NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1120 ย่าของฉันอยากเจอคุณ

“หลี่ฝาง！เจอกันอีกแล้วนะ！”
“ฮ่าๆ นั่นสิ……” หลี่ฝางมองไท่ซางที่มืดมนไปทั้งตัว ก็อดไม่ได้ที่จะขำแห้งๆ สักหน่อย ก่อนจะจับมือกับหญิงที่ยื่นมือมา
ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ได้เจอชื่อฟางหยู่ถงเมื่อไม่กี่วันก่อน มันเป็นเรื่องที่บังเอิญเป็นอย่างมากเลยล่ะ
ฟางหยู่ถงเลยยิ้มขึ้นพลางพูด “ผู้มากฝีมือยังจำฉันได้ มันทำให้ฉันเหมือนมีบุญสูงเลยล่ะ”
“อ่า ฮ่าๆ ……” หลี่ฝางหัวเราะแห้งๆ อีกครั้ง อันที่จริงก็ไม่รู้จะพูดอะไร
“จริงสิ ครั้งก่อนต้องขอบคุณที่คุณช่วยฉันเอาไว้นะ！” ฟางหยู่ถงพูด
“ไม่เป็นไร ทำดีในทุกๆ วันไง” หลี่ฝางหัวเราะอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้น
“ดีที่คุณทำดีกับฉันช้าไปเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่แย่เลยเหรอ？” ฟางหยู่ถงปิดปากหัวเราะ
ตอนที่กำลังคุยกันอย่างสนุก ไท่ซางก็ทนไม่ไหวแล้ว เลยเข้ามาพูดแทรกขึ้น “สาวสวย พวกคุณสองคนรู้จักกันเหรอ？”
“โอ๊ย！” ฟางหยู่ถงตกใจเพราะการเข้ามาอย่างรีบร้อนของไท่ซาง ท่าทีตอบกลับเลยมีความเสียมารยาทเล็กน้อย จึงรีบถาม “ขอ ขอโทษนะ คุณคือ……”
“ไม่เป็นไร เขาเป็นเพื่อนของฉัน ชื่อไท่ซาง” หลี่ฝางรีบพูดขึ้น
ฟางหยู่ถงยิ้มพลางทักทายกับไท่ซาง จากนั้นก็หันกลับมาหาหลี่ฝาง พลางพูดขึ้น “ท่าน คุณช่วยฉันไว้ ฉันยังไม่รู้จะตอบแทนอย่างไร เอาอย่างนี้แล้วกัน ฉันจะเลี้ยงข้าวคุณที่ชั้นด้านบนเอาไหม？”
……
หลังจากนั้นไม่กี่นาที หลี่ฝางกับฟางหยู่ถงก็นั่งคุยกันในร้านอาหารอย่างสนุกสนาน ไท่ซางที่อยู่ข้างๆ ก็หน้ามืดมน พลางนั่งข้างๆ โดยไม่พูดอะไร ทั้งตัวนั้นเต็มไปด้วยความอึดอัดจนอยากจะกระโดดตึกลงมา
“หลี่ฝาง อีกไม่กี่วันก็เป็นวันเกิดของยายฉันแล้ว……” ทั้งสองคนกำลังคุยกันอย่างสนุก จู่ๆ ฟางหยู่ถงก็พูดขึ้น “เธอบอกว่าอยากเจอคุณ……”
“ทำไมย่าคุณถึงอยากเจอฉัน？” หลี่ฝางคิดไม่ตก
“อันที่จริง……” ฟางหยู่ถงลังเล ระหว่างที่หลี่ฝางสังเกต หน้าก็แดงขึ้นมา “เพราะการไลฟ์นั้นน่ะ ยายรู้เข้าแล้ว……ฉันทำอะไรไม่ได้ เลยต้องโกหกไปว่าคุณเป็นแฟนของฉันน่ะ ดังนั้น……”
“ห๊ะ？” หลี่ฝางอึ้งไป
เขาเองก็คิดถึงวันที่เขาตั้งใจจูบฟางหยู่ถงได่ เพื่อทำให้คนที่ซุบซิบนินทานั้นโกรธเคือง
นี่ มันเหมือนต้องเป็นไปตามกรรมที่ก่อแล้วล่ะ……
หลี่ฝางอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างขมขื่น
ไท่ซางที่อยู่ข้างๆ นั้นเปลี่ยนไปเป็นอิจฉาไปแล้ว ทำไมพวกสาวสวยถึงคิดแต่จะเข้าหาหลี่ฝาง ถึงขนาดพูดว่าให้เขาเป็นแฟนของตัวเองได้เลยล่ะ？
หรือว่าเพราะเขาเป็นพี่ใหญ่？
เมื่อเห็นหลี่ฝางหัวเราะอย่างขมขื่น ฟางหยู่ถงก็คิดว่าเขาจะปฏิเสธ เลยร้อนใจขึ้นมา
ถ้าเกิดว่าให้ย่ารู้ว่าตัวเองโกหก แล้ววันนั้นถูกคนแปลกหน้าจูบเข้า ย่าจะต้องโกรธจนเป็นอะไรไปแน่นอน！
เมื่อคิดแบบนั้น ฟางหยู่ถงก็จับมือของหลี่ฝาง ก่อนจะขอร้องด้วยความน่าสงสาร “ขอร้องล่ะคุณช่วยฉันในครั้งนี้เถอะนะ แค่ครั้งเดียวเท่านั้น อย่าให้ย่าของฉันกังวล จะไม่มีครั้งหน้าแล้ว ได้ไหม？”
หลี่ฝางได้บ่ายเบี่ยง เพราะถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็เป็นเขาที่ทำให้มันเกิดขึ้น เลยต้องให้เขาเป็นคนแก้มัน
……
เมืองจินซานมีเขตของคนรวยอู้ฟู่ บ้านพักทุกหลังของที่นี่ราคาร้อนล้านขึ้นไปทั้งนั้น คนเลยเรียกกันว่าเขตของคนรวย มีเพียงคนรวยที่มีชื่อเสียงเท่านั้นที่จะได้เข้ามาอยู่
คนธรรมดามีบ้าน แต่ฐานะทางสังคมไม่มากพอก็ไม่มีสิทธิ์มาซื้อบ้านที่นี่
ส่วนตระกูลฟางมาพักอยู่ที่นี่
ตอนที่ตามฟางหยู่ถงมาที่เขตนี้ หลี่ฝางก็ตกใจเพราะฐานะทางบ้านของฟางหยู่ถงเล็กน้อย
แต่ ก็เป็นแบบนี้ไป ฐานะและอำนาจของหลี่ฝางในวันนี้ มีของเพียงไม่กี่อย่างในโลกที่เขาอยากได้แต่จะไม่ได้มันมา
ในตอนนี้หน้าประตูของบ้านพักมีรถหรูจอดอยู่มากมาย แบบที่ธรรมดาที่สุดคือราคาราวๆ ล้าน ก็เพียงพอที่จะมองออกแล้วว่าคนที่มาร่วมงานเลี้ยงในวันนี้เป็นอย่างไร
เมื่อทั้งสองคนมาถึงประตูใหญ่ บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ทั้งสองข้างทาง ก็คือคนทั้งสองที่แอบปกป้องฟางหยู่ถงล่ะ
เมื่อได้เจอหลี่ฝางมา ทั้งสองคนก็โค้งให้หลี่ฝางด้วยความเคารพเป็นอย่างมาก ก่อนจะช่วยเขาเปิดประตูด้วยความเคารพ
ถึงอย่างไร หลี่ฝางก็แสดงพลังของตัวเองในวันนั้น พวกเขาทั้งสองนั้นอาจจะมีความรู้สึกกันอย่างชัดเจนที่สุด
ในตอนนี้มีคนมากมายรวมตัวกันอยู่ในบ้านพักตากอากาศ ทั้งหมดเป็นคนที่มีหน้ามีตาในเมืองเมืองจินซานทั้งนั้น ในตอนนี้ก็เริ่มพูดคุยกันอยู่
สำหรับพวกเขา งานดื่มฉลองหรืองานเลี้ยงฉลองอะไร ก็ถือเป็นโอกาสในการทำให้พวกเขามีเส้นสายที่มากขึ้น
แต่ฐานะของตระกูลฟางนั้น การเชิญคนมานั้นไม่มีใครที่มีฐานะต่ำต้อยเลย
เพียงไม่นาน ก็มีคนพบฟางหยู่ถงที่มาอยู่ที่นี่
“หยู่ถง！คุณมาแล้วเหรอ！” คนวัยหนุ่มสาวที่แต่งตัวอย่างเต็มยศยิ้มพลางเดินเข้ามา ก่อนจะมองฟางหยู่ถงด้วยแววตาที่รักใคร่
“ช่วงนี้ยุ่งมากเลย เลยไม่มีเวลามาหาคุณเลย ฉันหาเวลามาเจอคุณได้ก็ตอนที่ฉันว่างแล้วคุณไลฟ์นั่นแหละ！”
เขาพูดเหมือนกับว่าตัวเองสนิทสนมกับฟางหยู่ถงเป็นอย่างมาก คนที่ได้ฟังคำนี้อาจจะคิดว่าทั้งสองเป็นคู่รักกัน
ฟางหยู่ถงพยักหน้าให้คนวัยหนุ่มสาว โดยไม่พูดอะไร
ท่าทีแบบนี้ ทำให้คนวัยหนุ่มสาวที่อยู่ตรงหน้าเปลี่ยนไปพูดจาโม้ บรรยากาศก็เริ่มอึดอัดขึ้นมา
คนวัยหนุ่มสาวยิ้มหวานเล็กน้อย จู่ๆ ก็มองมาทางหลี่ฝาง พลางถาม “หยู่ถง นี่คือใครเหรอ？”