Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuite – ตอนที่ 8 part 1

“ยังไงก็ตาม อาริสะ”

“อะไรเหรอ?”

ขณะเล่นเกม ฉันเรียกอาริสะ แล้วเธอก็ตอบด้วยสายตาของเธอขณะที่อยู่บนหน้าจอ

เธอไม่รู้ว่าแม้จะถือคอนโทรลเลอร์อย่างไรจนกระทั่งเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนและในตอนนี้ เธอพัฒนามากพอที่จะคุยกับฉันในขณะที่ยังเลเล่นเกมอยู่ อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่าคู่ต่อสู้ของเธอ ซึ่งก็คือฉัน และฉันคิดว่าฉันเล่นได้ห่วยมากนั่นเป็นเหตุผลหลัก

“อาหารของเธออร่อยมาก มันยอดเยี่ยมมาก”

ในขณะนั้น ตัวละครที่อาริสะกำลังปฏิบัติการอยู่ก็มีการเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาด

ดูเหมือนว่าเธอจะกดปุ่มผิด

“อย่างงั้นเหรอ”

อะริสพตอบด้วยเสียงเงียบๆ

…ทันใดนั้น จิตใจของฉันก็นึกภาพ “ขี้อาย” อาริสะ ผู้ซึ่งรู้สึกประหลาดใจกับคำชมเชยในการทำอาหารของเธอก่อนหน้านี้

(…นี่มันไม่ใช่ชัยชนะของฉันเหรอ)

หลังจากการสูญเสียหลายครั้ง ยูซูรุตัดสินใจได้ว่าถึงเวลาที่ต้องชนะแล้ว และตัดสินใจเข้าร่วมในสงครามจิตวิทยา

“สตูว์เนื้อและมันฝรั่งของเธอมันอร่อยมาก มันมีความหวานและความเค็มในปริมาณที่เหมาะสมตลอดจนรสชาติและความสมบูรณ์ของมัน ฉันสงสัยว่ามันน่าจะเป็นเพราะน้ำซุปเคี้ยวโบนิโต” (ปลาโบนิโตเป็นปลาประเภทเดียวกับปลาแมคคอเรล)

“นี่มันเป็นฤดูกาลที่มันฝรั่งและหัวหอมใหม่อร่อยมาก”

“ซุปมิโซะที่เธอทำนั้นมันยอดเยี่ยมมาก ความสมดุลระหว่างส่วนผสมกับน้ำซุปก็ลงตัว ที่ซึ่งน้ำสต็อกจากโบนิโตแห้งและสาหร่ายทะเลนั้นมันวิเศษมาก และน้ำซุปทำมาอย่างดี แต่เมื่อคนที่ทำได้ไม่เก่งพอ รสชาติของมันจะไม่ได้ดีเท่าที่ควร …แน่นอนว่าเมื่อคนที่ผีมือดีทำซุปอย่างถูกต้อง มันแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง นี่เป็นความชอบส่วนตัวของฉันด้วย … โอ้! “

ยูซูรุ ที่ขาดสมาธิเพราะเขากำลังคิดถึงคำที่จะพูดถึงการทำอาหารของอาริสะ ทำเธอได้ใช้ท่าพิเศษของ อาริสะ ทำให้เขาพ่ายแพ้ในที่สุด

“นี่คือสิ่งที่หมายถึงการจมน้ำตายในกลยุทธ์ของตัวเอง”

“เธอสังเกตด้วยเหรอ”

 “มันประจบสอพลอเกินไป โดยทั่วไปแล้วมันจะฉับพลันเกินไปหน่อย  และมันดูก็จงใจเกินไปหน่อย”

 ถูกต้องแล้วหล่ะ

 อย่างไรก็ตาม บางส่วนต้องได้รับการแก้ไข

 “ฉันพูดเกินจริงไปจริงๆ และอาจดูเป็นการประจบ แต่ความจริงแล้วอาหารของเธอนั้นก็ทำอร่อยมากเลยหล่ะ”

 “อย่างนั้นหรือ  ฉันทำอาหารเก่ง  ดังนั้นมันก็ไม่เลวนะที่นายพูด”

นั่นหมายความว่าการทำแบบเดียวกันจะไม่ทำงานกับเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก?  ดูเหมือนเธอจะไม่พอใจกับคำชมของฉันเป็นพิเศษ แต่เธอก็ยิ้มตามปกติ

เนื่องจากเป็นเวลาที่เหมาะสม ฉันจึงตัดสินใจสนทนากับเธอในหัวข้อการทำอาหาร

 “เธอชอบทำอาหารไหม?”

 “…นั่นไม่จริงเลยนะ  ฉันแค่ทำมันบ่อยเอง  ปกติฉันทำอาหารที่บ้านอยู่แล้วหน่ะ”

 “อืม มันวิเศษมาก  คนที่ได้รับประทานอาหารของเธอนั้นเหมือนได้รับพรมาเลย”

 “…… อย่างนั้นเหรอ?”

แล้วอาริสะก็ยิ้มเล็กน้อย

 มันเป็นรอยยิ้มประชดประชันราวกับล้อเลียนตัวเอง ซึ่งต่างจากรอยยิ้มเขินๆ เล็กน้อย

 “มันคุ้มค่าที่ฉันจะทำถ้าฉันได้รับคำชมจากการทำอาหารจากคุณทาคาเสะกาวะซัง แม้ว่ามันจะเป็นการประจบก็ตาม”

 “มันไม่ใช่การประจบสักหน่อย  อาหารของเธออร่อยมาก  ฉันแทบรอไม่ไหวเลยที่จะชิมมันอีกครั้ง”

 “…เข้าใจแล้ว”

 แล้วอริสาก็หันหน้ามาทางฉัน

 นั่งตัวตรงด้วยกระดูกสันหลังที่เหยียดตรงและ …… การแสดงออกที่เปลี่ยนไป ดวงตาสีหยกปกคลุมไปด้วยขนตายาวมองมาที่ฉัน

 ฉันยังปรับท่าทางให้ตรงโดยไม่ได้ตั้งใจ

 “เกิดอะไรขึ้น?”

 “แล้ววันนี้อยากกินอะไร”

 “ฮะ?”

 “นายเลี้ยงเค้กมา ก็เลยอยากทำให้กิน …… ถ้านายต้องการ  ถ้านายไม่ต้องการก็ไม่เป็นไร”

 มันเป็นข้อเสนอที่ไม่คาดคิดเลยหล่ะ

Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuite

Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuite

Status: Ongoing
อ่านนิยายเรื่อง Omiai Shitakunakattanode, Muri Nandai na Jouken wo Tsuketara Doukyuusei ga Kita Ken ni Tsuiteบนดาดฟ้าของโรงเรียนมัธยมปลายเเห่งหนึ่ง หลังเลิกเรียน. เป็นสถานที่เขตหวงห้ามที่ไม่ให้นักเรียนเข้า เเต่มีนักเรียนสองคนคุย มองเเวบเเรกดูชุดเครื่องเเบบพวกเขาไม่เรียบร้อย “เฮ้อ” หนึ่งในนั้น คือ ยูซูรุ ทาคาเสะกาวะ เด็กชายผมสีเข้มและตาสีฟ้าถอนหายใจเฮือกใหญ่

Comment

Options

not work with dark mode
Reset