NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1108 กล้าอวดดีต่อหน้าผม

“คนที่ฉันด่าคือคนจอมโอ้อวดอย่างแก! ไม่พอใจก็ฝืนทนเอาไว้ซะ!”
“ด่าแกงั้นเหรอ? ฉันล่ะอยากจะอัดให้สักหมัด! กล้าไม่ไว้หน้านางฟ้าของเรา กล้าตัวต่อตัวกับกูไหม!”
“รีบไสหัวไปซะ อย่าปรากฏตัวขึ้นที่นี่อีก!”
“อย่าให้เจอนะ ไม่งั้นถ้าเจออีกครั้งจะอัดให้เละเลย!”
แต่ละข้อความที่ถูกปัดขึ้น ทำให้สีหน้าของฟางหยู่ถงบูดบึ้ง
“ไอ้พวกน่าสงสาร” หลี่ฝางส่ายหน้า
น่าเสียดาย ที่เขาอัดคนผ่านออนไลน์ไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเขาจะทุบคนพวกนี้คนละหนให้ได้
ทว่าประโยคของหลี่ฝาง ทำให้นักเลงคีย์บอร์ดก่นด่าหนักยิ่งกว่าเก่า คำหยาบคายแต่ละคำ ปิดบังหน้าจอเกือบทั้งหมด
“ฮ่าๆ ……” หลี่ฝางจ้องมองหน้าจอที่หนาแน่นไปด้วยข้อความ เกิดโมโหขึ้นมา ทันใดนั้นก็เกิดคิดวิธีกลั่นแกล้งให้เจ้าคนพวกนี้โมโหหนัก
ฟางหยู่ถงในตอนนี้ตกอกตกใจทำอะไรไม่ถูกกำลังคิดหาวิธีที่จะทำให้หลี่ฝางและผู้ชมใจเย็น ทันใดนั้น ก็ได้พบกับใบหน้าของหลี่ฝางยื่นเข้ามาใกล้
ต่อมา ความรู้สึกอุ่นร้อนแผ่ซ่านเข้ามาในริมฝีปาก
หน้าจอแทบระเบิด
“ไม่! ไม่~~~~”
“มีดกูอยู่ไหน? กูจะสับมันให้เละเป็นโจ๊ก!”
“นางฟ้าของฉันแปดเปื้อนแล้ว! ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว!”
“ฉัน……ฉันไม่รู้ว่าควรจะอิจฉาใครดี……”
ไม่เพียงแต่หน้าจอเท่านั้นที่ระเบิด เหล่าแฟนคลับในไลฟ์เองก็ระเบิดเช่นเดียวกัน เพราะไม่รู้ว่าใครที่อยากรู้อยากเห็นที่กดของขวัญอย่างบ้าคลั่ง ดึงดูดความสงสัยของผู้คนให้เข้ามาดู หลังจากนั้นบุคคลที่กดของขวัญเพิ่มมากขึ้นต่อเนื่อง ผู้ชมพุ่งทะยานขึ้นเป็นหลักสิบล้าน
ฟางหยู่ถงและบอดี้การ์ดอีกสองคนตกตะลึง ไม่คาดคิดเลยว่าหลี่ฝางจะทำแบบนี้
หลังจากนั้นบอดี้การ์ดทั้งสองได้สติกลับคืนมา เกิดคลั่ง พุ่งเข้าไปคำรามใส่หลี่ฝางด้วยความโมโห “หยุดนะ……ถอนปากแกออก!”
หลี่ฝางปล่อยฟางหยู่ถง หัวเราะใส่กล้องอย่างได้ใจ รอยยิ้มที่โอหัง แทบทำให้ผู้ชมเหล่านั้นปาโทรศัพท์ทิ้ง
ทว่าน้ำเสียงที่เบาราวกับแมลงวันของฟางหยู่ถงดังขึ้นที่ใบหูของหลี่ฝาง “ฉัน……จูบแรกของฉัน……”
เมื่อเห็นขอบตาที่แดงก่ำของฟางหยู่ถง ในหัวของหลี่ฝางเกิดเสียงดัง “วิ้ง”
เมื่อสักครู่มัวแต่คิดเอาคืนแฟนคลับ จนลืมสิ่งเหล่านี้ไปเลย!
เป็นความผิดของพวกนักเลงคีย์บอร์ดไร้มารยาทพวกนั้นแท้ๆ
“คือว่า……เธอจูบฉันคืนแล้วเราหายกันได้ไหม?” หลี่ฝางกล่าว
“โอ๊ยๆ! ฉันจะบ้าตาย!”
“ไอ้บ้านี่มันไร้ยางอายชะมัด! ฉันให้ของขวัญร้อยชิ้น! ใครที่อยู่ใกล้มันช่วยตีขามันให้หักที!”
“ฉันก็ให้ของขวัญร้อยชิ้นตีขาอีกข้างของมันให้หักที!”
“ฉันก็ให้ของขวัญร้อยชิ้นเอาให้มัน……”
ทุกคนต่างบ้าคลั่ง บอดี้การ์ดสองนายนั้นก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป พลันพุ่งเข้าไปพับแขนเสื้อคิดที่จะอัดหลี่ฝาง
เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้หากไม่สามารถทำให้คุณหนูพึงพอใจได้ พวกเขาเองก็ไม่มีหน้าที่จะอยู่ต่อ เก็บข้าวของแล้วไสหัวไปเลยซะดีกว่า!
ในเวลานี้เอง เงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากที่ไกลออกไป พุ่งเข้ามาทางนี้อย่างรวดเร็ว
หลี่ฝางที่อยู่ไกลออกไปสังเกตเห็นเงาร่างนั้น พบว่าเขาหุ้มกายด้วยชุดดำมิดชิด ไม่ปรากฏใบหน้าให้เห็นแม้แต่น้อย แค่ดูก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนดีอะไร
ไม่นานบอดี้การ์ดสองนายก็เห็นเงาร่างนั้นอย่างรวดเร็ว จึงรีบคุ้มกันฟางหยู่ถงสองข้างซ้ายขวา จับจ้องบุคคลในชุดดำอย่างระมัดระวัง เพื่อป้องกันเหตุสุดวิสัย
ไม่นาน ชายชุดดำปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา
“แกเป็นใคร!”
บอดี้การ์ดสองนายร้อนรน
ช่วงนี้เจ้านายของพวกเขาเกิดปัญหาขึ้น เป็นห่วงความปลอดภัยของฟางหยู่ถง เพราะงั้นถึงได้ให้พวกเขาสองคนคอยปกป้องฟางหยู่ถงทุกฝีก้าว
บุคคลในชุดดำคนนั้น พิจารณาฟางหยู่ถงด้วยสายตาดูหมิ่น
ในสายตาของเขา บอดี้การ์ดสองคนนี้พอมีความสามารถอยู่บ้าง แต่ก็เท่านั้น ไม่สามารถข่มขู่เขาได้แม้แต่น้อย
ให้เขามาจับตัวเด็กสาวที่อ่อนแอแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายหรือไง?
ส่วนหลี่ฝางที่ใจเย็นลงแล้ว ไม่ได้อยู่ในสายตาเขาแม้แต่น้อย
เขาตัดสินใจแล้ว บุคคลในชุดดำพุ่งไปที่บอดี้การ์ดทั้งสอง
ทว่าบอดี้การ์ดสองนายนั้นตามความว่องไวของเขาไม่ได้แม้แต่น้อย ถูกบุคคลในชุดดำเล่นงานจนนอนกองกับพื้น กระอักเลือดทั้งคู่ จนคลานลุกขึ้นไม่ได้
บอดี้การ์ดสองนายถูกจัดการได้อย่างรวดเร็ว ชายชุดดำกวาดสายตาไปยังฟางหยู่ถง
ฟางหยู่ถงเกิดหวั่นวิตก
โทรศัพท์ของเธอตกพื้นเพราะความตกใจ มุมกล้องแนวทแยงสามารถมองเห็นได้เพียงมุมเดียวเท่านั้น
ทันใดนั้น แฟนคลับต่างร้อนรนขึ้นมา
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ให้ตาย! เหมือนว่านางฟ้าจะเจอพวกโจรเข้า!”
“ไอ้หมอนี่ฝีมือเก่งใช้ได้เลย บอดี้การ์ดสองคนนั้นถึงกับลุกไม่ขึ้นเลย!”
“ไอ้สารเลวนั่นทำไมยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับล่ะ ไม่คิดที่จะเข้าไปช่วยหรือยังไง?”
บนหน้าจอ หลี่ฝางยืนอยู่มุมหนึ่ง ยืนดูเหตุการณ์ราวกับตกใจกลัว
ปฏิกิริยาของเขา ทำให้แฟนคลับเริ่มก่นด่าอีกครั้ง
ฟางหยู่ถงในตอนนี้ตื่นตระหนกจนถึงขีดสุด เผชิญกับชายชุดดำที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เธออยากจะหนี แต่กลับพบว่าเธอตกใจกลัวจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ขาทั้งสองข้างอ่อนยวบ สามารถประคองตนเองไม่ให้นั่งลงก็ถือว่าขีดสุดแล้ว
ตอนนี้เอง สายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาและวิงวอน ตกไปอยู่ที่หลี่ฝาง