Reader – ตอนที่ 34: เลเวล 10 (ตอนจบ)

Reader chapter 34: เลเวล 10 (ตอนจบ)

สุนัขปล่อยเสียงกรีดร้อง ขณะที่มันถอยกลับ ซูฮยอก พลาดอีกครั้ง แต่ก็สงบสติอารมณ์จากประสบการณ์ เขารอและดูสนัขอย่างเงียบ ๆ

รูฟฟ!

สถานการณ์ที่รอคอยมาถึง หลังจากที่ ซูฮยอก รอเป็นเวลานาน ในที่สุด สุนัขป่าก็กระโดดขึ้น

การรอคอยสิ้นสุดลง เมื่อสุนัขกระโดดขึ้นอีกครั้งและ ซูฮยอกก็พุ่งไปที่จุดที่สว่างลงบนท้องของมัน

พับบ!

[การโจมตีคริติคอล!]

ซูฮยอก เห็นข้อความ ในขณะที่เขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของใบมีดที่จมลงในเนื้อ แน่นอนว่าเพียงเพราะเขาแสดงการโจมตีอย่างรุนแรงไม่ได้หมายความว่ามันจะตาย เขาต้องตีอีกครั้งเมื่อสุนัขได้รับบาดเจ็บและไม่เหลือกําลังต่อสู้อีกต่อไป

เป 

ซึ่งง!

[เลเวลอัพ!]

ซูฮยอก เลเวลอัพตามที่คาดไว้ แต่นั่นไม่ใช่ข้อความเดียว 

[คุณถึงเลเวล 10]

ใจุดอ่อนจะไม่ปรากฏขึ้นนับจากนี้เป็นต้นไป]

“…… ?

ซูฮยอก ไม่เข้าใจข้อความ

“จะไม่ปรากฏจุดอ่อน?”

จุดอ่อนจะไม่ปรากฏขึ้น นี่มันหมายความว่าอย่างไร? 

“แต่การแสดงจุดอ่อนนั้นก็เป็นปัญหาสําหรับเกมเช่นกันมันไม่ใช่สกิลหรืออะไรเลย”

เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับมันการแสดงจุดอ่อนเป็นเรื่องแปลก เขาไม่ได้มีความพิเศษ แต่มันแสดงให้เห็นถึงจุดอ่อนเช่นนั้น? ทุกคนจะรอจนกระทั่งจุดอ่อนปรากฏตัวต่อกันก่อนที่จะต่อสู้หากพวกมันยังคงแสดงให้เห็น

“เป็นการบอกให้คุณรู้ในตอนแรกว่ามีจุดอ่อนและมันจะกลายเป็นสิ่งสําคัญ หากคุณโจมตีมัน”

เขาคิดว่ามันสมเหตุสมผลที่จะให้คนอื่นรู้ว่า “ถ้าคุณตีโดนจุดอ่อน มันจะกลายเป็นการโจมตีคริติคอล!”

หลังจากที่ ซูฮยอก มีความคิดนี้ เขาก็ไปที่แท็บตัวละครของเขา ในที่สุด เมื่อเขาถึงเลเวล 10 มันก็ถึงเวลาที่จะเปลี่ยนเป็นนักเวทย์

ซูฮยอก เดินกลับไปที่มาแทบ ขณะที่กําหนดค่าสถิติทางซ้ายของเขาให้กับตัวละครของเขา

“ในที่สุด ฉันก็จะได้เป็นนักเวทย์”

ซูฮยอก ปิดแท็บตัวละครด้วยรอยยิ้ม

“จะมีหนังสือเล่ม?”

ซูฮยอก รู้สึกตื่นเต้นอย่างยิ่งที่ได้ไปที่ห้องสมุดมาแทบ เพราะเขาคิดว่ามันใหญ่กว่าของโอเรน ในขณะที่คิดถึงหนังสือที่เขาอ่านได้ ซูฮยอก มาถึงหอคอยมาแทบ ซึ่งเป็นสถานที่ นัดพบกับยอนจึง

ตามที่เลื่องลือ มาแทบนั้นเต็มไปด้วยหอคอยเวทมนตร์และเจดีย์ที่แตกต่างกันมากมาย ซึ่งกระจัดกระจายไปทุกที่ อย่าง ไรก็ตามมีเพียงหอเดียวที่อนุญาตให้คุณเปลี่ยนงานซึ่งตั้งอยู่ในใจกลางเมือง รูปร่างเหมือนยอดแหลมยักษ์ หอคอยมาแทบเป็นหอคอยที่สูงที่สุดในเมืองและสามารถมองเห็นปลายยอดหอคอยท่ามกลางหมู่เมฆ

เมื่อผ่านทางเข้าของยอดหอคอย ซูฮยอก ก็เริ่มเดินขี้นบันไดภายในหอคอย เขามาถึงที่ชั้นสองของหอคอย ซึ่งเป็นตลาดเหมือนกับชั้นแรก อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถใช้ชั้นสอง เนื่องจากมีเงื่อนไขให้เข้า ซูฮยอก ยังไม่ได้พยายามที่ จะเข้าในขณะที่เขายังไม่ได้ปฏิบัติตามข้อกําหนด แต่นั่นไม่ใช่ที่ที่เขาไป

ซูฮยอก ยังคงเดินขึ้นไป ขณะที่เขามาถึงชั้นที่สาม ชั้นที่สามนั้นเหมือนกัน เนื่องจากมันยังคงเป็นตลาด แต่มันมีไว้สําหรับวีไอพี ในขณะที่จ้องมองไปที่นักเวทย์ผู้คอยดูแลชั้นสามเขาก็ยังคงเดินต่อไป

เมื่อเขามาถึงชั้นสี่ เขาจะไม่เดินขึ้นไปอีกเพราะนี่คือปลายทางของเขา

ชั้นที่สี่ เป็นสถานที่ที่ผู้คนสามารถเลื่อนตําแหน่งให้เป็นนักเวทย์ ยิ่งไปกว่านั้นผู้คนสามารถได้รับภารกิจเลื่อนตําแหน่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่สิ่งเดียวที่คุณจะได้รับ

ชั้นที่สี่ มีภารกิจปกติมากมายและคุณสามารถขอภารกิจได้ด้วยเหตุนี้ ชั้นที่สี่จึงถูกเรียกว่า “ศูนย์ภารกิจ” เพราะมันดูคล้ายกับที่ประชุมของภารกิจ

“คุณเลือกภารกิจอะไร?”

“มันบอกว่าให้พบ NPC ที่ชื่อว่า เอมี่”

“อะไร จริงหรือ!”

“ฮะ ทําไมละ?”

“คุณไม่รู้หรือ ภารกิจที่คุณพบกับ NPC มีโอกาสให้เบาะแสเกี่ยวกับงานพิเศษ!”

ซูฮยอก เข้าแถว ในขณะที่เขาฟังการสนทนารอบๆเขา

“มี 12 สถานี แต่แถวยาวทั้งหมด”

จริง ๆ แล้วมี 15 สถานี แต่ที่ 12 และ 3 ถูกสงวนไว้สําหรับวีไอพี

นั่นหมายความว่า ซูฮยอก และผู้เล่นธรรมดาคนอื่น ๆ ต้องไปที่สถานีอื่น ดังนั้น เขาจึงเลือกสถานีที่มีแถวที่สั้นที่สุดและรอให้ถึงคิวของเขา โชคดีที่มีเหตุผลว่าทําไมสถานีนี้ถึงมีเส้นทางที่สั้นที่สุด ซูฮยอก สามารถเห็นนักเวทย์ที่โต๊ะทํางานได้อย่างรวดเร็ว โดยไม่ต้องพูดไร้สาระ

ไม่ช้าก็ถึงคิวของ ซูฮยอก ดังนั้น เขาจึงเดินไปที่นักเวทย์หนวดเพิ่มที่สถานี มีป้ายชื่อบนโต๊ะที่อ่านว่า:

[คอนเทน]

“ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร?”

คอนเทน ถาม ซูฮยอก

“ฉันต้องการเปลี่ยนงานของฉันให้เป็นนักเวทย์”

“โอ้ คุณต้องการเป็นนักเวทย์”

คอนเทน พยักหน้าด้วยความเข้าใจ

“อย่างแรก

คอนเทน ดึงลูกบอลคริสตัลออกมาจากลิ้นชักของเขาขณะที่เขาถือลูกบอลออกมาให้ ซูฮยอก เขาพูดว่า

“เอามือของคุณวางบนลูกบอล”

ซูฮยอก มองที่ลูกบอลคริสตัลและยื่นมือออกไป

“อย่าดึงออกไปจนกว่าฉันจะพูด”

“ตกลง

เมื่อ ซูฮยอกวางมือของเขา ลูกบอลคริสตัลกระเบิดด้วยแสงประกาย