บทที่ 238 วิธีการซ่อมคทานักปราชญ์
เขตวิลล่าริมแม่น้ำเป็นเขตที่คนรวยในเมืองเฉิงไห่มาอาศัยอยู่กัน เศรษฐีมีแวดวงของตัวเอง และเขตวิลล่านี้ก็คือแวดวงนั้น ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ล้วนแต่เป็นเศรษฐีที่มีชื่อเสียงในเมืองเฉิงไห่
ภายในวิลล่าที่มุมตะวันออกเฉียงเหนือ มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนโซฟาและทามาส์กบนหน้า เธอได้รับการดูแลอย่างดี อายุประมาณสามสิบต้น ๆ สวมชุดนอนที่ดูเซ็กซี่ และไม่มีริ้วรอยของวัยที่เพิ่มมากขึ้นกว่าแต่ก่อนเลย มีเพียงเสน่ห์และความหรูหราที่รายล้อมรอบกาย
ทันใดนั้นเซียวเฟิงก็ปรากฏตัวบนโซฟาตรงข้ามกับผู้หญิงคนนี้ เขาจ้องมองเธออย่างเฉยเมย
ฮัวจวนเป็นผู้หญิงโหดเหี้ยมที่ต่อสู้เพื่อชื่อเสียงอย่างไม่เลือกวิธีการ เธอยังเป็นภรรยาคนที่สองของเซี่ยกวงเหว่ยและเป็นแม่เลี้ยงของเซียวหลิง
“หืม นี่มันมิสเตอร์คิลเลอร์แห่งขุมนรกไม่ใช่หรือ?”
ฮัวจวนสังเกตเห็นการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเซียวเฟิงตอนที่เธอใช้มาส์กหน้า ทว่าเธอก็ไม่ได้อารมณ์เสียเลย และคุยกับเซียวเฟิงอย่างเฉยเมย
“ผมควรจะเตือนคุณก่อนว่าผมจากไปกับเซียวหลิง และห้ามไม่ให้คุณไปรบกวนชีวิตของเซียวหลิงอีก” น้ำเสียงของเซียวเฟิงดูห่างเหินมาก
“แค่จากไปมันยังไม่พอ ตามกฎหมายแล้ว ตราบใดที่เซียวหลิงยังมีชีวิตอยู่ เธอมีสิทธิ์ได้รับมรดก แต่ตอนนี้มิสเตอร์คิลเลอร์สามารถวางใจได้ เซียวหลิงได้เซ็นในข้อตกลงแล้ว เธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันหลังจากนั้นแล้วล่ะ” ฮัวจวนตอบช้า ๆ
“คุณไม่กลัวว่าผมจะฆ่าคุณหรือไง?” น้ำเสียงของเซียวเฟิงเปลี่ยนเป็นเย็นชา
“ว่ากันว่านรกเป็นองค์กรนักฆ่าที่ใหญ่ที่สุดในโลก อัตราความสำเร็จและการจัดระเบียบองค์กรที่สมบูรณ์แบบที่สุด แต่ดูเหมือนว่ามิสเตอร์คิลเลอร์จะเป็นคนพิเศษ” ฮัวจวนนั่งบนโซฟา ชุดนอนของเธอลื่นเผยให้เห็นไหล่ของเธอครึ่งหนึ่ง แต่หญิงสาวกลับไม่รู้สึกตัวเลย เธอยังคงจ้องที่เซียวเฟิงและพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแสเหมือนกัน
“คุณลืมไปหรือว่าฉันยังเป็นนายจ้างของคุณ? คำสั่งของฉันคือฆ่าทั้งเซี่ยกวงเหว่ยและเซียวหลิง! คุณทำไปแค่ครึ่งทางเท่านั้น คุณจะอธิบายให้องค์กรฟังยังไง?”
นรกเป็นชื่อที่ทำให้คนที่รู้ความลับนั้นต้องหวาดกลัว มันเป็นองค์กรนักฆ่าที่ทรงพลังที่สุดในโลกใต้ดิน เป็นที่เลื่องชื่อด้วยอัตราการทำภารกิจสำเร็จ 100% เซียวเฟิงก็เคยเป็นหนึ่งในนั้นจนถึงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
เซียวเฟิงปรากฏตัวในเมืองเฉิงไห่ ทำภารกิจลอบสังหาร และสอบสวนบุคคลที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เมื่อ 5 ปีที่แล้ว นี่เป็นเพราะการจ้างงานจากฮัวจวน และเพราะเซียวเฟิงเห็นชื่อเซี่ยกวงเหว่ยในรายชื่อคนที่ต้องจัดการซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับเขา
แต่หลังจากกลับมาที่เมืองเฉิงไห่ ความเป็นมนุษย์ของเซียวเฟิงก็ตื่นขึ้น เขากำจัดการควบคุมจากนรกเพื่อกลับสู่ชีวิตปกติ
“ผมหวังว่าคุณจะรักษาสัญญาและไม่ปรากฏตัวในชีวิตของเซียวหลิงอีก”
เซียวเฟิงเงียบไปครู่หนึ่งและพูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็หายตัวไปจากวิลล่าทันที เช่นเดียวกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเขา
เซียวเฟิงคิดที่จะฆ่าฮัวจวนหรือไม่ก็ทำให้เธออยู่ในสภาพที่ต้องนอนเป็นผัก
แต่เซียวหลิงได้เลือกที่จะละทิ้งทุกสิ่งเพื่อตัดความสัมพันธ์กับฮัวจวน ถ้าเซียวเฟิงทำอย่างนั้นไป มันก็จะเป็นการกระทำที่ไม่จำเป็น
และที่สำคัญคือไม่ว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรกับฮัวจวน เซียวหลิงก็จะเดือดร้อน ท้ายที่สุดจากมุมมองทางกฎหมาย ฮัวจวนเป็นมารดาของเซียวหลิง เซียวหลิงต้องแสดงตัวไม่ว่าฮัวจวนจะเสียชีวิต หรือต้องเข้าโรงพยาบาล
เซียวเฟิงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงปล่อยให้ฮัวจวนมีชีวิตอยู่
“น่าสนใจจริง ๆ มิสเตอร์คิลเลอร์ มือสังหารจากนรก? ฉันไม่รู้เลยว่านรกจะมีปฏิกิริยาแบบไหนเมื่อพวกเขารู้เรื่องนี้”
ฮัวจวนถอดมาส์กหน้าออกและพูดด้วยความสนใจหลังจากที่เซียวเฟิงจากไป จากนั้นเธอก็หยิบมือถือออกมากดหมายเลข
เซียวเฟิงกลับไปที่วิลล่าแล้ว ส่วนเฉียนโตวโตวก็ออนไลน์อยู่ในห้องของเธอ
เซียวเฟิงวางกุญแจรถไว้ที่ปลายเตียงของเธอ จากนั้นกลับมาที่ห้องตัวเองและเข้าสู่ระบบ
“พี่เซียว กลับมาแล้วเหรอ? อยู่ที่ไหน? ฉันจะเอาอาร์ติแฟกต์ไปให้”
เฉียนโตวโตวรีบถามทันทีที่เธอเห็นเซียวเฟิง ตอนนี้อาร์ติแฟกต์นั้นเป็นของร้อนในมือของเธอ เพราะทั้งเขตฮัวเซียรู้ว่าอาร์ติแฟกต์นั้นถูกขายในการประมูล หากมีใครดูรายการของสวมใส่และพบว่าเฉียนโตวโตวยังคงเป็นเจ้าของอาร์ติแฟกต์นี้ เรื่องมันก็ยากที่จะอธิบาย แม้ว่าการประมูลจะมีเรื่องภายใน แต่เรื่องพวกนั้นก็สามารถถูกเปิดเผยต่อสาธารณะได้
ดังนั้นเฉียนโตวโตวจึงปกปิดชื่อตัวละครของเธอ โชคดีที่คลาสและเลเวลไม่แสดงในรายการของสวมใส่ ซึ่งทำให้เธอดูเหมือนเซียวเฟิงปลอมตัวมา
“มาที่โกดัง ฉันมีอะไรจะให้”
เซียวเฟิงกลับมาในไม่ช้า ของที่เขาต้องการมอบให้เฉียนโตวโตวคือยาหายากมากมาย แน่นอนว่าช่องเก็บของของเฉียนโตวโตวมีที่ว่างไม่เพียงพอ แต่หญิงสาวก็ได้เช่าโกดังขนาดใหญ่ในเมืองเทียนหลงไว้ซึ่งสามารถใช้เป็นคลังสินค้าของร้านค้ามหาสมบัติได้
อันที่จริงเฉียนโตวโตวอยากตั้งกิลด์ร้านค้ามหาสมบัติ เพราะถ้าเป็นกิลด์ มันจะมีทั้งช่องทางและคลังสินค้า ซึ่งก็จะสะดวกที่จะใช้งาน
ทว่า เธอก็ยอมแพ้เมื่อรู้ว่าโกดังของกิลด์เลเวล 1 นั้นไม่ใหญ่เท่ากับโกดังของระบบที่เธอเช่า และราคาปัจจุบันของโทเคนกิลด์ก็ยังสูงอยู่
เซียวเฟิงเคยแอบได้ยินหลิวเฉียงเหว่ยชวนเฉียนโตวโตวเข้ากิลด์มิดซัมเมอร์พร้อมร้านค้ามหาสมบัติ แต่เฉียนโตวโตวไม่ได้สัญญากับเธอ
“พี่เซียว! ทางนี้!”
เฉียนโตวโตวมาถึงเร็วกว่าเซียวเฟิงอีกแล้ว เธอไม่ได้ทำตัวเหมือนคนดังเลย แล้วยังตะโกนออกมาดัง ๆ เมื่อเห็นเซียวเฟิงอีก
โชคดีที่มีผู้เล่นไม่มากนักในบริเวณโกดัง แม้ว่าเฉียนโตวโตวจะมีฐานะที่ดึงดูดถึงสองอย่างคือเป็นทั้งเจ้าของร้านค้ามหาสมบัติและเป็นหนึ่งในสุดยอดสาวในฝัน แต่ก็ไม่ค่อยมีคนตามดูเธอมากนัก
ที่สำคัญคือเซียวเฟิงปลอมตัวและปกปิดตัวตนของเขาอีกครั้ง แต่เซียวเฟิงอยากรู้ว่าเฉียนโตวโตวรู้ว่าเป็นเขาได้ยังไงทั้งที่ทำแค่เพียงเหลือบตามอง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เซียวเฟิงสวมเสื้อผ้าหนังสัตว์ที่ซื้อในเมืองเฮ่ยฉีต่อหน้าเฉียนโตวโตว
จากนั้นเซียวเฟิงก็นึกถึงสกิลประเมินของเฉียนโตวโตวทันที ดังนั้นเขาเลยโล่งใจ
“เอ้านี่…อาร์ติแฟกต์ของพี่” เฉียนโตวโตวแลกเปลี่ยนคทานักปราชญ์กับเซียวเฟิงด้วยความเร็วสูงสุด แน่นอนว่าตอนนี้เธอพูดด้วยเสียงเบา ในขณะเดียวกันเธอก็ถามว่า “ยังไงก็เถอะ พี่เซียว พี่จะให้อะไรฉันงั้นเหรอ?”
“พวกมันคือยาหายากและมีเยอะมากด้วย” เซียวเฟิงกล่าวหลังจากรับคทานักปราชญ์ที่เสียหายกลับมาและถือมันไว้ในมือ
“พี่เซียว มีวิธีการขนส่งแล้วเหรอ?” เฉียนโตวโตวรู้สึกตื่นเต้นในทันทีและเปิดโกดังของเธอให้กับเซียวเฟิง
ยาหายากเป็นสิ่งที่มีค่าไม่เพียงแต่สำหรับผู้เล่นที่ต้องการซื้อเท่านั้น แต่ยังสำหรับร้านค้ามหาสมบัติ เนื่องจากปัญหาในการผลิต
แหล่งที่มาของพวกมันทั้งหมดต้องอาศัยการขนส่งของเซียวเฟิงโดยใช้ช่องเก็บของ ๆ เขา แต่เซียวเฟิงขี้เกียจเกินกว่าที่จะทำอย่างนั้นซ้ำ ๆ เขาจะยอมขนส่งยาให้สองสามครั้งก็ต่อเมื่อเฉียนโตวโตวทำตัวดี
ตอนนี้เฉียนโตวโตวรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก เมื่อรู้ว่าเซียวเฟิงสามารถขนส่งยาหายากจำนวนมากได้ในคราวเดียว
“ใช่แล้ว ฉันได้แหวนเทพเจ้าวงใหม่มาพร้อมฟังก์ชั่นขยายช่องเก็บของ” เซียวเฟิงแสดงคุณสมบัติของแหวนห้วงมิติ
ดวงตาที่สวยงามของเฉียนโตวโตวลุกเป็นไฟ เธอเช่าโกดังขนาดใหญ่เช่นนี้ แน่นอนเธอรู้ดีว่าการได้เป็นเจ้าของช่องเก็บของขนาดใหญ่เช่นนี้มีค่าขนาดไหน อย่างไรก็ตาม เธอก็ทำได้แค่อิจฉาเพราะรู้ว่านี่เป็นของระดับเทพเจ้า เป็นไปไม่ได้เลยที่เซียวเฟิงจะมอบให้เธอฟรี ๆ
“พี่เซียว ช่วยขนส่งเพิ่มหน่อยเถอะ!”
เฉียนโตวโตวไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยเซียวเฟิงไป เธอรบเร้าให้เซียวเฟิงขนส่งยาหายากมายังโกดังของเธออีกเพราะตอนนี้มันสะดวกแล้ว
เซียวเฟิงมีแผนจะทำแบบนั้นเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธ หากครั้งนี้เขาสามารถขนส่งยาได้มาก ก็ไม่จำเป็นต้องวิ่งกลับไปกลับมาอีกในภายหลัง แถมมันยังสะดวกกว่าเดิมเพราะมีสกิลเครื่องหมายมิติ
เขาโยนยาทั้งหมดและแม้แต่คทารักษาเข้าไปในโกดัง หลังจากที่ได้คทานักปราชญ์ที่เสียหายมา อาวุธระดับเงินเลเวล 10 ซึ่งเป็นของขวัญจากระบบตอนที่เซียวเฟิงเปลี่ยนคลาสของเขา ในที่สุดก็สามารถปลดเกษียณได้หลังจากที่เซียวเฟิงใช้มาเป็นเวลานาน
จากนั้นเซียวเฟิงก็เปิดใช้งานแหวนห้วงมิติ เขาไปปรากฏตัวตรงหน้า NPC ที่ขายยาหายากในโฮลี่ซิตี้ และซื้อยาหายากมากกว่า 1,000 ชุดอีกครั้ง
เซียวเฟิงเปิดใช้งานแหวนห้วงมิติอีกครั้ง และกลับไปที่หน้าเฉียนโตวโตวในโกดัง
ก่อนหน้านี้เซียวเฟิงได้ทิ้งเครื่องหมายมิติไว้ในโกดังแล้ว เขาใช้เครื่องหมายมิติทั้งสามแล้วในตอนนี้ รวมทั้งเครื่องหมายบนชั้นสองของป่าแห่งสัตว์ร้ายที่ถูกผนึก
เนื่องจากการขนส่งสะดวกเซียวเฟิงจึงไม่ใส่ใจอีกต่อไป เขาวิ่งไปมาแบบนี้นานกว่าหนึ่งชั่วโมง ใช้เหรียญทองของตัวเองจนหมดและ 100,000 เหรียญทองจากเฉียนโตวโตว
อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ก็น่าทึ่งเช่นกัน โกดังระบบที่เฉียนโตวโตวเช่าได้เก็บยาหายากไว้มากกว่าแสนชุด ซึ่งก็พอใช้ไปยาว ๆ แล้ว
“ฉันรักพี่มาก พี่เซียว! ยาพวกนี้จะทำให้ขยายสาขาได้แน่นอน!”
เฉียนโตวโตวอยากจะกอดและจูบเซียวเฟิงเมื่อเธอสบโอกาส
“เธอต้องมากับฉันก่อน” เซียวเฟิงผลักเธอออกไปและบอก
“อยากนอนกับฉันเหรอ? ไม่มีปัญหา! ฉันพร้อมเสมอ!” แต่เฉียนโตวโตวก็ยังดันตัวกลับมา
“เทเลพอร์ตไปเมืองเฮ่ยฉี”
เซียวเฟิงไม่อยากต่อปากต่อคำกับเธอและสั่งเธอหลังจากที่พาไปยังจุดเทเลพอร์ต เขาปรากฏตัวขึ้นในเมืองเฮ่ยฉีทันที
“หืม? นี่คือเมืองหลักของเผ่าคนแคระใช่ไหม? เรามาทำอะไรที่นี่?” เฉียนโตวโตวก็ปรากฏตัวจากจุดเทเลพอร์ต และตามเซียวเฟิงไปอย่างใกล้ชิด เธอมองไปที่รูปแบบสถาปัตยกรรมของเมืองเฮ่ยฉีและถามเซียวเฟิง
“ฉันเคยบอกเธอเรื่องสกิลจิปาถะหายากนั่นเมื่อครั้งล่าสุด ฉันได้เรียนรู้มันที่นี่แหละ ตามฉันมา”
เซียวเฟิงพาเฉียนโตวโตวไปที่โรงตีเหล็กของอาจารย์ตี้ ตัวเขาเองก็สนใจในสกิลการหลอมนี้อยู่เล็กน้อย นอกจากนี้เขายังต้องการถามพวกเขาว่าจะซ่อมแซมคทานักปราชญ์ที่เสียหายได้หรือไม่
“อาจารย์ตี้อู่หยา อาจารย์ตี้”
เซียวเฟิงตะโกนหน้าโรงตีเหล็ก NPC สองคนก็เดินออกมาในไม่ช้า
“จะตะโกนหาอะไร? หุบปากไปเลย!”
“ท่านอาร์คบิชอป”
ดูเหมือนว่าอาจารย์ตี้ยังคงไม่ชอบเซียวเฟิงในขณะที่อาจารย์ตี้อู่หยาสุภาพมาก
“ฉันเอาอาร์ติแฟกต์มาแล้ว ช่วยดูให้หน่อยได้ไหมว่าซ่อมได้หรือเปล่า?”
เซียวเฟิงตัดเรื่องไร้สาระและส่งคทานักปราชญ์ที่เสียหายไปอย่างเร่งรีบ
“หืม? มันเป็นอาวุธที่ปราชญ์แอนโทนี่ผู้ยิ่งใหญ่ใช้นี่ ข้าคิดว่ามันหายสาปสูญไปแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตอนนี้มันมาอยู่ในมือนายแล้ว” อาจารย์ตี้อู่หยาพูดก่อน
“น่าเสียดายที่ความเสียหายรุนแรงเกินไป มันคงจะซ่อมไม่ได้ถ้าวัสดุสำหรับการหลอมไม่ดีพอ” อาจารย์ตี้ส่ายหัวอย่างเสียใจ
“แล้วซ่อมได้ไหม?” เซียวเฟิงถามด้วยน้ำเสียงคาดหวัง NPC สองคนนี้อาจเป็นช่างฝีมือที่เก่งที่สุดในดินแดนแห่งพระเจ้าแล้ว
“ซ่อมได้ แต่มันไม่คุ้ม” อาจารย์ตี้ส่ายหัวในทันที
“หมายความว่าไง?” เซียวเฟิงตกตะลึง
“สิ่งที่อาจารย์ตี้จะสื่อคือวัสดุที่จำเป็นในการซ่อมคทานี้มีค่ามากจนเราสามารถสร้างอาร์ติแฟกต์ใหม่ทั้งหมดได้โดยใช้วัสดุเหล่านั้น”
อาจารย์ตี้อู่หยาอธิบาย นอกจากนี้ยังเปิดเผยว่าพวกเขาทั้งคู่เป็นช่างระดับปรมาจารย์จริง ๆ เพราะพวกเขาสามารถหลอมอาร์ติแฟกต์ขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
“มีวิธีอื่นในการซ่อมคทานี้ไหม?” เซียวเฟิงถามอย่างหมดหนทาง เขาไม่ได้ถามถึงวัสดุสำหรับการซ่อมคทา
ชายหนุ่มแน่ใจว่าวัสดุที่ใช้ในการหลอมอาร์ติแฟกต์นั้นจะเป็นของในตำนานจำนวนมากแน่นอน
“ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีวิธีอื่นที่จะซ่อมมันได้หรอก” อาจารย์ตี้อู่หยาเปลี่ยนสีหน้าและตอบทันที
“มีวิธีอื่นงั้นเหรอ? มันคืออะไร?” ดวงตาของเซียวเฟิงลุกเป็นไฟ เขาอดไม่ได้ที่จะถาม