Regressor Instruction Manual – ตอนที่ 64 นั่งชิว (1)

 
ตอนที่ 64 นั่งชิว (1)
 
“ ผมคิดว่าเธอทํามากไป”
 
” อืม”
 
“ นั่นแหละคือจองยูราล่ะ”
 
“ อา…”
 
“ ชิ บางทีเธออาจหมกมุ่นอยู่กับความสําเร็จของตัวเอง… ผู้คนที่อยู่ใต้คําสั่งเธอคงทรมานมากเช่นกัน”
 
” แต่ถ้านายพูดแบบนั้น…”
 
“ คุณไม่ต้องกังวลหรอก กียอง จะไม่มีใครทําร้ายต่อคุณและมีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับจองยูราจากกิลด์เมจิค”
 
“ โชคดีแล้ว ผมกังวลว่าตัวเองจะขัดขวางทุกคนจริง ๆ”
 
“ไม่ครับ ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ก็มักจะมีผู้คนคอยสร้างปัญหาอยู่เสมอ สิ่งที่สําคัญสุดที่ในการสํารวจคือนิสัยส่วนตัวของคุณ ผมคิดว่าอย่างน้อยเธอคงมีมารยาทพื้นฐานอยู่บ้าง แต่ดูเหมือนเราจะไม่มีความร่วมมือกับแบล็คสวอนในอนาคตอันใกล้ โดยเฉพาะกับจองยูรา ยัยผู้หญิงคนนั้น”
 
“ เช่นเดียวกันกับเรดเมอร์เซนนารีของเรา”
 
“ ผมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น…”
 
“ เป็นเพราะกียองเป็นที่ชื่นชอบของผู้คน อย่างไรก็ตามมันไม่ถูกต้องที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น อย่างน้อยเธอควรแสดงความเคารพขั้นพื้นฐาน ขอโทษด้วยให้ด้วยนะที่ผมพูดแบบนี้ แต่ถ้าศักดิ์ศรีของกิลด์บลูยังเป็นเหมือนในอดีต แบล็คสวอนคงไม่กล้าที่จะทํามัน”
 
“ฮะฮะ ”
 
“ เธอพูดอะไรกันแน่? ”
 
“ . ผมไม่รู้ว่าจะบอกดีไหม?”
 
“ ผมอยากให้คุณพูดมา โดยไม่ต้องกังวล”
 
แน่นอน ผมไม่พบเหตุผลที่จะซ่อนมัน สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อผมในภายหลัง
 
“ นั่น…เธอบอกว่าผมไม่ควรสนิทกับพวกคุณทุกคน” 
 
“ ฮะ จริงเหรอ? เธอพูดอะไรอีก? ”
 
“ เธอบอกว่า เธอไม่รู้ว่าผมมาสํารวจดันเจี้ยนหรือมาเที่ยวเล่น เธอบอกว่าผมแค่อยากมาหาเพื่อนเล่นและผมก็ไม่ได้ระวังตัวมากพอ”
 
“ ฮะ ”
 
“ ผมไม่รู้ว่าจะบอกคุณดีไหมว่าหลังจากนั้นเธอพูดอะไร?”
 
“ คุณสามารถพูดได้อย่างอิสระเลยครับ”
 
“ ที่เธอบอกผมมาว่า คิดว่าเมอร์เซนนารีควีนจะมีปัญญาปกป้องผมที่นี่ได้เหรอ? ”
 
“ เธอเป็นบ้าอะไรวะ?”
 
ผมไม่คิดว่าชเวยองก็จะแสดงปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้
 
“ผมขอโทษ”
 
” ฟัง เธอมันบ้า เธอคิดว่าเราจะปล่อยให้ใครก็ตามที่พยายามทําร้ายคุณหนีไปจริง ๆ เหรอ? ได้! คุณไม่ต้องกังวลกียอง ถ้าผู้หญิงบ้านั้นพยายามจะสร้างปัญหากับคุณหรือการสํารวจ…ผมจะไม่ปล่อยให้เธอไปอีก”
 
“ คุณยังรู้สึกว่าถูกคุกคามอยู่ไหม คุณสามารถเริ่มการประท้วงอย่างเป็นทางการได้”
 
“ไม่ครับ ผมไม่เป็นไร ผมไม่ต้องการสร้างปัญหามากกว่าที่เป็นอยู่”
 
“ ชิ ผมแค่รู้สึกว่าเธอมีอคติต่อคุณ หลายคนเป็นเช่นนั้น โดยเฉพาะในหมู่นักสู้ คนอย่างเธอมันน่ารังเกียจ”
 
ตลอดการทดสอบนี้ ผมทําราวกับตัวเองยังหวั่นไหว อย่างไรก็ตามคนต่าง ๆ ได้เข้ามาอยู่ข้างผมแล้ว ทําให้บรรยากาศเปลี่ยนไป
 
นี่เป็นสถานการณ์ที่จองยูรากําหนดไว้เพื่อใส่ไฟผม แต่ด้วยความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว อิทธิพลของเธอที่มีต่อกิลด์อื่น ๆ ก็พังทลาย
 
แม้แต่นักสู้ที่มีประสบการณ์อย่างเธอก็ต้องรู้ว่า การสอดแนมรอบ ๆ อย่างตรงไปตรงมา จะได้รับผลสะท้อนกลับอันร้ายแรง ตอนนี้ทุกคนมีความคิดเห็นในแง่ลบ เพราะเธอบอกว่าการคบเพื่อนเป็นสิ่งไม่ดี ในตอนนี้แม้ว่าเธอจะพยายามสร้างบรรยากาศสบาย ๆ ให้กับคนอื่น แต่เธอก็จะไม่ได้รับอิทธิพลของตัวเองกลับมา
 
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไม ธอจึงควรทําตัวให้ดีที่สุดตลอดเวลา”
 
ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนแค่ไหน ผมสงสัยว่ากลุ่มอื่น ๆ จะแสดงความเห็นใจต่อเธอหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากกิลด์เรดเมอร์เซนนารี! หลังจากที่เธอสงสัยในพลังของชาธีราความคิดเห็นของพวกเขาที่มีต่อเธอก็พังทลายลงอย่างถาวร
 
อย่างไรก็ตาม ผมรู้ว่าการเป็นผู้นําของชเวยองที่จะต้องทุกข์ทรมานเพราะเหตุนี้ มันคงเป็นเรื่องยากที่จะรักษารูปแบบปาร์ตีไว้กับบรรยากาศที่ไม่เป็นมิตร
 
“ ตอนนี้เรามาเริ่มต้นกันใหม่เถอะ”
 
“แน่นอน”
 
โดยสรุป อิทธิพลของจองยูราที่มีต่อกลุ่มหายไป ผมรู้ว่าคิมฮยอนซึงจะไม่ปล่อยให้เธอพยายามรังแกใครอีก ท่าทีที่เป็นลางไม่ดีบ่งบอกว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เธอสงสัยในอํานาจของตัวเองอีกต่อไป
 
” ตกลง ผมจะไปยังตําแหน่งของตัวเองเดี๋ยวนี้”
 
“ ได้”
 
เนื่องจากเหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างกะทันหัน จึงมีความกดดันแปลก ๆ ในบรรยากาศ ทุกคนเริ่มตั้งสมาธิกับการสํารวจอย่างเต็มที่ ผมเดาได้ว่านี่เป็นเพราะอารมณ์ที่อึมครึมของคิมฮยอนซึง
 
แต่ผมก็รู้ว่าคิมฮยอนซึงมีความสามารถพอจะเป็นผู้นําใ ทุกที่ที่เขาไป
 
“ นายไม่ต้องประหม่าด็อกก เพียงแค่ตั้งสมาธิให้มากที่สุด”
 
” เข้าใจแล้ว”
 
“ เยริ อย่าโจมตีที่อื่น โฟกัสไปที่พื้นที่ระยะประชิดของเรา มันจะดีกว่าที่จะรวบรวมพลังเวทย์ไว้ล่วงหน้า”
 
“ ค่ะ รับทราบ”
 
“ ฮายันและกียอง ทั้งคู่ทําได้ดีมาก”
 
” ขอบคุณครับ”
 
“ แม้ฮียองจะไม่มองมาที่ผม”
 
“ ไม่ต้องห่วงค่ะคุณฮยอนซึง ฉันรู้หน้าที่ของตัวเองแล้ว”
 
“ดีครับ”
 
สมาชิกกลุ่มยังแสดงความกระตือรือร้น ณ จุดนี้ ผมต้องการให้มอนสเตอร์ปรากฏตัวเร็วที่สุด เพราะผมอยากให้เร ไปถึงจุดเซฟโซนถัดไป
 
แม้จะเรียกว่าสวน แต่มันก็มีลักษณะคล้ายกับป่ามากกว่า เนื่องจากเป็นการยากที่จะแยกแยะว่าพืชชนิดใดเป็นพืช และพืชชนิดใดเป็นมอนสเตอร์ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เราจะระมัดระวังตัวมากขึ้น
 
ในขณะที่ผมพยายามประเมินสถานการณ์ คิมฮยอนซึงก็พูดจากข้างหลัง
 
“กียอง? “
 
“ ครับ ผมฟังอยู่”
 
ผมไม่ได้รําคาญที่จะถามว่าทําไม ผมเชื่อใจฮยอนซึงและ จองฮายันพยักหน้าเช่นกัน เราเริ่มจับคู่ระหว่างเวทมนตร์ของเธอและผม
 
“ พระเจ้า”
 
“มอบพลังที่ไม่อาจพรากจากเราไป…”
 
“ความแข็งแกร่งที่จะรักษา…”
 
” พลังเวทมนตร์”
 
“ ที่รุนแรงเหมือนสายลม…”
 
การรวมกันของเสียงเราก้องกังวานในพื้นที่ ความเร่งด่วนของคาถาเพิ่มความกดดันในบรรยากาศที่เป็นอยู่ การมองไปที่จองฮายัน เผยให้เห็นว่าเธอมีความสุขกับการที่เราร่วมกันสร้างคาถาที่ทรงพลังมากขึ้น ผมต้องยอมรับว่าสิ่งนี้ทําให้ผมสนุกเช่นกัน เรากําลังสร้างหอคอยเวทมนตร์ร่วมกันอย่างช้า ๆ
 
“ เตรียมพร้อมสําหรับการต่อสู้” ชเวยองกีประกาศ
 
ผมเข้าใจแล้วว่าทําไมเขาถึงสั่งให้เราเตรียมคาถาตั้งแต่เนิ่น ๆ มอนสเตอร์ที่เราเผชิญอยู่ตอนนี้ เป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่กว่าตัวที่เราเคยเจอ มันกําลังพุ่งเข้ามาหากลุ่มของเราอย่างแน่นอน
 
อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อในผู้นํากลุ่มว่าเราจะชนะสิ่งนี้
 
ตอนนั้นเองที่คิมฮยอนซึงวิ่งไปข้างหน้า
 
“ ค – คุณจะทําอะไร!” ผมได้ยินเสียงตกใจของจองยูราตามมา ขณะเขาพุ่งตัวไปข้างหน้าโดยไม่มีการเตือนใด ๆ
 
นั้นมีความหมายเพียงอย่างเดียว – มอนสเตอร์ได้แยกปาร์คด็อกกูออกมาเป็นเป้าหมายเดียวของมัน
 
ตามคําแนะนําของฮยอนซึง พลังศักดิ์สิทธิ์ของซันฮียองก็หลั่งไหลเข้าไปสู่ปาร์คด็อกกูทั้งหมด ก่อนที่แขนของมอนสเตอร์ตัวหนึ่งที่จะไปถึงปาร์คด็อกกู มันถูกตัดขาด
 
เห็นได้ชัดว่าใครเป็นผู้โจมตี
 
นอกจากนี้การทําตามคําสั่งของคิมฮยอนซึงก็คือคิมเยริซึ่งเตรียมพร้อมลูกศรดอกต่อไปของเธอ ขณะเดียวกันมอนสเตอร์ได้หายจากอาการตกใจ แล้วส่งเสียงด้วยความโกรธและความเจ็บปวด ปาร์คด็อกกูดูกลัวที่จะดึงความสนใจมัน แต่เขาก็ยังเตรียมพร้อมที่จะป้องกันการโจมตีถัดไป เขาขยับไปทางขวา ดูเหมือนคิมฮยอนซึงจะเตือนเขาแล้ว
 
ในช่วงเวลาต่อมา คิมฮยอนซึงได้แยกร่างมอนสเตอร์ออกจากลําตัว ผมเกร็งแขนและจองฮายันก็ทําเช่นกัน คนอื่น ๆ ได้ทําในส่วนที่เหลือของพวกเขา ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับเรา
 
“ ร่ายมัน!”
 
“เฟรม!”
 
“สตรอม!”
 
จองฮายันและผมปล่อยคาถาที่เราร่ายไว้ในเวลาเดียวกัน
 
คาถาที่เราสร้างขึ้นนั้นเป็นการทํางานร่วมกันของพลังเวทมนตร์และการเล่นแร่แปรธาตุ มันเพิ่มพลังของคาถาที่จองฮายันและผมสร้างขึ้น ยกเว้นว่ามันต้องอาศัยความสามารถทางเวทมนตร์ของจองฮายันมากกว่า
 
เฟรมสตรอมบินไปหามอนสเตอร์และขังมันไว้ในพายุที่ร้อนแรง กลืนกินมอนสเตอร์ที่กรีดร้องและเปลี่ยนให้เป็นขี้เถ้า ปาร์คด็อกกูเกือบได้รับบาดเจ็บจากระยะโจมตี แต่เนื่องจากซันฮียองป้องกันไว้ เขาจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร
 
“ต่อไป?!”
 
ผมรู้สึกแปลกใจที่เดียว ไม่นานมานี้ผมสังเกตเห็นความขาดการทํางานเป็นทีมเรา เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ต้องยุยงให้คิมฮยอนซึงทําหน้าที่เป็นผู้นํา แม้ว่าจะมีความผิดและถูกต้องที่เขาเป็นคนนํา แต่ทุกคนได้ปฏิบัติตามคําสั่งของเขา ด้วยเหตุนี้จึงเอาชนะมอนสเตอร์ด้วยคําสั่งที่มีประสิทธิภาพ
 
นี่ไม่ใช่แค่การทําตามคําสั่งเช่นกัน มันเหมือนกับว่าเรารู้ว่าบทบาทของใครจะเริ่มต้นและสิ้นสุดเมื่อไหร่ และบทบาทต่อไปจะเริ่มตอนไหน
 
อย่างไรก็ตาม เราไม่ได้ให้เวลาไตร่ตรองเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ มอนสเตอร์ตัวต่อไปมาแล้ว แต่เราทุกคนอยู่ในความคิดและจุดยืนที่สมบูรณ์แบบ เพื่อที่จะรับมีอกับมันอีกครั้ง
 
นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าเรากําลังทําการต่อสู้อย่างถูกต้อง
 
สําหรับส่วนหลังของเราแล้วมันง่ายมาก สิ่งที่ผมและจองฮายันต้องทําคือร่ายและเล็งคาถาไปยังมอนสเตอร์ เมื่อพวกมันอ่อนแอหรือฟังซ่าน แน่นอนว่าสิ่งนี้ทําได้ เพราะรูปแบบการโจมตีของพวกมันง่ายต่อการจดจํา แต่มีบางอย่างที่รู้สึกไม่ดี
 
ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามอนสเตอร์ขนาดนี้จะตายจากคอมโบอันเข้มข้นเพียงครั้งเดียว ปาร์ตี้อื่น ๆ ก็เล็งไปที่จุดเดียวกัน แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้สึกประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเรา
 
โดยเฉพาะจองยูรา
 
เธอคอยจับตาดูเราอย่างใกล้ชิดและพร้อมที่จะตําหนิในกรณีที่เกิดข้อผิดพลาด แต่มันไม่มีเลย ถึงแม้ว่าเราจะยังใช้การประสานงานที่ไม่เหมาะสมอยู่บ้าง
 
“นี่มันรู้สึกสนุกจริง ๆ ”
 
รู้สึกเหมือนว่าผมไม่จําเป็นต้องออกแรงอะไรเลยในการสํารวจ – เพื่อนในปาร์ตี้กําลังทํางานให้ ทั้งหมดที่ผมต้องทําคือนั่งเอนหลังและผ่อนคลายจากระยะไกล
 
“ อีกครั้ง! ต่อไป!? ”
 
“อา ผมสงสัยว่าจะนานแค่ไหน กว่าผมจะเหนื่อยกับการนั่งรถคันนี้ “
 
มันค่อย ๆ รู้สึกเหมือนว่าผมแข็งแกร่งขึ้นจากการสํารวจ
 
ผมจะไม่เรียกสิ่งนี้ว่าการนั่งรถบัสที่นําพาผมไปสู่การเติบโตที่มีศักยภาพ รถเก๋งที่หรูหราน่าจะเป็นคําอธิบายที่เหมาะสมกว่า