ตอนที่ 52 หลังความสูญเสีย (ภาค 2 ยักษ์เถื่อน)
นิเรียร้องไห้ออกมาด้วยความเป็นห่วงไนเรล เธอคิดว่าไนเรลจะกลายเป็นเจ้าชายนิทราไม่ยอมตื่นขึ้นมาอีก เพราะตั้งแต่เขาหลับไปมันก็ผ่านมาถึง 15 วันแล้ว
15 วันที่เขาหลับไป ทุกคนไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากให้หมอต่อสายน้ำเกลือให้เขา เพื่อไม่ให้ร่างกายของเขาขาดน้ำและเกลือ
แต่ดูเหมือนว่าไนเรลจะแข็งแรงไม่มีความผิดปกติอะไร นอกจากอาการที่เขาหิวเป็นอย่างมาก
“หิวมากมีอะไรกินไหม” ไนเรลถามนิเรียที่กอดเขาอยู่
เมื่อนิเรียได้ยินเธอก็รีบไปในห้องครัว หลังจากนั้นไม่นานก็กลับมาพร้อมอาหารสองสามอย่าง นิเรียมองดูพี่ชายของเธอกินอย่างมูมมามก็รู้ว่าพี่ชายของเธอไม่เป็นอะไรแล้วแน่นอน เพราะเขากลับมาเป็นตัวกินเก่งเหมือนเดิมแล้ว
“เอิ๊ก…!” ไนเรลเรอออกมาด้วยความอิ่ม เขามองไปที่จานอาหารจำนวนมากที่ตอนนี้กองอยู่บนโต๊ะในขณะที่นิเรียเดินไปนำอาหารอีกจานมาให้เขา
“พี่อิ่มแล้ว ขอบคุณนะ” ไนเรลขอบคุณน้องสาวของเขาและมองไปรอบ ๆ ห้องที่ตอนนี้มันดูแปลกตาอย่างมาก เขาก็พึ่งจะสังเกตว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ที่ บ้านหลังน้อย ๆ ในสวนหวงห้าม แต่ตอนนี้กลับอยู่ที่ชั้นบนของตึกสมาพันธ์ที่สร้างเกือบเสร็จแล้วเหลือแค่ตกแต่งภายในที่ชั้นล่าง ๆ เท่านั้น
ที่สำคัญดูเหมือนมันจะถูกต่อเติมและออกแบบใหม่เป็นตึก 5 ชั้น ไนเรลที่ตอนนี้ถามนิเรียเกี่ยวกับช่วงเวลาที่เขาหลับไปก็ได้คำตอบ และหลาย ๆ สิ่งที่ทำให้ไนเรลได้แต่นำกลับมาครุ่นคิด
สิ่งแรกคือเรื่องแผ่นดินไหวหลังจากที่เขาหลับไป มันคือแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ตามจริงแล้วมันควรที่จะเกิดขึ้นในอีก ครึ่งปีหลังจากเกิดซอมบี้ล้างโลก แต่มันกับเกิดขึ้นหลังจากแค่ 1 เดือน
นั้นทำให้มีคำถามต่อมาว่า เผ่าพันธุ์ยักเถื่อนปรากฏขึ้นมาแล้วหรือยัง เพราะเขาจำได้ว่าร่องรอยแรกที่เจอกับพวกมันก็คือ หลังจากเกิดเหตุแผ่นดินไหวขนาดใหญ่
ทางเข้าโลกใต้พิภพก็ปรากฏขึ้นมากระจายออกไปทั่วทั้งทวีปที่ 7 ประเทศปกครองอยู่ ทันทีที่พวกยักษ์เถื่อนเห็นมนุษย์พวกมันก็เหมือนกับโกรธแค้นกับพวกเราไม่มีที่สิ้นสุด แล้วตามฆ่า ตามล้างผลาญบ้างก็จับไปเป็นทาส สนองตัณหา พวกมันดูจะแสดงออกอย่างป่าเถื่อนต่อพวกมนุษย์เป็นอย่างมาก บวกกับขนาดตัวที่ใหญ่ จึงถูกเรียกว่ายักษ์เถือน
ไนเรลเริ่มคิดมากจนเขามีความคิดที่ว่าโลกใบนี้ได้รับผลกระทบจากการกลับมาของตนเองหรือมันไม่ใช่โลกใบเดิมกันแน่
ในขณะที่เขาคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น ก็มีคนจำนวนมากเข้ามาเยี่ยมเขาในทันที
และคนแรกที่เข้ามาก็ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเอวา เธออยากวิ่งเข้าไปกอดไนเรลในทันที แต่เธอก็ห้ามไว้เพราะนิเรียยังยู่ด้วย
เธอนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา นิเรียถามทุกคนถึงเรื่องของเธอกับไนเรลว่าเป็นอย่างไร ซึ่งทุกคนก็ได้แต่อั้มอึ้งกันไป จนนิเรียก็มาเค้นความจริงกับเธอ ภายใต้การสอบสวนของยอดนักสืบนิเรียหลายชั่วโมง จนในที่สุดเอวาก็ยอมรับสารภาพและเล่าเรื่องอุบัติเหตุของเธอกับไนเรลให้ฟัง
หลังจากที่นิเรียได้ฟังเธอก็ทั้งหน้าแดงและเดินออกมา พร้อมกับโทรไปฟ้องพ่อกับแม่ในทันที
เอวาได้แต่กล้มหน้าทำอะไรไม่ถูก เพราะดูเหมือนทางพ่อแม่ของไนเรลก็รอให้ไนเรลฟื้นขึ้นมาก่อนแล้วค่อยคุยกันอีกที ซึ่งเรื่องนี้ไนเรลก็ยังไม่รู้ว่าตอนนี้เขาเป็นผู้ร้ายที่โดนรอสอบสวนจากพ่อและแม่อยู่
“นายเป็นอะไรไหม” เอวาเดินเข้ามาถาม
ขณะที่ดามิน เจคอบ เมสัน เซน นักล่าอีก 5 คน และคนอื่น ๆ ที่เขาพอจะรู้จักนั้นก็คือ จ่าคูเปอร์ก็เข้ามาถามถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา ไนเรลก็ได้แต่บอกว่า
“หลังจากจัดการกับจิ้งจกหางหอกไปแล้ว ก็สลบไปในทันที หลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้แล้ว”
ซึ่งแน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมบอกเรื่องที่ตนเองเห็นมาในความฝัน ไม่สิมันไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความจริงที่เมล็ดพันธุ์วิวัฒนาการบอกกับเขา
เพราะเขาไม่รู้ว่าสิ่งที่เป็นเหมือนกับโดรมขนาดยักษ์ที่ครอบคุมพื้นที่กว้างกี่ปีแสงนั้น จะตรวจพบสิ่งที่เขาพูดถึงมันหรือไม่ อีกอย่างต่อให้พวกเขารู้แล้วจะทำอะไรได้
เขาจะต้องแข็งแกร่งขึ้นและมีพลังพอที่จะต้านทานการโจมตีของโดรมนั้นและออกไปให้ได้
ไนเรลรู้สึกว่าโดรมใสนี้เหมือนกับเป็นคุกที่กักขังเขาไว้สู้อิสรภาพและความเป็นจริง ความรู้สึกนี้ส่วนหนึ่งนั้นมาจากเมล็ดพันธุ์วิวัฒนาการที่อยู่บนหน้าอกของเขา
หลังจากนั้นทุกคนก็ขอตัวกลับไปก่อน เหลือแค่จ่าคูเปอร์ที่ตอนนี้คุยบางสิ่งกับไนเรลเพียงลำพัง
“นายมีอะไรต้องการจะพูด” ไนเรลถามออกไปตรง ๆ เพราะจ่าคูเปอร์ดูเหมือนจะเครียดกับเรื่องบางอย่าง
หลังจากที่ไนเรลถามออกไป จ่าคูเปอร์ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาในวันที่เกิดแผ่นดินไหว
หลังจากที่เขาบาดเจ็บขาหัก เมื่อรู้ตัวว่าหนีซอมบี้ไม่พ้นแล้วตัวเขาก็หยิบปืนวิ่งสู้กับซอมบี้ หมายจะตายไปพร้อมกับพวกมันให้ได้มากที่สุดแต่ในตอนนั้นเองที่อยู่ ๆ ตัวเขาก็เกิดวิวัฒนาการเป็นมนุษย์ชั้นสูงขั้นมาในทันที
หลังจากเล่ามาถึงตรงนี้เขาก็เปิดผ้าพันแผลที่ศีรษะออกซึ่งเขาก็แกล้งพันมันไว้หลายวันแล้ว เพราะไม่ต้องการให้ใครเห็นคริสตัลวงรีบนหน้าผากของเขา
จากนั้นจ่าคูเปอร์ก็เล่าต่อว่า หลังจากที่เขากลายเป็นมนุษย์ชั้นสูงแล้วเขาก็ใช้พลังไปมั่ว ๆ ออกมาและอยู่ ๆ ตัวของเขาก็ทะลุลงไปอยู่ใต้ซากตึก มันไม่ได้ไปแค้ตัว แต่เสื้อผ้าและของที่ติดตัวของเขาก็ทะลุไปด้วย
หลังจากเล่ามาถึงตรงนี้ในที่สุดจ่าคูเปอร์ก็บอกถึงเรื่องที่เขากังวลว่า ถ้าทางกองทัพรู้จะจับตัวของเขาไปทดลองหรือไม่
เพราะการเกิดวิวัฒนาการของเขา จ่าคูเปอร์รู้ว่ามันไม่เหมือนกับคนอื่น ๆ
ไนเรลได้แต่ยิ้มออกมา ดูเหมือนจ่าหนุ่มคนนี้จะเป็นพวกระแวงเกินกว่าเหตุ แต่พอฟังเหตุผลที่สองก็ทำให้รู้ว่าทำไมเขาถึงมาปรึกษากับไนเรล
เพราะจ่าคูเปอร์ได้ลาออกจากกองทัพตั้งแต่เหตุการณ์ในครั้งนั้น และต้องการเข้าร่วมสมาพันธุ์นักล่ากับไนเรล
ตอนที่เขาลาออกกองทัพคิดว่าเพราะการตายของคนในหน่วยทั้งหมดทำให้เขาเกิดความกลัวขึ้นมา
แต่พวกนั้นหารู้ไม่ว่าจ่าคูเปอร์ ไม่สิคูเปอร์ไม่ได้กลัวแต่เขาต้องการพัฒนาความแข็งแกร่งให้เร็วที่สุดเพื่อไปตามฆ่าซอมบี้สติปัญญาที่หลบหนีไป แก้แค้นให้กับคนในหน่วย
และใครกันที่ช่วยเขาได้ก็ต้องเป็นไนเรลไม่ใช่พวกหน่วยดาบพวกนั้นแน่นอน เขาหมดความศรัทธากับพวกนั้นไปนานแล้ว
หลังจากการมาในครั้งนี้ของคูเปอร์ เขาก็กลายเป็นมือสังหารที่เป็นเหมือนกับฝันร้ายของซอมบี้สติปัญญาเลยก็ได้เพราะความสามารถ [การเคลื่อนตัวผ่านวัตถุ C] ของเขา ซึ่งเรื่องทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นในภายหลัง
ไนเรลได้แต่บอกว่า เหตุที่เขาวิวัฒนากรเป็นมนุษย์ชั้นสูงนั้นมาจาก การกินเนื้อสัตว์หรือพืชกลายพันธุ์ไปเป็นจำนวนมาก ซึ่งมันก็ไม่ใช่ปัจจัยทั้งหมด แต่รวมถึงสภาพอารมณ์ ณ ขณะนั้นด้วยพร้อมกับยีนในร่างกายของแต่ละคนด้วยเช่นกัน
แต่เขาไม่ต้องเป็นห่วง เพราะไนเรลเชื่อว่าทางรัฐบาลค้นพบเรื่องนี้แล้ว พวกเขาน่าจะได้ข้อมูลนี้มาจากราชายักษ์ซามูเอล หรือประธานซาที่อยู่ทางค่ายลี้ภัยทางใต้ ที่เดินทางไปพร้อมกับไมน่าและคารอน เพื่อนของนิเรียที่แยกกันไปตอนบ้านพักชานเมือง
ส่วนเรื่องที่เขาจะเข้าร่วมกับสมาพันธ์นักล่านั้น ไนเรลก็ไม่ได้ห้ามและยินดีต้อนรับทุกคนอยู่แล้ว
พอพูดถึงเรื่องนี้ไนเรลก็นึกขึ้นได้ว่า จูเรียไม่ได้มาเยี่ยมเขา เธอน่าจะหมกตัวสร้างในสิ่งที่เขาบอกอยู่ซึ่งมันก็น่าจะเสร็จแล้ว
หลังจากนั้นเขาก็เรียก ทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการก่อตั้งสมาพันธุ์นักล่ามาในทันที นั้นก็คือ เอวา เอียน เมสัน และนักล่าอีก 5 คนคือ เจแดน ดีแลน เกรย์สัน ลีวาย แมทธิว คูเปอร์ก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน
แต่ยังไม่หมดมีชายอีก 3 คนนั้นก็คือ โลแกนหรือก็คือหมาป่าที่ไนเรลและเอวาขี่ และเฒ่าไมเคิล ชายชราที่ใช้สนามแรงโน้มถ่วง พร้อมด้วยมนุษย์เหล็กเอมเบอร์ ทั้งสามคนที่ได้รวมต่อสู้กับเขาในประตูตะวันออกก็ตัดสินใจเข้าร่วมกับสมาพันธุ์เช่นกัน
และคนที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็มาถึงนั้นก็คือ จูเรีย กาเบรียล ทูตสวรรค์โลกไซเบอร์ ได้เดินมาทางมาถึงแล้ว
เธอได้นั่งรถเข็นมาโดยมีเซนเป็นผู้เข็นเข้ามา สภาพของเธอดูโทรมเป็นอย่างมาก แต่ดวงกับเต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่จะเล่าถึงสิ่งที่เธอสร้างให้กับไนเรลฟัง
“เธอทำสำเร็จแล้วหรือ” ไนเรลที่เห็นท่าทางของเธอก็ถามออกมา ทุกคนได้แต่มองไปที่ไนเรลและจูเรีย เพราะทั้งสองนั้นไม่เคยบอกสิ่งที่กำลังทำให้กับคนอื่น ๆ รู้นอกจากเรื่องที่สร้างอาคารสมาพันธ์และต้นมันโลหิต พวกเขาก็ไม่รู้อย่างอื่นอีก
โดยเฉพาะในเรื่องของกองกำลังผู้พิทักษ์ที่ไนเรลสร้างขึ้นมา เขาทำได้อย่างไรในการรวบรวมมนุษย์ชั้นสูงมากมายขนาดนั้นในเวลาสั้น
แต่พวกเขาก็แค่สงสัยแต่ไม่มีใครถาม เพราะถ้าไนเรลอยากบอกพวกเขาไนเรลก็จะพูดออกมาเอง
“เอาละสิ่งที่ฉันให้จูเรียทำคือระบบของสมาพันธุ์ที่สามารถเข้าถึงได้ในทุกอุปกรณ์ที่รองรับ นั้นก็คือ โทรศัพท์มือถือที่ตอนนี้สัญญาณการเชื่อมต่อได้กลับมาแล้ว”
เขาพูดถึงสิ่งที่พวกรัฐบาลได้ติดตั้งไว้นั้นก็คือ ระบบอินเทอร์เน็ต มันเป็นเหมือนกับตัวเชื่อมต่อเมืองหลวงหลักแห่งใหม่เข้ากับค่ายลี้ภัยที่กระจายอยู่รอบเมืองหลวงหลังในระยะ 2 หมื่นกิโลเมตร
ซึ่งทำให้มีสัญญาณครอบคลุมกว่า 50,000 กิโลเมตร ถึงจะมองว่าดูเยอะแต่มันก็กินพื้นที่แค่ 1 ใน 4 ของพื้นที่ในประเทศไทกีล่า ที่ซึ่งเป็นประเทศที่เล็กที่สุดในบรรดา 8 ประเทศ
“ใช่แล้ว สิ่งที่ฉันทำไม่ใช่แค่นั้น แต่คือนี่” จูเรียเปิดหน้าจอออกมาในทันที มันคือ AI รูปร่างของผู้ชายคนหนึ่ง ไม่รู้ว่าเธอตั้งใจหรือไม่แต่มันเหมือนกับไนเรลพอสมควร
[สวัสดีทุก ๆ ท่าน ผมคือ ซีโร่ AI ผู้ควบคุมระบบทุกอย่างของสมาพันธ์นักล่า]
จูเรียมองไปที่ซีโร่ขณะที่ในหัวนั้นคิดเรื่องที่แม้แต่ไนเรลก็คิดไม่ถึง เธอออกแบบมันให้เหมือนกับนายเอกในจินตนาการของเธอ เธอถึงขนาดวางแผนแต่งนิยาย ท่านประธานจอมสั่งการกับเอไอที่รักไว้แล้ว
“แค๊ก ๆ” เซนที่ยืนอยู่ด้านข้างเธอเมื่อรับรู้ได้ถึงความคิดของจูเรียที่มีต่อไนเรล เขาก็ไอออกมาเพื่อเรียกสิติของเธอ
จูเรียที่นึกขึ้นได้ว่ามีอยู่คนหนึ่งที่อ่านความคิดได้ ก็รีบเปลี่ยนเรื่องไปทำเป็นไม่สนสายตาของเซน
เธอรีบให้ซีโร่อธิบายถึงระบบของสมาพันธ์นักล่า และที่สำคัญสุด ๆ เลยนั้นก็คือ เรื่องของเหรียญ G ที่ใช้ในระบบเท่านั้น
…………………………………….
Witterry : สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้รีดเดอร์ทุกคนมีความสุข สุขภาพร่างกายแข็งแรง คิดสิ่งดี ๆ ก็ขอให้สมหวังดังใจปรารถนาทุก ๆ ท่าน
ชี้แจง : ผมขอโทษในเรื่องคำผิดและประโยคที่ผิดในตอนที่ผ่าน ๆ มา ด้วยครับ ก็เลยจะกลับไปรีไรท์ แก้คำผิดในตอนเก่า ๆ อาจจะให้เวลาสักพักครับ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยใจจริง และขอขอบคุณทุกคอมเม้นที่คอมเม้นเข้ามาเตือนผมอย่างสุภาพด้วยครับ ขอบคุณครับ
