Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuite – ตอนที่ 7

“ห้องครัวเองก็สะดาดเหมือนกัน …นี่นายทำอาหารเป็นหรือเปล่าเนี่ย”

“เออ…คือ… ฉันทำอาหารไม่เป็น แต่ฉัน..ก็เริ่มกินผักแล้วนะ ถึงมันเป็นแค่สลัดตามร้านสะดวกซื้อก็เถอะ”

“ฉันดีใจนะ…ที่เห็นคุณเป็นแบบนี่น่ะ”

ดูเหมือนว่าความซาบซึ้งของฉันที่มีต่ออาริสะได้เปลี่ยนแปลงการใช้ชีวิตของฉันไปอย่างซิ้นเชิงและความรู้สึกนั้นได้ได้ถ่ายทอดไปให้เธอทำให้เธอรู้สึกประทับใจเป็นอย่างมากจนเธอพยักหน้าอย่างอย่างดีอกดีใจ

จากนั้น พวกเราก็มานั่งเล่นเกม “เกมไหนที่เธออยากเล่นละ? อย่างที่เธอเห็นมีเกมมากมายที่นี่ เธอสามารถเล่นเกมอะไรก็ได้ไม่ว่าจะเป็นเกมคอมพิวเตอร์และเกมอื่น ๆ ที่ไม่ได้อยู่ในนี้”

“อืม นั่นสินะ”

นัยน์ตาสีเจิดจรัสของ อาริสะ ได้ถูกดึงดูดใจไปที่กล่องใส่แผ่นเกม

ขณะที่เธอหยิบขึ้นมา เธอก็เริ่มคิดว่าจะเล่นเกมไหนดี

จากมุมมองที่อยู่ด้านหลังของเธอ..เธอดูมีชีวิตชีวาและกระสับกระส่ายเป็นอย่างมาก

ดูเหมือนว่าเธอจะตั้งตารอมันจริงๆ ดังนั้นฉันจึงโล่งอกเล็กน้อย

“เอาล่ะ มาเล่นกันเถอะ”

อาริสะเลือกเกมต่อสู้ชื่อดังที่ตัวละครจากเกมต่าง ๆ นำมาเล่นแบทเทิลรอยัล

“ดีล่ะ งั้นมาเล่นกันเลย”

ฉันใส่แผ่นเกมลงในคอนโซลและเริ่มเกม และฉันก็นำคอนโทรลเลอร์สำหรับควบคุมเกมให้กับเธอเธอ

แล้วอาริสะ…

“แล้วอันนี้มันใช้งานยังไงอะ”

เธอถามฉันด้วยความสับสนเล็กน้อย ในตอนแรก ดูเหมือนว่าเธอจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะจับคอนโทรลเลอร์ยังไงให้ถูกต้อง

“เอ๊ะ นี่เธอไม่เคยใช้เลยเหรอ?”

“ตอนที่ฉันอยู่ชั้นประถม ฉันเคยจับมันมันเพียงครั้งเดียว…ที่บ้านเพื่อนของฉัน”

“และรูปร่างก็แตกต่างจากสมัยก่อนเล็กน้อย”

ฉันสอนอาริสะวิธีใช้มันขณะสัมผัสมือของเธอ อาริสาฟังฉันด้วยสีหน้าอย่างจริงจัง

“คือ…วิธีการใช้งานพื้นฐานน่ะต้องทำตามนี้ เดี๋ยวเธอจะคุ้นเคยกับการใช้มันขณะที่เธอกำลังเล่นเอง”

“ขอบคุณค่ะ”

ทันทีที่เราย้ายหน้าจอเพื่อเลือกตัวละคร

แล้วอาริสะก็ถามฉันอีกครั้ง

“ทาคาเสะกาวะซัง มีตัวละครที่ฉันไม่ควรเลือกมั้ย”

“อะไรน่ะ?”

“คือเพื่อนร่วมชั้นของฉันจากโรงเรียนประถม บอกว่ามันเป็น …… สิ่งที่น่ารังเกียจน่ะ…”

“มันจะมีนักเรียนแบบนั้นแม้แต่ในโรงเรียนประถม, คือยังไงฉันก็ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นหรอกเพียงแค่มันเป็นของฉัน”

“เข้าใจแล้ว, แล้วฉันควรเลือกตัวไหนดีล่ะ ……? มันมีตัวละครสำหรับมือใหม่หรืออะไรทำนองนั้นมั้ย”

“สำหรับมือใหม่…ตัวละครนี้จะเป็นตัวเลือกที่ดีนะ”

ที่จริงแล้วฉันไม่ค่อยเล่นเกม ดังนั้นฉันยังถือว่าเป็นมือใหม่ ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถสอนให้อาริสะได้มากนัก

“นั้นแหละ, ทาคาเซกาวะซัง”

“เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”

ในเวลานั้น ฉันเพิ่งเลือกตัวละคร และเกมกำลังจะเริ่มต้นขึ้น

อาริสะก็พูดกับฉันด้วยสีหน้าจริงจัง

“ฉันไม่ต้องการให้นายอ่อนให้กับฉัน ดังนั้นได้โปรดเล่นกับฉันอย่างจริงจังด้วยค่ะ”

“ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด, แต่ผมก็เล่นไม่ค่อยเก่งเหมือนกัน”

จากนั้นก็ยูซูรุยักไหล่

 

แล้วก็ตัดจบตอนที่6

Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuite

Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuite

Status: Ongoing
อ่านนิยายเรื่อง Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuiteบนดาดฟ้าของโรงเรียนมัธยมปลายเเห่งหนึ่ง หลังเลิกเรียน. เป็นสถานที่เขตหวงห้ามที่ไม่ให้นักเรียนเข้า เเต่มีนักเรียนสองคนคุย มองเเวบเเรกดูชุดเครื่องเเบบพวกเขาไม่เรียบร้อย “เฮ้อ” หนึ่งในนั้น คือ ยูซูรุ ทาคาเสะกาวะ เด็กชายผมสีเข้มและตาสีฟ้าถอนหายใจเฮือกใหญ่

Comment

Options

not work with dark mode
Reset