังลานหน้าศาลา ในตอนนี้ไม่มีใครกล้าพูดหรือแม้แต่เคลื่อนไหว
ซูฮ่องกงล้มลงก่อนที่จะนั่งลงบนพื้น ตัวเขาเริ่มกู่ร้องออกมา “ท่านอาจารย์! ท่านอาจารย์ท่านจะตายไม่ได้!ท่านอาจารย์”
“ตาย??
“ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้
แม้ว่าจะคิดแบบนั้นแต่ผู้อาวุโสทั้งหลายก็ยังไม่แน่ใจ ในสายตาของทุกคนจู่โจวเป็นผู้มีพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบตัวจริง แม้ว่าชุดเกราะจะสามารถปลดปล่อยพลังที่เทียบเท่าได้กับผู้ที่มีพลังอวตารดอกบัวเก้ากลีบได้ แต่มีหรือที่ปรมาจารย์ผู้เก่งกาจคนนี้จะต้องตายเพราะเรื่องแบบนี้?
แครึก! แครึก! แครึก!
เสียงของอะไรบางอย่างได้ดังขึ้น
แครึก!
ศาลาทั้งหลังดูเหมือนจะเริ่มพังทลายจนกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ที่พื้นดินเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง ใยสีแดงได้ผ่าศาลาด้วยตัวมันเอง พลังที่ตัดผ่านศาลามันช่างดูราบรื่นและสม่ําเสมออย่างไร้ที่ติ
ตุ้ม!
เศษซากสิ่งก่อสร้างตกลงสู่พื้น และเพราะแบบนั้นจึงทําให้เกิดฝุ่นควัน
“ท่านอาจารย์! นั่น…เอ๊ะ? ท่านอาจารย์ ข้าดีใจจริงๆ ที่ท่านไม่เป็นอะไร!”
เมื่อฝุ่นถูกลมพัดพาไป ทุกๆ คนก็เริ่มมองเห็นชัดเจนยิ่งขึ้น ทุกคนมองเห็นลูโจวยังคงยืนอยู่ที่เดิมตัวเขาไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหน สู่โจวถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีฟ้าจางๆ มันเป็นแสงที่ปกป้องตัวเขาเอาไว้ไม่ให้บาดเจ็บ
“ติ้ง! ได้รับชิ้นส่วนเคล็ดเปิดโลกา ได้รับรางวัลแต้มบุญ: 1,000”
ชิ้นส่วนเคล็ดเปิดโลกา?
สู่โจวเหลือบมองไปที่คัมภีร์เปิดโลกาบนเมนูระบบ มันเป็นอย่างที่ลูโจวคาดไว้ ม้วนคัมภีร์ที่ถูกเปิดใช้งานเริ่มมีตัวอักษรลอยออกมา ภาพที่เห็นมันคล้ายกับการอ่านเคล็ดวิชาส่วนมนุษย์เป็นครั้งแรก นี่ก็หมายความว่าลูโจวสามารถทําสมาธิเพื่อทําความเข้าใจเคล็ดวิชาใหม่ได้แล้วลูโจวได้ตรวจสอบไปยังการ์ดประกันชีวิตที่มี ดูเหมือนว่ามันจะยังอยู่ตรง นั่นก็หมายความว่าลูโจวสามารถต้านทานพลังการระเบิดด้วยพลังจากเคล็ดวิชาอักษรสวรรค์ไว้ได้ ถ้าหากไม่มีพลังวิเศษลูโจวก็คงจะต้องใช้การ์ดป้องกันไร้ที่ติเพื่อป้องกันพลังจากชุดเกราะ สําหรับลูโจวตัวเขาในครั้งนี้รู้สึกเหมือนกับเป็นผู้ชนะ
“พลังของท่านช่างน่าทึ่งจริงๆ ท่านปรมาจารย์!”
“ข้ารู้สึกประทับใจในท่านจริงๆ พี่ใหญ่”
“แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่ามันเป็นวิชาอะไร แต่มันจะต้องมีพลังมากกว่าผู้มีพลังอวตารดอกบัวแปดกลีบอย่างแน่นอน”
ฮัวรู่เด้ตกตะลึงจนพูดไม่ออก ตัวเขารีบรวบรวมสติก่อนที่จะพูดออกมา “ในตอนที่ข้ามาศาลาปีศาจลอยฟ้าเป็นครั้งแรก ในตอนนั้นข้ายังสามารถประชันฝีมือกับท่านปรมาจารย์ได้แม้ว่าข้าจะพ่ายแพ้แต่ข้าก็ยังไม่เสียใจ แต่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าข้าจะเทียบเคียงท่านไม่ได้แล้ว คงจะไม่มีผู้ฝึกยุทธคนไหนเหนือไปกว่าท่านได้แล้ว”
ผู้อาวุโสทั้งสี่ต่างก็พูดชมเชย
ซูฮ่องกงเองก็ตกตะลึงเช่นกัน ตัวเขาที่กําลังจะเอ่ยปากพูดตามถูกลูโจวถามออกมาซะก่อน “เจ้าแปดเจ้านั่งลงบนพื้นทําไมกัน?”
“เอ่อ…” ซูฮ่องกงรีบลุกขึ้นยืน ตัวเขารีบสะบัดเสื้อผ้าอยู่หลายครั้ง “ท่านอาจารย์ ข้าจะทบทวนสิ่งที่ข้าได้ทําลงไปเอง”
“ทบทวน?”
ซูฮ่องกงยังคงตบตีตัวเอง
“พอได้แล้ว” สู่โจวเพิ่งจะได้เคล็ดวิชาใหม่มา ตัวเขาในตอนนี้อารมณ์ดีเกินกว่าจะสั่งลงโทษซูฮ่องกง“บอกหลินซินว่าข้าเปลี่ยนใจแล้ว ข้าต้องการหัวของเจ้านั่นภายในเจ็ดวัน”
