NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 81 จางกงหมิงถูกใส่ร้าย

บทที่81 จางกงหมิงถูกใส่ร้าย
วันนั้นที่ภูเขา หลี่หลงถูกจางกงหมิงทำให้ตกใจกลัวมาก ตอนนั้นจางกงหมิงให้เวลาเขาหนึ่งวัน ให้เขาไปจากตงไห่
แต่หลี่หลงไม่ได้ไปไหน ได้แต่เอาถิ่นเกือบทั้งหมดให้จางกงหมิง
และแบบนี้ ยุคของลูกพี่หลี่แห่งเขตเมืองตะวันออกก็ถูกพลิกกลับโดยสิ้นเชิง จางกงหมิงกลายเป็นคนที่เจ๋งที่สุดของเขตเมืองตะวันออก
กลางดึกรับสายของพี่เฉียง หลี่หลงไม่ค่อยพอใจนัก： “ห่าเอ๊ย ใครน่ะ ดึกดื่นขนาดนี้ยังโทรมา？”
“หลี่หลง ผมคือพี่เฉียงของคุณ” พี่เฉียงพูดเสียงหม่น
หลี่หลงคิดสักพักจึงถาม： “พี่เฉียงที่เปิดร้านซ่อม？”
“ถึงว่าความจำดีนี่”
“พี่เฉียง คุณโทรหาผมเพราะมีเรื่องอะไรใช่ไหม？ผมไม่ได้ทำให้คุณขุ่นเคืองนี่” สามปีก่อนหลี่หลงพูดพี่เฉียงทำร้าย จนตอนนี้ก็ยังฝังอยู่ในใจ
“หลี่หลง ผมถามคุณ คุณอยากแก้แค้นให้พ่อคุณไหม” พี่เฉียงพูดเปิดประเด็น
“อยากสิ แน่นอนว่าอยาก ตอนนี้ผมคิดเรื่องนี้ทุกวัน” หลี่หลงพูดอย่างร้อนใจ
“พี่เฉียง คุณรู้ไหมใครเป็นฆาตกร？”
“คุยโทรศัพท์ไม่สะดวก พวกเรานัดคุยกันดีกว่า คุณมาหาผมที่นี่ หรือว่าให้ผมไปหา？” พี่เฉียงถาม
“พี่เฉียง ผมอยู่ที่ร้านสโมบาร์งั้นพี่มาดีกว่า” หลี่หลงพูด
“ไอ้เด็กนี่ นี่ไม่วางใจพี่เฉียงสินะ” พี่เฉียงหัวเราะ เริ่มยืนขึ้น
เวลานี้พี่เฉียงสร่างเมาไปครึ่งหนึ่ง ก็ขับรถไปร้านสโมบาร์เอง
ร้านสโมบาร์คือไนต์คลับแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงในตงไห่ ไม่เหมือนกับ Recalling the past ค่าใช้จ่ายที่นี่ค่อนข้างทั่วๆ ไป และการจัดการของที่นี่ก็ค่อนข้างวุ่นวาย มีเสพยา วางยา มีความสัมพันธ์แบบชั่วข้ามคืน แล้วก็ยังมีการอุ้มผู้หญิง ซึ่งมักจะเจอที่นี่
เมื่อก่อนเป็นธุรกิจของลูกพี่หลี่ ลูกพี่หลี่ตายแล้ว ตอนนี้เลยกลายเป็นของหลี่หลง
หลี่หลงวางสาย เรียกไอ้หัวสกินเฮดมา： “เรียกให้พวกเพื่อนๆ มุ่งมั่นกันหน่อย อีกเดี๋ยวพี่เฉียงจะมา”
“พี่เฉียง พี่เฉียงไหนครับ？” ไอ้หัวสกินเฮดถาม
“ตงไห่ที่ทำให้ผมหลี่หลงเรียกว่าพี่เฉียงได้ จะมีใครได้อีก？” หลี่หลงกลอกตาใส่ไอ้หัวสกินเฮด： “แน่นอนว่าพี่เฉียงร้านซ่อมรถนั่น”
“ก็เขานั่นแหละ เขามาทำไม” ไอ้หัวสกินเฮดถาม
“ยังไม่แน่ใจ” หลี่หลงชักสีหน้าพูด： “เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อผม เหมือนว่าเขาจะรู้ตัวฆาตกร”
“ไม่มั้ง พวกเราตรวจสอบมาตั้งนาน ก็ไม่ได้เบาะแสอะไร แล้วเขาจะรู้ได้ไง” ไอ้หัวสกินเฮดพูดเสียงเบา น้ำเสียงมีความสงสัย
หลี่หลงถาม： “ห้อง888นี้มีคนจองไหม？”
ไอ้หัวสกินเฮดส่ายหน้า พูด： “ตั้งแต่ที่Recalling the pastเปิด ชั้นวีไอพีของเราก็แทบจะไม่มีแขกอยู่แล้ว”
หลี่หลงกร่นด่าไป แล้วก็ขึ้นไปที่ชั้นวีไอพี
“สักพักพี่เฉียงจะมา คุณเรียกเขามา888ก็พอแล้ว” หลี่หลงกำชับเสร็จก็ขึ้นไป
ส่วนพี่เฉียงก็มาถึงร้านสโมบาร์ในไม่ช้า
ไอ้หัวสกินเฮดเห็นพี่เฉียง ก็เข้าไปต้อนรับ： “พี่เฉียง เจ้านายขึ้นไปรอคุณข้างบนตั้งนานแล้วครับ”
“นานห่าอะไรล่ะ พวกเราเพิ่งวางสายไปแค่สิบนาที” พี่เฉียงกลอกตาใส่ไอ้หัวสกินเฮด แล้วก็ต่อว่าไป
ด่าเสร็จ พี่เฉียงก็ขึ้นไปข้างบน
สถานที่นี้ พี่เฉียงมาบ่อย เลยคุ้นเคยมาก มาที่ห้องวีไอพี ก็หาหลี่หลงเจอ บนใบหน้าพี่เฉียงมีรอยยิ้มสับสนปรากฏ
ที่จริงระหว่างทางที่มา พี่เฉียงก็คิดดีแล้วจึงมา ลูกพี่หลี่ไม่ได้ถูกจางกงหมิงทำแน่
คนที่จัดการลูกพี่หลี่ จะต้องเป็นสุดยอดฝีมือ ลูกน้องของจางกงหมิง ไม่มีสุดยอดฝีมือเช่นนั้น
แต่ถึงไม่เป็นอย่างนั้น ก็สามารถโยนความผิดให้ได้นี่
“พี่เฉียง นั่ง” หลี่หลงชงชาหลงจิ่งชั้นดีให้พี่เฉียง
“พี่เฉียง พี่ดื่มเหล้าไปมากแค่ไหนกันเนี่ย” นั่งตรงหน้าพี่เฉียง หลี่หลงได้กลิ่นแอลกอฮอล์แรงๆ
“อารมณ์ไม่ดี เลยไปดื่มกับเพื่อนน่ะ” พี่เฉียงโกหกไป
“พี่เฉียง ใครกันไม่ดูตาม้าตาเรือ กล้าทำให้พี่เฉียงเคือง” หลี่หลงยิ้มบางๆ
หลี่หลงรู้ตำแหน่งสังคมของพี่เฉียง เขาเข้ามานานมาก พวกนักเลงในตงไห่ทั้งใหญ่หรือโต ต่างรู้จักเขา แล้วก็ไว้หน้าเขาทั้งนั้น
รวมถึงพ่อตัวเองที่เสียไป แล้วก็ลูกพี่หลิน
“อย่างที่คุณบอก ใครจะกล้าทำผมเคือง ที่ผมอารมณ์ไม่ดี ไม่ใช่ว่าเพราะพ่อของคุณเสียเหรอ？”
พี่เฉียงทำเป็นถอนหายใจ ทำเป็นเสียใจ： “ตอนนั้นผมกับพ่อคุณก็อยู่ในสังคมนักเลงด้วยกัน พูดถึงแล้ว เขาก็เป็นเพื่อนที่ดีของผม แต่ตอนนี้ เขากลับถูกฆาตกรรมโดยคนชั่วร้าย”
หลี่หลงก็ไม่ใช่คนโง่ แวบเดียวเขาก็มองออกแล้วว่าพี่เฉียงเสแสร้ง แม่เอ๊ยคงดูงิ้วมากไปสินะฆาตกรชั่วร้าย？
ในใจหลี่หลงพูดด้วยความเกลียดชัง：ถ้ายังจำเรื่องราวความเป็นเพื่อนในตอนนั้นได้อยู่จริง งั้นทำไมงานศพพ่อผม ถึงไม่เห็นหัวคุณเลยล่ะ？
หลี่หลงไม่แฉพี่เฉียง แต่ถาม： “คนชั่วร้าย？พี่เฉียง คุณรู้ใช่ไหมว่าคนชั่วร้ายนั่นใคร？”
“หลี่หลง คุณโง่หรือเปล่าเนี่ย ฆาตกรคนนี้คือใคร คุณหลับตาคิดดูก็น่าจะคิดได้นะ？” พี่เฉียงกลอกตาใส่หลี่หลง
“คุณหมายถึงจางกงหมิง？” หลี่หลงขมวดคิ้ว สีหน้าซีเรียวยิ่งขึ้น
“นอกจากจางกงหมิงยังจะมีใครได้อีก？คุณลองนึกดู พ่อคุณตาย จางกงหมิงได้ถูกควบคุมตัวไปใช่ไหม”
“พี่เฉียง การตายพ่อผม เกี่ยวข้องกับการถูกควบคุมตัวของจางกงหมิง？” หลี่หลงถามอย่างสงสัย
“ไร้สาระน่า นี่ต้องเกี่ยวข้องแน่ๆ หม่าเทียนเลยจับจางกงหมิงไป หนึ่งก็เพื่อปกป้องเขา สองเพื่อลบล้างความน่าสงสัยของเขา เรื่องพ่อคุณตายแพร่ออกไป คนที่น่าสงสัยที่สุดก็ต้องเป็นเขาจางกงหมิงไหมล่ะ？ตอนที่ทุกคนต่างสงสัยจางกงหมิง จู่ๆ ทุกคนก็รู้ ตอนนี้จางกงหมิงกำลังดูสถานที่กักกัน ความสงสัยของจางกงหมิงนี้ ไม่ใช่ว่าแค่พริบตาเดียวก็ชำระล้างออกไปหมดแล้วเหรอ？”
หลี่หลงคิด พี่เฉียงพูดก็พอมีเหตุผล
“จากนั้น จางกงหมิงนั่นออกมาจากสถานกักกัน ก็พาคนของตัวเองไปแย่งถิ่นพ่อคุณทันที หรือนี่ไม่ใช่แผนที่วางไว้นานแล้ว？”
สีหน้าของหลี่หลงหม่นลงทันที： “พี่เฉียง คุณมีหลักฐานไหม？”
“ถ้าไม่มีหลักฐาน ผมจะนัดคุณมาดึกๆ ดื่นๆ เหรอ！” พี่เฉียงพูดอย่างเย็นชา： “วันนี้ดื่มเหล้าที่ผับ ผมได้ยินเพื่อนของจางกงหมิงพูดเองกับหู ว่าเป็นจางกงหมิงส่งคนไปจัดการพ่อคุณ”
“อีกอย่างข้างกายพ่อคุณ ก็มีสายลับของพวกเขา นี่คุณน่าจะรู้นะ？” พี่เฉียงพูดอีกครั้ง
“คุณหมายถึงเหล่าเมาเหรอ” สีหน้าหลี่หลงดูแย่ลงเล็กน้อย： “เขาอยู่กับพ่อผมมาห้าหกปีแล้ว คิดไม่ถึงจริงๆ เขาเป็นถึงคนของลูกพี่หลิน”
“ลูกพี่หลินคนนี้กับจางกงหมิงเป็นญาติกัน สายลับของลูกพี่หลิน ไม่เท่ากับเป็นสายลับของจางกงหมิงเหรอ？”
“คุณบอกว่าพ่อคุณถูกฆ่าในสถานที่ของตัวเอง แล้วยังไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ ถ้าไม่มีการวางแผน ไม่มีสายลับภายใน ฆาตกรจะทำสำเร็จไหม？” พี่เฉียงพูดเตือน
สีหน้าของหลี่หลงยิ่งแย่มากขึ้น
ถึงแม้หลี่หลงจะขี้ขลาดต่อหน้าจางกงหมิง แต่ถ้าเป็นจางกงหมิงฆ่าลูกพี่หลี่จริงๆ หลี่หลงไม่ปล่อยเขาแน่
ถึงจะช่วยชีวิตตัวเองไว้ หลี่หลงก็ต้องแก้แค้นเพื่อพ่อแท้ๆ ของตัวเอง
“พี่เฉียง ความสัมพันธ์เรื่องนี้ใหญ่มาก คุณแน่ใจว่าไม่ได้ฟังผิด？” หลี่หลงถามด้วยสีหน้าซีเรียส
“หลี่หลง ผมสาบานได้เลย ถ้าที่ผมพูดเมื่อกี๊ไม่ใช่เรื่องจริง ขอให้รถชนตาย！” พี่เฉียงเพื่อให้ หลี่หลงเชื่อตัวเอง ก็เริ่มพ่นคำสาบาน
“พี่เฉียง คุณต้องการอะไร？” หลี่หลงถามอย่างครุ่นคิด
หลี่หลงรู้ ไม่มีอะไรพี่เฉียงไม่มีทางวิ่งมาบอกตัวเองที่นี่แน่
“พี่เฉียง คุณคงไม่ใช่ว่าอยากยุให้ผมกับจางกงหมิงไม่ถูกกัน จากนั้นก็ใช้ประโยชน์จากมันหรอกนะ？” หลี่หลงหันหน้าไปมองพี่เฉียงอย่างเย็นชา
พี่เฉียงหัวเราะอย่างใจเย็น： “หลี่หลง คุณดูถูกผมไปแล้ว ตอนนั้นหลังจากเข้าคุก ผมก็ไม่ค่อยใส่ใจการต่อสู้ยุทธภพนัก ถ้าผมอยากได้ถิ่นนี้จริงๆ คุณคิดว่าหลายปีมานี้ผมจะเปิดร้านซ่อมรถนั้นอย่างเงียบๆ เหรอ？”
“ผมตั้งใจมาบอกความจริงกับคุณ เพราะหนึ่งเห็นแก่ความรู้สึกของผมที่มีต่อลูกพี่หลี่พ่อคุณในอดีต สองเพราะว่าผมไม่ชอบใจนักกับความเย่อหยิ่งของจางกงหมิง”
“หลี่หลง เขตเมืองตะวันออกคือถิ่นพ่อคุณ ถึงจางกงหมิงไม่ใช่ฆาตกรฆ่าพ่อคุณ คุณก็จะอยากเห็นเขตเมืองตะวันออกตกไปอยู่ในมือคนนอกกับตาเหรอ？” พี่เฉียงพูดยุยงต่อ
“ผมไม่ยอม แต่ไม่ยอมแล้วจะมีทางไหนล่ะ จางกงหมิงอยากได้อะไรก็ได้ทั้งนั้น อีกอย่างเบื้องหลังยังมีลูกพี่หลินสนับสนุนเขา พ่อผมตาย นอกจากเป็นเพื่อนเขามาหลายปี ส่วนมากคนก็มองจางกงหมิงดี เข้าใกล้กับเขา” หลี่หลงขมวดคิ้ว พูด： “อีกอย่าง ไม่ว่าวิธีการหรือว่าประสบการณ์ที่ต้องเร่ร่อนไปนู่นนี่ ผมไม่ใช่ศัตรูจางกงหมิง จะสู้กับเขาได้ไง？”
“ถ้าผมช่วยคุณล่ะ？” มุมปากพี่เฉียงมีรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม