ตอนที่ 46 ไนเรล ปะทะ จิ้งจกหางหอก ขั้น 4
เอวา ชายวัยกลางคนที่กลายร่างกลับมาจากร่างหมาป่า ได้ถอยออกมารวมกับทุกคนและถอยกลับไปที่กำแพงในทันที
ตอนนี้พวกเขารู้สึกอึ้งเป็นอย่างมาก
“เขายังเป็นคนอยู่หรือไม่”
“ฉันก็ไม่แน่ใจบางที่เขาอาจจะเป็นสัตว์กลายพันธุ์ในร่างมนุษย์”
มนุษย์ชั้นสูงทุกคนที่ถอยกลับออกมาก็คิดเช่นเดียวกัน ไม่แม้แต่คนที่สู้อยู่ตรงกำแพง เนื่องจากตัวของไนเรลและจิ้งจกหากหอกใหญ่เกินไป ดังนั้นระยะห่างแค่ 2-3 กิโลเมตร เมื่อมองด้วยตาเปล่าพวกเขาก็เห็น
“นั้นมันตัวอะไร”
“พระเจ้าพวกมันกำลังจะสู้กัน”
“ดูซอมบี้ธรรมดาพวกนั้นสิ โดนทับตายไปหลายสิบหลายร้อยตัวจากการต่อสู้ของมัน”
“เร็วรีบหลบไปในกำแพงเร็ว”
ธรรมดาและนักล่าถอยกลับไปในกำแพงกันทั้งหมดในทันที คนของสมาพันธุ์ก็เช่นเดียวกันเพราะเอวาที่กลับมาสั่งให้ถอยก่อน และพวกเขาก็ได้รู้จากปากของเอวานั้นเองว่ากิ้งก่าที่เหมือนกับมังกรตัวนั้นก็คือไนเรลนั้นเอง
ทุกคนได้ฟังก็เหมือนกับสมองว่างเปล่าไปชั่วขณะ
แต่คนที่ด้รับผลกระทบมากที่สุดก็คงเป็นทหารบนกำแพง โดยเฉพาะ พลตรีที่ใช้กล้องส่องทางไกลมองดูไนเรลอยู่ตลอดตั้งแต่ พวกเขาแอบออกไป และลงมือลอบโจมตีซอมบี้สติปัญญาจนไปถึง ตอนที่กลายร่างเป็นกิ้งก่ายักษ์ยาวกว่า 200 เมตร
“นี้สินะมนุษย์ชั้นสูง ระห่างมันช่างห่างกันเหลือเกิน” พลตรีถอนหายใจออกมา ตั้งแต่เกิดเรื่องวันสิ้นโลก พวกทหารอย่างพวกเขาก็เรียกได้ว่าเข้าสู่สงครามที่ไม่รู้จักแล้ว
ถึงจะมีอาวุธที่ใช้ต่อกรกับสัตว์กลายพันธุ์และซอมบี้ได้ พวกเขาก็ยังมีทั้งพ่ายแพ้และชนะ สร้างความเชื่อมันให้กับผู้คนและประชาชนในประเทศ
ทหารส่วนใหญ่ รวมถึงตัวเขาเองก็ภูมิใจในตัวเองอย่างมาก แต่ตอนที่มีการจัดตั้งหน่วยมนุษย์ชั้นสูงขึ้นมา และแต่งตั้งยศแทนที่ทหารหลายคน พวกเขาก็ต่างไม่ยอมรับมัน เพราะนั่นไม่เท่ากับบกชี้ว่าต่อไปพวกเขาจะเป็นได้แค่ของเก่า ๆ ดั่งปืนที่ต้องปรับเปลี่ยนเพื่อให้เข้าสู้ยุคสมัยใหม่หรอกหรือ
เป็นของเก่าที่ไร้ค่า พวกเขาไม่ยอมรับในเรื่องนี้
แต่ตอนนี้พลตรีได้แต่ต้องยอมรับ ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ในใจของเขาเหมือนกับได้สูญเสียบางสิ่ง แต่ในขณะเดียวกันที่เขามองไปที่ไนเรลที่ตอนนี้ต่อสู้กับกิ้งก่ายักษ์อย่างเอาเป็นเอาตายก็เหมือนได้ไปจุดประกายไฟแห่งการต่อสู้ของเขาขึ้นมาอีก
“เป็นแค่คนธรรมดาแล้วอย่างไร พวกเราก็มีวิธีการสู้ในแบบของตัวเอง ทุกคนยิงซอมบี้พวกนั้นให้ตายให้หมดซะ”
“แสดงให้เห็นถึงสิ่งที่เราฝึกมาตั้งแต่เข้ารวมกองทัพซะ ว่าพวกเราไม่ได้เอาแต่ตัดหญ้า หรือเป็นสุนัขเฝ้าบ้าน ยิงพวกมัน!!!!!!”
“ฮูเล่! ไปตายซะซอมบี้ ย้า!!!”
ทหารทั้งหมดที่ได้ปลุกขวัญกำลังใจกลับมาจากพลตรีก็สู้ตายในทัน เป็นอย่างที่บอกว่าผู้นำเป็นอย่างไร ลูกน้องก็เป็นอย่างนั้น
คำราม!
ไนเรลใช้ฟันที่แหลมดังใบเรือยจำนวนมากกัดไปที่หางของจิ้งจกหางหอกกลายพันธุ์อย่างแรงจนมันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
เขากัดไปที่หางของมันเพื่อที่จะจัดการกับหอกกระดูก ซึ่ง
มันก็ได้ผลทำให้มันไม่สามารถยิงหอกกระดูกใส่เขาได้อีก
แต่จิ้งจกหางหอกก็เป็นถึงสัตว์กลายพันธุ์ขั้น 4 มันจึงกัดไปที่ไนเรลใช้พังผืดที่เท้าทั้ง 4 ข้างของมันเกาะไปที่ไนเรลเหมือนดังปลาหมึก สะบัดอย่างไรก็ไม่หลุด
มันเจ็บมากจนหมือนกับว่าแม้แต่ผิวหนังที่เป็นเหมือนเกาะก็จะลอกหลุดออกไปตามพังผืดเหล่านั้น
“อ๊ากกก” นเรลคำรามออกมา และกลิ้งไปกับพื้นในทันที
ทั้งเขาและจิ้งจกหางหอกไม่ต่างจากเครื่องบดเนื้อขนาดใหญ่ที่กลิ้งไปบนพื้น ทับซอมบี้ธรรมดาตายไปนับหมื่น ๆ ตัว
แม้แต่ซอมบี้ขั้นที่สองก็ยังดีรับผลกระทบ พวกมันบางตัวก็ตายในทันที บางตัวก็แขนขาแหลก บางตัวถูกกระแทกจนกระเด็นไป
ซอมบี้สติปัญญาที่ตอนนี้พยายามสั่งให้ซอมบี้กลายพันธุ์ตัวอื่น ๆ เข้ามาช่วยมันที่ตอนนี้แอบอยู่กับซากศพซอมบี้ไททัน กลางการต่อสู้ของไนเรลและกิ้งก่ากลายพันธุ์ที่ซึ่งดูเหมือนว่าจะสูสีกันอย่างมาก
และในตอนนี้เองที่มีซอมบี้ปีกหลุดเข้ามาได้ มันรีบตรงไปหาซอมบี้สติปัญญาในทันที ซอมบี้สติปัญญาที่เห็นแบบนั้นก็ดีใจเป็นอย่างมากที่ในที่สุดก็มีหนึ่งในลูกน้องพามันออกไป
ตัวของมันและซอมบี้ปีกขั้น 3 บินขึ้นอย่างรวดเร็ว
ไนเรลที่จับตาดูซอมบี้ปีกอยู่ตลอดเวลาก็เห็นซอมบี้ปีกกำลังพาซอมบี้สติปัญญาหนีไป เขาก็ไม่สนใจและสลัดเจ้าจิ้งจกที่เกาะอย่างแน่นออกในทันที
ผิวหนังของเขาลอกออกติดไปที่ผังผืดทั้งสี่ข้างของจิ้กจกหางหอกกลายพันธุ์ เลือดของเขาไหลออกมาอย่างน่ากลัว
แต่ไนเรลก็ไม่สนใจตรงเข้าหาซอมบี้สติปัญญาในทันที
ซอมบี้สติปัญญาที่เห็นดังนั้นก็ถึงกลับกล้วจนหน้าซีด มันรีบใช้ไม้ตายพลังจิตของตัวเองโจมตีออกไปเป็นวงกว้างในทันที
แต่ไนเรลถึงกับเจ็บปวดทันที ถึงเขาจะมีความสามารถประเภทจิตใจ [คำบัญชาเทพ F] แต่มันเป็นแค่ระดับ F ซึ่งทั้งเขาและซอมบี้สติปัญญามีระดับพลังเท่ากัน นั้นคือ ขั้น 3 ที่เท่ากับระดับ สีน้ำตาล ของมนุษย์ทำให้เขาไม่สามารถต้านมันได้ เพราะดูเหมือนความสามารถของซอมบี้สติปัญญาตัวนี้จะเท่ากับระดับ E
ไม่ใช่เข้าที่ได้รับผลกระทบ เพราะแม้แต่จิ้งจกหางหอกก็โดนเช่นกันแต่มันไม่มี ความสามารถแบบไนเรล มันจึงเจ็บปวดกว่ามาก
จากความสามารถโจมตีทางจิตของซอมบี้สติปัญญา
แต่ถึงแบบนั้นมันก็เป็นถึง สัตว์กลายพันธุ์ขั้น 4 จึงทนทานและมีพลังชีวิตที่สูงกว่ามาก
มันใช้หัวฟาดไปกับพื้นดินด้วยความเจ็บปวดนั้นยิ่งฆ่าซอมบี้ไปอีกเป็นจำนวนมาก
ซอมบี้สติปัญญาที่เห็นแบบนั้นก็แต่กัดฟันทน เพราะถึงอย่างไรมันก็ต้องฆ่าสองสัตว์เลื้อยคลานนี้ให้ได้ต่อให้ต้องแลกด้วยซอมบี้ทั้งแสนตัวก็ตาม
ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นมันซะเองที่ตาย
ตอนนี้แม้แต่ผู้คนที่อยู่ห่างออกไปก็ยังได้รบผลกระทบ คนที่อ่อนแอถึงกลับหมดสติน้ำลายฟูปาก บางคนก็จับที่ศีรษะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดตอนนี้ทุกคนที่ไม่ใช้ซอมบี้ร้วนแต่ได้รับผลกระทบทั้งหมด
ไนเรลที่ตอนนี้เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วเขาก็ใช้พลังเฮือกสุดท้าย ดีดตัวยืนขึ้นสองขาเหมือนดังมังกรพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า อ้าปากขนาดใหญ่ยักษ์ หมายจะกลืนกินซอมบี้ลงไปทั้งแบบนั้นเพื่อหยุดการโจมตีหนี้ในทันที
“บัดซบ อ๊ากกก!!! หนี!!! หนีเร็ว!!!” ซอมบี้สติปัญญาที่เห็นแบบนั้นก็ตกใจจนฉี่ราดในทันที ใครจะไปคิดปกติมีแต่มันที่กินมนุษย์เป็นผู้ล่ามนุษย์ แต่ในตอนนี้กลับโดนมนุษย์ที่กลายร่างเป็นสัตว์เลื้อยคลานไล่กินแบบนี้
ซอมบี้ปีกเองก็กลัวเช่นกันไม่คิดว่าวันที่จะถูกกินเป็อาหารจะมาถึง มันพยายามพาซอมบี้สติปัญญาบินสูงขึ้นไปอีกแต่แน่นอนกว่ามันก็ไม่ทันแล้ว เพราะตัวของไนเรลที่ตอนนี้ยืดยาวจากพื้นมากกว่า 150 เมตร ปากขนาดใหญ่ของเขาที่เต็มไปด้วยฟันได้มาถึงตัวของซอมบี้สติปัญญาแล้ว
“ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!” มันกรีดร้องออกมาขณะที่โดนกลืนกินไปทั้งตัว
เอิ้ก!!!
หลังจากที่ไนเรลกลืนลงไป เขาก็เรอทักออกมาในทันที
แต่แล้วบางอย่างที่อยู่ในร่างกายของเขาที่ตอนนี้ก็คือ คริสตัลวิวัฒนาการหรือเมล็ดพันธุ์วิวัฒนาการที่อยู่ตรงหน้าอกของเขาที่ตอนนี้มันมีขนาดเล็กมากเมื่อเทียบกับตัว ซึ่งไม่มีใครจะสังเกตเห็นได้ เพราะผิวหนังที่เป็นดังเกาะได้บังมันไว้อยู่
ใบไม้รอยสักที่เป็นของความสามารถ [คำบัญชาเผ่าพันธุ์ F] เริ่มขยายใหญ่ขั้นเล็กน้อยจนมันจนมันยกระดับเป็น [คำบัญชาเผ่าพันธุ์ E] ซึ่งในเรลสามารถรู้สึกได้ในทันที
แต่ยังไม่หมดแต่นั้นมันได้เริ่มมีใบไม้รอยสักงอกออกมาอีกใบ แต่ดูเหมือนว่าเนื้อของซอมบี้ปีกตัวเดียวจะไม่เพียงพอ
ไนเรลมองไปที่ซอมบี้ปีกไม่ว่าจะเป็นขั้น 2 และขั้น 3 ก็ตามเขาต้องการกินมันทั้งหมด
ซอมบี้ปีกที่ตอนนี้ซอมบี้สติปัญญาได้ตายลงไปพวกมันก็เกิดความกลัว และแยกย้ายกันหนีในทันที
แต่มันก็ไม่ทันถูกไนเรลจับกินไปทั้งหมด
ตอนนี้สติของเขาเริ่มบ้าคลั่งขึ้นมาแล้ว ไม่ว่าจะจากการที่โดนโจมตีด้วยพลังจิตใจของซอมบี้สติปัญญาหรือจากการที่ใช้ความสามารถ ร่างกิ้งก่ายักษ์เกินขีดจำกัด
ตอนนี้เขาบ้าคลั่งไล่กินซอมบี้ปีก แม้แต่ซอมบี้ไททัน และซอมบี้เงาก็ไม่เว้นนั้นทำให้มีใบไม้อีกสองใบงอกออกมา
“กิ้งก่านั้นมันจะทำอะไร”
“สุดยอดมันบ้าคลั่งไปแล้วไล่กินซอมบี้ทั้งหมดเลย”
คนธรรมดาที่อยู่บนกำแพงทั้งทหาร ประชาชน และนักล่า ต่างก็มองไปที่ไนเรลในร่างของกิ้งก่ายักษ์อย่างเกรงกลัว พวกเขาพากันพูดไปต่างๆ นานา ถึงความเสียสติและบ้าคลั่งของไนเรล
พวกสมาพันธุ์ที่รู้ก็พากันวิตกกังวล โดยเฉพาะเอวาที่ยืนอยู่ข้าง ผู้พิทักษ์ และนักล่าของสมาพันธ์
“นายอย่าเป็นอะไรนะ”
ตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บปวดแบบแปลกที่ใจเป็นอย่างมาก ถ้าเธอแข็งแกร่งกว่านี้ก็คงจะสามารถช่วยไนเรลได้ไม่มากก็น้อย ไม่ต้องให้เขาแบกรับทุกสิ่งอยู่คนเดียว
ในขณะที่พวกผู้พิทักษ์เองก็เช่นกันถึงเมื่อวานพวกเขาจะเกือบตายกับวิธีการของไนเรล แต่มาวันนี้เมือเห็นว่าไนเรลเสียสละอะไรบ้าง พวกเขาถึงได้เข้าใจว่า การที่ตนใช้ชีวิตกับความสิ้นหวัง เอาแต่หลบซ่อนอย่ในกำแพง เป็นขอทานที่รอเศษอาหารจนเกือบตาย และได้ไนเรลช่วยไว้
ชีวิตที่ผ่านมาของพวกเขาช่างไร้ค่าซะจริง ๆ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่ในเรลบอกในตอนนั้น
ว่านี่คือโอกาสที่เขาได้มอบให้ มันคือโอกาสในการใช้ชีวิตให้มีค่า เพราะความตายนั้นมันง่าย แต่จะตายอย่างไรให้มีคุณค่าให้ผู้คนจดจำนั้นมันยาก
ตอนนี้พวกเขาได้มีคำตอบในใจแล้ว นั้นก็คือ พวกเขาจะยอมรับโอกาสของไนเรลที่มอบให้
ตอนนี้ทุกคนมองไปที่การต่อสู้ของไนเรล ผู้เป็นประธานสามพันธ์นักล่า ซึ่งเป็นทั้งเสาหลักของสมาพันธ์และจิตใจของพวกเขา
“ท่านประธานฆ่ามันให้หมด”
“ใช่ฆ่าทั้ง ซอมบี้และจิ้งจกนั้นเลย”
“ฆ่า ฆ่าขี้เกียมนั้นซะ”
“บดขยี้ จั๊กกิ้มให้เละเลย”
คนของสมาพันธ์ต่างก็ส่งเสียงเชียร์ไนเรลทำให้ตอนนี้ ประชาชนคนธรรมดา และนักล่าคนอื่น ๆ ต่างก็สงจึงมาสอบถามและก็ต้องตกใจว่าแท้ที่จริงแล้วนั้นก็คือ มนุษย์ชั้นสูงที่ใช้ความสามารถและยังเป็นผู้น้ำของสมาพันธ์นักล่าอีกด้วย
“นั้นคือประธานไนเรล ผู้เป็นเสาหลักของสมาพันธ์นักล่า”
“นั้นคือเทพมังกร ผู้ปกปักรักษาสมาพันธ์นักล่า และเป็นความหวังของมนุษย์”
ทุกคนถึงกับอึ้งไปตาม ๆ กันหลังจากรู้เรื่อง มนุษย์หรือจะเป็นไปได้อย่างไร? หรือเขาจะเป็นเทพมังกรจริง ๆ
ตามตำนวนที่ว่าสิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ์ได้เสพสมกับมนุษย์และกำเนิดบุตรชาย ซึ่งมีสายเลือดมังกร
ทุกคนได้แต่มองไปที่ไนเรลด้วยสายตาที่แตกต่างกันไป
ตอนนี้ไนเรลเริ่มคุมสติตัวเองไม่อยู่แล้วเข้าจัดการกินซอมบี้ไปเกือบหมด จนในที่สุด ใบไม้ทั้งสองใบก็เสร็จสมบูรณ์ และในขณะเดียวกันซอมบี้กลายพันธุ์ก็ตายไปหมดแล้วเช่นกัน เหลือก็แต่ซอมบี้ธรรมดาอีกประมาณ 5 หมื่นกว่าตัวที่พากันโจมตีไปทุกทิศทางตามสัญชาตญาณเพราะไม่มีใครคอยควบคุม
