Night Ranger – ตอนที่ 17 ห้องโถงภูติผี

มาร์วินรู้สึกไม่สบายใจกับกระดาษไม่กี่แผ่นนี้ เขาหยิบมันขึ้นมา

 

เขาจดจำภาษานี้ได้ แต่เขาไม่ได้พูดมันออกมา

 

นี่เป็นภาษาของโนมโบราณ ก่อนที่เผ่าพันธุ์โนมถูกกวาดล้าง เผ่าพันธุ์นี้มีอารยธรรมที่เจริญมาก พวกเขาประสบความสำเร็จในวิชาการสร้างซึ่งเป็นคู่แข่งกันเหล่าคนแคระ

 

มาร์วินมีความรู้น้อยมากเกี่ยวกับการล่มสลายของเหล่าโนมโบราณ แต่เขามีความรู้เกี่ยวกับการสร้างของพวกมัน

 

‘ดูเหมือนกระดาษเหล่านี้จะเป็นความรู้ในการสร้าง’

 

‘ข้าไม่มีคลาสในการสร้างและด้วยความรู้ของขุนนาง ข้าไม่สามารถอ่านมันได้’

 

‘แต่สิ่งนี้คงต้องเก็บรักษาไว้อย่างดี มันอาจจะใช้ประโยชน์ได้ในภายหลัง’

 

มาร์วินไม่ได้มีความสามรถในระดับสูง เขาไม่สามารถเข้าใจการออกแบบนี้ได้

 

มีเครื่องหมายอยู่บนหัวของกระดาษเหล่านั้น ถ้าเขาจำไม่ผิด มันควรเป็นการประดิษฐ์ที่มีชื่อเสียงมาก  กากอยด์จักรกล

 

ดูเหมือนว่าหีบสมบัตินี้ไม่ได้ถูกขุดขึ้นมาโดยเหล่าโนม แต่เป็นสิ่งของที่ส่งมาจากรุ่นสู่รุ่น

 

มาร์วินดึงกองกระดาษออกมาพร้อมกับเม็ดอัญมณีที่ไม่รู้ว่าทำมาจากวัสดุอะไรและเก็บอย่างระมัดระวัง

 

มีอัญมณีมีฟ้าอยู่มากมาย แต่เขาเป็นมือใหม่ในด้าน [ธรณีวิทยา] และ [การประเมินราคาอัญมณี] ซึ่งเขาไม่สามารถบ่งบอกที่มาของเพชรได้

 

เขาต้องหาผู้เชี่ยวชาญในด้านการประเมินอัญมณี

 

แต่เนื่องจากอัญมณีเหล่านี้และพิมพ์เขียวของกากอยด์ถูกเก็บไว้ด้วยกัน มันปลอดภัยกว่าหากเก็บพวกมันไว้ในสถานที่เดียวกัน

 

…

 

นอกจากกองกระดาษของโนมโบราณ ถ้ำที่เล็กและชื้นแห่งนี้ไม่ได้มีสิ่งใดอีกต่อไป

 

มาร์วินเดินไปตามทางเล็กๆอย่างร่าเริง

 

เขามุ่งไปยังปลายทางของถ้ำและเริ่มรู้สึกถึงกำแพง แท่นขนาดเล็กอยู่ตรงหน้าเขา หลังจากที่ดันออกไป

 

พระอาทิตย์ตกดินเริ่มเห็นได้จากระยะไกล ในขณะที่หุบเขาปกคลุมไปด้วยหมอก

 

ร่างเล็กๆของมาร์วินยืนขึ้นบนแท่นและมองลงไปด้านล่าง

 

เขามองเห็นประตูอารามอยู่ไม่ไกล นักบวชแห่งความเจ็บปวด 2 คนกำลังเฝ้าประตูโดยไม่รู้ว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นภายใน

 

ทางสีชาดที่ซ่อนตัวอยู่ในหลังประตูของห้องโถงภูตผีเพื่อสวดมนต์ ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาใดๆ พวกมันหลีกเลี่ยงการออกมาด้านนอก

 

สำหรับเหล่าลูกน้องเทพปีศาจ มีเพียงไม่กี่คนอยู่ทั่วทั้งอาราม มาร์วินกลัวว่าโชคของเขาอาจจะเลวร้าย อารามค่อนข้างกว้าง เขาคงไม่ไปเจอกับใครหรอกมั้ง?

 

ด้านข้างของแท่นขนาดเล็กคือต้นไม้ต้นเล็กๆที่มีรากหยั่งลึก และเติบโตจากภายในหิน

 

มาร์วินผูกปลายของเชือกอเนกประสงค์ไว้กับต้นไม้และปลายของอีกด้านไว้กับเอวของเขา

 

เมื่อดวงอาทิตย์ตกดิน เขาจับเชือกแน่นและค่อยๆโหนตัวลงไปทีละน้อย

 

เงาร่างเล็กของมาร์วินกำลังปีนลงมาช้าๆจากหน้าผาที่ปกคลุมไปด้วยหมอก

 

3 นาทีต่อมา เท้าของเขาสัมผัสกับพื้น

 

‘ลงอย่างปลอดภัย’

 

เขาตรวจสอบพื้นที่โดยรอบและไม่พบร่องรอยของผู้ศรัทธาเทพปีศาจ

 

หลังจากที่ร่ายเวทย์เพียงเล็กน้อย เชือกอเนกประสงค์ม้วนตัวขึ้นไปด้านบนโดยอัตโนมัติโดยไม่ทิ้งร่องรอยใดๆไว้

 

มันรอคอยจนกระทั่งมาร์วินต้องการให้มันกลับมา และเมื่อเขาร่ายเวทย์อีกครั้ง เชือกจะร่วงหล่นลงมาอีกครั้ง

 

นี่เป็นสกิลของเอลฟ์ชั้นสูงเท่านั้น มีเพียงพวกเขาถึงจะสามารถสร้างอุปกรณ์ที่แยบยลเช่นนี้ได้

 

เขาใช้ประโยชน์จากแสงเพียงเล็กน้อยบนท้องฟ้า มาร์วินเตรียมใช้มือของเขา เขามาถึงห้องโถงแรก

 

แต่ในเวลานี้ เสียงของม้าดังออกมาจากด้านในของหุบเขา!

 

‘ไม่ดีแล้ว!’

‘ผู้ศรัทธาเทพปีศาจ!’

“มันเข้ามาใกล้แล้ว!”

 

มาร์วินเกร็งร่างและยึดตัวติดกับผนังหน้าผาตามสัญชาตญาณ เขารีบก้าวเดินไปด้วยความรู้สึกเศร้าเล็กน้อย

 

ซ่อน!

[ซ่อน(41+9) สกิลถูกใช้งานสำเร็จ]

[ได้รับโบนัสป่ารกร้าง….]

[สภาพแวดล้อม(หน้าผา, หมอกหนา) ได้รับโบนัส….]

 

…

 

ทหารม้าร่างสูงมาถึงพื้นที่ว่างเปล่าด้านนอกห้องโถงภูตผี

 

ระยะห่างประมาณ 10 เมตรจากประตู

 

มาร์วินจับมีดโค้งแน่นและเริ่มกังวล

 

เขาไม่สามารถต่อสู้กับผู้ศรัทธาเทพปีศาจที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้!

 

ผู้ศรัทธาเทพปีศาจมีความสูงประมาณ 2 เมตร เขากำลังขี่ม้าที่น่าหวาดกลัว มาร์วินสูงไม่ถึงเอวของเขา

 

ด้านบน เขาสวมชุดเซ็ตเกราะหนัก ซึ่งเป็นหายนะของเหล่าเรนเจอร์

 

มีดโค้งของเขาเมื่อฟันไปยังชุดเกราะหนา พวกมันอาจจะโค้งงอได้ และยังไม่มีจุดอ่อนใดๆ….

 

เนื่องจากพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ตายไปแล้วครั้งหนึ่ง พวกมันจึงไม่มีจุดอ่อน

 

สมมุติให้มาร์วินมีสิ่งของคลาส 2 และมีคลาส 2 เป็นมือสังหารเงาที่เชี่ยวชาญในการสังหารมากที่สุด มันยังเป็นเรื่องยากที่จะต่อสู้กับพวกมัน

 

การป้องกันและพลังชีวิตที่มหาศาลของพวกมันทำให้ผู้คนเกรงกลัวเป็นอย่างมาก

 

น้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ยังสามารถใช้งานได้แต่น่าเศร้าที่น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่มาร์วินมีเป็นเพียงน้ำศักดิ์สิทธิ์ทั่วไปที่มีความเข้มข้นต่ำมาก

 

น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ขายโดยวิหารสีเงินถูกเจือจางอย่างมาก พลังศักดิ์สิทธิ์ที่บรรจุอยู่ภายในอาจไม่ถึง 1/100000 มันเพียงพอที่จะจัดการกับซอมบี้เพียงพอแต่ไม่เพียงพอที่จะจัดการกับผู้ศรัทธาเทพปีศาจได้ นี่เป็นเรื่องไร้สาระที่จะพยายามที่ต่อสู้กับพวกมัน

 

มาร์วินทำได้เพียงอธิษฐานว่าทักษะซ่อนตัวของเขาสามารถแสดงผลได้ ผู้ศรัทธาเทพปีศาจเดินผ่านมาร์วินเเละจู่ ๆ เขาก็หยุดลง

 

หัวใจของมาร์วินเเทบจะหยุดเต้น!!

แต่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่มาร์วินคิดมันเพียงเเค่หยุดเเละเดินจากไปมันใช้เวลาไม่นานนักในการเดินไปเพื่อเปิดประตูอาราม ผู้ศรัทธาเทพปีศาจดึงบังเหียนขึ้นและเดินตรงเข้าไปข้างในโดยไม่มองกลับมาบาทหลวงแห่งความเจ็บปวด 2 ตนนี้ยังคงนิ่งเงียบเมื่อประตูถูกปิดอีกครั้ง

 

ควันฝุ่นคลุ้ง

 

…

‘โชคดีที่ข้าไม่ได้ปีนลงมาเเละพบกับผู้ศรัทธาปีศาจตนนี้”

สามนาทีที่มาร์วินก็ซ่อนตัวและไม่กล้าที่จะออกมา ทักษะการซ่อนของเขาช่วยเขาไว้ได้ในครั้งนี้ บางทีผู้ศรัทธาเทพปีศาจคงยังไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนที่สามารถผ่านนักบวชเเห่งความเจ็บปวด 2 คนได้ แต่ถ้ามันเป็นตอนที่เขากำลังห้อยอยู่กลางอากาศเขาอาจจะไม่ได้ทำอะไรเพื่อปกปิดตัวเองเเละถูกเล่นงานเป็นแน่

 

ผู้ศรัทธาเทพปีศาจนี้จะต้องได้รับการออกไปปฏิบัติภารกิจ เจ้านายของพวกเขา[ผู้ล้างเเค้น]ฟีแกนเป็นชายคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยานซึ่งอยู่ในห้องโถงที่สามในอดีตเขาเป็น สาวกของ ลิซเเต่ตอนนี้เขาได้หลับไปพร้อมกับลิซ

 

อย่างไรก็ตามมาร์วินไม่ได้มองหาฟีแกนเพื่อที่จะไปหาเรื่องเขา เป้าหมายหลักของเขาในเวลานี้คือห้องที่สิบแปดระหว่างห้อง โถง 1 และห้องโถงภูติผีอาจจะมีมอนสเตอร์ที่ เป็นทาสปีศาจอยู่ในห้องเหล่านี้พวกเขาไม่ได้ตายแต่กลายเป็นผู้ศรัทธาเทพปีศาจ หากฆ่าพวกมันเหล่านี้ได้จะได้ค่าประสบการณ์เเละรางวัลมากมายเเละยังมีมีหีบสมบัติมากมายภายในห้องเหล่านี้ที่เป็นเป้าหมายของมาร์วิน

 

มาร์วินใช้ซ่อนตัวเดินอย่างระมัดระวังภายในห้องโถงภูติผีที่เงียบสงบ

 

แม้ว่าอารามสีชาดจะไม่ใช่เมืองใต้ดินและน่าจะเป็นกับดักที่ต่ำมากเเต่มาร์วินรู้ดีว่ามีอันตรายอยู่เขาเดินอย่างต้องระมัดระวังการถูกกับดักเหล่านี้จะเป็นสิ่งที่แย่มากโดยเฉพาะกับดักสัญญาณเตือนภัย

มีภาพวาดแขวนอยู่ทั้งสองด้านของห้องโถงภูติผี พวกเขาเป็นภาพบุคคลทั้งหมด อัศวิน ขุนนา งพ่อมด นักวิชาการ …

ภาพเหล่านี้ทั้งหมดยิ้ม แต่มันก็เป็นรอยยิ้มแปลกมากถ้าจ้องมองภาพวาดเป็นเวลานานเกินไปก็จะได้ยินเสียงสั่นออกมา ตาของพวกเขารู้สึกเหมือนกำลังจ้องมองมา รอยยิ้มของพวกเขาดูเหมือนจะซ่อนความคิดที่ชั่วร้ายไว้อยู่มีบางอย่างเกี่ยวกับภาพวาดเหล่านี้

 

แต่มาร์วินไม่ได้ตรวจสอบภาพเหล่านี้มากนักในตอนที่เขาไปที่อารามสีชาด ตราบเท่าที่เขาไม่ใส่ใจกับภาพเหล่านั้นเขาก็คงจะไม่ลำบากมากนักเขาเดินตามเส้นทางของห้องโถงภูติผีเป็นเวลานานกว่าจะถึงทางแยก

 

มันมีสามเส้นทางที่แตกต่างกัน แต่ละทางนำไปสู่ทางที่เเตกต่างกันมีเส้นทาง 6 เส้นทางโดยรวมเเล้วมี่ทั้งหมด 18 ห้องในทางสุดท้ายของทางที่ 3 คือห้องโถงแรก

‘ปลายทางสุดท้าย’

 

 

มาร์วินเอนตัวไปทางซ้าย เขาวางแผนที่จะตรวจสอบห้องเหล่านี้จากด้านซ้ายเพื่อมองหาหีบสมบัติของวิเศษอาจจะมีอยู่ในหีบสมบัติเหล่านี้ มาร์วินเคยได้รับกริชที่แปลกประหลาดมาจากสถานที่แห่งนี้ในชีวิตที่ผ่านมาของเขา ผลกระทบของกริชนั้นค่อนข้างดีดังนั้นเขาจึงใช้มันเป็นเวลานาน

 

ในเวลานั้นเขาไม่คาดฝันได้เห็นภาพวาดหนึ่งจากมุมหนึ่งของห้องภาพวาดนี้ค่อนข้างพิเศษและมาร์วินก็ถูกดึงดูดโดยทันที

 

“โอ้?  ภาพนี้ … ทำไมฉันไม่เห็นมันในอดีตที่ผ่านมาของฉัน?

 

มาร์วินประหลาดใจมากเเละมองภาพสุดท้ายของผนังด้านซ้ายของห้องโถงภูติผีเป็นภาพหญิงสาวคนหนึ่งที่สีผมของเธอเป็นสีเดียวกับข้าวสาลีและรอยยิ้มของเธอสดใสมากเธอค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่น ๆ ที่เขาเห็นในภาพที่ผ่านมา รอยยิ้มของเธอรู้สึกว่าจริงใจมาก

 

“แปลกก!!”

 

 

 

นี่เป็นความแตกต่างครั้งแรกระหว่างโลกก่อนหน้าของเขากับโลกในตอนนี้

เขาไม่สามรถนึกอะไรได้ทำได้เพียงวิเคราะห์ภาพที่อยู่ตรงหน้าแต่ชื่อของภาพวาดทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

 

[หญิงหัวขาด]

 

“เธอเป็นผีงั้นเหรออ?”

 

หญิงสาวในภาพวาดดูยังสาวเเละสวยมาร์วินเต็มไปด้วยความรู้สึกแปลก ๆ

เขาลองมองไปที่หน้าต่างสถานะของเขาและบันทึกการต่อสู้

 

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

 

“มันเป็นเรื่องทางจิตวิทยารึป่าว?”

 

 

 

‘ไม่มีคำสาปแช่งและเช็คดูอย่างดีเเล้วความกล้าหาญของข้าไม่ได้ลดลง’

 

มาร์วินพึมพำเเละเดินกลับไปตามทางของเขาเขาเดินเข้าไปใกล้ห้องแรกอย่างรวดเร็วค่อยๆดันประตูออกจากช่องเปิดเล็ก ๆเขาสามารถเห็นเตียงไม้ในห้องได้ด้วยแสงสลัวจากพระอาทิตย์ตกและมีบางอย่างนอนอยู่บนเตียง

 

ทาสสีชาด!

 

มาร์วินผลักประตูด้วยเท้าของเขาและกลิ้งตัวไปกับพื้นก่อนที่จะลงมือโจมตีไปที่เตียง

ทาสสีชาดตื่นขึ้นและกำลังจะเสียงดังขึ้น แต่กริชโค้งของมาร์วินก็ตัดคอแล้ว

ไม่มีเลือด ไม่มีเสียงกรีดร้องทาสสีชาดที่ตายไปเเล้วพวกมันเป็นเพียงเสี้ยววิญญาณดังนั้นมาร์วินจึงได้รับเพียงแค่ 11 คะแนน จากการฆ่ามันเช่นเดียวกับโจรระดับต่ำหรืออาจแย่กว่านั้นแต่มีค่าตอบแทนอื่น ๆ ที่น่าสนใจในห้อง

 

มีกล่องไม้ที่ดูโทรมๆวางอยู่ข้างเตียงเเละน่าจะมีของที่น่าสนใจอยู่ด้านใน!!