มาร์วินชำนาญเส้นทางเเล้วเเละเดินผ่านช่องว่างระหว่างต้นไม้เพื่อไปที่ทางออกหลายคลาสมีพรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ไม่ชัดเจน พรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ของโจรคือขณะที่กำลังเดินผ่านตลาดพวกเขาสามารถขโมยโดยที่ไม่มีใครรู้ตัวได้ ความสามารถที่ซ่อนอยู่ของพ่อมดคือว่าพวกเขาสามารถเพ่งสมาธิของพวกเขาได้อย่างเเม่นยำ สำหรับพรานป่าความสามารถส่วนใหญ่ของพรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ของพวกเขาจะปรากฏในถิ่นทุรกันดารพวกเขารู้สึกเหมือนเป็นปลาที่กำลังว่ายอยู่ในน้ำในขณะที่เดินผ่านป่าในถิ่นทุรกันดาร
มาร์วินออกจากที่นั่นทันทีหลังจากที่ได้นิ้วของลิซจากกล่องสมบัติเวทมนย์เขามีสิ่งที่เขาต้องการเเล้วและตอนนี้เขาต้องรีบหนีแล้ว หลังจากนี้อารามสีชาดจะเต็มไปด้วยอันตรายทุกหนทุกแห่งไม่ว่าจะเป็น ปีศาจ ผู้พิทักษ์พระเจ้าและมอนสเตอร์อื่นๆพวกมันมีพลังมากเกินไปสำหรับมาร์วิน มันค่อนข้างโง่ที่จะเสี่ยง
เขาเดินผ่านเทือกเขาฮอลล์ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือขณะที่หลีกเลี่ยงมอนสเตอร์มีแท่นบูชาที่ถูกทิ้งในบริเวณนั้นไม่ไกลเกินไป นี่เป็นส่วนที่จำเป็นในแผนของมาร์วินนี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาได้รับนิ้วที่ถูกตัดขาดของลิซ นั่นหมายความว่าเขาสามารถใช้ประโยชน์จากมันภายในแท่นบูชาเพื่อรับไอเทมวิเศษมากมายได้!
ในขณะที่เดินมาร์วินตรวจสอบบันทึกทั้งหมดของเขา:
[ความรู้ – พระเจ้า (นิ้วที่ถูกตัดขาดของลิซ)]: คุณได้รับนิ้วที่ถูกตัดขาดของลิซ ด้วยโอกาสนี้นิ้วมีร่องรอยพลังอำนาจของพระเจ้า นี่เป็นสิ่งที่ที่มีพลังมากในด้านความเป็นพระเจ้าเเต่อย่างไรก็ตามเขาล้มเหลวในช่วงสุดท้าย และเขายังคงไม่ยอมแพ้ เขาหลับอยู่เเละรอการกลับมา เขาสามารถที่จะรู้สึกถึงทุกส่วนของร่างกายของเขาและนิ้วมือที่ถูกตัดขาดนี้จะซ่อนความลับไว้ให้ผู้ที่ประสบความสำเร็จในการเข้าถึงความเป็นพระเจ้า พลังแห่งสวรรค์อันนี้เป็นทรัพยากรล้ำค่าที่อยู่ในมือของพระเจ้าขั้นสูงหรือพระเจ้าผู้ทรงอิทธิฤทธิ์ แต่สำหรับผู้อื่นสิ่งนี้จะทำให้เกิดปัญหา
ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามาร์วินเป็น “ผู้อื่น” เขาไม่ได้เป็นพระเจ้าและไม่เป็นเเม้เเต่ลูกศิษย์ของพระเจ้าและถ้าเป็นเช่นนี้เขาไม่สามารถดูดซับพลังของนิ้วที่ถูกตัดขาดได้แน่ๆ การเก็บรักษานิ้วที่ถูกตัดขาดไว้นี้เป็นเวลานานอาจนำไปสู่ความหายนะได้ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดที่จะเก็บของที่มีค่านี้ไว้ตั้งแต่แรก
เขาตั้งใจจะถวายเป็นเครื่องบูชาบนแท่นบูชานิ้วที่ถูกตัดขาดด้วยพลังแห่งเทวทูตน่าจะมีเทพเจ้าหรือเทวรูปที่มีความสนใจมากมาย ในพวกเหล่านี้น่าจะมีพระเจ้าเก่าเเก่ที่เคยละจากทางโลกไปแล้ว
…
เทพแห่งยุคเอลฟ์เป็นเทพแห่งยุคที่ 2 ในรุ่นแรกไม่มีใครเหลือนอกเหนือจากพ่อมดแลนซ์ พวกเขาทั้งหมดลดลง มาร์วินจำได้ว่าพระเจ้าองค์นี้เป็นคนแปลกกว่าเหล่าพระเจ้าองค์อื่น เมื่อเทพเจ้าแห่งสวรรค์ตัดสินใจเข้าร่วมการโจมตีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ เขาก็เป็นส่วนหนึ่งของชนกลุ่มน้อยที่ต่อต้านมันเพียงแค่จุดนี้ทำให้มาร์วินมีความรู้สึกที่ดีกับเขา การทำลายบ่อเวทมนตร์ของจักรวาลคือภัยพิบัติที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้มิฉะนั้นนักวิชาการของวิหารไข่มุกตอนใต้จะไม่ตั้งชื่อการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่นี้ว่า “ภัยพิบัติครั้งยิงใหญ่”
แต่พระเจ้าไม่ต้องการที่จะถูกปล่อยออกจากการค้นหาแผ่นจารึกเเห่งโชคชะตาที่4 ในที่สุดก็เปิดการโจมตีในบ่อเวทย์มนต์จักรวาล พ่อมดแลนซ์ได้ถูกทิ้งไว้นานแล้วดังนั้นพวกเขาจึงลืมความรุ่งเรืองและความแข็งแกร่งของเขาไปแล้ว บ่อเวทย์มนต์จักรวาลลถูกสร้างขึ้นเพื่อช่วยให้ผู้คนทั่วไปบนทวีปเฝยหนาน ให้พวกเขาสามารถเรียนรู้เวทมนตร์ได้ง่ายขึ้นเเละเพื่อให้พวกเขากลายเป็นพ่อมดที่แข็งแกร่งและทนต่อการโจมตีของมอนสเตอร์ได้อย่างต่อเนื่อง
ในเวลาเดียวกันบ่อเวทย์มนต์จักรวาลก็เป็นสิ่งป้องกันที่อยู่รอบๆทวีปเฝยหนาน มันปกป้องผู้คนในทวีปเฝยหนานจากคนชั่วร้ายให้ไม่สามารถเข้าไปในทวีปได้เพราะการป้องกันนี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับสิ่มมีชีวิตที่อ่อนเเอเเละเคารพศรัทธาในพระเจ้าองค์เก่าเเละองค์ใหม่ เกี่ยวกับความแข็งแกร่งของพ่อมดเเลนซ์นั้น พระเจ้าต่างไม่พอใจ แต่ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอะไรสักคำและตอนนี้พ่อมด พระเจ้าได้ทิ้งทวีปเฝยหนานมานานกว่าหนึ่งพันปีในขณะที่พระเจ้าอื่น ๆ ก็ได้กระวนกระวายอยู่เป็นเวลานาน ภัยพิบัติได้เริ่มขึ้นแล้วและไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงได้
มาร์วินหายใจเข้าและเร่งความเร็ว
…
สองวันต่อมาทางตะวันตกเฉียงเหนือของเทือกเขาฮอลล์
[คุณค้นพบ เนินเขามรณะ]
[ความรู้ – ภูมิศาสตร์ +1]
[ภูมิปัญญา – ภูมิศาสตร์ ( เนินเขามรณะ)]: เนินเขาด้านหน้าเป็นที่รกร้าง เป็นภูมิประเทศที่ค่อนข้างซับซ้อน มักมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวบางอย่างอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้
มาร์วินหยุดอยู่ที่ทางเข้าของเนินเขามรณะเเละตรวจดูความทรงจำของาร์วินคนเก่าเขาโชคไม่ค่อยจะดีซักเท่าไหร่ นอกเหนือจากก๊อบบลินที่โง่เขลาแล้วเขาไม่พบมอนเตอร์ตัวอื่นที่น่าหวั่นเกรงเลยนี่คือความจริงที่ว่าเทือกเขาฮอลล์นั้นค่อนข้างปลอดภัย
อย่างไรก็ตามเนินเขามรณะนั้นต่างกัน สถานที่แห่งนี้ไม่เพียงแต่มีพวกเร่ร่อนทุกชนิดที่อาศัยอยู่ภายในแต่ยังเป็นอาชญากรและสัตว์ร้ายอีกจำนวนหนึ่ง สถานที่แห่งนี้เหมาะมากที่จะหลบซ่อนตัวและผลที่ตามมาคือที่นี่บางแห่งมีการชุมนุมของผู้ลี้ภัยจำนวนมากจากเมืองโดยรอบไม่ว่าพวกเขาจะมาจากเมืองริเวอร์ชอร์หรืออ่าวอัญมณี พวกโจรสลัดทุกคนจะหาทางไปที่เเห่งนี้ต่อไป
นอกจากนี้ยังมีพืชที่กินมนุษย์ซึ่งสามารถกินคนได้ทั้งหมดโดยไม่ทิ้งร่องรอยเลือดองูพิษที่ไม่รู้จักซึ่งสามารถฆ่าคุณได้ในทันที แมลงที่ผิดปกติและสิ่งอื่นๆอีกมากมายอย่างไรก็ตามส่วนใหญ่พวกมันเหล่านี้อยู่ในส่วนลึกของเนินเขามรณะ
มาร์วินไม่ได้วางแผนที่จะไปในพื้นที่ที่ลึกเหล่านั้นเป้าหมายของเขาคือถ้ำขนาดเล็กในเขตนอกเขาหยุดอยู่บนเนินเขาเล็ก ๆ ตามตำแหน่งของดวงอาทิตย์และเส้นทางในความทรงจำของเขาเขายืนยันได้ว่านี้เป็นเส้นทางที่ถูกต้องภายในเนินเขา
…
เขาเกือบถึงจุดหมายปลายทางในตอนเย็นเเต่มาร์วินได้พบกับบางอย่างที่ไม่คาดฝันบนพื้นที่โล่งขนาดเล็กที่ด้านหน้ามีหมีสีน้ำตาลโกรธกำลังคำรามอยู่อีกด้านหนึ่งของหมีสีน้ำตาลคือชายร่างสูงสวมชุดสีดำยาวๆและกวัดแกว่งขวานด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อการโจมตีของเขานั้นไร้ความปราณีและยังโจมตีไปยังจุดที่เจ็บปวดที่สุดหมีสีน้ำตาลคำรามด้วยความโกรธเเละพยายามที่จะคว้าตัวมนุษย์คนนี้ที่ทำร้ายเขาอย่างต่อเนื่อง แต่มันช้ามาก!
‘อย่างน้อยเขาน่าจะความชำนาญ 20 เเต้ม!’
‘กริชโค้งผู้ยิ่งใหญ่ ‘
‘คลาสเรนเจอร์ระดับ 2 ขึ้นอยู่กับทักษะของกริชเขาควรจะเป็น [ฆาตกรแห่งความมืด]! “
มาร์วินซ่อนตัวอยู่ใต้ต้นไม้เงียบ ๆ ดูสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้านี้ เขาเริ่มกังวล ผู้ชายคนนี้แข็งแก่รงมาก! เขากำลังเล่นสนุกกับหมีสีน้ำตาลตัวนี้ดูเหมือนว่าเขาไม่ต้องการอะไรจากหมีสีน้ำตาลนอกเหนือจากความสุขที่เขาได้รับจากการเล่นตลกกับมัน
หรือบางทีเขาอาจจะขัดเกลาความสามารถของตนเอง อย่างไรก็ตามคนประเภทนี้ก็มักไม่ค่อยมีไหวพริบการรับรู้ของผู้ชายคนนี้ค่อนข้างที่จะสูงมาก แต่ว่ามาร์วินก็ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองว่าเขาไม่มีทางพบตัวมาร์วินมาร์วินซ่อนอยู่ที่นี่เงียบๆและลดความถี่ในการหายใจลง
เขาเฝ้าดูคนที่สวมเสื้อผ้าสีดำฆ่าหมีสีน้ำตาล เมื่อหมีสีน้ำตาลตายเลือดไหลออกทั่วทั้งร่างของมันเเละขนเเข็งๆของยังไม่สามารถทนต่อการโจมตีต่อเนื่องเเบบนี้ได้ทักษะในการฆ่าช่างโหดร้ายจริงๆชายเสื้อดำหยุดการโจมตีของเขาและจู่ๆก็มองไปที่มาร์วิน
“บ้าน่า เขาพบข้าเเล้วงั้นเหรอ”
มาร์วินรู้ดีว่าการซ่อนตัวจากผู้เชี่ยวชาญด้วยการหลบซ่อนเเบบนี้เป็นเรื่องที่ง่ายดายที่จะถูกพบแต่ชายเสื้อดำคนนี้ไม่ได้โจมตีมาทันทีเเละดูเหมือนจะลังเลสักครู่ก่อนจะยิ้ม
“วันนี้ข้าอารมณ์ดีดังนั้นข้าจะปล่อยเจ้าไป”
หลังจากที่เขากล่าวว่าเงาการ์ดสีเหลืองกระเด็นออกมา
ฉึก!
การ์ดปักอยู่บนพื้นดินสามก้าวข้างหน้าของมาร์วินชายเสื้อดำหันหลังเเละกระโดดออกไปสองสามครั้งและหายตัวไปในป่ามาร์วินเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากและเดินออกมาจากเงามืด
‘โชคดีแฮะ ดูเหมือนว่าเขามีอย่างอื่นที่ต้องไปทำ “
มาร์วินมองดูการ์ดเเปลกๆที่ติดอยู่บนพื้นมันคล้่ายๆกับเขี้ยวของเเมงมุมสีหน้าของมาร์วินเปลี่ยนไปทันที
แมงมุมเงา!
ผู้ชายคนนี้เป็นนักฆ่าของพวกเเมงมุมเงา!เงานี้เป็นคำเตือน คำเตือนว่ามาร์วินไม่ควรมาปรากฏอยู่ในสายตาของเขาอีกเเละเขาจะฆ่ามาร์วินอย่างไร้ความปราณี
“สำนักงานพวกเเมงมุมเงาน่าจะตั้งอยู่ทางเหนือ?ทำไมสมาชิกถึงมาทางใต้?”
มาร์วินรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่างอย่างไรก็ตามนี่เป็นสถานการณ์ที่ลำบากมาก ริเวอร์ชอร์ซิตี้เป็นเมืองใหญ่เพียงแห่งเดียวที่มีสภาพแวดล้อมดี ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่าทำไมถึงยังมีนักฆ่าอยู่
‘ลำบากจริงๆ’ มาร์วินส่ายหัว ถ้าถูกพวกมันพบอีกครั้งมาร์วินจะถูกจัดการอย่างเเน่นอน เขาจะต้องเเข็งเเกร่งขึ้นให้เร็วที่สุด!
เขาเดินกลับไปมองไปรอบๆเพื่อหาถ้ำและสุดท้ายก่อนที่ดวงอาทิตย์ตกหลังภูเขาเขาพบถ้ำที่เงียบสงบในระยะไกล้ๆมันเงียบสงบมากภายในถ้ำเนื่องจากไม่มีมอนสเตอร์ที่กล้าเข้ามาเพราะพรของพระเจ้าองค์เก่ามาร์วินเดินตรงไปยังจุดสิ้นสุดของถ้ำและมาถึงหน้าแท่นบูชาที่ถูกทอดทิ้ง
