NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 298 พวกนายช่วยฉันตีสวีเถิงเฟยหน่อย

บทที่ 298 พวกนายช่วยฉันตีสวีเถิงเฟยหน่อย
หลังจากได้รับโทรศัพท์จากหลี่ฝาง ลุงเฉียนก็เริ่มมองหาหลี่ฝาง ในที่สุดก็พบ
ในเวลานี้หลี่ต๋าคาง กำลังอยู่เป็นเพื่อนกับโจวซิงฉือ โจวเจ๋หลุน หลี่เหลียนเจ๋ดาราซูเปอร์สตาร์หลายคน ดังนั้นจึงไม่สามารถมาได้
ดังนั้นความปลอดภัยของหลี่ฝาง จึงตกอยู่กับลุงเฉียน
ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหลี่ฝางแม้แต่น้อย ลุงเฉียนก็จะตกใจแทบตาย
แม้ว่าหลี่ฝางจะไม่ใช่คนในราชวงศ์ แต่ในใจของส้าวส้วยและกลุ่มคนเหล่านี้ มีความสำคัญมากกว่าเจ้าชายในราชวงศ์
เมื่อลุงเฉียนมาถึง สีหน้าของส้งเคอและคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนไป
“คุณเป็นคุณชายของสถานตากอากาศแห่งนี้จริงๆหรือ?” มองหลี่ฝาง ส้งเคอหน้าถอดสีทันที
หลี่ฝางหัวเราะเบาๆ “ทำไม มันไม่เหมือนเหรอ?”
หลี่ฝางยกแก้วเหล้าขึ้นมาอีกครั้ง และเดินไปยังทิศทางที่ส้งเคออยู่ “คุณชายส้ง ฐานะตัวตนของผม ได้รับการยืนยันแล้ว”
“ตอนนี้ ผมมีคุณสมบัติพอที่จะดื่มเหล้าแก้วนี้กับนายหรือยัง?”
ใบหน้าของส้งเคอ เปลี่ยนสีทันที
เมื่อกี้นี้ เขาได้ทำให้หลี่ฝางและหวางเสี่ยวโก๋อับอายอย่างมาก
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาพูด ใบหน้าของส้งเคอ ก็ดูหวาดกลัวเล็กน้อย
ตัวเองถึงกลับด่าหลี่ฝางว่าเป็นใครมาจากไหน?
ในขณะนี้ ส้งเคอทำอะไรไม่ถูก เขาอยากที่จะหาสถานที่ที่ไหนสักแห่งมุดเข้าไปหลบ
“คุณชายหลี่ คุณเป็นคุณชาย ถ้าเอาตระกูลผมเทียบกับตระกูลของคุณแล้ว ก็เหมือนบ้านร้างหลังหนึ่ง
“คุณชายหลี่ เป็นเพราะผมมีตาหามีแววไม่ หาเรื่องท่าน ท่านอย่าถือสาเลย” ส้งเคอพูดด้วยท่าทางหวาดกลัว
“ใช่ๆๆ คุณชายหลี่ ท่านอย่าถือสาเลย มันคือความผิดของพวกเรา”
หลังจากส้งเคอได้กล่าวคำขอโทษ คนอื่นๆ ก็พากันขอโทษ
สำหรับหลี่ฝาง ก็ไม่มีอยากถือสาพวกเขา
เพราะว่า สวีเถิงเฟยเป็นตัวต้นเหตุ
หลี่ฝางมองไปที่คนเหล่านี้แล้วก็หัวเราะ และพูดอย่างใจกว้างว่า “ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด ฮ่าๆ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ”
“ทุกคนดื่มเหล้าด้วยกัน ต่อจากนี้ไปก็เป็นเพื่อนกันแล้ว”
หลี่ฝางมองไปที่ส้งเคอและคนอื่นๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม
ส้งเคอและคนอื่นๆ รีบนำแก้วมาทันที จากนั้นหลี่ฝางก็ชนแก้วอย่างมีความสุข “คุณชายหลี่ ท่านเป็นคนที่ใจกว้างมาก ผมขอดื่มหมดแก้ว ส่วนท่านก็ตามสบาย”
ส้งเคอและคนอื่นๆ ดื่มหมดแก้วทันที
“รินเหล้าอีก” หลี่ฝางพูดกับส้งเคอ
ส้งเคอไม่กล้าที่จะขัดขืน รินเหล้าให้กับตัวเองหนึ่งแก้วทันที
หลี่ฝางตบไหล่ของหวางเสี่ยวโก๋ และพูดว่า “คุณชายส้ง นี่หวางเสี่ยวโก๋ เป็นน้องชายของผม ต่อไปในอนาคตขอให้คุณชาย ช่วยสนับสนุนให้หน่อย”
“มา เสี่ยวโก๋ มาดื่มกับคุณชายส้ง” หลี่ฝางพูดกับหวางเสี่ยวโก๋
“เสี่ยวโก๋ เมื่อสักครู่เป็นความผิดของผม ผมขอดื่มแก้วหนึ่งเพื่อไถ่โทษ” ส้งเคอไม่รอให้หวางเสี่ยวโก๋พูด ก็รีบดื่มทันที
จากนั้นค่อยไปชนแก้วกับหวางเสี่ยวโก๋
หลี่ฝางเคยตรวจสอบเกี่ยวกับประวัติครอบครัวของหวางเสี่ยวโก๋มานานแล้ว และยังตรวจสอบธุรกิจตระกูลเขาด้วย
ตระกูลของหวางเสี่ยวโก๋ทำเกี่ยวกับบ่อทราย และตระกูลของส้งเคอพัฒนาอสังหาริมทรัพย์
หลี่ฝางดูแล้วก็เข้าใจทันที เหตุผลที่หวางเสี่ยวโก๋กลัวส้งเคอ คงเพื่อต้องการส่งทรายของตัวเอง ไปที่ไซต์ก่อสร้างของตระกูลส้งอย่างแน่นอน
ส้งเคอคนนี้เป็นคนที่เฉลียวฉลาดเช่นกัน หลี่ฝางพูดออกมาขนาดนี้แล้ว เขาจะไม่เข้าใจความหมายของหลี่ฝางได้อย่างไร
หลังจากดื่มเหล้ากับหวางเสี่ยวโก๋แล้ว ส้งเคอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และพูดว่า “เสี่ยวโก๋ หลังจากดื่มเหล้าแก้วนี้แล้วทุกคนก็เป็นพี่น้องกัน ผมรู้ว่าครอบครัวนายมีบ่อทราย และในไซต์งานก่อสร้างของครอบครัวผม ก็ต้องการทรายเป็นจำนวนมากเช่นกัน”
“ตอนนี้ผมจะโทรหาพ่อของผม และบอกท่านว่า ในอนาคต ทรายทั้งหมดในไซต์งานก่อสร้างของเรา ตระกูลของพวกนายเป็นคนจัดให้” ส้งเคอพูด
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หวางเสี่ยวโก๋ก็อดไม่ได้ที่จะกระโดดขึ้นด้วยความตื่นเต้นดีใจ
เขากำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น และพูดว่า “คุณชายส้ง ขอบคุณท่านมากๆ”
“คุณชายส้งอะไร ผมอายุมากกว่านายไม่กี่ปี ดังนั้นนายสามารถเรียกผมว่าพี่ส้ง “ส้งเคอเหลือบมองหวางเสี่ยวโก๋ และพูด
“พี่ส้ง ถ้างั้นผมจะไปบอกคุณพ่อ และนำข่าวดีนี้ บอกท่าน” หวางเสี่ยวโก๋ตื่นเต้นมากเกินไป
ส้งเคอยังไม่ได้โทรออก แต่เขากลับจะแจ้งข่าวดีกับพ่อของตัวเองแล้ว
แต่ว่า เพื่อให้เกียรติหลี่ฝาง ตระกูลส้ง ก็ไม่กล้าที่จะมอบสิทธิ์ในการจัดหาทราย ให้กับผู้อื่น
อย่างน้อย หลี่ฝางได้บอกใบ้แล้ว
ถ้าไม่มอบสิทธิ์ในการจัดหาทราย ให้กับหวางเสี่ยวโก๋ ถ้าอย่างนั้นก็เป็นการทำให้หลี่ฝางขุ่นเคือง?
ในเวลานี้ หลี่ฝางยิ้ม และพูดว่า “ผมว่าพวกนาย มีความแค้นอะไรกับสวีเถิงเฟยหรือเปล่า?”
“ไม่มีนี่”
ส้งเคอและคนอื่นๆส่ายหัว และพูดว่า “พวกเราและสวีเถิงเฟยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่มีความแค้นอะไรนี่”
“ถ้าไม่มีความแค้น ทำไมเขาถึงทำร้ายพวกนาย”
หลี่ฝางขมวดคิ้ว และคาดเดา “ถ้าให้ผมเดา เมื่อกี้ เขาต้องบอกเรื่องแย่ๆเกี่ยวกับตัวผม จากนั้น พวกนายก็เลยเดินมาหาเรื่องผมและหวางเสี่ยวโก๋?
เมื่อหลี่ฝางพูดเช่นนี้ พวกเขาเพิ่งนึกออก
สาเหตุที่พวกเขามาหาเรื่องจับผิด ก็เพราะเบื้องหลังมีสวีเถิงเฟยเป็นคนชักจูง?
“สวีเถิงเฟยไอ้ชั่วคนนี้ เกือบจะทำให้พวกเราเป็นศัตรูกัน” ส้งเคอกัดฟัน และพูดอย่างเย็นชา
คนอื่นๆ ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความโกรธ
“สวีเถิงเฟยกำลังจะทำร้ายพวกเรา โชคดีที่คุณชายใหญ่เป็นคนใจกว้าง ไม่ถือสาพวกเรา มิเช่นนั้น… … พวกเราคง… …” ส้งเคอไม่พูดต่อ
ในความเป็นจริงเขาจะพูดว่า เมื่อไรที่ทำให้หลี่ฝางขุ่นเคือง ผลที่ตามมา ไม่กล้าที่จะไปคิด
ในตอนนี้ หลี่ต๋าคางกำลังเตรียมที่จะลงทุนในเมืองเอก ในแต่ละตระกูลของเมืองเอก ต่างต้องการที่จะร่วมมือกับเขา
แม้ว่าความร่วมมือจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่ก็ไม่อยากลายเป็นศัตรู
แต่สวีเถิงเฟยเกือบทำให้พวกเขา และตระกูลหลี่ กลายเป็นศัตรูกัน
“ผมก็ไม่อยากปิดบังพวกนาย ระหว่างผมกับสวีเถิงเฟย ก็เคยผิดใจกัน แต่เนื่องจากตัวตนของผมพิเศษ เขาก็ไม่สามารถทำอะไรผมได้ ดังนั้น นั่นเป็นเหตุผลที่เขาใช้พวกนายเป็นเครื่องมือ ให้พวกนายรวมกันมาจัดการกับผม”
หลังจากที่หลี่ฝางพูดจบ ใบหน้าของเขาก็เย็นชาทันที “ในเมื่อพวกนายกับสวีเถิงงเฟยเป็นเพื่อนกัน งั้นพวกเราก็… …”
“คุณชายหลี่ ท่านเข้าใจผิดแล้ว พวกเราไม่รู้จักสวีเถิงเฟยเลย”
“ใช่แล้ว ไอ้ชั่วนั่น ใครจะเป็นเพื่อนกับเขา”
ก่อนที่หลี่ฝางจะพูดจบ ส้งเคอและคนอื่นๆ ก็รีบตัดความสัมพันธ์ของพวกเขากับสวีเถิงเฟยอย่างรวดเร็ว
หลี่ฝางหัวเราะทันที
ตัวเองต้องการ ก็คือสิ่งนี้ไม่ใช่เหรอ?
ตอนนี้ ตัวเองพูดแค่ไม่กี่คำ ก็สามารถทำให้เพื่อนของสวีเถิงเฟย ทรยศเขาทันที
เรียกได้ว่าเป็นการเอาชนะผู้อื่นได้โดยไม่ต้องลงมือทำอะไรเลย!
“ในเมื่อพวกนายตัดความสัมพันธ์กับสวีเถิงเฟยอย่างชัดเจน งั้นพวกเราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน”
หลี่ฝางพูด “ทุกคนก็ทำธุรกิจ ถ้าในอนาคตตระกูลหลี่มีธุรกิจอะไรที่ต้องการพวกนาย งั้นผมก็ไม่เกรงใจแล้วนะ”
“คุณชายหลี่ ท่านอย่าเกรงใจเลย ในอนาคตถ้ามีความต้องการอะไร มาหาพวกเราได้เต็มที่เลย!” ส้งเคอและคนอื่นๆตาโต มองหลี่ฝางด้วยดวงตาเปล่งประกาย
เหมือนกับการมองเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง
ใครๆก็รู้ว่าตระกูลหลี่นั้นร่ำรวยและมีอำนาจแค่ไหน
การเปิดธุรกิจสถานตากอากาศแห่งนี้ ได้เชิญดาราซูเปอร์สตาร์ระดับนานาชาติมากมาย งานสถานที่อย่างนี้ ถือเป็นประวัติการณ์ในเมืองเอก
“อันที่จริง ตอนนี้ผมก็มีคำขอร้องที่ไม่ค่อยเหมาะสม ไม่รู้ว่าพวกนายเต็มใจจะช่วยผมไหม… …”
หลี่ฝางยิ้มอย่างขี้เล่น และมองไปที่ส้งเคอและคนอื่นๆ
ส้งเคอรีบพูดทันที “คุณชายหลี่ ท่านพูดออกมาเลย สิ่งที่พวกผมทำได้ จะต้องช่วยคุณอย่างแน่นอน”
“ถูกต้อง คุณชายหลี่ ถ้าท่านต้องการอะไรก็พูดมาเลย พวกเราเป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องเกรงใจต่อกัน”
“ใช่ ท่านก็พูดมาตรงๆมาเลยต้องการให้พวกเราทำอะไร พวกเราสัญญาว่าจะช่วยคุณ”
คนเหล่านี้ ต่างมองหลี่ฝาง และพยักหน้าให้
หลี่ฝางยิ้ม และชี้ไปที่สวีเถิงเฟยที่อยู่ไม่ไกล และพูดว่า “เมื่อกี้ผมก็ได้พูดไปแล้ว? ผมกับสวีเถิงเฟยมีเรื่องผิดใจกันเล็กน้อย”
“สถานตากอากาศแห่งนี้ ตระกูลของพวกเราเป็นคนเปิด ผมเป็นเจ้าของ สวีเถิงเฟยเป็นแขก ผมคงไม่อาจใช้ตำแหน่งเจ้าของ ไปชกต่อยลูกค้ามั้ง?”
“เจ้าของชกต่อยลูกค้า มันเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจ!”
“พวกนายคิดว่าถูกหรือไม่?” หลี่ฝางมองส้งเคอและคนอื่นๆ เลิกคิ้ว แล้วถาม
ส้งเคอและคนอื่นๆเป็นคนฉลาด พวกเขาจะไม่เข้าใจความหมายของหลี่ฝางได้อย่างไร
ส้งเคอเงียบไปสองสามวินาที และถามว่า “คุณชายหลี่ ท่านหมายความว่า ให้พวกเราช่วยตีสวีเถิงเฟย?”
“ฉลาดมาก นั่นคือสิ่งที่ผมหมายถึง” หลี่ฝางพยักหน้า และยิ้ม “เมื่อเรื่องสำเร็จ ผมขอเลี้ยงเหล้าทุกคน”
ส้งเคอและคนอื่นๆ มองหน้ากัน และพวกเขาก็ลำบากใจ
อย่างไงสวีเถิงเฟยก็เป็นคุณชายของตระกูลส้ง ตีเขา… …ก็หมายความว่าทำให้ตระกูลส้งขุ่นเคือง?
และยังคงอยู่ในงานปาร์ตี้ระดับสูงขนาดนี้
“ทำไม? พวกนายไม่เต็มใจ?”หลี่ฝางขมวดคิ้ว มองไปที่ส้งเคอและคนอื่นๆ “เรื่องแค่นี้ยังไม่อยากช่วย ในอนาคตพวกเราจะร่วมมือกันยังไง?”