NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1194 ถูกเข้าใจผิด

แต่ไม่ว่ายังไง หงส์แดงก็เป็นผู้หญิง แถมคำพูดของเธอก็ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้ง่าย โดยเฉพาะผู้หญิงอย่างหวางซีเหยาที่กำลังโกรธ
เพราะงั้นหวางซีเหยาจึงคิดว่าหงส์แดงเป็นผู้หญิงคนใหม่ของหลี่ฝาง และการที่หลี่ฝางไม่ว่างในตอนนี้จึงเข้าใจผิดคิดว่าหลี่ฝางกำลังทำเรื่องสกปรกอยู่ เธอเด้งลุกขึ้นจากโซฟาทันที แทบจะใช้คำหยาบที่ได้ยินมาทั้งชีวิตด่าออกไปจนหมด
“นางแพศยาไร้ยางอาย! ถึงได้ให้ท่าแฟนหนุ่มของคนอื่นแบบนั้น! ไม่เอาแล้วใช่ไหมยางอายน่ะ! ไอ้หลี่ฝางที่สมควรโดนแทงเป็นพันครั้งล่ะ? เขาแอบทำชั่วอะไรอยู่? พวกแกจะรักยางอายบ้างสักนิดได้ไหม ฟ้ายังไม่มืดเลย ก็อดใจไม่ไหวแล้วงั้นหรือ?”
“นางแรด ยังกล้ารับโทรศัพท์อีก พวกแกหญิงชั่วชายโฉดจะหน้าด้านเกินไปแล้ว! ฉันสะอิดสะเอียนจนจะอ้วกอยู่แล้ว! ตอนนี้พวกแกอยู่ไหน? แน่จริงก็ส่งที่อยู่มาซะ คอยดูฉันจะสั่งสอนหญิงชั่วชายโฉดอย่างพวกแกให้สาสม!”
ทางด้านหงส์แดงเตรียมที่จะวางสายอยู่แล้ว หลังได้ยินคำของหวางซีเหยาสีหน้าดำทะมึน เสียงของหวางซีเหยาดังมาก ต่อให้หงส์แดงไม่เปิดลำโพง พวกเสือขาวที่อยู่อีกด้านก็ได้ยินชัดเจน
เมื่อพวกเขาได้ยินประโยคของหวางซีเหยาต่างก็ตัวแข็งทื่อ ต่างก็ลอบนึกชื่นชมหวางซีเหยา ให้ตายนี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินคนอื่นด่าหงส์แดงแบบนี้ แถมยังมัดหงส์แดงเข้ากับหลี่ฝางอีกต่างหาก
หงส์แดงเป็นคนที่เกลียดหลี่ฝางมากที่สุด การที่เข้าใจเธอกับหลี่ฝางผิด สำหรับหงส์แดงแล้วเป็นความอัปยศอย่างถึงที่สุด
“แค่กๆ คือว่าหงส์แดงใจเย็นก่อน อย่าโกรธอย่าโมโห! มานี่ โทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันจะอธิบายเอง” เมื่อเห็นว่าหงส์แดงโกรธจนขีดสุด มังกรฟ้าเองก็กลัดกลุ้มใจบ้างแล้ว จึงรีบขึ้นหน้าไปหยิบโทรศัพท์ของหลี่ฝางมาไว้ ส่งสัญญาณบอกให้พวกเสือขาวลากหงส์แดงออกไป
ผู้หญิงที่ดมโหน่ากลัวมาก แถมนี่ยังเป็นหงส์แดงที่เป็นนักรบอีกต่างหาก หากระเบิดอารมณ์ละก็ ถ้างั้นพวกเขาก็จะซวยไปด้วย
“เอ๋? ทำไมถึงได้มีเสียงของผู้ชายด้วยล่ะ? หลี่ฝางล่ะ? แกให้มันมารับโทรศัพท์ฉันเดี๋ยวนี้!”
หวางซีเหยาที่ถือสายอยู่เมื่อได้ยินเสียงของมังกรฟ้านิ่งไปอย่างฉงน นายหลี่ฝางทำเรื่องบัดสีอยู่กับนางแพศยาคนนั้นไม่ใช่หรือไง? ทำไมถึงได้มีผู้ชายเพิ่มมาได้? หรือว่าพวกเขาสามคนจะพร้อมกัน?
ให้ตาย! หลี่ฝางน่าขยะแขยงขนาดนั้นเลยหรือ?
“คุณหวางสวัสดีครับ อย่าเข้าใจผิด เราเป็นเพื่อนของคุณหลี่ฝาง ผู้หญิงที่รับโทรศัพท์เมื่อสักครู่ชื่อว่าหงส์แดง ผมชื่อมังกรฟ้า หลี่ฝางไปทำภารกิจ ตอนนี้เขาไม่สามารถติดต่อกับโลกภายนอกได้ เพราะงั้นโทรศัพท์ของเขาจะอยู่ในความดูแลของเรา คุณโทรเข้ามามีเรื่องเร่งด่วนอะไรไหม? หากมีปัญหาอะไรคุยกับเราได้ เราช่วยคุณได้”
มังกรฟ้าไม่รับรู้ความคิดของหวางซีเหยาอยู่ในตอนนี้ พลางอธิบายกับเธอย่างอดทน คำพูดของเขาทำให้หวางซีเหยาที่ได้ยินหน้าแดงขึ้นมาทันที ไม่ใช่เพราะเขิน แต่เพราะรู้สึกขายขี้หน้า
เธอไม่คิดเลยว่าเธอจะเข้าใจความสัมพันธ์ของหลี่ฝางและหงส์แดงผิด แถมยังด่าหงส์แดงไปชุดใหญ่โดยไม่วิเคราะห์แยกแยะ เมื่อนึกถึงประโยคที่หยาบคายของตนเหล่านั้น หวางซีเหยาแทบจะมุดเข้าไปในรู!
“เอ่อ ต้องขอโทษด้วยค่ะ ขอโทษทีค่ะ ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นเพื่อนของคุณหลี่ฝาง หวังว่าคุณจอขอโทษหงส์แดงแทนฉันด้วย”
หวางซีเหยาเป็นผู้หญิงน่ารักน่าเอ็นดูอยู่แล้ว เมื่อสักครู่เขาด่าคนอื่นอย่างหยายคาย ก็ถูกหลี่ฝางปั่นจนหัวหมุน หลังจากที่รู้ว่าเธอเข้าใจผิด จึงรีบกล่าวขอโทษมังกรฟ้า
แถมเสียงของมังกรฟ้าก็เพราะมาก ทำให้หวางซีเกิดความสนใจ อดลอบคิดไม่ได้ คนที่เสียงเพราะขนาดนี้ คงจะหน้าตาดีเหมือนกันสินะ
“ไม่เป็นไร ไม่รู้ไม่ผิด คุณหวาง หากคุณไม่มีอะไรผมวางก่อน ทางผมยังมีเรื่องอีกมากที่ต้องจัดการ”
มังกรฟ้าไม่รับรู้ความคิดของตอนนี้อยู่แล้ว หงส์แดงในตอนนี้โมโหอย่างมาก เสือขาวแต่เต่าดำแทบจะห้ามเธอไม่อยู่ มังกรฟ้าในตอนนี้อยากจะตัดสายทิ้งเท่านั้น แล้วไปกำราบหงส์แดงที่โมโหอยู่ให้สงบลง
“เอ๋! อย่าวาง! รอเดี๋ยว! ฉันยังคุยกับคุณไม่จบเลย!” เมื่อได้ยินมังกรฟ้าบอกวางสาย หวางซีเหยาตะโกนเสียงดังลั่น เมื่อพูดจบถึงได้รู้ว่าประโยคของเธอเมื่อสักครู่นั้นไม่เหมาะสมมากแค่ไหน จึงรีบอธิบาย
“คือว่า ฉันหมายความว่าฉันยังมีคำถาม คุณอย่าเพิ่งวางสาย”
“ถ้างั้นคุณหวางรีบว่ามาเลย ผมยุ่งมาก” เมื่อได้ยินว่าหวางซีเหยายังมีคำถาม มังกรฟ้าเองคงไม่ดีที่จะวางสายไปเฉยๆ ได้แต่อดทนรอเขาพูดจนจบ
“เอ่อ คือ……เสี่ยวฉงเธอมาถามเขาสิ” หวางซีเหยาอ้ำอึ้งอยู่ครึ่งค่อนวัน ก็ไม่รู้ว่าจะถามมังกรฟ้าอย่างไรดี จึงได้แต่ยัดโทรศัพท์ไปที่มือของหยางฉง ตัวเธอปิดหน้านั่งลงที่โซฟา
หยางฉงที่ถือโทรศัพท์เอาไว้นิ่งไปพักหนึ่ง ลังเลอยู่นานก่อนกล่าว “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อหยางฉง ฉันอยากจะถามว่า หลี่ฝางเขา แฟนของเขาชื่อว่าอะไร”
ทีแรกหยางฉงไม่คิดที่จะสืบเรื่องราวของแฟนหลี่ฝางอีกคน แต่ก็ทนความสงสัยเอาไว้ไม่อยู่ จึงกล่าวถามออกไป
เมื่อมังกรฟ้าได้ยินคำถามของหยางฉงก็กระจ่างทันที หวางซีเหยาเป็นเพื่อนของหยางฉง คงจะรู้เรื่องของหลี่ฝางและฉินวี่เฟยจึงโทรมาเค้นเอาคำตอบ
หยางฉงสืบเรื่องราวของฉินวี่เฟย แบบนี้จะให้เขาตอบยังไง?
“คือว่า คุณ คุณอย่าเข้าใจผิด ฉันแค่สงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ไม่ได้มีความหมายอื่น ถ้าคุณไม่สะดวกที่จะพูดก็ช่างเถอะ” หยางฉงเห็นว่ามังกรห้าเงียบอยู่นานไม่พูด จึงกัดฟันพูดอย่างขมขื่น
ฟังจากน้ำเสียง หยางฉงเสียใจมากขณะที่กล่าวคำนี้ออกมา มังกรฟ้าขมวดคิ้วแน่นอย่างพิจารณา ท้ายที่สุดก็ถอนหายใจพร้อมกล่าว “เธอชื่อว่าฉินวี่เฟย เป็นแฟนสาวที่คบกับหลี่ฝางมานานแล้ว บางเรื่องฉันคิดว่าคุณเองก็คงจะรู้แล้ว ถ้างั้นก็ไม่มีเหตุผลที่จะคว้าเอาไว้ไม่ปล่อย ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเถอะ”
เมื่อจบประโยคมังกรฟ้าตัดสายทิ้งทันที การปลอบใจคนอื่นไม่เหมาะกับเขานัก แถมคนที่ต้องปลอบใจยังเป็นผู้หญิงที่ช้ำใจอีกต่างหาก
สำหรับมังกรฟ้า ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยุ่งยากที่สุด อ่อนแอ ชอบร้องไห้ พูดได้ว่าทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมต้องมีความรักด้วย
“ฉินวี่เฟย……ที่แท้เธอชื่อว่าฉินวี่เฟย……ชื่อเพราะดีจัง”
หยางฉงกล่าวชื่อของฉินวี่เฟยครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำตาเอ่อล้นออกมาอย่างไม่เอาไหนอีกครั้ง หวางซีเหยาที่อยู่อีกด้าน ทั้งสงสารแต่ก็ไร้หนทาง ได้แต่โอบกอดเธอเพื่อปลอบประโลมอย่างอ่อนโยน
“ถุย ชื่อนี้มันเพราะตรงไหนกัน! ดูก็รู้แล้วว่าไม่ใช่ผู้หญิงดีๆ ที่จะตั้งกัน! หลี่ฝางไอ้บัดซบ ผู้หญิงดีๆ อย่างเสี่ยงฉงไม่เอา กลับหนีไปกับนังจิ้งจอกแบบนั้น ฉันขอสาปแช่งแกชีวิตนี้ไร้ทายาทสืบทอด!”