ทันใดนั้น ควินน์ก็ได้ยินฝีเท้าของตัวอะไรสักอย่าง ที่วิ่งเข้ามาหาเขาด้วยความเร็วที่น่าตกใจ ในขณะที่เขาหันกลับไป สัตว์อสูรตัวนั้นก็อยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา
มันมีขนาดเท่ากับสุนัขพันธุ์ใหญ่ที่มีหัวเป็นหนู ลำตัวสีดำ มีขาสี่ขา ให้พูดก็คือมันมีลักษณะเหมือนกับหนูยักษ์ ทว่าส่วนอื่นในร่างกายรอบแขนของมันคือมัดกล้าม ในขณะที่ช่วงลำตัวของมันผอมกระร่อง ผอมมากๆจนกระทั่งเห็นกระดูกซี่โครง
ควินน์แทบตั้งสติไม่อยู่ เขาตอบโตไปตามสัญชาตญาณด้วยการเหวี่ยงมือออกไปพร้อมกับสกิลโลหิตฟาดฟัน การโจมตีปะทะเข้ากับสัตว์อสูรและส่งผลให้ตัวมันกระเด็นไป สกิลของเขาสร้างบาดเเผลขนาดใหญ่ไว้บนหน้าท้องของสิ่งมีชีวิตตัวนั้น และเลือดสีดำของมันก็เริ่มไหลทะลักออกมาจากบาดเเผล
ในขณะที่สัตว์อสูรกำลังใช้เวลาฟื้นฟูตัวเอง ควินน์ก็ตัดสินใจใช้สกิลตรวจสอบทันที
[ ชื่อ : Rattaclaw (หนูจอมตะปบ) ]
[ สัตว์อสูรระดับทั่วไป ]
[ HP : ? ]
[ ? ]
ไม่เหมือนกับมนุษย์ เมื่อควินน์ใช้สกิลนี้ทีไร หน้าจอสถานะของเขาจะแสดง HP และ กรุ๊ปเลือดเสมอ แต่ในกรณีนี้ เขาได้รับข้อมูลเพียงชื่อและระดับพลังของสัตว์อสูรตรงหน้าเท่านั้น
ทว่า เมื่อเห็นระดับความสามารถของสัตว์อสูร ควินน์ก็รู้สึกกลัวน้อยลง เขากำลังอยู่ในดาวเคราะห์ที่ตัวเองไม่รู้จัก แค่เพราะพวกมันมีขนาดเล็กไม่ได้หมายความว่าจะมีระดับพลังที่ต่ำกว่าเขา อย่างไรก็ตาม อะไรสักอย่างที่ไม่ต่างกันกับหนูยักษ์ตัวนี้ แม้แต่ควินน์ก็คงสามารถจัดการกับมันได้แน่ๆ
หนูจอมตะปบฟื้นฟูร่างกายของมันและพุ่งเข้าใส่ควินน์เป็นครั้งที่สอง เมื่อเห็นว่าสกิลโลหิตฟาดฟันสร้างความเสียหายต่อมันได้มากขนาดไหน เขาก็รออย่างใจจดใจจ่อให้สัตว์อสูรตัวนี้เข้ามาใกล้ๆอีกครั้ง
“โลหิตฟาดฟัน!”
ควินน์ประเมินความเร็วและการตอบสนองของหนูจอมตะปบต่ำไป มันเรียนรู้จากครั้งที่แล้วว่ามันต้องระวังอะไร มันจึงกระโดดไปด้านข้างเพื่อหลบการโจมตีของเขา
ต่อจากนั้น มันก็เร่งฝีเท้าเพื่อเพิ่มความเร็วและกระโจนใส่ควินน์
เป็นจังหวะที่ทันเวลาพอดี ควินน์ยัดถุงมือสัตว์อสูรที่ตัวเองสวมอยู่เข้าไปในปากของหนูจอมตะปบ แล้วฟันซี่ใหญ่ของมันก็ขบถุงมือของเขาจนเกิดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าด
[ การป้องกัน +1 ]
[ ความทนทานของอาวุธลดลง 50 % ]
[ ความแข็งแรงลดลงเป็น 2 จาก (3) ]
“ไอ้ตัวแสบ! ออกไปจากฉันเลยนะ!” ควินน์ตะโกนขณะที่เหวี่ยงแขนไปมาเพื่อสะบัดเจ้าตัวนี้ให้หลุด แต่มันกลับเกาะหนึบอย่างแนบแน่นไม่ยอมปล่อย
ด้วยความที่เจ้าสัตว์อสูรตัวนี้ติดอยู่กับแขนของเขา มันอันตรายเกินไปที่จะใช้สกิลโลหิตฟาดฟัน อีกทั้งตัวมันยังแนบชิดจนใช้สกิลอัดกระแทกไม่ได้ สิ่งที่เหลืออยู่จึงเป็นการโจมตีแบบดั้งเดิมเท่านั้น
ควินน์จึงเริ่มทุบไปที่หัวของหนูจอมตะปบซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยมืออีกข้าง การกระแทกในแต่ละครั้งส่งผลให้เลือดสีดำพุ่งออกมาจากสัตว์อสูรตัวนี้ การกระหน่ำทุบอย่างรุนแรงนั้นสร้างความเจ็บปวดให้กับมันอย่างเเสนสาหัส และเมื่อโจมตีต่อเนื่องอย่างไม่หยุด การเกาะหนึบก็เริ่มคลายออกช้าๆ
“ถ้าแกอยู่ห่างฉันตั้งแต่แรก แกก็รอดแล้ว!” ควินน์ตะโกนทั้งยังชกไปที่หนูยักษ์ตัวนี้ไปเรื่อยๆ จนในที่สุดการเกาะแนบแน่นของมันก็หลุด และร่างของมันก็ร่วงลงสู่พื้น
ราวกับว่าควินน์เพิ่งออกมาจากหนังสยองขวัญ เพราะตอนนี้ แขนและเสื้อผ้าของเขาเต็มไปด้วยเลือดสีดำที่น่าสะอิดสะเอียน แต่เขากลับไม่สนใจเลย เพราะมีข้อความปรากฏขึ้นพร้อมกับข่าวดี
[ สัตว์อสูรระดับทั่วไป หนูจอมตะปบ พ่ายแพ้แล้ว ]
[ ได้รับ Exp 100 แต้ม ]
[ สัตว์อสูรระดับทั่วไปตัวแรกที่สังหารได้ โบนัส Exp 200 แต้ม ]
[ โบนัสสำหรับการสังหาร หนูจอมตะปบ ครั้งแรก ได้รับ 100 Exp ]
[ 880/800 Exp ]
การแจ้งเตือนปรากฏขึ้นหลายครั้งพร้อมๆกัน และทุกอย่างที่เห็นทำให้เขาตกใจมาก ไม่ใช่แค่เพียงได้รับ Exp เพิ่มขึ้นอย่างเดียวเมื่อเทียบกับมนุษย์ แต่เขายังได้รับแต้มโบนัสมากมายอีกด้วย
มันเหมือนกับตอนที่เขาเคยต่อสู้กับผู้ใช้พลังเลเวลหนึ่งเป็นครั้งแรก เขาได้รับโบนัสในการสังหารเจ้าตัวนี้ในฐานะสัตว์อสูรระดับทั่วไป รวมไปถึงโบนัสครั้งแรกในการสังหารสัตว์อสูรประเภทนี้เช่นกัน
ด้วยวิธีนี้ สัตว์อสูรมากมาย จะกลายเป็นเหมืองทองให้กับระบบของเขา
[ ขอแสดงความยินดี ขณะนี้ คุณคือ เลเวล 5 ]
[ เผ่าพันธุ์ : ครึ่งมนุษย์ ]
[ HP : 30/30 ]
[ Exp : 40 /1600 ]
[ ความแข็งแกร่ง : 13 (2) ]
[ ความเร็ว : 15 ]
[ พลังงาน : 12 ]
การอัพเลเวลขึ้นไป ทำให้ควินน์มีแต้มอัพคุณสมบัติอื่นๆได้หนึ่งแต้ม เมื่อมองไปที่ค่าสถานะทั้งหมดของเขาในตอนนี้ เขาตัดสินใจที่จะอัพไปที่ค่าความแข็งแกร่ง
[ ความแข็งแกร่ง : 14 (2)]
เหตุผลที่อัพไปค่าความแข็งแกร่ง เพราะการโจมตีด้วยสกิลอัดกระแทก จำเป็นต้องใช้ค่าความแข็งแกร่งทั้งหมด 15 แต้ม สกิลถึงจะโจมตีได้ แม้ว่าควินน์จะสวมถุงมือเขาอสูรและได้รับค่าความแข็งแกร่งเป็นโบนัสพิเศษ (+3) แต่เมื่อหนูจอมตะปบสร้างความเสียหายให้กับถุงมือของเขา ค่าความแข็งแกร่งในตอนนี้จึงลดลงเหลือ (2) เท่านั้น
หากถุงมือเขาอสูรถูกทำลาย เขาจะไม่สามารถทำการโจมตีด้วยสกิลอัดกระแทกอย่างสมบูรณ์ได้เลย ดังนั้น อย่างแรก เขาจึงตัดสินใจที่เพิ่มค่าความแข็งแกร่งให้ถึง 15 ก่อนที่จะเน้นไปที่ค่าพลังงานและ ค่าความเร็ว
ทว่า ระบบก็ได้สร้างความประหลาดใจอีกเรื่องให้กับเขา
[ สกิลใหม่ปลดล็อคแล้ว ]
[ Blood spray (โลหิตสาดกระเซ็น)]
[ โลหิตสาดกระเซ็น : ผู้ใช้พลังจะต้องกางฝ่ามือเพื่อใช้สกิลนี้ เมื่อทำการกางฝ่ามือเม็ดเลือดจะถูกสาดกระเซ็นออกไปและกระจายเป็นวงกว้าง ยิ่งการโจมตีนี้ใกล้เป้าหมายมากเท่าไหร่ ความเสียหายต่อเป้าหมายก็จะมากขึ้นไปเท่านั้น ]
[ สูญเสีย HP : -5 ]
สกิลใหม่ ทำให้ควินน์นึกถึงปืนลูกซองที่อยู่ในหนังเก่าๆ ที่มีลูกปรายกระจายออกไปโดนเป้าหมายได้หลายตำแหน่งตามตัว และปัญหาของสกิลนี้คือค่า HP ที่สูญเสียไป
5 HP ถือว่าเป็นจำนวนที่มาก แม้ว่าจะมีสกิลกักเก็บโลหิตอยู่ ควินน์ก็จำเป็นต้องระวังอย่างที่สุดหากใช้สกิลนี้ ข้อดีอีกด้าน มันคือสกิลที่ถูกออกแบบมาเพื่อใช้ต่อสู้กับศัตรูมากกว่าหนึ่งคน
ถ้าควินน์มีเรย์ร่าอยู่ข้างๆ เขาจะทำการทดสอบสกิลโลหิตสาดกระเซ็นดู แต่เขาไม่รู้จริงๆว่าจะติดอยู่บนดาวเคราะห์นี้นานแค่ไหน ฉะนั้น เขาจำเป็นต้องสำรองเลือดและ HP ให้ได้มากที่สุด
ต่อมา ควินน์จึงเดินเข้าไปหาเจ้าสัตว์อสูรที่นอนนิ่งอยู่บนพื้น เขาชกสิ่งมีชีวิตตัวนี้อย่างแรง จนกระโหลกศีรษะมันยุบ และมีเลือดไหลออกมาเต็มไปหมด
เมื่อมองไปที่เลือดสีดำนั่น มันดูไม่น่ากินเลย มันไม่ได้ดึงดูดเขาเหมือนกับเลือดมนุษย์ปกติทั่วๆไป และมันก็ไม่ได้ให้กลิ่นที่หอมหวานเช่นกัน
“ตรวจสอบ”
[ เลือดของ หนูจอมตะปบ ]
[ หากบริโภคเลือดนี้ จะสร้างความเสื่อมเสียให้กับร่างกาย -1 HP ต่อการบริโภคทุกๆ 1 มิลลิลิตร ]
เป็นอย่างที่คาดไว้ ร่างกายของเขาส่งสัญญานให้เขาถอยไปห่างๆจากมัน
“ฉันสงสัยจริงๆ ทำไมร่างกายของฉันถึงรับได้แต่เลือดมนุษย์กัน”
ระบบของควินน์มีเป้าหมายเฉพาะเจาะจงเมื่อร่างกายของเขาต้องการเลือด เพราะแบบนี้เอง ควินน์จึงรู้ได้ทันทีว่าเลือดของสัตว์ต่างๆก็คงใช้การไม่ได้ผลแน่ๆ แม้ว่าจะมีเลือดสีแดงเหมือนกันกับมนุษย์
แน่นอน มีคนๆหนึ่งที่รู้คำตอบเหล่านี้ทั้งหมด และนั่นคือชายผมบลอนด์ในวิดีโอ
เรื่องสุดท้ายที่เขาจำเป็นต้องทำ คือฉีกหรือผ่าร่างกายของมันเพื่อมองหาผนึกแกนกลางของสัตว์อสูรที่อยู่ข้างใน มันเป็นคริสตัลขนาดเล็กที่อยู่ได้ในทุกส่วนของร่างกาย โดยขึ้นอยู่กับสัตว์อสูรตัวนั้นๆ
คริสตัลของมันสามารถนำมาสร้างอาวุธและชุดเกราะสัตว์อสูรได้ หรือแม้กระทั่งขายเป็นเครดิต โดยทั้งสองวิธีก็ถือว่าเป็นโบนัสก้อนโตสำหรับเขาจริงๆ
ฉับพลัน เขาก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างวิ่งเข้ามาหาเขาอีกครั้ง เมื่อควินน์เงยหน้าขึ้นไปมอง สิ่งที่เขาเห็นก็คือหนูจอมตะปบจำนวนนับสิบตัวกำลังวิ่งมายังทิศทางที่เขาอยู่
แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับกลางที่อ่อนแอ แต่เป็นเรื่องแปลกมากที่พวกมันจะอยู่ตัวเดียว และควินน์ก็แค่โชคดี
หลังจากที่ดิ้นรนเผชิญหน้ากับพวกมันเพียงหนึ่งตัว เขารู้ว่าไม่มีโอกาสเอาชนะทั้งสิบตัวได้แน่ๆ ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือวิ่งหนี เขาวิ่งไปตามถนนที่ว่างเปล่าโดยที่ไม่รู้จะไปที่ไหน
ทว่าพวกหนูจอมตะปบนั้นรวดเร็วมาก และกำลังจะตามเขาอีกไม่นาน ในตอนนั้นเอง ควินน์ได้เห็นอาคารที่ได้รับความเสียหายน้อยกว่าอาคารอื่นๆ เขารีบเข้าไปข้างใน แต่ที่นี่ยังคงกว้างเกินไป เขาจึงสังเกตเห็นบันไดที่อยู่ด้านข้าง
หลังจากขึ้นบันไดอย่างเร่งรีบจนไปถึงชั้นแรก เขาก็หยุดและหันหลังกลับไป เขารู้ดีว่าไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนอกจากต้องสู้กลับ ซึ่งบันไดนั้นแคบและมีพื้นที่สูงชัน
และเขาก็กางฝ่ามือออกไปข้างหน้าด้วยความพร้อม
“ได้เวลาทดสอบสกิลแล้ว”
