มาร์วินได้เก็บเกี่ยวสิ่งของต่างๆภายในห้องใต้ดินของแก๊งอาเชรอน
หลังจากที่ไล่กลุ่มนักเต้นออกไป เขาได้เก็บกวาดความมั่งคั่งของไดเฟียสอย่างบ้าคลั่ง เขาปล้นของที่มีค่ามากมายหลังจากที่ปลดกับดักอย่างง่ายออก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเงิน
เขาพบกระเป๋าที่เต็มไปด้วยเหรียญเงิน 6 ใบ แต่ละใบมีเงินอย่างน้อย 100-200 เหรียญเงินและมีกระเป๋าอัญมณีอีกด้วย ตามที่สกิลคำนวณของเขาทำงาน ไข่มุกเหล่านี้มีมูลค่าหลายพันเหรียญเงิน เขาต้องหาสถานที่ที่เหมาะสมในการนำพวกมันไปขาย
ส่วนที่สำคัญมากที่สุดคือ เขาพบช่องลับในห้องนอนของไดเฟียส
ภายในช่องลับที่ซ่อนอยู่มีกระเป๋าสีเขียวพร้อมด้วยเหรียญทอง 26 เหรียญ! มีเหรียญทองในยุคของจอมเวทย์ เป็นสกุลเงินที่นิยมใช้กันในทิศใต้!
26 เหรียญทองของจอมเวทย์ นั่นเทียบได้กับ 26000 เหรียญเงิน!
จากความทรงจำของมาร์วิน ปีที่แล้ว ภาษีที่เก็บได้ในดินแดนของเขามีเพียงแค่ 2000 เหรียญเงินเท่านั้น
การดำเนินงานของแก๊งเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ร่ำรวยมากมาย เงินเหล่านี้ต้องมีที่มาอย่างแน่นอน
น่าเสียดายที่ไดเฟียสตายไปแล้ว ชายคนนี้แข็งแกร่งเกินกว่าที่มาร์วินจะวางแผนจับตัวเขา
แต่ขณะที่เขาออกจากสถานที่แห่งนี้ เขารู้สึกได้ว่ามีข้อมูลบางอย่างหายไป เขาพบใบหน้าที่คุ้นเคยภายในห้องเล็ก
นั่นคือเด็กหนุ่มร่างเตี้ยและมีรูปร่างอวบอ้วน เมื่อมาร์วินพบเขา เขาหมดสติอยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว
นอกจากนี้ยังมีนักเต้นที่ถูกฉีกเสื้อผ้าออกอยู่ภายในห้อง มันดูเลวร้ายมาก เธอซ่อนอยู่ที่มุมห้องและมองมาร์วินและอิสซาเบลด้วยความหวาดกลัว
เด็กน้อยคนนี้รู้จักเธอ
ด้วยความช่วยเหลือของอิสซาเบล มาร์วินและนักเต้นพูดคุยกันเล็กน้อยและเธอได้รับเหรียญเงินเล็กน้อย ก่อนจะออกไป
‘ชายคนนี้โชคร้ายจริง…..ขณะที่เขากำลังบังคับขืนใจเธอ นักเต้นได้ผลักเขาและหัวของเขากระแทกเข้าที่มุมของโต๊ะ ทำให้เขาหมดสติไป ดูเหมือนว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ถ้าข้าจำไม่ผิด ชื่อของเขาคือฟาร์ม่า เขาคือลูกพี่ลูกน้องของข้า’
‘ฟาร์ม่าคือลูกชายคนที่ 2 ของลุงมิลเลอร์ เขาปรากฎตัวขึ้นในชั้นใต้ดินแก๊งอาเชรอนอย่างไม่คาดคิด ดูเหมือนว่าตัวตนของผู้บงการจะถูกเปิดเผยออกมาแล้ว’
ความเย็นชาได้ปรากฏขึ้นบนดวงตาของมาร์วิน ขณะที่เขาส่งกระเป๋าใบเล็กให้กับอิสซาเบล
“นี่ของเจ้า มันเพียงพอสำหรับรักษาแม่ของเจ้าในการไปหานักบวชของวิหารสีเงิน”
เด็กน้อยส่ายศีรษะ “หนูไม่สามารถรับเงินมากขนาดนี้ได้ หนูไม่ได้ช่วยคุณต่อสู้เลย”
“เจ้าเป็นคนดี นี่เป็นสิ่งที่เจ้าสมควรได้รับ” มาร์วินยิ้ม “ไปรักษาแม่ของเจ้าและมองหาที่ปลอดภัย”
“ต่อจากนี้ล่ะคะ?” อิสซาเบลถาม “คุณจะเป็นอย่างไร? คุณหน้ากาก”
“ข้ามีเรื่องอีกมากต้องจัดการ” มาร์วินมองไปยังลูกพี่ลูกน้องของเขาที่นอนไม่ได้สติ “ถ้าเจ้าและแม่ของเจ้าไม่มีที่ไป เจ้าสามารถไปที่หุบเขาริเวอร์ไวท์ได้หลังจากนี้ 1 เดือน ลอร์ดของที่นั่นจะต้อนรับเจ้า”
“หุบเขาริเวอร์ไวท์ที่ล่มสลายจากเหล่าโนลส์?” เด็กสาวไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นภายนอก
แสงสีแดงเข้มปรากฏขึ้นในดวงตาส่วนลึกของเธอ
มาร์วินมีข้อสงสัยบางอย่าง แต่เขาไม่มีเวลา เขามีสิ่งที่จำเป็นต้องทำอย่างเร่งด่วน การตรวจสอบความถูกต้องจากเด็กสาวต้องรอไปก่อน
“มันจะเปลี่ยนไปใน 1 เดือน” มาร์วินลูบศีรษะของเธออีกครั้ง “ไป รักษาตัวด้วย อย่าดึงดูดความสนใจ”
อิสซาเบลเก็บกระเป๋าและซ่อนเอาไว้อย่างรอบคอบ “ค่ะ!” เธอมองมาที่มาร์วินอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องใต้ดิน
มาร์วินมองไปยังฟาร์ม่าที่ไม่ได้สติและเริ่มเตะไปที่เขา
ชายที่น่าสงสารครางอย่างทรมานเริ่มตื่นขึ้น
“เจ้าเป็นใคร? ไอ้สวะ? ไดเฟียสทำงานให้กับข้า” ฟาร์ม่าระเบิดความโกรธออกมาหลังจากตื่นขึ้น
มาร์วินเตะไปที่เขาอีกครั้ง
ร่างกายของฟาร์ม่าที่อ่อนล้าจากการดื่มไวน์และเล่นกับผู้หญิง ลอยกระเด็นไปทันที
“เจ้ากล้า….”
ก่อนที่ฟาร์ม่าพูดจบ มาร์วินเหยียบไปที่ท้องของเขาและพูดออกมา “แกไม่เข้าใจสถานการณ์เลยสินะ ข้าสังหารไดเฟียสไปแล้ว หลังจากคืนนี้ไปแก๊งอาเชรอนเหลือเพียงแค่ความทรงจำ ข้าเห็นว่าเจ้าสวมเสื้อผ้าหรูหรา คิดว่าเจ้าคงไม่ใช่พวกมัน ข้ามีคำถามบางอย่างสำหรับเจ้า”
“เจ้าสามารถเลือกไม่ตอบก็ได้” เขาพูดขึ้นขณะดวงตาที่มีมีดส่องประกายแวววับไปมา
ฟาร์ม่าตกใจกลัวขึ้นมาทันที “อย่าฆ่าข้า! ข้าจะตอบเจ้าทุกสิ่งที่เจ้าต้องการ!”
“เจ้าสามารถมาทำงานกับพวกข้าได้! พ่อของข้ารวยมากและตระกูลพวกเรามีพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ นอกจากนี้พวกเราจะได้รับดินแดนเพิ่ม ยิ่งรวยมากขึ้นไปอีก อย่างไรก็ตาม ข้าสามารถให้เจ้าได้! อย่าฆ่าข้า!”
มาร์วินถามต่อทันที “ดินแดน? เจ้าเป็นขุนนาง?”
ฟาร์ม่าพยักหน้า “แม้ว่าตอนนี้ข้ายังไม่ใช่ขุนนาง มันจะเกิดขึ้นเร็วๆนี้! ตราบใดที่ไอ้โง่นั่นตาย พ่อของข้าจะได้สืบทอดหมู่บ้านริเวอร์ไวท์ เขาติดสินบนเจ้าหน้าที่ของเมืองริเวอร์ชอร์และแลกกับตำแหน่งขุนนางเป็นการแลกเปลี่ยน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเรายังเป็นส่วนหนึ่งของตระกูล พ่อของข้ามิลเลอร์เดิมทีเป็นน้องชายของลอร์ดแห่งหุบเขาริเวอร์ไวท์”
“เจ้าจะบอกก็คือ เจ้าและแก๊งอาเชรอนทำงานด้วยกับเพื่อฆ่าไอ้โง่คนนั้นสินะ?” มาร์วินถามอย่างเข้าใจ
ฟาร์ม่ากลืนน้ำลายและรีบพยักหน้า “แน่นอน ไอ้โง่นั่นมันขโมยดินแดนที่พวกเราสมควรได้รับ พวกเราจึงทวงสิ่งที่ควรเป็นของพวกเราคืน ถ้าเจ้าเป็นศัตรูของไดเฟียส นั่นหมายความว่าเจ้าจะไม่ฆ่าข้า พวกเราสามารถร่วมมือกันได้! ตราบใดที่เจ้าปล่อยข้าเป็นอิสระ ข้าสามารถขอเงินมากเท่าไหร่ก็ได้ และข้าจะมอบมันทั้งหมดให้เจ้า เพียงแค่อย่าฆ่าข้า!”
มาร์วินมองรายงานการอัพเดทของภารกิจอย่างเงียบๆและส่ายศีรษะเบาๆ แท้จริงแล้วผู้บงการตัวจริงคือลุงของเขาที่กลับมาหลังจากร่ำรวย
หลังจากมองดูภารกิจด้านข้าง ค่าประสบการณ์ทั่วไป 100 หน่วยได้แสดงขึ้นมาในหน้าต่างสถานะของมาร์วิน ในเวลาเดียวกัน ภารกิจที่ 2 ก็ปรากฏขึ้น [แก้แค้น]
[แก้แค้น]: เนื่องจากคุณได้รู้ความจริงว่าใครคือคนบงการ คุณต้องออกไปเพื่อแก้แค้น เขาเป็นอุปสรรคในการทวงดินแดนของคุณกลับมา ตราบใดที่เขายังอยู่ในเมืองริเวอร์ชอร์ นี่คือการต่อสู้ที่มีผลประโยชน์เป็นการเดิมพัน แม้ว่าคุณจะเกี่ยวพันธ์กันทางสายเลือด แต่เขาจะไม่หยุดมือสกปรกของตัวเอง บางทีนี่ควรเป็นการเคลื่อนไหวครั้งแรกของคุณ
รางวัลภารกิจคือ ค่าประสบการณ์ทั่วไป 500 หน่วย ค่อนข้างมาก
ความเป็นจริง แม้ว่าไม่มีภารกิจนี้ มาร์วินก็ต้องไปหาลุงที่น่ารำคาญของเขาที่ทำให้เขาแทบไม่รอดชีวิต มาร์วินไม่ปล่อยเขาเอาไว้แน่นอน
…
เมื่อมองไปที่ด้านหน้ามาร์วินที่ส่ายศีรษะไปมา ฟาร์ม่าเริ่มตื่นตระหนกทันที “ข้าไม่ได้หลอกลวงเจ้า! ข้าสามารถจ่ายให้เจ้าได้จริงๆ!”
“บางทีข้าก็ไม่ต้องการเงิน” มาร์วินถอดหน้ากากออก
ฟาร์ม่าจ้องมองด้วยสายตาว่างเปล่า “เป็นไปไม่ได้…..เจ้า….เจ้ายัง….” เขาพูดออกมาอย่างโง่งม
“ข้าสงสัยในบางครั้ง อะไรที่สามารถทำให้มนุษย์ชั่วร้ายได้ถึงขนาดนี้ ความสัมพันธ์ของพวกเขางั้นรึ?” มาร์วินถามเบาๆ “บางทีเจ้าอาจสามารถตอบคำถามของข้าได้? ลูกพี่ลูกน้องข้า”
ฟาร์ม่ารวบรวมความกล้าหาญออกมาและพยายามยืนขึ้น!
“เจ้าคือมาร์วิน! เจ้ากลัวข้า เจ้าคิดว่าการถือมีดทำให้ข้ากลัวอย่างนั้นรึ? ไอ้ชั่ว ข้าไม่กลัวเจ้าหรอก!”
มาร์วินก้าวถอยหลังไปครึ่งก้าว ขณะที่ฟาร์ม่าลุกขึ้นอย่างยากลำบากและพุ่งมาทางเขา
“เจ้าควรตายไปแล้ว! หุบเขาริเวอร์ไวท์เป็นของข้า!”
ฉึบ ประกายแสงสีเงินสว่างวาปและหัวกลิ้งลงมา
“ไอ้โง่….”
มาร์วินส่ายศีรษะและไม่ได้อยู่ห้องใต้ดินอีกต่อไป ในยามค่ำคืน เขาออกมาจากบาร์ไพรอซีน
…
เช้าวันต่อมา ช่าวการบุกทำลายแก๊งอาเชรอนได้กระจายไปทั่วทั้งขุมกำนาจใหญ่เล็ก
สำหรับอีก 2 ทีมที่รอดชีวิต พวกเขาโชคดีที่รอดชีวิตมาได้เพาะว่าพวกเขาถูกส่งออกไปควบคุมสถานการณ์ พวกเขาถูกดึงไปรวมตัวกับแก๊งอื่น
ทุกคนต่างพูดว่าแก๊งอาเชรอนไปยั่วยุคนที่พวกเขาไม่ควรไปยุ่ง คนที่มีทักษะการใช้มีดคู่ที่โดดเด่นและสวมหน้ากาก
เขากำจัดพวกระดับสูงของแก๊งอาเชรอนด้วยตัวคนเดียวในชั่วข้ามคืน แสดงให้เห็นถึงพลังที่น่าสะพรึงกลัว
นับตั้งแต่นั้นมา ตำนานของ [หน้ากากมีดคู่] ได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองริเวอร์ชอร์
และในคฤหาสน์ในย่านคนรวมของเมืองริเวอร์ชอร์ ใบหน้าของชายร่างอ้วนในวัยกลางคนซีดขาวราวกับกระดาษ
ในห้องโถงขนาดใหญ่ มีผ้าคลุมสีขาวห่อบางอย่างวางอยู่บนพื้น
“นายท่านมิลเลอร์ นายน้อยฟาร์ม่า เขา….”
ชายชราถือไม้เท้าเดินและมองไปยังห่อผ้า ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา
“[หน้ากากมีดคู่]…?” มิลเลอร์บีบกำปั้น “เมืองริเวอร์ชอร์ไม่มีคนแบบนั้นมาก่อน เป็นศัตรูของไดเฟียสงั้นรึ?”
“เราตั้งค่าหัวดีหรือไม่?” ชายชราเอ่ยถาม
มิลเลอร์ขมวดคิ้ว ก่อนส่ายศีรษะ เขาถอนหายใจยาวๆและพูดขณะกัดฟัน “ไปเรียก [แมงมุมเงา] มา ข้าต้องการสังหารฆาตกรที่ฆ่าลูกชายข้า”
“แล้วก็ ส่งคนไปหาเด็กที่ชื่อมาร์วิน ตราบใดที่เขาอยู่เมืองริเวอร์ชอร์ เราล้มเหลวในการหาตัวเขาไม่ได้”
“ช้ารู้สึกไม่สบายใจที่หลานของข้าได้ไปพบกับพ่อของเขา”
…
คลื่นลูกใหญ่ได้ผ่านเมืองริเวอร์ชอร์ไป มาร์วินได้ออกจากเมืองตั้งแต่เช้า
พลังงานของเขาถูกเติมเต็มจากการนอนพักเมื่อคืน เขาออกจากเมืองหลังจากซื้อสิ่งของทีที่จำเป็นหลายอย่าง เขามุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เขาต้องการเวงลาอย่างน้อย 1 สัปดาห์ก่อนที่จะกลับเข้ามา
มันจะเป็นเวลาที่มิลเลอร์ต้องตาย เมื่อเขากลับมา
ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ยังน้อยเกินไป แม้ว่าเขาคนเดียวสามารถกำจัดแก๊งอาเชรอนได้ แต่มิลเลอร์ไม่ได้จัดการง่ายขนาดนั้น
จากข้อมูลที่เขาได้รับ มีนักผจญภัยคลาส 2 อย่างน้อย 2 คนคอยดูแลคฤหาสน์ของมิลเลอร์
นั่นแสดงถึงความร่ำรวยมหาศาล
ตราบใดที่คุณมีเงินมากพอ คนที่แข็งแกร่งจะอยู่รับใช้คุณ คฤหาสน์ของมิลเลอร์ได้จัดเตรียมทีมทหารรับจ้างขนาดเล็ก ที่มีไว้ใช้ในทางธุรกิจ แต่ที่จริงแล้วมันคือกองทัพส่วนตัว เขาติดสินบนจวนเจ้าเมืองอย่างชัดเจน
ต้องการฆ่าเขา? มันไม่ง่าย มาร์วินจำเป็นต้องมีเวลาเตรียมสิ่งต่างๆ ขณะที่เพิ่มความแข็งแกร่งไปด้วย
เขามุ่งหน้าไปทางเหนือ ไปยังภูเขาไฟขนาดเล็กในเทือกเขาฮอลล์ ภูเขานั้นไม่มีใครอยู่เป็นเวลานานและผู้คนได้ลืมเลือนว่าเคยมีที่นั่นอยู่
แต่มาร์วินจำได้
[อารามสีชาด] หนึ่งในไม่กี่อย่างที่เขาจดจำได้อย่างชัดเจนภายในพื้นที่รอบๆเมืองริเวอร์ชอร์
กลุ่มของทาสีชาดได้ยึดครองสถานที่เหล่านั้น นอกจากนี้ ลิชที่ล้มเหลวในการเปลี่ยนเป็นเทพเจ้าก็ยังอยู่ที่นั่น
