Night Ranger – ตอนที่ 79 รัตติกาลกำลังมา

เมืองโอ๊คมีชีวิตชีวามากในตอนเย็นผู้คนมากมายดูรีบร้อนและทุกชนิดของอาหารส่งกลิ่นที่น่าสนใจออกมาและด้านข้างของถนนผู้หญิงหลายคนกำลังเดินไปหานักผจญภัยที่ร่ำรวยที่กำลังพยายามจะหยิบขึ้นมาพวกเขาอาจจะกลับมาจากป่าพันใบไม้และดูใจกว้าง หากพวกเธอให้บริการได้ดีผลตอบเเทนของพวกเธออาจเป็นจำนวนเงินที่ไม่ธรรมดา บางคนคิดว่าพวกเธอไม่ได้ผลแต่ในความเป็นจริงโสเภณีเหล่านี้ไม่สามารถสูญเสียลูกค้ารายได้ดีได้

 

มาร์วินเดินบนถนนมีความรู้สึกค่อนข้างคุ้นเคย เขามานี่หลายครั้งเเล้วที่เมืองโอ๊๕แต่ความรู้สึกคุ้นเคยไม่ได้มาจากการกลับมาที่เมืองนี้ มันเป็นความรู้สึกของคนที่เดินอยู่คนเดียวในเมืองเล็ก ๆ ที่ไม่คุ้นเคยต่างหาก มาร์วินเป็นคนนอกรีตในชีวิตก่อนหน้านี้ เขามีเพื่อนน้อยมากแต่ทุกคนก็เป็นผู้เชี่ยวชาญกันหมด ปัจจุบันมาร์วินเป็นคนนอกรีตมากยิ่งขึ้น เขาสามารถพึ่งพาตัวเองได้ในตอนนี้

 

มาร์วินหลบโสเภณีไม่กี่คนที่พยายามคว้ามือของเขาเพื่อที่จะผลักดันมันเข้ากับทรวงอกของพวกเธอและพยายามที่จะขโมยกระเป๋าสตางค์ของเขา เขาเดินผ่านเมืองโอ๊คและไปถึงขอบของด้านตะวันออกของเมือง

 

มีช่างตีเหล็กอยู่ที่นั่น ช่างตีเหล็กเเก่มีสาวสวยที่มีทักษะที่เก่งมาก เธอได้เปิดร้านตัดเย็บที่ประตูถัดไปพ่อและลูกสาวเป็นที่ชื่นชอบของชาวเมืองโอ๊ค อาวุธที่สร้างขึ้นมาพวกเขาสามารถใช้เพื่อต้านทานการโจมตีของมอนสเตอร์ได้ สำหรับอย่างหลังใครหล่ะที่จะไม่ชอบเด็กสาวสวยๆ?

 

มาร์วินยืนอยู่นอกร้านช่างตีเหล็กสักครู่และสังเกตเห็นว่าไม่มีใครอยู่ข้างใน

 

เขาลังเลและตัดสินใจเข้าร้านตัดเย็บที่ประตูถัดไป

 

ในร้านตัดเสื้อผ้าหญิงสาวกำลังวัดสัดส่วนนักผจญภัยหญิงอยู่ เธอสังเกตเห็นมาร์วินเข้ามาทักทายเขาและบอกให้เขารอสักครู่

 

มาร์วินนั่งลงเเละรอคอย

 

หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ช่างตัดเสื้อก็ทำการวัดสัดส่วนเสร็จและนักผจญภัยก็ได้จ่ายเงินล่วงหน้า พวกเขานัดหมายเพื่อชำระค่าสินค้าสามวันต่อมา มาร์วินเคยประสบกับเหตุการณ์เช่นนี้ในอดีต ในเกมเขาเริ่มโดยเป็นขั้นเป็นตอน แต่คราวนี้ตัวตนของเขาเป็นของขุนนาง นี้ค่อนข้างยากที่จะปรับให้เข้ากับฐานะได้บรรยากาศแบบนี้ทำให้เขารู้สึกสบายโดยเฉพาะตอนนี้

 

“คุณต้องการที่จะซื้อเสื้อผ้าบางส่วนหรือจะตัดทำเฉพาะดีค่ะ?” หญิงสาวพูดขณะที่ยิ้ม

 

รอยยิ้มของเธอเผยให้เห็นทั้งสองลักยิ้มขนาดเล็กและน่ารักมาก เธอมีผมสีน้ำตาลและให้ความรู้สึกของหญิงสาวที่ดูดีมาก

 

“ฉันเจน ให้ฉันช่วยอะไรดีคะ?”

 

มาร์วินเริ่มพูด “สวัสดีคุณเจนข้ามาหาพ่อของคุณ”

 

“พ่อของฉัน?”  เจนรู้สึกประหลาดใจ “คุณเป็นเพื่อนของเขาเหรอ?”

 

“เรายังไม่ได้พบกันแต่ข้าได้ยินเรื่องของเขา” มาร์วินยิ้ม

 

“เขาอาจจะอยู่ในโรงเตี๊ยม? เขาอาจจะกลับมาในตอนเย็น ธุรกิจช้าวันนี้คนน้อยมากพ่อกำลังมองหาที่อื่นเพื่อทำงานฝีมือ เขามักจะเมากลับมาบ่อยๆตอนกลับมาจากโรงเตี๊ยม”เจนอธิบาย

 

‘ในโรงเตี๊ยมงั้นเหรอ?’  มาร์วินคิดก่อนที่จะพูดอย่างฉับพลันว่า “ถ้าคุณไม่ว่าอะไรข้าจะรอเขาที่นี่”

 

“เอ๋?” เจนตรวจสอบมาร์วินอย่างรอบคอบแสดงให้เห็นถึงความระมัดระวัง

 

‘ชายคนนี้อยากจะลองอะไรกับฉันงั้นเหรอ?’

 

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สิ่งนี้เกิดขึ้นหลังจากทั้งหมดแต่แม้ว่าเขาจะต้องการอะไรคนที่จะทนทุกข์ทรมานในที่สุดก็จะเป็นตัวของเขาเอง! หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้วเธอก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ได้แน่นอน”

 

ไม่รอมาร์วินขอบคุณเธอมีเงาวิ่งมาจากด้านหลังเคาน์เตอร์ร้านค้า มาร์วินก็ตกใจและเดินถอยกลับ มันตัวสีดำเเละดูเหมือนสุนัขปีศาจแห่งความมืด!

 

‘เดี๋ยวก่อน มันคือ สุนัขปีศาจ!‘

 

‘บ้าเอ้ยย … นี่เป็น [หมาล่าเนื้อจากนรก]! แม้ว่าจะมีขนาดเล็ก แต่ก็ยังคงมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับ 1!

 

“ฟุ่บบ!”

 

มาร์วินหยิบกริซคู่ออกมาเเละระวังสุนัขปีศาจ แม้ว่าจะเป็นเด็กอยู่เเต่มันสามารถตัดศีรษะของเสือได้!

 

ในชีวิตก่อนหน้านี้มาร์วินเคยได้ยินข้อมูลเพียงไม่กี่ชิ้นเกี่ยวกับนักเดินทางรัตติกาล เขาไม่ได้คาดหวังว่าหญิงสาวใจดีคนนี้ทีมีหมาล่าเนื้อจากนรกได้!

 

เขาก็เข้าใจ

 

‘อึ๋ม, หญิงสาวคนนี้เข้าใจผิดว่าข้าเป็นคนสกปรกสินะ … ‘

 

มาร์วินไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้

 

“อา คุณไม่จำเป็นต้องกังวลใจ”

 

เดินจากด้านหลังเคาน์เตอร์เธอลูบหัวของสุนัขปีศาจเบาๆเเละแสดงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

 

“ริว ของฉันเชื่อฟังมาก เขาจะไม่ทำร้ายใครโดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน “

 

มองไปที่การแสดงออกที่ร้ายกาจของเธอมาร์วินยักไหล่ ความหมายที่เห็นได้ชัดคือตราบเท่าที่เธอพูดคำนั้นจะทำให้มันฉีกขาดร่างเขาออกเป็นชิ้น ๆ เห็นได้ชัดว่าจะเจ้าชู้กับผู้หญิงคนนี้ในเมืองโอ๊คไม่ใช่เรื่องง่าย หน้าตาดีอาจทำให้เธอมีปัญหามากมายได้

 

“ข้าไม่มีความคิดที่จะทำร้ายเจ้าข้าเเค่อยากมาพบพ่อของเจ้า.”

 

“ถ้าข้าไม่ได้รับการต้อนรับที่นี่ข้าจะไปรอในร้านช่างตีเหล็กที่อยู่ถัดไป” มาร์วินเก็บกริซโค้งออกแล้ว

 

เจนมองไปทางด้านหลังของมาร์วินอย่างตะลึง

 

“เขากำลังมองหาพ่อของฉันจริงๆหรือ?”

 

“ทำไมคุณถึงมองหาคนขี้เมาเเก่ๆหล่ะ?”

 

“เขาคิดอะไรอยู่?”

 

เธอลูบหัวของสุนัขปีศาจเเละพูดกับตัวเอง

 

 

ภายในของร้านช่างตีเหล็กเป็นระเบียบและมีฝุ่นทุกที่ คำพูดของสาวไม่ผิดจริงๆ ดังนั้นช่างตีเหล็กเเก่ๆจึงไม่มีงานทำ มาร์วินตั้งใจนั่งอยู่ในมุมเงียบๆรอ เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและท้องฟ้าค่อยๆมืดลง ในไม่ช้าภายในร้านช่างตีเหล็กก็เปลี่ยนเป็นสีดำ มาร์วินยังคงรออยู่ เจนมาครั้งเดียวและบอกเขาว่าช่างตีเหล็กเเก่ๆอาจใช้เวลาทั้งคืนในโรงเหล้าและบอกมาร์วินว่าจะดีกว่าสำหรับเขาที่จะกลับมาในวันพรุ่งนี้ แต่มาร์วินขอบคุณเธอและอยู่ที่นั่นเพื่อรอ

 

นักเดินทางรัตติกาลจะแสดงลักษณะเฉพาะที่แท้จริงของเขาในเวลากลางคืน ในความมืดอาจได้ยินเสียงฝีเท้าจาง ๆ มาร์วินใช้ซ่อนเร้นอย่างเงียบ ๆ เสียงฝีเท้าของชายชราที่ส่ายอาจได้ยินมาจากแหล่งกำเนิดแสงบางแห่งที่ส่องสว่างอยู่ เขาถือโคมไฟน้ำมันขณะที่เขากลับมาที่บ้าน เขาเดินผ่านประตูและแขวนโคมไฟน้ำมันไปด้านข้าง จากนั้นเขาก็ล็อคประตูร้านช่างตีเหล็ก มาร์วินหยุดหายใจและหัวใจเต้นเร็วขึ้น ความก้าวหน้านี้เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดและเป็นส่วนที่ท้าทายที่สุดและมันก็จะเกิดขึ้นในคืนนี้ ร่างกายของคนชรามึนเมาจากแอลกอฮอล์ เขาเมาและสะดุดทางของเขาไปที่ขาตั้งอาวุธที่สะดวกในการจับดาบเหล็ก การเคลื่อนไหวของเขาดูเหมือนจะช้ามาก

 

‘นี่มันไม่ถูกต้อง!‘

 

ภายใต้แสงจาง ๆ มาร์วินได้สังเกตเห็นว่าไหล่ของชายชราขยับ!

 

นี่เป็นสัญญาณของการใช้กำลัง โดยไม่คิดว่าเขาทำการกลิ้งตัวที่ดูน่าอึดอัดใจมากหนีจากตำแหน่งเดิมของเขา!

 

“เคร้งงงง!”

 

ความเร็วของชายชราเร็วเหมือนลม ดาบได้ลดลงที่ตำแหน่งเดิมของมาร์วิน!

 

เขาไม่ได้ดูเมาเลย  แม้ว่าห้องนี้จะมีแสงจางๆแต่เขาก็ยังคงจ้องมาที่มาร์วิน มาร์วินเงียบมองไปที่ที่เขายืนอยู่ มีรอยลึกอยู่บนพื้น นี่เป็นดาบเหล็กที่ธรรมดาที่สุดแต่จริงๆแล้วมันมีอำนาจมากเมื่ออยู่ในมือของชายชราคนนั้น เขาทำมันได้อย่างแน่นอน; ถ้าเขาเอาจริง … มาร์วินไม่อาจจินตนาการได้!

 

“ไม่เลว. เจ้าพบข้อบกพร่องที่ข้าให้เจ้าเห็น “ชายชรากล่าวด้วยใบหน้าเปล่า ๆ “แต่นี่ยังไม่เพียงพอ”

 

“ทำไมเจ้าถึงมาหาข้า?”

 

“เพื่อก้าวหน้า”.  มาร์วินพูด

 

“ไม่กี่คนที่รู้จักตัวตนของข้า ใครบอกเจ้า?” ชายชราทิ้งอาวุธของเขาและทิ้งตัวลงบนเตียงไม้ที่มุมห้อง

 

“ข่าวลือ”.

 

มาร์วินเคยเตรียมตัวไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ก็ไม่น่าเชื่อถือสักนิด

 

“คำบอกเล่า?”  ชายชราหัวเราะเยาะ

 

“ถ้าเจ้าสามารถหาข้าผ่านข่าวลือแล้วว่าคนที่ต้องการให้ข้าตายไม่ปรากฏตัวขึ้นที่ประตูของข้าทุกวันเลยรึ?”

 

มาร์วินยักไหล่ “ข้าแค่อยากจะกลายเป็นเรนเจอร์ที่ยอดเยี่ยมยิ่งขึ้น”

 

มีพวกคลาสขั้นสูงมากเกินไป ป่าพันใบไม้อยู่ใกล้ๆบางทีคุณอาจจะอยากลองบางส่วนของพวกเอลฟ์โบราณ “

 

ชายชราไม่แยแส

 

” คลาสอื่น ๆ จะลดลง”

 

มาร์วินค่อยๆเอากริซสองเล่มออกมาและพูดอย่างจริงจังว่า “คุณรู้จักไหมคำว่ารัตติกาลกำลังจะมาถึง”

 

[รัตติกาลกำลังมา] คติของนักเดินทางรัตติกาล

 

ชายชราก็ยืนขึ้นจากเตียงและมองดูมาร์วินอย่างแน่วแน่ “เจ้าเป็นใคร?”

 

“ข้าเห็นอะไรบางอย่างที่กำลังจะมาถึง” มาร์วินสงบสติอารมณ์พูดต่อ “ฮาธาเวย์ก็เหมือนกัน คำทำนายเก่าแก่กำลังจะเกิดขึ้น “

 

“ฮาธาเวย์ตามคาด … “

 

ชายชรารู้สึกโล่งใจ

 

“นักพยากรณ์คนอื่น  โลกนี้กำลังวุ่นวายมากขึ้นเรื่อย ๆ “

 

“แต่อีกหนึ่งนักพยากรณ์ในหมู่ของนักเดินทางรัตติกาลไม่ได้เป็นสิ่งเลวร้าย”

 

“ตามข้ามาเจ้าหนุ่ม”

 

เมื่อเขาคุยเสร็จแล้วเขาก็เปิดประตูที่ด้านหลังของร้านช่างตีเหล็กเเละดึงมาร์วินเข้าไป

Comment

Options

not work with dark mode
Reset