บทที่ 134 ปัญหาเกิดสำนักงานสาขาเขตตะวันตกลุกเป็นไฟ
ผู้แปล loop
ในตอนบ่าย.
เซงอังเกายังคงพิจารณาว่าควรจะเลื่อนขั้นให้กับดงซูบินดีหรือไม่
“ติ้ง, ติ้ง, ติ้ง” โทรศัพท์บนโต๊ะดังขึ้นเซงอังเการับโทรศัพท์แล้วอีกฝ่ายก็ตะโกนใส่โทรศัพท์ทันทีเซงอังเกาตกใจ “ เขตตะวันตกอีกแล้ว! ทำไมถึงเป็นเขตตะวันตกอีกแล้ว! คุณกำลังพยายามทำอะไร อา? บอกฉันมา!”
หยางเหล่ยผู้ซึ่งยืนอยู่ใกล้กับเซงอังเกาสามารถได้ยินทุกอย่างชัดเจน บุคคลนี้คือใคร ทำไมเขาถึงกล้าที่จะตะโกนใส่หัวหน้า เซง
เซงอังเกาจำเสียงได้และถามทันทีว่า“ หัวหน้าเจียงเกิดอะไรขึ้น”
หยางเหล่ยถึงกับ ตกตะลึง หัวหน้าเจียง เป็นไปได้ไหมที่หัวหน้าเจียง? เป็นไปได้อย่างไร? ทำไมหัวหน้าเจียงถึงโทรหาหัวหน้าสำนักงานขอเซงเช่นนั้น?
5 นาทีต่อมา
ดงซูบิ อยู่ในสำนักงานของเขาเองรอข่าวการเลื่อนขั้นของเขา เขารู้สึกว่าเซงอังเกาน่าจะเห็นด้วยกับการเลื่อนตำแหน่งของเขา แต่เขาก็ยังไม่สบายใจเพราะเสี่ยวหยานสัญญาว่าจะเลื่อนขั้นให้เขาแต่ดูเหมือนว่าน่าจะมีปัญหาบางอย่าง ถึงยังไงก็ตามการเลื่อนขั้นนั้นมีผลที่แตกต่างกันระหว่างกการได้เลื่อนขั้นเลยในปีนี้กับการเลื่อนขั้นในปีหน้า ดงซูบินหวังว่าการเลื่อนขั้นของเขาจะเป็นภายในสัปดาห์นี้……ไม่ มันจะดีที่สุดถ้าเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งในวันนี้
ต้าหลินเหม่ยเคาะประตูและเข้ามาทันที “ หัวหน้าซูบิน”
ดงซูบินหัวเราะ:“ ไม่เป็นไร ไม่มีคนอื่นเรียกฉันปกติ เรียกฉันว่าซูบินก็พอ”
ต้าหลินเหม่ย กล่าวต่อไปว่า:“ ซูบินฉันคิดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในสาขาของเรา ฉันได้ยินว่าหัวหน้าเซิงได้เรียกประชุมด่วนพร้อมกับหัวหน้าทุกคน สิ่งที่ยิ่งใหญ่จะต้องเกิดขึ้น มันดูตึงเครียดมมาก” การประชุมด่วน? นี่เป็นเรื่องแปลกในสาขา ตะวันตก มันจะเกิดขึ้นเมื่อมีเหตุฉุกเฉินบางอย่างเท่านั้น
ดงซูบินถามว่า:“ เกิดอะไรขึ้น” เขาก็พึงขึ้นไปชั้นบนมาก่อนหน้านี้และทำไมเขาถึงไม่สังเกตเห็นมัน?
“ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันเพิ่งได้ยินเกี่ยวกับการประชุมด่วนและจึงรีบกลับมาบอกคุณอย่างรวดเร็ว”
ดงซูบินขมวดคิ้ว “ เธอโทรหาแพนเหว่ยที่เพื่อถามและแจ้งให้ฉันรู้ด้วย” ดงซูบินกำลังจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งและเขาต้องการที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้พวกผู้บริหารระดับสูง
“ตกลง.” ต้าหลินเหม่ยออกจากห้องไป
เนื่องจากเกาแพนเหว่ยรู้จักผู้คนมากมายในสาขาและภายในไม่กี่นาทีเขาก็เข้ามาในห้องของดงซูบิน “ หัวหน้าซูบิน ผมรู้เรื่องมาว่าการประชุมด่วนครั้งนี้เกิดจากสำนักงานเขต 6 จับผู้กระทำผิดได้”
ฝ่ายธุรการฝ่ายการเมืองฝ่ายการเงินคณะกรรมการตรวจสอบวินัย ฯลฯ ล้วนเป็นฝ่ายธุรการ แผนกเหล่านี้จัดการเรื่องภายในสำนักเท่านั้นและไม่ตรวจสอบกรณีที่เกี่ยวข้องกับความมั่นคงของรัฐ เฉพาะสำนักที่หกเท่านั้นที่จะตรวจสอบกรณีเหล่านี้ แน่นอนว่าคดีใหญ่เหล่านั้นไม่ได้รับการจัดการจากพวกเขา กรณีที่ใหญ่กว่านั้นถูกจัดการโดยสำนักงานเมืองหรือที่ทำการระดับสูงกว่าสำนักงานเขต 6 จัดการเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นเช่นการถ่ายภาพอาคารของรัฐบาลการแพร่ข่าวลือที่เป็นอันตรายเกี่ยวกับรัฐบาล ฯลฯ งานของพวกเขาอาจจะเหมือนกับความมั่นคงสาธารณะ แต่จริงๆแล้วกรณีเหล่านี้ถูกจัดการโดยสำนักงานเขตหกทั้งสิ้น
ดงซูบิน หยุดชั่วคราวและไม่เข้าใจ “ช่วยอธิบายให้ละเอียดกว่านี้หน่อย เกิดอะไรขึ้น?”
เกาแพนเหว่ยพูดต่อ:“ ผมพิ่งได้ยินข่าวนี้จากคนอื่น คุณรู้เกี่ยวกับข่าวลือเกี่ยวกับแผ่นดินไหวบนอินเทอร์เน็ตหรือไม่? เช้านี้สำนักงานที่หกได้รับข้อมูลเกี่ยวกับผู้ชายที่ใช้แล็ปท็อปของเขากระจายข่าวลือนี้ในร้านกาแฟ สำนักงานที่หกส่งคนไปจับกุมทันที ชายผู้นั้นต่อต้านและเจ้าหน้าที่จากสำนักงานที่หกได้รับบาดเจ็บชายคนนั้นอยู่ในระหว่างการจับกุม พวกเขาตรวจสอบแล็ปท็อปของเขาและในบันทึกการสนทนามีภาพคล้ายกับภาพในข่าวลือ แบบอักษรของคำศัพท์มีความคล้ายคลึงกัน แต่เนื้อหามีความแตกต่างกัน คำพูดใต้ภาพกำลังบอกว่าถ้าใครเห็นรูปนี้เขาหรือเธอต้องแชร์กับคนอื่น 100 คนถ้าไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดีจะเกิดขึ้น นี่เป็นเพียงเรื่องตลกบนอินเทอร์เน็ตเท่านั้น”
จับคนผิดหรือเปล่า? ความมั่นคงของรัฐมักขึ้นอยู่กับผู้ให้ข้อมูล ข้อมูลที่ได้รับอาจไม่ถูกต้องและดงซูบินรู้ว่าสำนักที่หกได้จับกุมคนผิดมาก่อน แม้ว่าพวกเขาจะจับคนผิดพวกเขาก็สามารถปล่อยเขา หากเขาได้รับบาดเจ็บเพียงจ่ายเงินชดเชย ทำไมหัวหน้าเซงถึงทำให้เป็นเรื่องยุ่งยากใหญ่โตเช่นนี้?
เกาแพนเหว่ยสามารถบอกได้ว่าดงซูบินกำลังคิดอะไรอยู่ เขาอธิบายแล้ว. “ สำนักที่หกได้โจมตีคนที่เกี่ยวข้องกับเอเจนซี่ของเรา”
“ ภูมิหลังของเขาเป็นอย่างไรกัน”
เกาแพนเหว่ยลดเสียงของเขาลงและกล่าวว่า“ พ่อของบุคคลนั้นที่ถูกทำร้ายเป็นญาติของสำนักความมั่นคงแห่งรัฐของเมืองปักกิ่ง พวกเขาทั้งหมดมีนามสกุลเดียวกันคือ สกุล เจียง พวกเขาควรจะสนิทกันมากครับ”
ดงซูบินถึงกับตกตะลึง ชายอันดับที่ 1 ในด้านความมั่นคงของรัฐหรอ? หัวหน้าเจียง แย่แน่! เขาเป็นคนที่มีอิทธิพลมากในสำนักงาน!
“ ตอนนี้หัวหน้าเจียงโมโหมากและเขาต้องการคำอธิบายจากสาขาเขตตะวันตก เหตุใดสาขาเขตตะวันตกจึงจับกุมญาติของเขา” เกาแพนเหว่ยพูดต่อ “ นั่นเป็นเหตุผลที่หัวหน้าเซงเรียกประชุมด่วนเพื่อหารือเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ พวกเขาต้องคิดคำอธิบายและใครควรรับผิดชอบ ที่สำคัญที่สุดพวกเขาควรเอาใจหัวหน้าเจียงอย่างไร คุณควรทราบด้วยว่าเรามีกรณีการทุจริตและการติดสินบนในสาขาของเราเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว สำนักเมืองไม่พึงพอใจกับสาขาของเรา ตอนนี้กับเหตุการณ์นี้มันจะทำให้เรื่องแย่ที่สุด”
ดงซูบินเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่น่าแปลกใจที่เซงอังเกาและผู้นำคนอื่น ๆ มีปฏิกิริยาตอบโต้ครั้งใหญ่เช่นนี้ เหตุการณ์นี้ร้ายแรง ถ้ามันเป็นแม่ของดงซูบินที่ถูกจับกุมและทำร้ายดงซูบินก็จะบ้าไปเช่นกัน ไม่มีใครสามารถตำหนิหัวหน้าเจียงที่กำลังโมโหได้
ไม่นานต่อมาข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้จึงแพร่กระจายไปทั่วสาขา
ทุกคนกำลังพูดถึงเหตุการณ์นี้ นี่เป็นปีที่โชคร้ายสำหรับสำนักงานสาขาเขตตะวันตกจริงๆ หัวหน้าเจียงของสำนักเมืองควบคุมคณะกรรมการพรรคของเมือง เขาสามารถไล่หัวหน้าสำนักงานสาขาออกหากเขาต้องการ ใครกล้าขัดใจหัวหน้าเจียง? ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องใหญ่แล้ว
ณ หัวหน้าสำนักงานสาขาสำนักงาน
เซงอังเกาไม่ได้ไปที่ห้องประชุมทันที เขาเรียกผู้นำทุกคนไปที่ห้องประชุมเพื่อประชุม เซงอังเกา ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อหัวหน้าเจียงโทรมาเช่นนั้น หลังจากที่เขาได้รับรู้เรื่องมันทำให้เขาแทบจะหัวเสียแบบสุดๆ มันเป็นเอกสารนั้นจากสำนักที่หกเขาเซ็นในตอนเช้า พวกเขาจับคนผิดและดันเป็นญาติของหัวหน้าสำนักเมือง นี่ไม่ใช่กรณีเล็ก ๆ อีกต่อไป นี่เป็นเหมือนการท้าทายอำนาจของสำนักงานเมือง นี่เป็นเหมือนการตบหน้าหัวหน้าสำนักเมือง
“ การบาดเจ็บของเขาร้ายแรงหรือเปล่า” หัวหน้าเซงยังอยู่ในท่าทีที่สุขุมและถาม
รองผู้อำนวยการสำนักที่หกตอบ:“ ไม่ครับ เขามีรอยฟกช้ำบริเวณดวงตาและข้อมือของเขา แต่ไม่มีการแตกหักใดๆ”
เซงอังเกาพยักหน้า “ เจ้าหน้าที่ที่ตีเขาอยู่ที่ไหน”
รองผู้อำนวยการถอนหายใจ “ในสำนักงานของผมครับ.”
หยางเหล่ยที่ยืนอยู่ข้างหลังหัวหน้าเซงเขารู้สึกเสียใจกับหัวหน้าเซงที่จะต้องถ่ายโอนที่นี่เพียงไม่กี่วันและต้องมากำจัดความยุ่งเหยิงในที่แห่งนี้ นี่มันช่างโชคร้ายจริงๆ
ผู้อำนวยการสำนักที่หกผู้อำนวยการเจียนสวมชุดเครื่องแบบความมั่นคงของรัฐ เขาอายุ 40 แต่ก็ยังดูไม่แก่มาก ผู้อำนวยการเจียนเป็นผู้รับผิดชอบเหตุการณ์นี้ เมื่อเห็นว่าหัวหน้าเซงอาจกำลังติดตามเรื่องนี้อยู่เขาก็พูดทันที:“ หัวหน้า เซง ทุกคนตลอดจนปัญญาชนทุกท่าน ข้อมูลที่เราได้รับนั้นคลุมเครือมากและไม่ถูกต้อง 100% ไม่มีใครอยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น ผมมยอมรับว่าคนของผมอาจจะผิด แต่เป็นอีกฝ่ายที่เริ่มทำร้ายเจ้าหน้าที่ก่อน เขา……”
เซงอังเการู้ว่าเขากำลังจะพูดอะไรและขัดจังหวะเขา “ เราควรจะหารือเกี่ยวกับการแก้ปัญหาในขณะนี้และไม่พยายามผลักความผิด หัวหน้าเจียงกำลังเดินทางไปโรงพยาบาล เราไม่มีเวลาที่จะพูดคุยกันอีกแล้วเซงอังเกามองไปที่เสี่ยวหยานและผู้อำนวยการเจียน”ตกลง. หัวหน้าเสี่ยวและผู้อำนวยการเจียนไปกับผมที่โรงพยาบาล เราจะหารือเกี่ยวกับการแก้ปัญหาระหว่างการเดินทาง”
การประชุมนี้สิ้นสุดเร็วมาก ใช้เวลาประมาณ 4 ถึง 5 นาที
ผู้นำที่เหลือก็เข้าไปในรถและไปโรงพยาบาล แม้ว่าอาการบาดเจ็บจะไม่ร้ายแรง แต่พวกเขาก็ต้องไปรายงานผลให้หัวหน้าเจียง
ดงซูบิน ผู้ซึ่งยืนอยู่ในทางเดินมองไปที่เหล่าผู้บริหารระดับที่กำลังวิ่งออกไป จากปฏิกิริยาของคนเหล่านั้นเขารู้ว่าเหตุการณ์นี้น่าจะรุนแรงมาก แม้ว่าเจ้าหน้าที่ที่ตีชายคนนั้นจะถูกลงโทษใครจะรู้ว่าหัวหน้าเจียงจะทำอะไร เขาจะยังคงติดตามเรื่องนี้ต่อไปหรือไม่?
โรงพยาบาลซวนวู
เซงอังเกาและคนอื่น ๆ เข้าไปในโรงจอดรถของโรงพยาบาล เมื่อพวกเขากำลังจะเข้าโรงพยาบาลรองผู้อำนวยการจากสำนักที่หกเห็นรถของหัวหน้าเจียงเข้ามาเซงอังเกาและคนอื่น ๆ เดินไปที่รถคันนั้นอย่างรวดเร็ว ไม่แน่ใจว่าคนขับทำมันโดยเจตนาหรือไม่เห็นพวกเขา รถไม่หยุดและขับรถผ่านเซงอังเกาและที่เหลือและจอดที่ลานจอดรถ
เซงอังเกาไม่กล้าที่จะอารมณ์เสีย เขาหันกลับมาและเดินไปที่ลานจอดรถ
ประตูรถเปิดออกและมีชายคนหนึ่งอายุ 50 ปีลงจากรถ เขาตัวไม่สูงมาก และดูมีราศีของความเป็นผู้บริหาร บุคคลนี้คือหัวหน้าเจียง ชายหมายเลข 1 ในสำนักเมือง หลายคนรู้ว่าหัวหน้าเจียงนั้นเป็นคนเงียบ ๆ เขาชอบเขียนตัวอักษรและทำสวน ซึ่งเขาเป็นคนที่ใส่ใจสุขภาพและไม่ค่อยโกรธ แต่วันนี้หัวหน้าเจียงในตอนนี้ดึงหน้ายาว เขาจ้องมองอย่างเย็นชาที่ เซงอังเกา ผู้ซึ่งกำลังเดินมาหาเขา เขาโกรธมาก ไม่มีใครตำหนิเขาได้ว่าเป็นคนบ้า หลานชายของเขาถูกทุบตีโดยไม่มีเหตุผลและผู้ที่ทำร้ายหลานชายของเขามาจากความมั่นคงของรัฐ ซึ่งเป็นลูกน้องของเขา!
“ หัวหน้าเจียง” เซงอังเกาได้พูดคุยกับผู้นำคนอื่น ๆ ระหว่างทางมาโรงพยาบาล เขาขอโทษทันที:“ เหตุการณ์นี้เป็นความผิดทั้งหมดของเรา ขออภัยเป็นอย่างยิ่ง ผมสัญญาว่าผู้ที่เกี่ยวข้องจะถูกลงโทษ โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่สองคนที่ทำร้ายญาติของท่าน”
หัวหน้าเจียงจ้องที่เซงอังเกาด้สนสายตาของเขา“ มันสายเกินไปสำหรับทุกอย่าง คุณทำอะไรลงไป?”
เซงอังเกาตอบว่า:“ ผมสาบานว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก”
หัวหน้าเจียง:“ หืมม!” และเดินไปที่โรงพยาบาลเซงอังเกาและคนอื่น ๆ กำลังตามเขาไปเยี่ยมผู้บาดเจ็บและพยายามทำให้เขาสงบลง แต่หัวหน้าเจียงหันกลับมาทันที:“ พวกคุณทุกคนรอที่นี่!” เซงอังเกาและที่เหลือก็หยุดทันทีเมื่อหัวหน้าเจียงเข้าโรงพยาบาล
ณ ด้านนอกของโรงพยาบาล
เสี่ยวหยานกังวลกล่าวว่า:“ หัวหน้าเจียงคงจะโกรธมาก ดิฉันเกรงว่า…….”
ทุกคนสามารถบอกได้ว่าหัวหน้าเจียงไม่ยอมให้เรื่องนี้หยุดนิ่ง การลงโทษเจ้าหน้าที่ความมั่นคงแห่งรัฐสองรายนั้นไม่เพียงพอ แต่ผู้นำระดับสูงในสาขาเปลี่ยนไปสองครั้งเมื่อไม่นานมานี้ หากหัวหน้าเจียงต้องการติดตามเรื่องนี้จริง ๆ เขาจะกำหนดเป้าหมายใคร รองผู้อำนวยการที่เป็นผู้นำทีมการดำเนินงาน ผู้อำนวยการเจียน? รองหัวหน้าสาขา? นี่จะเป็นที่นิยมชมชอบของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งชื่อเสียงของเซงอังเกา เขาได้ล่วงละเมิดหัวหน้าสำนักเมืองภายในไม่กี่วันหลังจากเป็นหัวหน้าสาขา อนาคตของเซงอังเกานั้นมองดูสลัวมากสำหรับการทำงานในครั้งนี้
‘เฮ้อ……ทำไมคนนั้นถึงต้องเป็นญาติของหัวหน้าเจียง?’
บ้าแน่ๆ!
เสี่ยวหยานและผู้นำคนอื่น ๆ ยืนอยู่นอกโรงพยาบาล พวกเขาไม่แม้แต่จะก้าวไปข้างหน้า
รองผู้อำนวยการสำนักงานที่หกเป็นกังวลมากที่สุด เขาควรเป็นคนแรกที่จะถูกลงโทษก่อน เขาถูมือของเขาอย่างหงุดหงิดโดยคิดถึงวิธีแก้ปัญหา ทันใดนั้นมีชื่อปรากฏอยู่ในใจของเขา ไม่มีใครในสาขาที่ไม่รู้ชื่อนี้ ถ้าเขาสามารถมาได้……จากนั้น……. รองผู้อำนวยการพบความหวังสุดท้ายของเขา เขาหันไปหาเสี่ยวหยานอย่างรวดเร็ว “ หัวหน้าเสี่ยวหัวหน้าซูบินยังคงทำงานใช่ไหม? คุณเรียกเขามาได้ไหม?”
เสี่ยวหยานขมวดคิ้วทันที
ผู้อำนวยการเจียนซึ่งไม่ค่อยได้อยู่ที่สาขาเคยได้ยินข่าวการกระทำอันน่าอัศจรรย์ของดงซูบิน เขาคิดอยู่พักหนึ่งแล้วเห็นด้วย“ เราไม่มีทางอื่นด้วย ลองให้หัวหน้าซูบินลองช่วย บางทีเขาอาจจะสามารถช่วยสถานการณ์นี้ได้”
หยานเหล่ยได้ยินทุกอย่าง พวกเขากำลังพูดเกี่ยวกับอะไร? โทรหาคน ๆ นั้นที่นี่? ผู้นำไม่กี่คนเหล่านี้ดูเหมือนจะเชื่อใจในดงซูบิน เขาไม่ใช่แค่หัวหน้าสำนักงานกิจการทั่วไปใช่ไหม เขายังคงเป็นรอง เหมือนเขาจะได้รับการยอมรับจากผู้นำมากมายที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเขา หยานเหลียนก็ตกใจกับการสนทนาระหว่างผู้นำ เขาตระหนักว่าเขาทำผิดพลาด ดงซูบิน ……ไม่ได้เป็นรองหัวหน้าธรรมดาของสำนักงานเล็กๆ
เซงอังเกาไม่สามารถเชื่อได้ว่าซูบินสามารถแก้ปัญหานี้ได้ แต่เขาจำสิ่งที่เสี่ยวหยานบอกเขาได้ “ มองหาดงซูบินหากหัวหน้ามีปัญหา” เซงอังเกาไม่มีตัวเลือกอื่นในขณะนี้ เขาทำได้แค่ลองเสี่ยงโชค
เสี่ยวหยานไม่ต้องการลากดงซูบินเข้ามาในเรื่องนี้ ไม่ใช่เพราะเธอไม่เชื่อในความสามารถของดงซูบินแต่เธอแค่ไม่ต้องการให้ดงซูบินเข้ามาเกี่ยวข้อง เหตุการณ์นี้ไม่เกี่ยวข้องกับฝ่ายกิจการทั่วไปและสำนักงานกิจการในตอนแรก แต่เมื่อเธอเห็น เซงอังเกาพยักหน้ามองเธอเสี่ยวหยานก็ไม่มีทางเลือก เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรไปที่สำนักงานธุรการ “ สวัสดีซูบินนายมาที่โรงพยาบาลซวนอู๋ด่วน ตอนนี้เลย!!”
