บทที่ 15 ใส่ร้าย
ซูเถาได้กลับไปให้ทำงานให้คำปรึกษาที่โรงพยาบาลเจียงหัวในวันพุธ ทันทีที่เขาเดินเข้ามา เขาก็ได้เห็นโปสเตอร์ที่ดูสะดุดตาซึ่งมันมีรูปและข้อมูลของเขาติดอยู่
ซูเถา ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าแผนก TCM ของโรงพยาบาลเจียงหัว เป็นสมาชิกทีมผู้เชี่ยวชาญของสำนักอนามัยฮั่นโจวซิตี้ และเป็นผู้รับผิดชอบตำหนึก ได้เข้ามาที่แผนก TCM ด้วยประสบการณ์นับแรมปี อีกทั้งยังเป็นผู้เชี่ยวชาญในการรักษาเคสที่ยากจะดูแล…
ถึงแม้ใบหน้าจองเขาในโปสเตอร์จะดูเข้ม แต่ใบหูของเขานั้นกลับเป็นสีแดง เขาจึงได้ตัดสินใจที่จะคุยกับตี้ชีหยวน เนื่องจากเขาสามารถรักษาอาการป่วยของเวร่าได้และการที่เขาได้เผชิญหน้ากับบรรดาหมอทั้งหลายทำให้เขานั้นมีแฟนๆคออยติดมากมากทีเดียว
มีพยาบาลคนนึงได้รวบรวมความกล้าและเดินเข้ามาหาซูเถา “หมอซู ชั้นขอเบอร์โทรของคุณไว้ได้ไหม ? เกิดเวลาชั้นป่วยขึ้นมาจะได้โทรหาคุณได้โดยตรงเลย”
ซูเถาได้เตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์แบบนี้ไว้แล้ว เขาจึงได้เอานามบัตรที่เตรียมไว้ยื่นให้พยาบาลสาว “อย่าเอาไปบอกใครล่ะ งานผมล้นมือจะแย่อยู่แล้ว !”
พยาบาลคนนั้นเก็บนามบัตรอย่างระมัดระวังพลางเดินกระโดดออกไป
เมื่อซูเถารู้สึกได้ว่าเขาเริ่มได้รับความเคารพจากคนอื่นมากขึ้น ก็ได้มีน้ำเสียงเย็นชาดังมาจากข้างหลัง
“คุณจะขึ้นไปข้างบนหรือเปล่า ?”
ซูเถามองไปยังต้นเสียง เขาตกใจ ใบหน้าเจ้าของเสียงที่เขาคุ้นเคย
ผู้หญิงคนนั้นกดปุ่มลิฟท์อยู่ เธอสูงราวๆ 5 ฟุต 7 นิ้ว ใส่ส้นสูงและสวมเสื้อกาวน์ซึ่งข้างใต้เสื้อนั้นเป็นเสื้อเชิ้ตคอต่ำที่เห็นถึงไหนต่อไหน เธอสวมกางเกงขาสั้นซึ่งเผยให้เห็นถึงขาอันเรียวยาวสีไข่มุกของเธอ
หล่อนมีนิสัยชอบขมวดคิ้ว มันไม่ได้ดูน่ารังเกียจหรอก เพียงแต่มันดูน่าสงสารซะมากกว่า
ซูเถายิ้มให้ก่อนที่จะเดินเข้าไปในลิฟท์ สายตาของเขามองไปยังป้ายชื่อของเธอ ‘หลิวชีเหมียว’
อย่างไรก็ตาม ในสายตาของหลิวชีเหมียว สายตาของซูเถานั้นดูน่ารังเกียจ เธอจึงเข้าใจผิดคิดว่าซูเถาแอบมองหน้าอกของเธอ ดังนั้น เธอจึงได้ดึงเสื้อกาวน์มาคลุมหน้าอกเอาไว้ ก่อนจะบ่นพืมพำออกมา “ไอ้บ้ากาม !”
เมื่อเขาถูกใส่ร้ายเช่นนั้น ซูเถารู้สึกโกรธก่อนที่จะขมวดคิ้ว “โอ้พระเจ้า ! นี่ชั้นได้เห็นอะไรไปเนี่ย ? สงสัยต้องใช้น้ำยาล้างตาซะแล้วก่อนที่ตาชั้นจะอักเสบ”
ปากของหลิวชีเหมียวขยับ เพียงแต่เธอไม่ได้ตอบซูเถา ในมุมมองของเธอ มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่จะไปต่อปากตาอคำกับคนบ้ากามอย่างซูเถา
หลิวชีเหมียวลงที่ชั้นสองในขณะที่ซูเถาเอามือลูบจมูกพลางถอนหายใจ
บางคนอาจจะตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น , แต่ไม่ใช่กับผู้หญิงคนนี้ ทุกครั้งที่พวกเขาพบกัน พวกเขามักจะเข้าใจผิดและทะเลาะกันอยู่เสมอ ถ้าในอนาคตพวกเขายังเจอกันออีก ซูเถาจำเป็นที่จะต้องหลีกหนีไม่เจอหน้าเธอ
หลังจากเข้ามาที่แผนก TCM และสวมเสื้อกาวน์ เซี่ยเฉงเคาะประตูก่อนที่จะเข้ามาและวางหนังสือลงบนดต๊ะของซูเถา “นี่คือบันทึกการทำงานทั้งหมดของแผนก , เนื่องจากนายไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอด ชั้นจึงเอามาให้นายดู ถ้านายไม่สนใจ คราวหน้าชั้นก็จะไม่เอามาให้แล้ว”
ซูเถาไม่แม้แต่ละเหลือบมองไปยังเซี่ยเฉงด้วยซ้ำพลางพลิกสมุดบันทึก จากนั้นเขาก็พูด “บันทึกนี่รายละเอียดเยอะมากเลยนะ แต่มันยังขาดสิ่งที่จำเป็นอยู่”
เซี่ยเฉงสงสัยก่อนที่เขาจะพูดอย่างอารมณ์เสีย “ขอผมถามหน่อย ที่ว่า ‘สิ่งที่จำเป็น’ เนี่ย คุณหมายถึงอะไร”
ซูเถาวางสมุดบันทึกลงบนโต๊ะก่อนที่จะอธิบาย “บันทึกของหมอนั้นไม่ควรที่จะจำกัดเป็นแค่วันต่อวันเท่านั้น แต่ควรจะถ่ายทอดความเข้าใจและประสบการณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเหตุการณ์ทั่วๆไปในวันนั้นด้วย”
เซี่ยเฉงเย้ยหยัน “นายคิดอย่างงั้นเหรอ , ในฐานะหมอแล้ว , เราจะเจอเคสที่รักษาได้ยากทุกๆวันเลยงั้นเหรอ ?”
เมื่อซูเถาเห็นว่าเซี่ยเฉงนั้นเถียงตน เขาขมวดคิ้วก่อนที่จะตบมือลงไปบนสมุดบันทึก “ถ้าบันทึกเป็นแค่บันทึกธรรมดาๆ งั้นก็ไม่ต้องเก็บมันไว้จะเป็นการดีที่สุด มันเสียทั้งเวลาและเสียแรงเปล่าๆ”
เมื่อเห็นซูเถาปฏิเสธวิธีการจัดการของเขา เซี่ยเฉงรู้สึกมีน้ำโหขึ้นมาทันที อออย่างไรก็ตาม เขาก็จัดการควบคุมไม่ให้มันระเบิดออกมา เนื่องจากซูเถานั้นจะไม่อยู่ที่นี่ซักพักใหญ่และเขาจะต้องทนทุกข์ร้อนในภายหลัง
** วัฒนธรรมของจีนนั้นมีมูลค่าและเถรตรง เนื่องจากทั้งสองสิ่งนั้นเชื่อมโยงกัน ยกตัวอย่างเช่น วิธีการการวินิจฉัยของแผนก TCM นั้นมีความคล้ายคลึงกับการทำนายพยากรณ์ ดังนั้นแล้ว โหงวเฮ้งของซูเถาถือว่าดีมาก กลับกัน หากตัดสินจากลักษณะภายนอกของเซี่ยเฉงแล้ว เขาดูเป็นคนที่ชั่วร้าย หากไม่กำจัดเขาออกไปหรือทำให้เขาเชื่อฟัง เขาจะกลายมาเป็นปัญหาในอนาคตอย่างแน่นอน **
ผลจากการโฆษณาของโรงพยาบาลเจียงหัว การให้คำปรึกษาของซูเถานั้นจึงเป็นที่นิยมอย่างมาก ซึ่งได้รับการรับรองจากผู้เชี่ยวชาญ ถังหนานเชง มีการแนะนำแบบปากต่อปากกันอย่างแพร่หลาย และมันทำให้ค่าสมัครนั้นสูงขึ้นกว่าการให้คำปรึกษาแบบปกติ
พยาบาลได้เตรียมคอมพิวเตอร์ , สมุดบันทึก , และอุปกรณ์ที่ต้องใช้เอาไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซูเถาได้วางกล่องยาของเขาก่อนที่จะยืดข้อมือ เขาเริ่มเรียกผู้ป่วยตามคิว ถึงแม้ว่าจะมีผู้ป่วยเยอะ ซูเถาก็ทำงานของเขาอย่างรวดเร็ว คิวจึงไม่ยาวและอึดอัดเลย ในทางกลับกัน ทางพยาบาลต่างห่างที่ไม่สามารถตามเขาทันเลย
“หมอซู , ชั้นทรมานกับโรคนอนไม่หลับ , มันเกิดจากการวิตกกังวลและประจำเดือนของชั้นมันรุนแรง หมอจิตเวชบอกว่าชั้นแค่อ่อนเพลีย สิ่งที่ชั้นต้องทำคือการออกกำลังกายบ่อยๆและกินอาหารให้ครบถ้วน ไม่มียาที่รักษาอาการโดยเฉพาะ” คนไข้หญิงวัยสี่สิบกลางๆเล่าให้ฟัง
ซูเถากวาดสายตามองก่อนที่ตอบกลับ “แค่วัยทองน่ะ”
“ห้ะ ? ชั้นเพิ่งจะอายุสี่สิบเองนะ จะเป็นวัยทองได้ยังไง ?” คนไข้ไม่เชื่อ
ซูเถายิ้มก่อนที่จะอธิบาย “วัยทองก่อนกำหนดมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุเท่านั้น ยกตัวอย่างเช่น หากใครบางคนได้รับแรงกดดันมากๆเข้า เดี๋ยวผมจะรักษาคุณแบบง่ายๆสำหรับอาการนี้เอง !”
คนไข้หญิงกระซิบ “คุณจะรักษาชั้นยังไงเหรอ ? นี่ชั้นจะต้องเข้าไปในห้องข้างในนั่นไหม ?”
เธอจับเสื้อของเธอโดยไม่รู้ตัว เธอเคยได้รับประสบการณ์อันเลวร้ายในอดีต เคยมีหมอพยายามจะขืนใจเธอในห้องตรวจ
ซูเถาส่ายหัว “ไม่ต้องหรอก , เรารักษาตรงนี้ได้ แค่ฟังที่ผมแนะนำก็พอ ผมต้องการให้คุณอ้าปากและแลบลิ้นออกมา”
คนไข้แลบลิ้นออกมา มันมีสีซีด ซูเถาหยิบเข็มขึ้นมาอย่างรวดเร็วพลางฝังมันลงไปที่ลิ้น เขาฝังมันลงไปในจุดฝังเข็มบริเวณลิ้นซึ่งมันมีผลรักษาอาการวัยทองก่อนกำหนดและโรคนอนไม่หลับ
เมื่อคนไข้ตอบสนอง , ซูเถาก็ได้ดำเนินการรักษาเสร็จสิ้นไปแล้ว , สายตาของคนไข้เปล่งประกายขึ้น เธอยิ้ม “นี่มันวิเศษไปเลย ชั้นรู้ตัวเบาขึ้นยังไงก็ไม่รู้”
หลังจากนั้น ซูเถาได้เขียนใบสั่งยาซึ่งเป็นยาเกี่ยวกับการบำรุงเลือด “กลับไปพักผ่อนที่บ้านแล้วทานยานี่สามวัน อาการของคุณก็จะหายดี”
คนไข้หญิงออกไปอย่างมีความสุขก่อนที่เซี่ยเฉงจะพาตำรวจมาและขวางประตูไว้ ก่อนที่เขาจะพูดกับคนไข้คนอื่นที่รออยู่ “ไปที่แผนกอื่น ในตอนนี้แผนกเราไม่รับคนไข้ที่ไหนทั้งนั้น”
คนไข้ที่เป็นคิวถัดไปถามด้วยความงุนงง “ไหงงั้นล่ะ ?”
“ตอนนี้หมอซูเขามีงานอื่นที่ต้องทำ , และเขาต้องไปที่อื่น” เซี่ยเฉงอธิบายให้ฟังอย่างคลุมเครือ เพราะมันจะส่งผลกับแผนก TCM ในแง่ลบหากคนภายนอกรู้เรื่องนี้
หลังจากเห็นท่าทางของเซี่ยเฉง ซูเถารู้ว่าเซี่ยเฉงคงมีแผนการอะไรซักอย่าง เขาจึงยิ้มจางๆก่อนที่จะหันไปบอกคนไข้ “ได้โปรดใจเย็นๆ , ทุกๆท่าน เดี๋ยวผมจะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จแล้วมาดูอาการป่วยของพวกคุณต่อ”
เซี่ยเฉงหัวเราะ แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ซูเถาจะทำเป็นใจเย็นได้แค่ตอนนี้เท่านั้นแหละ !
ซูเถาเดินตามเซี่ยฌแงและตำรวจเข้าไปในห้องประชุมซึ่งมีคนนั่งรออยู่ราวๆสิบคน พวกเขาทั้งหมดเป็นกลุ่มเสาหลักของโรงพยาบาลซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของสำนักอนามัยและสำนักความมั่นคงสาธารณะ
เฉาจุนมองไปยังซูเถาก่อนที่จะเริ่มพูด “ซูเถา , ที่เราเรียกนายมาในวันนี้ ก็เพื่อที่จะสอบสวนนายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของนายกับบริษัทเภสัชกรรมหงหมิง”
ตี้ชีหยวนเคาะนิ้วของเขาลงบนโต๊ะก่อนที่จะออธิบาย “หัวหน้าเฉา ผมได้อธิบายไปก่อนหน้านี้แล้วว่าซูเถาแค่เข้ามาทำงานที่โรงพยาบาลเจียงหัวเท่านั้น เขาจะไปเกี่ยวข้องกับบริษัทเภสัชกรรมหงหมิงได้ยังไง ?”
อีกด้านหนึ่ง เซี่ยเฉงพูดขึ้น “ประธานตี้ อย่าพยายามปกปิดความจริงเพื่อซูเถาเลย ครึ่งชั่วโมงก่อนชั้นเห็นซูเถากำลังคุยอยู่กับตัวแทนของบริษัทเภสัช
กรรมหงหมิงก่อนที่ชั้นจะเคาะประตูเพื่อจะเข้ามาจัดการงาน ผมได้ยินที่พวกเขาคุยกัน นี่คือบันทึกของบนสนทนานั่น เอาไว้เป็นหลักฐาน !”
เซี่ยเฉงวางมือถือของเขาลงบนโต๊ะก่อนที่เขาจะเริ่มเปิดบนสนทนาที่ว่า
“หมอซู , คุณเป็นหัวหน้าแผนกเนื่องจากได้รับการเลื่อนขั้นจากประธานตี้ บริษัทเภสัชกรรมหงหมิงของเราได้คิดค้นยาตัวใหม่ขึ้นมา ดังนั้น ช่วยสนับสนุนพวกเราด้วย” ตัวแทนพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“เนื่องจากพวกคุณได้รับการแนะนำจากตัวประธานตี้เอง ผมจะดูแลพวกคุณอย่างแน่นอน แต่ก็อย่างที่คุณรู้ อาชีพหมอมันก็ไม่ได้มีรายได้มากนัก มันก็ต้องมีส่วนแบ่งกันบ้าง” เสียงของซูเถาดังออกมาจากเครื่องบันทึกเสียง
“แน่นออนอยู่แล้ว ! , เราจะแบ่งให้คุณ 20% และถ้าคุณสามารถขายมันได้แตะหลักล้าน ผมจะให้เพิ่มอีก 5%” ตัวแทนยิ้ม
“เพิ่มอีกหน่อยสิ , ผมต้องเตรียมไว้ให้ในส่วนของปนะธานตี้ด้วย” เสียงของซูเถาตอบกลับ
หลังจากนั้น ก็เป็นเสียงที่คุยกันเรื่องรายละเอียดเงินปันผลและผลการดำเนินการ
เฉียวเต้อหาวได้ยืนขึ้นและโค้งคำนับเฉาจุน เขาแสดงออกอย่างจริงจัง “หัวหน้าเฉา , ผมต้องขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย ผมต้องรับผิดชอบในการที่ให้คนอย่างซูเถาเข้าร่วมทีม นี่เป็นความอัปยศต่อวงการแพทย์ ผมจะขอดำเนินการทางวินัยด้วยตัวเอง !”
ตี้ชีหยวนทุบโต๊ะ “ใส่ร้ายซูเถาและจัดการเขาอย่างงั้นเหรอ บันทึกเสียงปลอมแปลงได้ มันจะไปยากอะไร ? นี่มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย !”
ในตอนนั้นเอง , เซี่ยเฉงก็ได้เสนออะไรบางอย่าง “ผมมีข้อเสนอ ลองค้นสำนักงานของซูเถาดู บางทีเราอาจจะเจออะไรก็ได้ !”
เฉาจุนลูบคางก่อนที่เขาจะพูดกับตำรวจ “คุณหลี่ ให้คนของคุณไปค้นดูหน่อยสิ”
ผ่านไปราวๆสิบนาที ตำรวจได้นำกระเป๋าซึ่งมีตัวอย่างยาตัวใหม่บรรจุอยู่ข้างใน “ไอ้นี่มันอยู่ในสำนักงานของซูเถา”
“ความผิดชัดเจน” เซี่ยเฉงยิ้มอย่างน่าขยะแขยง
“ตี้ชีหยวน คุณจะอธิบายเรื่องนี้ยังไง ?” เฉาจุนถาม
“ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น ! มีใครบางคนพยายามวางแผนและใส่ร้ายซูเถากับชั้น” ตี้ชีหยวนเดือดก่อนที่เขาจะพูดต่อ “ชั้นหวังว่าพวกคุณควรจะตรวจสอบให้ลึกกว่านี้ ถ้าเป็นไปได้ ชั้นอยากจะเจอกับเจ้าตัวแทนของหงหมิงแบบซึ่งๆหน้า !”
การถูกใส่ร้ายเป็นอะไรที่แย่ที่สุดในโลก และในวันนี้ ซูเถาก็โดนใส่ร้ายถึงสองครั้ง ครั้งแรกก็หมอหญิงหลิวผู้เย็นชา และตอนนี้ก็ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา เซี่ยเฉง
ถึงแม้ว่าเขาจะมีความอดทนแค่ไหนก็ไม่สามารถแบกรับความขุ่นเคืองในครั้งนี้ได้ เขาจึงได้หัวเราะก่อนที่จะเอานิ้วจิ้มไปยังจุดระหว่างไหปลาร้าของเซี่ยเฉง
(ต้องขอโทษผู้อ่านที่อ่านไปก่อนหน้านี้ด้วยนะครับเนื้องจากผมคนตรวจทานเบลอๆพอดีเลยไม่ได้เช็คให้ดีจึงเกิดการที่ทำให้ผู้อ่านรู้สึกไม่ดีต้องขอโทษด้วยนะครับ)
