NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1280 พวกเธอฟื้นแล้ว

“ลุงหลี่ พวกพี่สะใภ้ฟื้นแล้ว!” ในขณะที่ทุกอย่างหม่นหมอง ทางด้านไท่ซางในที่สุดก็มีข่าวดีเสียที
“จริงเหรอ? ดีจังเลย! เสี่ยวฝาง คุณไปโรงพยาบาลเยี่ยมพวกวี่เฟยเร็วเข้า ช่วงนี้พวกเธอเองก็ลำบากไม่น้อย”
เมื่อได้ยินข่าวฉินวี่เฟยและหยางฉงฟื้นแล้ว เมี๋ยวชุ่ยอารมณ์ดีขึ้นมาก รีบเร่งให้หลี่ฝางไปที่โรงพยาบาลเยี่ยมพวกเธอ
หลี่ฝางที่ได้สติคืนมาก็ได้รู้ข่าวของฉินวี่เฟยและหยางฉงจากปากของหลี่ต๋าคาง รู้ว่าตอนนี้พวกเธอได้กลายเป็นเพื่อนรักกันไปแล้ว แต่ต่อให้เป็นอย่างงั้น หลี่ฝางก็ไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้าต่อผู้หญิงสองคนที่เขารักมากยังไงดี
ตอนแรกเขาตัดสินใจว่าหลังรอดกลับมาจากซากปรักหักพัง ก็จะไปคุยกับหยางฉงให้รู้เรื่อง แล้วอยู่กับฉินวี่เฟย จากนั้นจึงแต่งงานมีลูกด้วยกัน
แต่ไม่คิดเลยว่าหยางฉงจะท้อง และคลอดลูกให้กับเขา
สถานการณ์ที่เปลี่ยนไปกะทันหันทำให้หลี่ฝางไม่รู้จะทำยังไงดี เขาไม่รู้ว่าจะทำการเลือกระหว่างฉินวี่เฟยและหยางฉงยังไงดี
“แม่ รอผมกลับมาจากเผ่ากู่ก่อนแล้วค่อยไปเจอพวกเธอดีกว่า ตอนนี้สถานการณ์ของผมไม่คงที่ ถ้าเทพอ้านออกมาก่อปัญหาอีก ทำร้ายพวกฉินวี่เฟยคงจะไม่ดีแน่”
ก่อนหน้านี้ที่อยู่ในซากปรักหักพัง หลี่ฝางรอคอยที่จะได้เจอฉินวี่เฟยและหยางฉงอีกครั้ง แต่ตอนนี้เขากลับมาอย่างปลอดภัย จะได้เจอกับพวกเธอขึ้นมาจริงๆ เขากลับปอดแหก
“กลับมาอะไรกัน เสี่ยวฉงกับวี่เฟยรอแกมาจะหนึ่งปีแล้ว แกจะให้พวกเธอรอไปถึงเมื่อไหร่กัน! เสี่ยวฝาง ก่อนหน้านี้เพราะแกความจำเสื่อมเลยอยู่กับเสี่ยวฉง เรื่องแบบนี้ไม่มีใครคาดคิด”
“เราไม่โทษแก แต่ตอนนี้แกฟื้นความจำแล้ว แกก็ต้องมีความเป็นลูกชาย รับผิดชอบหน้าที่ของความเป็นลูกผู้ชาย แต่นั่นไม่ได้หมายถึงการหนี”
เมี๋ยวชุ่ยมองความคิดของหลี่ฝางทะลุปรุโปร่ง รู้ว่าเขาเพียงแค่หาข้ออ้างหนีเท่านั้น คิ้วขมวดเป็นปม เอ็ดอย่างเคร่งขรึม
หลังผ่านการใช้ชีวิตร่วมกันมาหลายเดือน เมี๋ยวชุ่ยรักเด็กสองคนที่เป็นเด็กดีน่ารักจากใจจริง หากไม่ใช่ว่าพวกเธอเป็นแฟนของหลี่ฝาง เมี๋ยวชุ่ยอยากจะให้เธอเป็นลูกสาวบุญธรรมด้วยซ้ำ
“แม่ครับ ผมไม่รู้ว่าจะเลือกยังไง” หลังได้ฟังเมี๋ยวชุ่ย หลี่ฝางก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด กล่าวความในใจของตนเองออกมา
หากเวลาสามารถย้อนกลับได้ เขาต้องกลับไปในช่วงเวลาที่เขาความจำเสื่อมแน่ ไม่ว่ายังไงก็จะไม่ให้ตนเองอยู่กับหยางฉง
“ตอนนี้ไม่ว่าแกจะยอมหรือไม่ แกก็ต้องให้คำตอบกับวี่เฟยและเสี่ยวฉง การที่แกลังเลและอ่อนแอแบบนี้ ฉันไม่อยากยอมรับเลยว่าแกจะเป็นลูกชายของฉัน! หากวันนี้แกไม่ไปหาพวกเสี่ยวฉง หลังจากนี้แกก็ไม่ต้องมาเจอฉันอีก! ฉันไม่มีลูกชายที่ไร้ความรับผิดชอบแบบแก!”
เมื่อเห็นทีท่าลังเลของหลี่ฝาง เมี๋ยวชุ่ยเกิดโมโห หลี่ฝางเป็นลูกชายแท้ๆ ของเธอไม่ผิด แต่เธอไม่ยอมให้ลูกชายของตนเองทำร้ายผู้หญิงที่บริสุทธิ์
“ภรรยาที่รัก อย่าโกรธไปเลย ผมจะพาลูกไปโรงพยาบาลเอง วางใจเถอะ เสี่ยวฝาง แกไปรอฉันข้างล่าง อีกเดี๋ยวฉันจะไปโรงพยาบาลไปเยี่ยมพวกเสี่ยวฉงกับแก”
เมื่อเห็นเมี๋ยวชุ่ยโกรธ หลี่ต๋าคางจึงได้แต่ปลอบใจ จึงส่งสายตาให้กับหลี่ฝาง ให้เขารีบลงไปชั้นล่าง ก่อนที่เขาจะพูดจาหวานหยดย้อยกับเมี๋ยวชุ่ย
ไม่นานในห้องทดลองก็เหลือเพียงหลี่ต๋าคางและเมี๋ยวชุ่ยสองคน หลี่ต๋าคางโอบไหล่เมี๋ยวชุ่ยเบาๆ ปลอบใจอย่างอ่อนโยน
“โถ่ เรื่องของลูกคุณจะโมโหไปด้วยทำไม บาดเจ็บอยู่แล้ว คุณโมโหขึ้นมาเกิดป่วยแล้วจะทำยังไง! ผมจะเจ็บปวดมากเลยนะ!”
เมี๋ยวชุ่ยกำลังโกรธ เธอไม่ได้มีปฏิกิริยาที่ดีกับแผนการของหลี่ต๋าคาง พลันดึงแขนของหลี่ต๋าคางออกจากไหล่ของตน กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์
“ผู้ชายอย่างพวกคุณไม่มีคนดีเลยสักคน ถึงขนาดนี้แล้ว ลูกชายของคุณยังคิดที่จะยื้อเวลาของเด็กผู้หญิงสองคนนั้นต่อไป! วี่เฟยกับเสี่ยวฉงรอเขามาจะปีแล้ว! ถ้าเขาไม่ใช่ลูกชายแท้ๆ ของฉันละก็ ฉันจะอัดเขาให้เละเลย!”
เป็นสามีภรรยากับเมี๋ยวชุ่ยมาหลายสิบปี เธอเป็นคนยังไงหลี่ต๋าคางรู้ดีที่สุด ยิ่งในเวลาแบบนี้จะใช้เหตุผลกับเธอไม่ได้ ต้องตามน้ำเธอไป
“แม้ว่าหลี่ฝางจะเป็นลูกของผม แต่ผมไม่เหมือนกับเขาสักหน่อย ชีวิตนี้ผมรักแค่ภรรยาคนเดียว ไม่รู้ว่านิสัยเจ้าชู้แบบเขาเหมือนใครกัน คุณวางใจเถอะ อีกเดี๋ยวผมจะลากเขาไปหาพวกวี่เฟยที่โรงพยาบาลเอง หากเขาเป็นคนขี้ขลาด ผมจะสั่งสอนเขาเอง!”
ประโยคของเขาทำให้เมี๋ยวชุ่ยอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง ถลึงตาใส่หลี่ต๋าคางอย่างโมโห “คุณนี่นะ มีพ่อยังไงก็มีลูกแบบนั้น คุณรีบพาเขาไปโรงพยาบาลเลย ฉันเหนื่อยแล้ว อยากพักผ่อน”
อาจเพราะได้รับบาดเจ็บ เมี๋ยวชุ่ยรู้สึกว่าตอนนี้เธอเหนื่อยง่ายกว่าเมื่อก่อนมาก เพียงแค่พูดไม่กี่ประโยค ก็รู้สึกง่วงเสียแล้ว
“ได้ คุณภรรยาพักผ่อนเถอะ ผมจะพาเสี่ยวฝางไปโรงพยาบาลก่อน” หลี่ต๋าคางจ้องมองสีหน้าที่เหนื่อยอ่อน จุมพิตที่แก้มของเธออย่างรักใคร่ หลังจากนั้นกำชับทีมพยาบาลหลายประโยคก่อนเดินลงไปยังชั้นล่าง
“พ่อ แม่เป็นยังไงบ้าง ยังโกรธอยู่ไหม?” หลี่ฝางเห็นหลี่ต๋าคางเดินลงมาจากชั้นบน จึงกล่าวถามอย่างรู้สึกผิด
เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เมี๋ยวชุ่ยโกรธ เขายอมรับว่าเขาคิดจะหลบหนี แต่สติสัมปชัญญะบอกเขาว่า เป็นลูกผู้ชายต้องมีความรับผิดชอบ
เพราะงั้นตอนนี้อยู่ชั้นล่าง หลี่ฝางคิดดีแล้ว การหนีไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหา คราวนี้เขาต้องให้คำตอบกับฉินวี่เฟยและหยางฉง
“ทางด้านแม่ของแกไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ฉันปลอบใจภรรยาของฉันเองได้ เรื่องของวี่เฟยและเสี่ยวฉง แกคิดดีหรือยัง?” หลี่ต๋าคางเดินออกไปด้านนอกพร้อมกล่าวถาม
“ผม……ผมยังคิดไม่ได้เลยว่าจะเลือกใครระหว่างพวกเธอ ก่อนหน้านี้ผมคิดจะอยู่กับฉินวี่เฟย แต่ตอนนี้เสี่ยวฉงคลอดลูกให้ผม เลยทำให้ผมไม่รู้ว่าจะเลือกยังไง”