บทที่82 เซี่ยลู่กับหลิวเฉียวเฉียวต่อสู้เพื่อหลี่ฝาง
“พี่เฉียง คุณหมายความว่าไง?” หลี่หลงมองพี่เฉียงอย่างระแวดระวัง
“ความหมายไม่ธรรมดา ไม่ว่าเทียบกับประสบการณ์ยุทธภพ หรือว่าวิธีการ คุณว่าผมกับจางกงหมิงใครเจ๋งกว่ากัน?” พี่เฉียงถามอย่างสนใจ
“พี่เฉียง พี่อยู่แล้วสิ แม้แต่พ่อผมยังบอก ตอนนั้นที่พี่จะสู้กับเขา ตำแหน่งของลูกพี่ใหญ่เขตเมืองตะวันออกนี้ ยังไม่แน่ใจเลยว่าใคร” หลี่หลงประจบพี่เฉียง
“แล้วจะยังไงล่ะ?คุณไม่ชำนาญด้านสถานที่ ผมช่วยคุณได้”
พี่เฉียงหัวเราะอย่างเยือกเย็น: “แค่เราสองคนร่วมมือกัน จางกงหมิงนั่น ผมรับรองว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้เรา”
“ร่วมมือ?” หลี่หลงขมวดคิ้ว คิดในใจ คุณจะเอาอะไรมาร่วมมือกับผม เอาประสบการณ์ยุทธภพกับวิธีการเหรอ?
หลี่หลงมองออก พี่เฉียงคนนี้อยากจะไม่ต้องลงทุนใดๆ ก็ใช้ความรวยและอำนาจของตัวเอง ไปเอาชนะจางกงหมิงได้
“ทำไม คุณไม่อยากแก้แค้นให้พ่อเหรอ” พี่เฉียงอ้าปากพูดก็พูดเรื่องศีลธรรมมามัดไว้
หลี่หลงส่ายหน้า: “แค้นต้องชำระอยู่แล้ว ก็แค่ที่คุณบอกว่าจะร่วมมือ ผมไม่เข้าใจว่าหมายความว่าไง?พี่เฉียง คุณอธิบายหน่อยได้ไหม คุณจะร่วมมือกับผมยังไง?”
“งั้นเราพูดตรงๆ ดีกว่าไหม” หลี่หลงหัวเราะ: “พี่เฉียง คุณจะช่วยผมจัดการจางกงหมิง แล้วคุณอยากได้อะไร ก็บอกเลย”
“เด็กคนนี้ ฉลาดเหมือนพ่อคุณเลยนะ” พี่เฉียงหัวเราะเหอะๆ : “แน่นอน ผมไม่มีทางช่วยคุณฟรีๆ เรื่องสำเร็จแล้ว ผมต้องการสองล้าน”
“ต้องการเงิน?” หลี่หลงตะลึงเล็กน้อย คิดว่าพี่เฉียงต้องการคุมถิ่น
“ใช่ ผมไม่สนใจคุมถิ่นหรอก เพื่อนๆ ที่เป็นลูกน้องผม พวกนั้น ถึงคุณให้พื้นที่ถิ่นผม ผมก็คุมไม่ได้ คุณก็รู้ ผมอยู่ในคุกมาห้าปี เวลาในห้าปีนั้น ผมเบื่อหน่ายกับชีวิตฆ่าฟันกันนานแล้ว ผมไม่อยากใช้ชีวิตอย่างอกสั่นขวัญแขวนอีก”
พี่เฉียงพูดด้วยความจริงใจ: “เป็นไงบ้าง สองล้าน ไม่มากหรอกมั้ง?”
หลี่หลงพยักหน้าตอบรับ: “ไม่มีปัญหา แค่ทำร้ายจางกงหมิงผู้ชายคนนั้นได้ สองล้านที่ผมให้คุณนั่นไม่น้อยเลย”
“งั้นก็ตามนี้” พี่เฉียงยิ้มด้วยใบหน้าหม่นลง: “ตอนนี้ผมจะกลับไปคิดว่าจะจัดการเขาอย่างไร”
“โอเค ผมจะรอข่าวดี พี่เฉียง” หลี่หลงพูดยิ้มๆ
พี่เฉียงเพิ่งไป ไอ้หัวสกินเฮดก็มาตรงหน้าหลี่หลง
“ลูกพี่ใหญ่ พี่จะทำไงกันแน่?” ไอ้หัวสกินเฮดถาม
“เขาจะร่วมมือจัดการจางกงหมิงกับผม” หลี่หลงขมวดคิ้ว พูดด้วยใบหน้าซีเรียส: “เขาบอกว่าพ่อผมถูกจางกงหมิงฆ่า”
“ถึงเขาจะสาบานต่อหน้า แต่ ผมก็ไม่ค่อยเชื่อเขานัก ไอ้หัวสกินเฮด คุณจับตาดูเขาไว้” หลี่หลงพูดอย่างระมัดระวัง
“ผมสงสัยว่าเขาเอาจางกงหมิงมาให้ผมลอง” จู่ๆ หลี่หลงก็รู้สึกวาบหวิว ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ตัวก็แย่แล้ว
……
ส่วนอีกด้าน
ในRecalling the past จางกงหมิงกำลังดื่มเหล้าอย่างสำราญ ไม่ทันสังเกตว่าอันตรายจะมาถึง
ดื่มไปพอประมาณ หลิวเฉียวเฉียวดึงแขนหลี่ฝาง: “หลี่ฝาง พวกเราไปเต้นดิสโก้กัน”
หลี่ฝางอยากจะปฏิเสธ แต่คิดว่าวันนี้เป็นวันเกิดเธอ เลยไว้หน้า
“โอเค” หลี่ฝางยืนขึ้น
หลิวเฉียวเฉียวดึงมือหลี่ฝางเข้าไปในลานเต้น มองเห็นฉากนี้ เซี่ยลู่ขมวดคิ้ว ในใจรู้สึกผิดปกติ
หลังจากเซี่ยลู่ดื่มเหล้าไปอย่างเซ็งๆ เพื่อนเก่าคนหนึ่งก็พูด: “เซี่ยลู่ คุณหึงเหรอ?”
“กงฉี คุณพูดอะไรน่ะ ฉันหึงอะไรกัน?” เซี่ยลู่กลอกตาใส่กงฉี
“คุณจะหึงอะไรล่ะ ก็หึงเฉียวเฉียวกับหลี่ฝางไงล่ะ” กงฉีหัวเราะ: “เรารู้จักกันมาสามปี อย่าเสแสร้งต่อหน้าฉันเลย ในใจคุณก็ยังเสแสร้งต่อหลี่ฝางใช่ไหม?”
เซี่ยลู่ขมวดคิ้ว ไม่อยากตอบคำถามนี้อย่างชัดเจน
ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เลี้ยง เซี่ยลู่เริ่มรู้สึกว่าหลี่ฝางมีเสน่ห์ขึ้นเรื่อยๆ เหมือนความชอบต่อหลี่ฝางในตอนนั้น กลับมาอีกครั้ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเห็นหลิวเฉียวเฉียวกับหลี่ฝางจับมือวิ่งกัน เซี่ยลู่ก็รู้สึกว่าในใจตัวเองเหมือนเข็มทิ่ม
“เซี่ยลู่ ในฐานะเพื่อนกันนะ หลี่ฝางเป็นผู้ชายที่ไม่เลว แต่อย่าให้หลุดมือเด็ดขาด คุณดูเฉียวเฉียวสิ รุกแค่ไหน”
แป๊บหนึ่ง กงฉีพูดต่อ: “ถ้าคุณไม่รุกบ้าง หลี่ฝางต้องถูกเฉียวเฉียวแย่งไปแน่”
“แย่งก็แย่งไปสิ ถ้าถูกแย่งไป ก็หมายความว่าหลี่ฝางไม่ชอบฉัน” เซี่ยลู่พูดอย่างอารมณ์เสีย
“คุณอย่าโง่ล่ะ ถ้าหลี่ฝางไม่ชอบคุณ จะให้สร้อยสามหมื่นหกคุณเหรอ?” กงฉีพูด
“แต่เขาก็ให้เฉียวเฉียวเส้นหนึ่งนะ”
“นั่นเพราะเป็นวันเกิดเฉียวเฉียว แต่คุณน่ะ ไม่ใช่วันเกิด ทำไมหลี่ฝางก็ให้คุณเส้นหนึ่งล่ะ?” กงฉีถาม
“ทำไม?”
“นี่ไม่ธรรมดาเลย หลี่ฝางกลัวคุณเข้าใจผิด โกรธเขา ให้คุณอีกเส้นแบบนี้ คุณก็จะไม่โกรธ ดังนั้น ฉันว่าหลี่ฝางชอบคุณมากกว่า”
“เมื่อกี๊ที่เฉียวเฉียวเอามือยื่นไปให้หลี่ฝาง ฉันเห็นเขาลังเล นี่ก็หมายความว่าหลี่ฝางไม่ได้ชอบเฉียวเฉียวมากนัก ดังนั้นนะ ฉันว่าคุณมีโอกาสมากกว่า”
เซี่ยลู่ขมวดคิ้ว ยังคงไม่ปล่อยวาง: “กงฉี งั้นคุณพูดมาฉันควรทำไง?”
“ต้องรุกไง รุกให้มากกว่าเฉียวเฉียว”
“อย่างที่สุภาษิตว่าไว้ ผู้ชายจีบผู้หญิงน่ะยาก แต่ผู้หญิงจีบผู้ชายง่ายอย่างกับปอกกล้วยเข้าปาก เฉียวเฉียวไม่ใช่แค่ผู้หญิง แต่ยังสวย ถ้าเธอจีบผู้ชายก่อน คุณว่าผู้ชายทั่วไปจะปฏิเสธเหรอ?”
กงฉีพูดแบบนี้ ในใจเซี่ยลู่ก็หวาดกลัวขึ้นมา
เซี่ยลู่จับแขนของกงฉี ดึงเธอแล้วพูด: “ไป พวกเราก็ไป”
“จะให้โอกาสพวกเขาอยู่กันสองต่อสองไม่ได้” เซี่ยลู่พูดด้วยใบหน้าหม่น
เวลานี้ หลิวเฉียวเฉียวไม่ใช่เพื่อนรักเธออีก แต่เป็นศัตรูเธอ
มาที่ลานเต้น หลิวเฉียวเฉียวดึงแขนของหลี่ฝาง ส่ายไปมา ตอนนั้นหลี่ฝางก็ถูกหลิวเฉียวเฉียวหัวเราะ
“พวกเรามาเต้นดิสโก้นะ ไม่ได้มาระบำเพลงดำนา” หลี่ฝางยิ้ม
“ช่างเถอะ ผมสอนคุณเอง”
หลี่ฝางประคองแขนหลิวเฉียวเฉียว พูด: “ยกมือขึ้นมาก่อน จากนั้นก็ส่ายไปมา บนหัว ก็เขียนตัวอักษร ทำได้ไหม?”
“เขียนว่าไร?”
“ขี้!”
หลิวเฉียวเฉียวตบหลี่ฝางเบาๆ : “คุณน่าขยะแขยง”
“ก็ในเน็ตพูดแบบนี้ ส่ายไปส่ายมาก็พอ” หลี่ฝางโบกมือพูด
หลิวเฉียวเฉียวพูด: “งั้นฉันจะลอง คุณอยู่หลังฉันนะ อย่าให้คนอื่นมาเอาเปรียบฉัน”
หลิวเฉียวเฉียวทำตามที่หลี่ฝางบอก เริ่มเต้นดิสโก้
หลี่ฝางโอบเอวเธอ ร่างของทั้งสองแนบชิดกัน
ตอนนั้นหลี่ฝางก็มีความรู้สึกเช่นนั้น เพื่อที่จะหนีความมอับอาย หลี่ฝางเลยเอาก้นดันไปด้านหลัง
เต้นไปสักพัก หลิวเฉียวเฉียวก็หน้าแดง ถือโอกาสที่เมาจึงถาม: “หลี่ฝาง ฉันชอบคุณ ฉันเป็นแฟนคุณได้ไหม?”
เอ่อ?
หลี่ฝางตะลึงไปทันที เขาคิดว่าหลิวเฉียวเฉียวดื่มมากไป เลยทำตัวเหลวไหลแบบนี้ เดิมทีอยากถือโอกาสเอาเปรียบ สุดท้ายหลิวเฉียวเฉียวสารภาพรักตัวเอง
ยังไม่ทันรอหลี่ฝางตอบ เซี่ยลู่ก็ดึงมือของกงฉีมาตรงหน้าพวกเธอ
“คุณสองคนทำอะไรน่ะ ไม่ใช่เต้นดิสโก้เหรอ ทำไมกอดกันได้” กงฉีกลอกตาใส่หลิวเฉียวเฉียว ในใจแอบด่าร่านจริง
ยังไงตอนแรกหลี่ฝางกับเซี่ยลู่ก็เคยคบกัน ดังนั้นหลิวเฉียวเฉียวทำแบบนี้ จึงอ่อยแฟนเก่าเซี่ยลู่เล็กน้อย
“กอดแล้วทำไม?” หลิวเฉียวเฉียวพูดอย่างไม่เห็นด้วย: “ฉันแค่อยากให้หลี่ฝางกอดฉัน คุณมายุ่งอะไรด้วย?”
พูดไป หลิวเฉียวเฉียวก็กอดเอวหลี่ฝางแน่น ทั้งสองกอดกันแนบชิดมากขึ้น
เวลานี้ สีหน้าของเซี่ยลู่ก็ดูแย่ทันที
“เฉียวเฉียว คุณไม่ได้บอกเหรอว่าไม่ชอบหลี่ฝาง?” เซี่ยลู่ถาม
“ทำไม ตอนนี้เห็นหลี่ฝางรวย ก็เจอรุกแล้วยอมแนบชิดกอดเขาก่อนเหรอ?” เซี่ยลู่ขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่น่าฟัง
หลิวเฉียวเฉียวตะลึงทันที เธอคิดไม่ถึงว่าเซี่ยลู่จะพูดแบบนี้ออกมา นี่ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม?
NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 82 เซี่ยลู่กับหลิวเฉียวเฉียวต่อสู้เพื่อหลี่ฝาง
Posted by ? Views, Released on September 29, 2021
, NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง
พ่อแม่ที่หายตัวไปหลายปีจู่ๆ ก็โทรมา บอกว่าตัวเองเป็นบุคคลที่รวยที่สุดของดูไบ………….
Recommended Series
Comment
Facebook Comment