NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 494 ส้าวส้วยสู้กับทุกคน

บทที่494 ส้าวส้วยสู้กับทุกคน
“ซุนจิ้น？”
“ลูกชายของซุนต้าเซิ่น？”
มองซุนจิ้น สีหน้าของจูเก่อเจิ้ง ก็เปลี่ยนทันที
ซุนจิ้นนี้ หน้าตาเหมือนกับซุนต้าเซิ่นมากไปแล้ว จูเก่อเจิ้งไม่เคยลืมซุนต้าเซิ่น
“จะเป็นเขาได้ไง？”
ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น ผ่านการทดสอบของตระกูล จูเก่อเจิ้งก็รับได้
แต่ซุนจิ้นเท่านั้นที่ไม่ได้ ยังไง นี่ก็เป็นศัตรูของตัวเองนี่
ตอนนั้นทั้งตระกูลของซุนจิ้น ต่างถูกตระกูลจูเก่อฆ่าตายหมด
ให้ซุนจิ้นเป็นหัวหน้าครอบครัว นี่ไม่ได้ล้อเล่นหรอกเหรอ？
“ฆ่าพวกเขา！”
จูเก่อเจิ้งกัดฟัน ใบหน้าเผยให้เห็นความโหดร้าย
“ถ้าพวกคุณกล้าเข้ามา ผมก็จะฆ่าจูเก่อชิงให้ตาย”ซุนจิ้นบีบคอของจูเก่อชิง ข่มขู่อย่างเย็นชา
ส่วนจูเก่อเจิ้งกลับไม่สนใจ เขาส่งสายตาให้คนข้างกายของตัวเอง แล้วหันหลังทันที
“ฆ่าชิงเอ๋อร์ไปด้วยกันเลยเถอะ”
“เขากลายเป็นคนพิการแล้ว ตระกูลจูเก่อ ไม่เลี้ยงคนพิการไว้”
จูเก่อเจิ้งพูดจบ ก็ออกไปเลย เหลือแค่เพียงพวกปรมาจารย์กลุ่มหนึ่งไว้
ส้าวส้วยหันหน้าไป มองซุนจิ้นแวบหนึ่ง：“ป้องกันคุณชายให้ดี”
“คุณไปเองคนเดียวเหรอ？”ซุนจิ้นมองส้าวส้วยอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ผมคนเดียว ก็พอแล้ว！”
ที่หน้าของส้าวส้วยปรากฏความดูถูก
ตรงข้าม มีคนมากกว่ายี่สิบกว่าคนได้
ถึงแม้จำนวนคนไม่มาก แต่ซุนจิ้นก็พอรู้จักคนไม่กี่คนในนั้นบ้าง
คนไม่กี่คนนี้ ล้วนแต่เป็นเจ้าของสถานที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ กังฟูของพวกเขา ต่างสุดยอดมาก
ไม่สามารถเทียบได้กับคนรับใช้พวกนั้นก่อนหน้านี้ได้เลย
ส้าวส้วยเดินหน้าเข้าไปสองสามก้าว มองคนพวกนี้อย่างดูถูก
“เข้ามาคนเดียว อยากจะตายใช่ไหม？”คนหัวโล้นคนหนึ่งพูดขำๆ ยืนออกมาแล้วพูด
“ส้าวส้วย ระวังหน่อยนะ เขาคือราชามวยแห่งเมืองเอก พลังที่แขนน่าทึ่งมาก หมัดเดียวธรรมดาๆก็ฆ่าคนตายได้ถึงคนหนึ่งเลย”ซุนจิ้นมองราชามวยคนนี้ แล้วที่ใบหน้าก็ปรากฏความหวาดกลัว
ราชามวยนี้ ซุนจิ้นสู้ไม่ได้
ส้าวส้วยกลับหัวเราะเบาๆ：“ราชามวยเหรอ？งั้นพวกเราก็มาลองสักหมัดสิ เป็นไง？”
“หึ ถ้าคุณรับหมัดผมได้ ผมจะตัดแขนตัวเอง！”ราชามวยนี้พูดอย่างโอหัง
“โอเค ถ้าคุณรับหมัดนี้ผมได้ ผมก็จะฆ่าตัวเองตาย”ส้าวส้วยโหดกว่า
“คุณ……”
ราชามวยรู้สึกว่าตัวเองได้รับการเหยียดหยามอย่างมาก เขาพุ่งเข้ามาทันที ยกหมัดขึ้นมา เล็งไปที่ส้าวส้วย
หมัดนี้ มีความหยาบคายอย่างเรียบๆ
ส่วนส้าวส้วยนั้น กลับเป็นหมัดที่สบายๆไม่หนักหนาอะไร
ก็แค่หมัดของส้าวส้วยนี้ เมื่อเทียบกับของราชามวยแล้ว เร็วกว่าเยอะเลย
และยัง แม่นและโหด！
หมัดของส้าวส้วยนี้ ต่อยไปที่หัวของราชามวยโดยตรง มีเสียงดังตุ้บขึ้นมา แล้วราชามวยก็ล้มลงที่พื้นทันที บนหัวเกิดเป็นรอยบุ๋ม จากนั้นในจมูก ในปาก ในหู ก็เริ่มมีเลือดออกในระดับที่ไม่เหมือนกัน
“ตายแล้ว？”
เห็นราชามวยถูกต่อยด้วยหมัดหนึ่งจนตาย ทุกคนก็สูดลมหายใจอันเยือกเย็นเข้า
“เจ้าเด็กนี่ลงมือได้เร็วมาก หมัดนี้ต่อยไปตรงขมับของราชามวย”มีคนพูด
“ผมเอง”
มีคนผอมคนหนึ่งเดินออกมา เขาผอมกว่าโหจื่อเล็กน้อย
“เจ้าเด็กนี่อย่างมากก็ความเร็วนั้นเร็วกว่าหน่อยก็เท่านั้นแหละ”คนผอมคนนี้พูดอย่างดูถูก
“เหรอ？คุณคิดว่าผมแค่เร็วอย่างเดียว？”ส้าวส้วยหัวเราะ พูดนิ่งๆ：“งั้นก็ดี ครั้งนี้ ผมจะช้าลงหน่อยละกัน”
“คุณดูแล้วอายุยังไม่เยอะ แต่น้ำเสียงนี่ไม่น้อยเลยนะ”
คนผอมคนนี้ส่ายหน้าอย่างเย็นชา จากนั้นก็พุ่งเข้าไป
ครั้งนี้ส้าวส้วย ใช้ไท่เก๊กออกมา ฝ่ามือตบออกไปหนึ่งฉาด ดูเหมือนช้ามาก แต่ตบไปที่หน้าอกของคนผอมโดยตรง
ขณะเดียวกัน หมัดของคนผอม ก็ตีไปที่ร่างของส้าวส้วย
แต่ส้าวส้วยกลับยิ้มให้ ไม่รู้สึกใดๆเลย
แต่คนผอมคนนั้น เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของตัวเองได้รับการกระแทกอย่างรุนแรง
พรวด！
คนผอมคนนั้นทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาร้องพรวดออกมา แล้วอ้วกออกมาเป็นเลือด จากนั้นก็ล้มลงที่พื้น
“จะเป็นไปได้ไง？เจ้าเด็กนี่ทำได้ไง？”
“หมัดของเด็กคนนี้ ทำเอาปรมาจารย์ถึงกับเลือดออกเลยเหรอ？”
“เมื่อกี๊ดูเขาก็ไม่ได้ออกแรงมากนัก หรือว่า ……”
“เขาทำกำลังภายในได้เหรอ？”
ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้พวกนี้ต่างตะลึงส้าวส้วย ค่อยๆถกเถียงขึ้นมา
“ไร้สาระ อย่างกำลังภายในนี้ เดิมทีนั้นก็เป็นเรื่องหลอกลวงอยู่แล้ว จะมีอยู่ได้ไง ผมว่าที่ตัวของเด็กคนนี้มีของแปลกแน่”
“ช่างเถอะ ทุกคนลุยไปพร้อมกันเถอะ”
หลังจากจัดการไปสองคนในพริบตา คนพวกนี้ ก็ไม่อยากสู้เดี่ยวๆทันที
เพราะถ้าสู้เดี่ยว ผลลัพธ์ก็น่าจะมีแค่อย่างเดียว นั่นก็คือตาย
ลุยเป็นกลุ่ม พวกเขาเชื่อว่า ถึงส้าวส้วยจะเล่นกำลังภายในได้ ก็สู้พวกเขาที่มีตั้งมากมายขนาดนี้ได้แน่
“โอเค ทุกคนลุยมาพร้อมกัน”
ทุกคนมองตากัน จากนั้นก็เตรียมที่จะโจมตีเป็นกลุ่ม
ส้าวส้วยได้แต่หัวเราะเบาๆ：“ที่จริงพวกคุณควรจะลุยเข้ามาพร้อมกันนานแล้ว”
“มาให้จัดการทีละคนๆแบบนี้ งั้นต้องสู้ถึงเมื่อไหร่？”ส้าวส้วยพูดอย่างดูถูก จากนั้นก็เริ่มถอดเสื้อผ้า
“คุณถอดเสื้อผ้าทำไม？”ทุกคนไม่เข้าใจ
สู้ก็สู้สิ ทำไมต้องถอดเสื้อผ้า？
ยังไงข้างๆก็มีแม่น้ำใต้ดิน บวกกับที่นี่คือใต้ดิน อุณหภูมิจึงต่ำเป็นพิเศษ
การกระทำที่ส้าวส้วยถอดเสื้อผ้านั้น ทำให้คนมากมายรู้สึกงงงวย
แม้แต่ซุนจิ้นก็อดไม่ไหวที่จะถาม：“คุณชาย ส้าวส้วยทำอะไรเหรอ？”
“เสื้อผ้าที่ตัวเขานี้ หนักถึงห้าสิบกิโลกรัมเลย ดูเหมือนส้าวส้วยจะเอาจริงแล้ว”หลี่ฝางพูดเบาๆ
“อะไรนะ เสื้อผ้าตัวนี้ที่ส้าวส้วยสวมบนตัว หนักห้าสิบกว่ากิโลกรัมเหรอ？”
ซุนจิ้นกลืนน้ำลาย ดูไม่ค่อยอยากจะเชื่อ
จูเก่อชิงที่อยู่ตรงพื้น ได้ยินคำนี้ ก็ตาเบิกโต：“คุณล้อเล่นหรือไง เสื้อผ้าที่ตัวนั้นเป็นเสื้อผ้าธรรมดา ไม่ได้ทำมาจากทองแดงด้วย จะหนักห้าสิบกว่ากิโลกรัมได้ไง？”
“ข้างในเสื้อผ้านี้ มีปรอท ความหนาแน่นของปรอทสูงกว่าทองแดงมาก”
หลี่ฝางมองจูเก่อชิง พูดอย่างดูถูก：“จูเก่อชิง คุณจะสู้ตัวต่อตัวกับส้าวส้วยไหม？”
“ตอนนี้ยังคิดจะสู้ตัวต่อตัวกับเขาอยู่เปล่า？”หลี่ฝางถาม
จูเก่อชิงพ่นลมออกมา จากพละกำลังของส้าวส้วยแล้ว ถึงเป็นตัวเองสิบคน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
จูเก่อชิงส่ายหน้า บ่นกับตัวเอง：“หรือบางทีสามปีก่อน ผมอาจจะแพ้”
จูเก่อชิงนึกถึงความทรงจำขึ้นมา การสู้ครั้งนั้นเมื่อสามปีก่อนกับส้าวส้วย ชนะโดยโชคดีอย่างคาดไม่ถึงจริงๆ
“วันนี้ คือวันพินาศของตระกูลจูเก่อ”
จูเก่อชิงพูดพลางถอนหายใจ：“เพื่อดึงคนพวกนี้เป็นพวก ตระกูลจูเก่อจ่ายค่าตอบแทนไปเป็นมหาศาล”
“ถ้าส้าวส้วยชนะ งั้นคนพวกนี้……”
จูเก่อชิงไม่อยากจะคิดต่อไป ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เหล่านี้ ถือว่าเป็นเส้นสนกลในที่ตระกูลจูเก่อมีอยู่
ถ้าถูกส้าวส้วยฆ่าตายหมด งั้นเส้นสนกลในของตระกูลจูเก่อ ก็จะไม่มีอีกแล้ว
คิดถึงตรงนี้ จูเก่อชิงก็หัวเราะออกมาอย่างร้ายกาจ：“ผมจะกังวลทำไม ปู่ไม่เอาผมแล้ว ความเป็นความตายของตระกูลจูเก่อ เกี่ยวอะไรกับผมล่ะ？”
จูเก่อชิงรู้สึกผิดหวังหน่อยๆ ยังไงเมื่อกี๊ จูเก่อเจิ้งก็ให้คนพวกนี้ ฆ่าจูเก่อชิงตายไปด้วยกัน
“พ่อผม คือคนของพวกคุณตระกูลจูเก่อจริงๆเหรอ？”เวลานี้ ซุนจิ้นก็เริ่มเชื่อขึ้นมา
“ใช่ ซุนต้าเซิ่นพ่อคุณ คือผู้สืบทอดของมวยสิงอี้ ตอนนั้นพวกเราตระกูลจูเก่อ ไปตามหาหัวหน้าของสำนักศิลปะการต่อสู้ไปทุกที่ ให้พวกเขารับใช้พวกเราตระกูลจูเก่อ โดยทั่วไปทุกคนต่างเห็นด้วย แต่ซุนต้าเซิ่นไม่เห็นด้วย ไม่ใช่เขาแค่ไม่เห็นด้วย แต่ยังต่อต้านพวกเราตระกูลจูเก่อซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วย”
“ต่อมา พวกเราเลยลักพาตัวแม่คุณ อยากจะขู่ซุนต้าเซิ่น ให้เขายอมสอนศิลปะการต่อสู้แก่คนของตระกูลจูเก่อของพวกเรา”
“ถึงแม้ตอนนี้ศิลปะการต่อสู้ดั้งเดิมจะลดหายไป แต่คนของสี่ตระกูลใหญ่ ให้ความสำคัญกับสิ่งนี้มาเสมอ คนๆนี้ อยากจะประสบความสำเร็จ มีสองวิธี อย่างหนึ่งคือสมอง อีกอย่าง ก็คือกังฟูที่มือและเท้า สมองนั้นไม่ใช่ว่าแต่ละคนจะมี และถึงทุกคนจะมีสมอง แต่ก็ไม่ได้ควบคุมกันได้ดีนัก ดังนั้นพวกเราตระกูลจูเก่อจึงอยากให้ทุกคนฝึกศิลปะการต่อสู้”
“ถึงจับตัวแม่คุณไปแล้ว แต่ซุนต้าเซิ่นพ่อคุณ ก็ยังไม่ยอมสอนศิลปะการต่อสู้แก่พวกเรา และยังทำร้ายคนตระกูลจูเก่อของพวกเราไม่น้อยด้วย”
“คุณปู่โกรธ จึงส่งคนไปฆ่าพวกคุณตระกูลซูน รวมทั้งคนที่เรียนศิลปะการต่อสู้สำนักของพวกคุณตระกูลซูนด้วย ต่างถูกพวกเรา ตระกูลจูเก่อทำร้ายคนไม่เป็นผู้เป็นคน”จูเก่อชิงพูด
“ปู่ผมค่อนข้างเป็นคนโหด ส่วนจิตใจของปู่ใหญ่นั้นค่อนข้างมีเมตตา ตอนนั้นแม่คุณท้อง ภายใต้การยืนกรานของปู่ใหญ่ แม่คุณคลอดคุณมา ตอนนั้นแม่คุณตรอมใจตาย แล้วปู่ใหญ่ก็อุ้มคุณ แอบหนีไปจากตระกูลจูเก่อ และไม่เคยกลับมาอีก”
“ความคิดที่จะลักพาตัวแม่คุณ เป็นปู่ใหญ่ผมทำจริงๆ”จูเก่อชิงพูดกับซุนจิ้นจบ หน้าของซุนจิ้น ก็เปลี่ยนเป็นซีดขาวขึ้นมาทันที