Regressor Instruction Manual – ตอนที่ 35 เปิดอาชีพใหม่ (1)

ผมคิดว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ไม่คาดคิด แต่มันก็ไม่ได้แปลกอะไร เพราะผมค่าสะสมประสบการณ์มากมายมาถึงตอนนี้
ตั้งแต่ผมได้อาชีพแรก ผมก็ไปไหนมาไหนกับคิมฮยอนซึงเกือบตลอดเวลา เพื่อจัดการกับมอนสเตอร์ และแม้ว่าผมจะเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ ผมก็ยังทำมันไม่หยุด
โดยส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่าความคืบหน้าของตัวเองช้าไปหน่อย
ผมพบว่ามันไร้สาระที่หลังจากฆ่ายูซอกวูแล้วมีอาชีพใหม่ปรากฏขึ้น
‘แม้คุณจะฆ่ามนุษย์…’
ค่าประสบการณ์ก็ยังเพิ่มขึ้น
บางทีมันอาจไม่ใช่แค่นั้น
มีความเป็นไปได้สูงที่การกระทำทั้งหมดจะมีค่าประสบการณ์อยู่ในนั้น
ส่วนใหญ่มีการให้ข้อมูลเชิงปริมาณและการโจมตีในนาทีสุดท้าย แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับข้อมูลที่ถูกต้อง แต่ผมได้เห็นว่าค่าสถานะเพิ่มขึ้น แม้แต่กับคนในศูนย์พักพิง
ผมคิดเกี่ยวกับการใช้เวทมนตร์ในทิศทางต่าง ๆ เพื่อเพิ่มความฉลาด และแม้กระทั่งการใช้เวทมนตร์เพิ่มพลังเวทย์ อย่างไรก็ตามค่าสถานะทั้งหมดเช่นความแข็งแกร่งและความคล่องตัวยังเท่าเดิม
ผมคิดว่าอาชีพนี้อาจคล้ายกัน
[อาชีพใหม่ได้รับการเปิดใช้งาน ได้โปรดเลือกอาชีพที่คุณต้องการ]
[ดูอาชีพที่เปิดอยู่]
[ซัมมอนเนอร์ (Summoner) – ระดับแรร์]
[เมจิคเชี่ยน (Magician)- ระดับแรร์]
[วอร์ลอค (Warlock) – ระดับแรร์]
[อัลเคมิสท์ (Alchemist) – ระดับแรร์]
[เฟรมวิซาร์ด (Flame Wizard) – ระดับแรร์]
‘มีตัวเลือกมากมาย’
ผมกังวลนิดหน่อยเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำหากมีอาชีพสแกมเมอร์ แต่ผมรู้สึกโชคดีมากจนอยากให้คะแนนสำหรับคลาสระดับแรร์ทั้งหมดที่เสนอตัวให้ผม
ผมไม่ได้มองอย่างละเอียด แต่ดูเหมือนว่าไม่มีอาชีพใดที่ดูแย่จากระยะไกล
เหนือสิ่งอื่นใด โชคดีที่สุดที่ผมไม่มีคลาสผู้บัญชาการ
แน่นอนว่านี่อาจไม่เป็นเช่นนั้น แต่ผมกังวลว่าปาร์คด็อกกูซึ่งรู้ข้อมูลเกี่ยวกับอาชีพในอดีตของผม จะกลายเป็นนกแก้วของผู้บัญชาการอีกครั้ง ผมจึงไม่ได้พูดอะไร แต่ผมคิดเรื่องนี้ประมาณสามครั้งแ ล้วขอบคุณคำพูดของปาร์คด็อกกูที่ทำให้มันดูน่าสนใจอย่างน่าประหลาดในตอนนั้น
อันที่จริงผมยังสงสัยอยู่ว่าถ้าผมเลือกเป็นผู้บัญชาการแล้วจะเป็นยังไง อย่างไรก็ตามผมรู้สึกขอบคุณเล็กน้อยที่ตอนนั้นผมไม่อยู่ในคลาสผู้บัญชาการ
ผมมองไม่เห็นหน้าต่างสถานะอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นผมจึงเพ่งสมาธิเพื่อดูอย่างรวดเร็ว
เมื่อผมเหลือบมองไปที่หน้าต่างสถานะ ข้อมูลต่าง ๆ ก็หลั่งไหลออกมา
[ซัมมอนเนอร์ – ระดับแรร์]
[ซัมมอนเนอร์ไม่ใช่อาชีพที่ต้องลุยเพื่อสู้ นี่เป็นอาชีพที่ต่อสู้โดยอัญเชิญสปิริตหรือสัญญาแลกเปลี่ยน หลังจากนั้นคุณสามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพที่เกี่ยวข้องกับซัมมอนเนอร์เช่น เทเมอร์ (Tamer), เอเลเมนทัลลิสต์ (Elementalist) และซัมมอนเนอร์ พละกำลังจะเพิ่มขึ้น 1 ความฉลาดเพิ่มขึ้น 1 และเวทมนตร์เพิ่มขึ้น 2 แต้ม]
‘ไม่เลว’
ผมพบว่าตัวเองชอบสิ่งที่ซัมมอนเนอร์นำเสนอ ความคิดของการต่อสู้ด้วยสปิริตฟังดูเหมือนเป็นหลักประกันที่ดี
ผมไม่รู้ว่าตัวเองมีพรสวรรค์หรือความผูกพันที่มักจะออกมาในนิยายหรือไม่ แต่เมื่อเห็นว่าอาชีพซัมมอนเนอร์ออกมา นี่เป็นอาชีพที่เข้ากันได้ดีกับนิสัยของผม
[เมจิคเชี่ยน- ระดับแรร์]
[นี่เป็นอาชีพระยะกลางที่ใช้เวทมนตร์และหอกในเวลาเดียวกัน เมจิคเชี่ยนซึ่งเป็นศูนย์กลางของสนามรบ ใช้เวทมนตร์และหอกเพื่อสร้างอิทธิพลโดยตรงต่อการต่อสู้ทั้งใหญ่และเล็ก ได้รับความรู้ระดับกลางเกี่ยวกับหอกและเวทมนตร์ ไม่ทราบกลุ่มอาชีพที่คุณสามารถเปลี่ยนอาชีพได้ในอนาคต ความคล่องตัวจะเพิ่มขึ้น 2 และพลังเวทย์เพิ่มขึ้น 2 แต้ม]
[วอร์ลอค – ระดับแรร์]
[นี่เป็นอาชีพระยะไกลที่สามารถใช้มนต์ดำ มนต์ดำเป็นเวทมนตร์ระดับใหม่ที่จะพลิกความรู้สึกร่วมของเวทมนตร์ที่มีอยู่โดยสิ้นเชิง เนื่องจากแนวคิดการยืมพลังจากปีศาจ กลุ่มศาสนาบางกลุ่มจึงรู้สึกต่อต้านมนต์ดำอย่างรุนแรง แต่พลังทำลายล้างของพวกมันนั้นสูงกว่าอาชีพอื่น ๆ อย่างท่วมท้น เรียนรู้มนต์ดำขั้นพื้นฐาน และพลังเวทย์จะเพิ่มขึ้น 4 แต้ม]
แน่นอนผมผ่านเมจิคเชี่ยนไป
ยิ่งสูงขึ้นไป ผมก็ยิ่งจะทำอะไรไม่ถูก หากคุณเหวี่ยงหอกด้วยพละกำลังหรือความคล่องตัวที่อ่อนแอ มันคงไม่มีประสิทธิภาพมากนัก
อย่างไรก็ตามผมรู้สึกแตกต่างไปจากวอร์ลอค มันก็เป็นความจริงเช่นกันที่ค่าสถานะเวทย์มนตร์ที่ +4 เป็นที่ต้องการและสามารถพลิกสามัญสำนึกของเวทมนตร์ที่มีอยู่
“ อืม”
อย่างไรก็ตามผมรู้สึกกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับการทำให้ผู้คนรู้สึกต่อต้าน
หากสถานที่ที่ผมไปหลังจากบทช่วยสอนเป็นโลกแฟนตาซีที่อิงจากยุคกลาง กลุ่มศาสนาที่บ้าคลั่งอาจรวมตัวกันเพื่อไล่ล่าผม
สิ่งที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับผมในสถานการณ์คือข้อจำกัดเหล่านั้น
[อัลเคมิสท์ – ระดับแรร์]
[อัลเคมิสท์เป็นอาชีพที่ศึกษาเกี่ยวกับเคมีเวทมนตร์ โดยทั่วไปพวกเขามักจะมองหาทิศทางใหม่ ๆ และการพัฒนาด้านเวทมนตร์ เวทมนตร์และเวทมนตร์ ได้รับความรู้เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ โฮมุนครุส และความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ หลังจากนั้นคุณสามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นผู้ผลิตยา (drug manufacturer) อัลเคมีวิซาร์ด (alchemy wizard) หรือผู้เชี่ยวชาญด้านโฮมุนครุส (homunculus expert) สติปัญญาจะเพิ่มขึ้น 2 และเวทมนตร์ 2 แต้ม]
[เฟรมวิซาร์ด – ระดับแรร์]
[ในบรรดาวิซาร์ดทุกประเภท พลังทำลายล้างของเฟรมวิซาร์ดไม่เป็นสองรองใคร นี่เป็นอาชีพระยะไกล ผู้สนับสนุนพันธมิตรที่มีอำนาจการยิงอันรุนแรง แม้ว่ามันจะสิ้นเปลืองพลังเวทย์ แต่พลังการยิงของมันก็เหนือจินตนาการจนทำให้พันธมิตรและศัตรูรู้สึกประหลาดใจ หลังจากนั้นคุณสามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นวิซาร์ดระเบิด (explosion wizard) หรือผู้เชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์ระเบิด (bomb magic expert) ได้รบเวทมนตร์จะเพิ่มขึ้น 5 แต้ม]
แน่นอนเฟรมวิซาร์ด ก็ผ่านไปโดยไม่มีเงื่อนไข
ผมไม่มีช่องว่างให้คิดเกี่ยวกับอาชีพนี้เลย ความจริงที่ว่าพลังเวทย์เพิ่มขึ้น 5 แต้มและคำพูดของพลังที่เหนือจินตนาการก็ดึงดูดผมเช่นกัน
การใช้มันได้เพียงแค่ครั้งหรือสองครั้งเป็นข้อบกพร่องที่ชัดเจน แต่ผมก็รู้สึกว่ามันไม่ได้เลวร้ายนัก
‘อัลเคมิสท์?’
ในความเป็นจริง แม้แต่อัลเคมิสท์ก็ไม่ได้ดูแย่ขนาดนี้
ในตอนแรกอาจกล่าวได้ว่ามันเหมาะสมกับผมที่สุด ด้วยค่าความฉลาดสูงเมื่อเทียบกับเวทมนตร์
แม้ว่าความสามารถในการต่อสู้ของผมจะด้อยกว่าอาชีพอื่น ๆ แต่อาชีพเช่นผู้เชี่ยวชาญด้านโฮมุนครุส  อัลเคมีวิซาร์ดและผู้ผลิตยาดูน่าสงสัย แต่ดูเหมือนมันจะเติมเต็มการขาดไปด้านเวทมนตร์ของผมได้
สิ่งหนึ่งที่สามารถละเว้นคือ เมแต่ผมกลับรู้สึกมึนงงจิคเชี่ยน อาชีพอื่น ๆ ล้วนมีจุดแข็งและจุดอ่อนของตัวเอง ผมคิดว่ามันจะง่ายกว่าตัวเลือกแรกเล็กน้อย
ทางเลือกตอนนี้สำคัญกว่ามาก มันเหมือนกับการเลือกวิชาเอกในมหาวิทยาลัย!
หัวของผมเจ็บปวด เมื่อคิดว่าทางเลือกเดียวนี้อาจกำหนดตำแหน่งของผมในการก้าวไปข้างหน้า แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน ดังนั้นเราอาจสามารถรอได้อีกเล็กน้อย แต่ด้วยอาชีพที่มากมาย ความกังวลก็เริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าผม
นั่นคือตอนที่ผมได้ยินเสียงจากข้าง ๆ
“ พี่?”
“อา ขอโทษนะด็อกกู ฉันดูอะไรนิดหน่อย”
“ พี่ได้รับอาชีพใหม่เหรอ?”
“อืม แม้ฃมันจะกะทันหันฃ แต่ดูเหมือนว่าการฆ่ามนุษย์ก็จะได้รับค่าประสบการณ์เช่นกัน”
“ ไม่นะ…” ผมเห็นปาร์คด็อกกูกำลังดิ้นรนกับคำพูดของตัวเอง
โชคดีที่ดูเหมือนเขาจะไม่ตกใจ ผมกังวลว่าเขาจะเริ่มคิดถึงอย่างอื่น แต่โชคดีที่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นเช่นนั้น
จนถึงตอนนี้ผมมักเรียกเขาว่าสมองกล้ามเนื้อ แต่ตอนนี้ผมมีข้อสงสัยที่สองเกี่ยวกับเรื่องนี้
แน่นอนพวกมันไม่ได้จำกัดเขา แต่สำหรับตัวผมก็เช่นกัน ผมพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่ความทรงจำของวันนี้อาจกลายเป็นสิ่งที่ไม่มีวันลืม
ด็อกกูก็ตัดสินใจที่จะยอมรับสถานการณ์ เขาเปิดปากพูดอีกครั้งเพื่อยับยั้งความเงียบที่หายใจไม่ออกนี้
“ ผมไม่รู้ว่าพี่คิมฮยอนซึงจะปลอดภัยหรือเปล่า?”
“ แน่นอนว่าพวกเขาจะปลอดภัย สำหรับคิมฮยอนซึงแน่นอนว่าฉันรับประกันได้เลย”
“ พี่แน่ใจได้ยังไง? เพราะพลังเวทย์เหรอ?”
“ คล้าย ๆ กันน่ะ มันยากที่จะตรวจสอบเมื่อระยะทางเพิ่มขึ้น แต่นายอาจเข้าใจ ถ้านายมีพลังเวทย์”
แน่นอนว่ามันไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะปลอดภัยโดยอัตโนมัติจากการตรวจสอบ แต่ถ้าคุณคิดเกี่ยวกับรายละเอียดและแนวโน้มของพวกเขา คุณก็จะพบคำตอบ
คนหนึ่งเป็นผู้ย้อนเวลาและอีกคนเป็นวิซาร์ดอัจฉริยะ ผมแน่ใจว่าถ้าพวกเขาจะทำงานเสร็จแล้วจะกลับมา
ตามที่คาดไว้ เมื่อก้าวไปเล็กน้อย ผมก็เห็นร่างอัีนคุ้นเคย
ทันทีที่เรามองเธอใกล้ ๆ ผมยอมรับว่ามันน่ารักเล็กน้อยที่เห็นเธอวิ่งไปพร้อมกับดวงตากลมโตที่เปิดอยู่ แต่มันก็ไม่ค่อยดีนักที่เห็นเลือดบนแขนเสื้อ
“ พี่…พี่คะ! พี่คะ! พี่!”
ท่าทีที่ผิดปกติของเธอวิ่งเข้ามากอดผมแน่น รู้สึกรุนแรงกว่าปกติ ความจริงที่เธอกังวลเกี่ยวกับผมมากขนาดนี้ ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
“ พี่บาดเจ็บตรงไหนไหมคะ? พี่สบายดีหรือเปล่า? ตอนนี้พี่โอเคไหม? ฮึ…ยูซอกวู…เจ้านั่น…เจ้าบ้านั่นอยู่ที่ไหน…?”
“ เขาตายแล้วน่ะ”
“ อ๊ะ อา โชคดีแล้ว”
ผมไม่คิดว่าฮายันจะตกใจ แต่ก็รู้สึกไม่มั่นใจเล็กน้อย เมื่อเห็นเธอยอมรับความจริงนี้อย่างใจเย็น
ผมไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือไม่ แต่ผมกล้าบอกได้เลยว่าผมเห็นร่องรอยของความเสียใจ
แทนที่จะถามว่าเหตุใดเธอจึงมาดูที่เกิดเหตุอย่างใกล้ชิด ขณะเดียวกันก็ปัดฝุ่นออกจากเสื้อผ้าของเธอ
“ พี่สาวไปไหนมาเหรอ?”
“ อา…นั่น…ฉันไม่รู้เลย…” พูดตามตรง บทสนทนาตอนนี้ฟังดูงี่เง่า
แต่ผมไม่ได้กังวลที่จะมีส่วนร่วม
สำหรับตอนนี้ ผมพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะไม่ถูกเตือนว่าทำอะไรลงไป
อย่างไรก็ตาม มันค่อนข้างหยาบคายที่จะไม่รับรู้สิ่งที่ผมสังเกตเห็น ด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความลำบาก ผมจึงคิดว่าควรจะเปิดปากพูดอีกครั้ง
“ เธอไปช่วยฮยอนซึงมาเหรอ?”
“ ไม่ค่ะ พี่ มัน…ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันไม่ได้สนใจเขาเลย…ฉันแค่…”
” ฮะ?”
“ ฉันไม่ได้กังวลเกี่ยวกับฮยอนซึงเลยค่ะ”
เธอมีปฏิกิริยาอย่างชัดเจนกว่าที่คิด
ดูเหมือนว่าเธอเกลียดการเข้าใจผิดเกี่ยวกับตัวเอง แต่แน่นอนว่าผมไม่ได้ถามอะไรต่อไป
“ ฉันแค่…โกรธมาก…”
” อืม…”
“ ฉันรู้สึกโกรธคน ๆ นั้นมาก…ฉันทำไปโดยไม่รู้ตัว”
ในความเป็นจริงแล้วยูซอกวูเป็นคนเริ่ม แต่จองฮายันไม่เห็นฉากนั้น มันน่าประทับใจที่ได้เห็นผู้ชายที่ชกผมด้วยหมัดหรือเอามีดแทงใส่ แล้วเขาก็กล้าทำมันอีกครั้ง
ปาร์คด็อกกูมองมาที่ผมด้วยสีหน้าลำบากใจ มันดูไม่เหมาะกับกามเทพแห่งวอนโดสักเท่าไหร่ แต่ผมเห็นความคิดของเขาย่างชัดเจน
‘เขายังพยายามจับคู่เราในสถานการณเช่นนี้…?’
“ไม่ ไม่เลย ผมรู้ว่าพี่สาวหมายถึงอะไรนะ อันที่จริงตอนนี้ผมก็อยากจะวิ่งออกไปเหมือนกัน… จริง ๆ พี่เป็นคนทำมัน แต่พี่สาว…”
“ หืม นั่นก็เช่นกัน…ฉันคิดอยู่เสมอว่า…”
“ พี่สาวตอนนี้ทุกอย่างปกติดีแล้ว อย่าร้องไห้นะ อย่าร้องไห้เลย ตอนนี้มันจบลงแล้ว…คุณและพี่ของคุณทั้งคู่โอเคแล้ว คุณไม่เห็นเหรอ?”
“…”
“ อ๊ะ…พี่คะ! ไม่นะ…ตอนนี้ตาฉันบวมอยู่…มัน….”
เมื่อเห็นชายผู้มองมาและขอความช่วยเหลือ ผมก็อดขำไม่ได้ มันรู้สึกเหมือนว่าการเต้นในหัวผมเริ่มลดลงช้า ๆ
ในที่สุดผมก็เห็นไหล่ที่สั่นของตัวเอง ขณะที่กอดหญิงสาวเล็กน้อยตามที่เธอต้องการ
“ฉันขอโทษค่ะ ฉันขอโทษ พี่คะ…”
ผมไม่รู้ว่าเธอเสียใจเพราะอะไร แต่ผมก็ยังคงลูบหลังเธอไว้
” ไม่เป็นไรแล้วนะ”
“ ฉันขอโทษค่ะพี่!”
“ทุกอย่างปกติดี”
แต่ผมควรจะตอบกลับไปด้วยคำขอบคุณ ความรู้สึกนี้รู้สึกอบอุ่นเมื่อได้รับ
ผมรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยจากสิ่งสกปรกที่ทำลงไป
ตอนนั้นเองที่ผมมองไปยังปาร์คด็อกกู ผมเห็นผู้ชายคนนี้ยิ้มแปลก ๆ
‘ไอ้อ้วนนี่…’
ไม่ว่าผมจะคิดมากแค่ไหน มันก็ไร้สาระ แน่นอนจองฮายันสงบลงแล้วและเธอก็ยิ้มตอบ
แน่นอนว่ามันไม่ใช่รอยยิ้มอันอบอุ่นที่มาจากการเห็นผมกับฮายัน
‘มันเป็นแผน…?’
ความรู้สึกที่เป็นลางไม่ดี คล้ายกับความรู้สึกที่ผมได้รับ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับยูซอกวู
‘นี่…’
“ เป็นคู่ที่ดีมากเลยพี่สาว”
กามเทพคังวอนโด ปาร์คด็อกกู