EP 374 ฉันจะเป็นพ่อคนแล้ว
By loop
ณ อพาร์ตเมนต์พ่อแม่ของฉูหยวน
ประตูห้องนอนเปิดออกแล ดงซูบินเดินออกไปพร้อมกับฉูหยวนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา
พ่อแม่ของฉูหยวนเห็นพวกเขาและรู้ว่าพวกเขาสบายดี
ฉูหยวนหัวเราะ นายไม่จําเป็นต้องช่วยพยุงฉันขนาดนี้ก็ได้ ฉันท้องยังไม่ถึงสามเดือนเลยและท้องของฉันไม่ป่องขนาดนั้นสะหน่อย ได้ มันไม่จําเป็นที่นายจะต้องมาพยุงฉันเลยนะ จู่ๆเธอก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้และพูดขึ้น โอ้ ฉันกําลังล้างจานได้ครึ่งหนึ่งแล้วซูบินไปดูทีวีก่อนตอนที่ฉันล้างจานเสร็จ
ไม่! ดงซูบินหยุด ฉูหยวนอย่างรวดเร็ว
หยุด! พ่อแม่ของฉูหยวน ก็ตะโกนเช่นกัน หลังจากที่รู้ว่าลูกของฉูหยวนนั้นเป็นลูกของดงซูบิน แม่ของนูหยวน จะไม่อนุญาตให้เธอทํางานบ้านใดๆ แม่จะล้างจานเอง ฉูหยวนลูกไปพักผ่อนบนโซฟาเถอะ
ดงซูบินวิ่งไปที่ห้องครัว คุณป้าครับให้ผมทําเถอะ
แม่ของ ฉูหยวนหยุด ดงซูบิน ตอนนี้เธอเป็นถึงหัวหน้าแผนกจะล้างจานได้ยังไง คุณป้า พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน และคุณไม่จําเป็นต้องพิธีรีตองอะไรขนาดนั้น แม้ว่าผมจะเป็นผู้อํานวยการสํานัก ผมก็ยังเป็นลูกเขยของคุณด้วย ผมยินดีรับใช้ ดงซูบินได้ตอบกลับ แม่ของฉูหยวนพอใจและยิ้ม แล้วทําไมคุณยังเรียกฉันว่า ป้า? ฮะ?! ดงซูบินกระแอมและทักทายพวกเขา แม่ครับพ่อ..อ่า… แม่ของฉูหยวนหัวเราะ และในท้ายที่สุด เธอไม่ยอมให้ลูกเขยทําอาหาร เธอเข้าไปในครัวและล้างจานพร้อมกับฮัมเพลงเก่าจากยุค 80 พ่อของฉูหยวน ก็อารมณ์ดีเช่นกันเมื่อเขามองไปที่ ดงซูบินและลูกสาวของเธอกําลังจะมีหลานให้อุ้ม
ฉูหยวนกลายเป็นที่รักของครอบครัวทันที เธอนั่งบนโซฟาและไม่ต้องยกนิ้วดื่มน้ําดงซูบินจะนําน้ํามาให้เธอ
ฉูหยวน รู้สึกไม่สบายใจ ฉันสบายดี นายไม่จําเป็นต้องทําเช่นนี้
พ่อของฉูหยวน จ้องมองลูกสาวของเขา อะไรนะกัน! ลูกกําลังท้องลูกของซูบินตอนนี้! จะไม่ให้เขาดูแลได้อย่างไรกัน! ลดเสียงลง! แม่ของฉูหยวน ก้าวออกจากครัวด้วยมือของเธอที่เอวของเธอ ปล่อยให้พวกเขาทําในสิ่งที่พวกเขาต้องการ จําเป็นต้องขึ้นเสียงไหม! อา?! ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณถ้าคุณทําให้หลานชายของฉันกลัว!
พ่อของฉูหยวน จ้องที่ภรรยาของเขาด้วยความโมโห
ฉูหยวน หัวเราะ หนูเคยชินกับมันแล้ว แต่หนูจะพยายามเปลี่ยนมันในอนาคต
ดงซูบินรู้สึกอบอุ่นเมื่อเห็นการล้อเล่นกันภายในครอบครัว
โอ้… ฉันยังไม่ได้แตะต้องลูกของฉันเลย ดงซูบินตบหน้าผากของเขาในขณะที่เขาลืมเรื่องนี้ไปแล้ว เขารีบคุกเข่าลงระหว่างขาของฉูหยวนและเอาหูแนบท้องของเธอ ฮิฮิ… ท้องของเธอใหญ่มากตอนนี้ ฉันคิดว่าลูกของ เราต้องตัวโตมากเลย เอ๊ะ? ทําไมมันไม่เคลื่อนไหว เธอพูดถูก ให้ฉันฟังท้องของเธออีกครั้ง ดงซูบินยังคงกัดหูของเขากับท้องของฉูหยวน
ฉูหยวน กอดหัว ดงซูบิน ได้ยินอะไรไหม ..ฉันได้ยินลูกของเราเรียกฉันว่าพ่อ หายไวๆ! ไร้สาระ ฮ่าฮ่า ฮ่า.. ฉูหยวนและพ่อแม่ของเธอหัวเราะ
ดงซูบินไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของเขาได้ในขณะนี้ นี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรกของเขา และเขารู้สึกว่ามีบางอย่างระเบิดขึ้นที่หน้าอกของเขา เขาแค่ยิ้มและหยุดไม่ได้
ฉันจะเป็นพ่อคนแล้ว!
20.30 น. ท้องฟ้าก็มืดลง
แม่ขอ ฉูหยวน หัวเราะ ซูบิน และ ฉูหยวนสามารถพักที่บ้านแม่ได้คืนนี้ ข้างนอกมันหนาว และแม่เกรงว่าฉูหยวนจะเป็นหวัดถ้าคุณทั้งสองกลับมาที่ถนนเหอผิง
ดงซูบินพยักหน้า ตกลง
เอาล่ะ เข้านอนเร็ว. พ่อของฉูหยวนกล่าวเสริม คนกําลังท้องกําลังไส้ควรพักผ่อนให้มากขึ้น
ฉูหยวน พูดติดตลก ทั้งคู่ต่างจากเมื่อวานมาก เมื่อวานทั้งสองไม่เห็นจะเป็นยังงี้เลย
แม่ของฉูหยวน จ้องมองที่ฉูหยวน ลูกยังกล้าพูดถึงเรื่องนี้อีกเหรอ!
ฮ่าฮ่าฮ่า… หนูจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก ฉูหยวนลุกขึ้นยืน
อา… ช้าลงหน่อย ระวัง ดงซูบินรีบพูด
นายกําลังทําอะไร? ฉูหยวน หัวเราะ ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือ
ปลอดภัยไว้ก่อน. ฉันต้องพยุงเธอเมื่อเธอเดิน ตอนนี้ในสิ่งที่รักอันล้ําค่าของฉัน
ดงซูบินรีบคว้าแขนของฉูหยวน เพื่อช่วยเธอไปห้องน้ํา พวกเขาแปรงฟัน และดงซูบินไม่มีแปรงสีฟันที่นี่ ดังนั้นเขาจึงต้องใช้แปรงสีฟันและผ้าเช็ดตัวของฉูหยวน อาบน้ําเสร็จก็กลับห้องนอนปิดประตู
เราจะนอนกันตอนนี้เลยไหม ดงซูบินถาม
ฉูหยวน พยักหน้าและเอื้อมมือไปถอดเสื้อสเวตเตอร์ของเธอ
เดี๋ยวก่อน. ขอฉันอุ่นเตียงก่อนเธอจะนอน
ดงซูบินถอดเสื้อผ้าของเขาอย่างรวดเร็วแล้วโยนมันเข้าไปในตู้เสื้อผ้าของฉูหยวน เขาแค่สวมกางเกงวอร์มยาวและซุกใต้ผ้าห่ม เขากลิ้งไปรอบ ๆ ใต้ผ้าห่มเพื่ออุ่นเตียงด้วยความร้อนในร่างกายของเขาก่อนที่จะโบก ฉูหยวนยิ้มและถอดเสื้อสเวตเตอร์และเลกกิ้งของเธอออกก่อนที่จะเข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่ม
ดงซูบินกอด ฉูหยวน เธออุ่นไหม
ฉูหยวน มองไปที่ ดงซูบิน … ไม่เป็นไร.
แล้วตอนนี้ล่ะ? ดงซูบินกอดฉูหยวนให้ใกล้ชิดยิ่งขึ้น
อืม… ดีขึ้นแล้ว ฉูหยวนเอื้อมมือไปบีบจมูกของดงซูบิน ตอนที่เราพักอยู่ที่ถนนเหอผิง คุณไม่อยากซักเสื้อผ้าของตัวเองด้วยซ้ํา ฉันยังต้องการซักถุงเท้าและกางเกงในที่สกปรกให้คุณ ฮาฮา… ตอนนี้ซูบินของฉัน เป็นผู้ใหญ่มากแล้วและรู้วิธีดูแลฉันแล้ว
ดงซูบินได้ตอบกลับ หยุดพูดเหมือนฉันยังเด็ก
ฉูหยวนกัดริมฝีปากของเธอ เธอยังคงเป็นเด็กสําหรับฉันเสมอ
มือของดงซูบินเอื้อมมือไปบีบกันของฉูหยวน แล้วกลิ้งไปบนเธอ แสดงว่าฉันไม่เด็กแล้ว
ฉูหยวนรู้สึกว่ามือของดงซูบินเอื้อมมือเข้าไปใต้กางเกงของเธอและหยุดเขาอย่างรวดเร็ว หยุดนะ, นายจะทําร้ายลูกของเราหรือยังไงกัน
ฮะ? หมอบอกว่าเราทําอย่างนั้นไม่ได้เหรอ? หมอบอกว่าเราทําได้ แต่อย่าแรงเกินไป ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ใช่ปัญหา รีบขึ้น ฉันคิดถึงคุณมากมาทํากัน
จะบ้าหรอ! อยากโดนฉันตบมั้ย? ฉูหยวนตบหน้าอกของดงซูบิน
ทั้งคู่ถูกหลอกอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น ๆ และในไม่ช้าฉูหยวนก็เปลือยกาย ชุดชั้นในของเธอถูกโยนลงจากเตียง โดยดงซูบินดงซูบินจ้องไปที่ร่างกายที่เปลือยเปล่าของฉูหยวน และลูบต้นขาของเธอ ร่างกายของเธอสวยงาม และเขาอดไม่ได้ทุกครั้งที่เห็น
ฉูหยวน หน้าแดงและผลักหัว ดงซูบินออกไป หยุดมองฉันแบบนี้สักที!
เราเป็นสามีภรรยากันแล้ว มีอะไรให้อาย? ให้ฉันดอย่างใกล้ชิด ฉันไม่ได้เห็นร่างกายของเธอมานานแล้ว ดงซูบินยังคงมองไปที่เธอ
ฉูหยวนจ้องมองที่ ดงซูบิน ถ้านายยังมองฉันแบบนี้ ฉันจะไม่ทํากับนายแล้วนะ
ก็ได้… ไม่ต้องเป็นห่วง
ฉูหยวน บ่น เจ้าบ้า! ฉันกังวลตอนไหนกัน?
ดงซูบินรู้ว่าฉูหยวนขี้อายหลังจากอยู่กับเธอมานานกว่าหนึ่งปี เธอจะรู้สึกอายในตอนแรก แต่เมื่อเขาเข้ามาหาเธอในที่สุด เธอจะค่อยๆเปิดใจ
ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ และเข้าไปในฉูหยวน
ฉูหยวนรีบปิดปากของเธอและคร่ําครวญเบา ๆ อ๊ะ…
ดงซูบินรู้ว่าพ่อแม่ของฉูหยวน ยังอยู่ข้างนอกและไม่ควรส่งเสียงดังมากเกินไป แต่นานๆทีจะได้อยู่ด้วยกัน และคิดถึงเธอจัง เขาไม่สนใจอีกต่อไปและเริ่มเคลื่อนไหว พวกเขาจะเปลี่ยนไปใช้ตําแหน่งต่างๆเป็นระยะๆ และฉูหยวนต้องปิดปากของเธอเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองครางดังเกินไป
ห้านาที…
สิบนาที่…
ก๊อก… ก๊อก… ก๊อก… ทันใดนั้นมีคนมาเคาะประตูห้องนอน
ดงซูบินและฉูหยวน หยุดทันทีและมองไปที่ประตู
พวกเขาไม่รู้ว่าเป็นพ่อหรือแม่ของฉูหยวนที่เคาะประตูบ้าน แต่หลังจากเคาะแล้ว พวกเขาได้ยินคนเดินจาก
ดงซบินและฉูหยวน มองหน้ากัน
หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที พวกเขาก็ทนไม่ไหวแล้วและยังคงเคลื่อนไหวต่อไป
อ่า…อ่า…เธอชอบที่จะบีบจมูกฉันเหรอ?! อา?!…*หอบ…เธอยัง…ยัง… ยังกล้าบีบจมูกฉันอีกเหรอ?
…ไม่… อืม…ช้าลงหน่อย…อา… พ่อแม่ยังอยู่ข้างนอก
เธอเอาแต่พูดว่าฉันไม่โต! อา? ตอนนี้ใครโตกว่ากัน
… นาย… นายโตกว่าฉัน…อ่า…อ่า… นายอายุมากกว่าฉัน ตกลงไหม
โตแล้วจะเรียกพี่ว่าอะไร … เก้อเก้อ(พี่ใหญ่ในภาษาจีน)
ดงซูบินหัวเราะและเคลื่อนไหวต่อไปในขณะที่จูบฉูหยวน เรียกฉันอีกครั้ง
ฉูหยวนปิดปากของเธอด้วยฝ่ามือและหอบ ห่าวเกอเกอ… ห่าวเกอเกอ.. (ห่าว = ดี)
ในขณะนี้ มีคนมาเคาะประตูอีกครั้ง คือก…ก๊อก…ก๊อก… ก๊อก… ก๊อก…ก๊อก…คราวนี้ เสียงเคาะดังขึ้นหกครั้ง
ดงซูบินและฉูหยวนกอดกันแน่นทันทีและไม่กล้าขยับ
แม่ของฉูหยวนตะโกนจากข้างนอก หยุด เกอ, เหม่ย (เหม่ยๆ = น้องสาว)! ลูกกําลังตั้งครรภ์… อย่าแรงเกินไป!
บ้าไปแล้ว! พ่อแม่ของฉูหยวนได้ยินสิ่งที่พวกเขาทํา!
ดงซูบินหน้าแดง มันน่าอายเกินไป
ฉูหยวนก็หน้าแดงและตะโกนอย่างเขินอาย แม่!…
แม่ของฉูหยวน ขัดจังหวะ นอนเร็วเข้า! และเธอก็เดินจากไป
