NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1099 พวกเราแค่ผ่านมา

“ครับ…”
โยโกยาม่าถอนหายใจอยู่ในใจ เขาทำได้เพียงก้มหน้าตอบรับ จากนั้นก็หันหลังเดินออกไปด้านนอก
สถานการณ์ในวันนี้สำหรับโยโกยาม่านั้นมันไม่มีทางเลือกอื่นให้เดินอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นหลี่ฝางหรือDynasty ล้วนไม่ใช่คนที่เขาจะสามารถต่อต้านได้
ตอนนี้ถ้าเขาเชื่อฟังเฟอร์กัสแต่โดยดี ไม่แน่ว่าเขาอาจจะยังรอดไปได้ ไม่อย่างนั้น เขาก็เหลือแค่เพียงเส้นทางแห่งความตายเท่านั้น
“หวังว่าเฟอร์กัสจะทำได้อย่างที่พูดจริงๆ!”
โยโกยาม่าถอนหายใจ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกสำนึกเสียใจ
ใครจะไปคิดว่าหลี่ฝางแข็งแกร่งได้ขนาดนี้? ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ ในตอนแรกเขาคงจะไม่เข้าร่วมเรื่องร้ายแรงจนถึงชีวิตพวกนี้เพียงเพื่อชื่อเสียงและความมั่งคั่งเล็กน้อยๆแน่
ขณะที่โยโกยาม่ากำลังขมวดคิ้วสีหน้าอมทุกข์ จู่ๆตรงหน้าเขาก็ปรากฏเงาร่างราวกับวิญญาณขึ้นมา
ใต้แสงจันทร์ ฝันร้ายนั้นได้ปรากฏต่อหน้าเขาแล้วจริงๆในตอนนี้
ในพริบตา ทั่วร่างของโยโกยาม่าก็เกร็งขึ้น แต่ก่อนที่เขาจะได้ลงมือทำอะไร มือของหลี่ฝางก็ตกลงบนคอของเขาแล้ว
กำลังภายในที่ถูกควบแน่นเอาไว้ราวกับแก่นแท้ที่ทั้งเฉียบแหลมและเยียบเย็น ทำให้โยโกยาม่าไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อยว่าศีรษะของตนนั้นสามารถตัดออกได้อย่างง่ายดาย
“ในนั้นมีกี่คน?”
อันที่จริงหลี่ฝางมาถึงนานแล้ว เพียงแต่เขาค้นพบว่าที่นี่มีกับดักที่ตั้งไว้สำหรับเขา ดังนั้นเขาจึงไม่เคลื่อนไหวและรอโอกาสอย่างเงียบๆในความมืด
“พูดมา แล้วฉันจะไว้ชีวิตนาย” เมื่อมองไปที่โยโกยาม่าซึ่งดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว จู่ๆหลี่ฝางก็หัวเราะเบาๆและกระซิบ
เมื่อได้ยินประโยคนี้ ดวงตาของโยโกยาม่าก็สว่างวาบทันที จากนั้นก็ขายเพื่อนร่วมทีมของตนออกมาอย่างไม่ลังเล
“สิบสอง…” เขาให้รูปปากบอกออกมา
“สิบสองอัศวินของDynasty?”
หลี่ฝางเข้าใจความหมายของตัวเลขนี้ จากนั้นจึงถามว่า “กษัตริย์ของDynastyอยู่ที่ไหน?”
ว่ากันว่ากษัตริย์ของDynastyนั้นมีพลังแข็งแกร่งเหนือใครเทียบ แม้กระทั่งพวกหยิ่งผยองอย่างกู่ยี่เทียนก็ยังต้องรู้สึกทึ่ง
หากกษัตริย์ของDynastyมา อย่างนั้นหลี่ฝางก็พร้อมที่จะระงับความแค้นนี้เอาไว้และหนีไปก่อนค่อยว่ากัน
โยโกยาม่ารีบตอบ “ไม่รู้”
“โอ๊ะโย๋ ยังกล้าไม่น้อย” หลี่ฝางกลับเข้าใจผิดไป เขาคิดว่าโยโกยาม่าไม่ยอมพูดออกมา ดังนั้นเขาจึงขยับนิ้วเบาๆ แล้วกรีดไปที่คอของโยโกยาม่าเป็นบาดแผลเส้นหนึ่งขึ้น
โยโกยาม่าตกใจจนแทบขวัญหนี เขารีบเอ่ยเพิ่มเติม “ผม ผมไม่รู้จริงๆ… ”
“ถ้าเรื่องแค่นี้นายยังไม่รู้ อย่างนั้นนายจะมีชีวิตอยู่ไปทำไมกัน?” หลี่ฝางยังคงสงสัยอยู่อย่างมาก
ในขณะที่โยโกยาม่ากำลังจะร้องไห้นั้นเอง จู่ๆ ก็มีคำพูดในภาษาอังกฤษดังขึ้น
“จักรพรรดิของเรามาถึงญี่ปุ่นแล้ว ตอนนี้กำลังรอให้พวกเราเอาหัวของนายไปมอบให้!”
ในเวลาต่อมา คนทั้งสิ้น 12 คนก็ล้อมรอบหลี่ฝางเอาไว้อย่างเงียบ ๆ
“คุณหลี่ พบกันครั้งแรก ได้โปรดชี้แนะด้วย” เฟอร์กัสเดินขึ้นมา
โยโกยาม่าดีใจอย่างมาก เขารีบตะโกนขึ้น “คุณเฟอร์กัส รีบช่วยผมเร็ว!”
“ว่าง่ายหน่อย!” หลี่ฝางขยับนิ้วที่อยู่บนคอของเขาเบาๆ “ถ้าพวกนายทำตัวบุ่มบ่ามขึ้นมา อย่างนั้นฉันก็ได้แต่ต้องฆ่าเขาแล้ว!”
“ได้เลย” เฟอร์กัสพูดด้วยรอยยิ้มที่สง่างาม “พวกเรากำลังรอคุณอยู่”
สำหรับเขาแล้ว ปลาใหญ่ติดเบ็ดแล้ว เหยื่อก็ไร้ประโยชน์อีกต่อไป
คำพูดของเขา ทำให้หัวใจของโยโกยาม่าดิ่งลงไปอย่างรวดเร็ว
เขาตะคอกอย่างโกรธเคือง “เฟอร์กัส นายกล้าเห็นความตายไม่เข้าช่วย ไม่กลัวทำให้ท่านโทชิโอะโกรธเคืองหรือไง!”
ปรมาจารย์การต่อสู้คนหนึ่ง กลับต้องมามีจุดจบเช่นนี้ ในใจของเขาย่อมไม่เต็มใจอย่างมาก
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะแก้แค้นให้นายเอง” เฟอร์กัสยังคงยิ้มจางๆ “นายลองดูสิ หลี่ฝางฆ่านาย ฉันฆ่าหลี่ฝาง แบบนี้ช่างเป็นเรื่องที่ง่ายดายและวิเศษงดงามอย่างยิ่ง”
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มซึ่งตอนนี้ตกเข้าสู่ดวงตาของโยโกยาม่านั้นช่างน่าขยะแขยงอย่างยิ่งจริงๆ
“ช่างน่าเสียดาย” หลี่ฝางค่อย ๆ ตัดคอของโยโกยาม่าออก และจบชีวิตของเขาลงโดยไม่เจ็บปวด
นื่ถือเป็นความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับคำถามอย่างตรงไปตรงมาของเขาเมื่อครู่นี้แล้ว
ให้หลี่ฝางไว้ชีวิตเขา สิ่งนี้ไม่มีทางเป็นไปได้เลย
“จุ๊จุ๊ เรียบง่ายงดงามอย่างที่คิดจริงๆ” เฟอร์กัสยิ้มด้วยความประหลาดใจ จากนั้นจึงพูดว่า “ตอนนี้คุณได้แก้แค้นแล้ว อย่างนั้นก็จากไปอย่างสบายใจเถอะ”
หลี่ฝางเอ่ยอย่างรู้สึกตลกอยู่บ้าง “อาศัยขยะอย่างพวกแกเนี่ยนะ?”
เฟอร์กัสที่เพิ่งเข้าสู่ระดับกำลังภายใน ความแข็งแกร่งของเขาแตกต่างจากโทชิโอะ คามิยะราวฟ้ากับดิน อีกทั้งคนที่เขาพามา ก็มีคุณภาพที่ยิ่งด้อยกว่า สี่คนในนั้นถึงขั้นไม่ได้เป็นปรมาจารย์เสียด้วยซ้ำ
“แดนสุดกำลังภายนอกสี่คนที่นายพามานั้นก็เพราะมีความแค้นกับพวกเขางั้นหรือ ถึงได้จงใจพาพวกเขามาตาย?”
ความแข็งแกร่งที่ต่ำกว่าปรมาจารย์นั้นเทียบไม่ได้แม้กระทั่งปืนใหญ่ด้วยซ้ำ สามารถทนต่อออร่าได้ และไม่แม้แต่จะสามารถสร้างความยุ่งยากแม้แต่น้อยให้กับหลี่ฝาง
หลี่ฝางก็รู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง สิบสองอัศวินที่มีชื่อเสียงของDynasty เป็นแค่กลุ่มปลามั่วๆซั่วๆแค่นี้เองหรือ?
“นายกำลังกลัวหรือไง หลี่ฝาง? ดังนั้นถึงได้ใช้วิธีแบบนี้มาสร้างความไม่ลงรอยขึ้น?” เฟอร์กัสยิ้มอย่างเหยียดหยาม
“การต่อสู้ครั้งนี้ ไม่จำเป็นต้องให้พวกเขาทั้งสี่ลงมือ พวกเขาก็แค่มาสังเกตการณ์ แล้วก็ถือโอกาสเรียนรู้เปิดหูเปิดตา”
คำพูดของเฟอร์กัส ทำให้ทั้งสี่คนถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ขณะที่ชายทั้งสี่คนกำลังจะแยกย้ายกันไปตามคำขอของเฟอร์กัส ทันใดนั้นจู่ๆก็มีเสียงอีกสองเสียงดังขึ้น
“พวกขี้แพ้ทั้งสี่ ยังไงก็เป็นพวกขี้แพ้อยู่วันยังค่ำ ยังคิดจะขวางพวกเราไว้หรือไง?”
เมื่อสิ้นเสียงลง ชายหนุ่มสองคนที่มีใบหน้าแบบตะวันออกก็เดินออกมาอย่างสบายๆ และมาอยู่ที่ด้านหลังของหลี่ฝาง
“ฉันชื่อถังเทียนเต๋อ”
“ฉันชื่อหูเข่อ พวกเราสองคนแค่ผ่านทางมา”
“ใช่ ผ่านมาเจอความอยุติธรรมต้องชักดาบเข้าช่วยเหลือ พวกเรารังเกียจพวกสารเลวชอบรังแกคนอ่อนแออย่างที่สุด!”
ชายสองคนด้านหนึ่งเอ่ยแนะนำตนเองส่วนอีกด้านก็พูดเรื่องไร้สาระขึ้นมา