Regressor Instruction Manual – ตอนที่ 65 นั่งชิว (2)

 
ตอนที่ 65 นั่งชิว (2)
 
ความตกใจของปาร์ตี้อื่นกินเวลานานกว่าที่คาด แน่นอนผมรู้ว่านี่เป็นเพียงเรื่องธรรมชาติ คิมฮยอนซึงซึ่ง เงียบมาตลอดทางและตอนนี้เขาแสดงทักษะความเป็นผู้นํา ได้อย่างแปลกประหลาด เขากําลังพิสูจน์ว่าการเป็นผู้นําไม่ได้หมายความถึงการมีค่าสถานะที่สูงเสมอไป
 
อย่างไรก็ตาม มันก็อาจเป็นเช่นนั้นได้เช่นกัน ปัจจุบันคิมฮยอนซึ่งแสดงให้เห็นถึงทักษะที่หลากหลาย ซึ่งเหนือกว่าค่าสถานะปัจจุบันของเขา
 
เมื่อมองเขาแล้วสังเกตชเวยองกีกับคนอื่น ๆ ผมรู้ว่าพวก เขาคิดอะไรอยู่
 
“หมอนี้เป็นสัตว์ประหลาด !
 
* เขาเป็นอัจฉริยะ
 
ความคิดของพวกเขาถูกเขียนบนใบหน้า
 
แน่นอนว่าไม่ใช่แค่คิมฮยอนซึ่งที่ดึงดูดความสนใจทั้งหมดจองฮายันและผมยังได้รับส่วนแบ่งที่ยุติธรรมจากเวทมนตร์ที่เราแสดง
 
ความจริงก็คือการเล่นแร่แปรธาตุของผมอาศัยความสามารถทางเวทมนตร์ของจองฮายันมากกว่าในการปล่อยคาถาที่รุนแรงพอ ๆ กัน ถึงกระนั้น คนเหล่านี้ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุและไม่รู้ความลับของผม ดังนั้นพวกเขาจ งคิดว่าผมน่าทึ่ง
 
เสริมด้วยความกล้าหาญในการป้องกันที่มุ่งมั่นของปาร์คด็อกกูการเล็งเป้าหมายอันแม่นยําอย่างบ้าคลั่งของคิมเยริและคาถาที่มีประสิทธิภาพของซันฮียอง เราดูเหมือนเป็น ทีมที่สมบูรณ์แบบ
 
จู่ ๆ การเดินทางครั้งนี้ก็รู้สึกสนุก ผมรู้ความลับของคิมฮยอนซึ่ง – ว่าเขาเป็นผู้ถดถอย – ดังนั้นเขาจึงมีความ รู้เรื่องดันเจี้ยนมากพอสมควรมันเป็นความคิดที่ดีมากที่จะ ให้เขาเป็นผู้นํา
 
“สิ่งนี้ให้ความรู้สึกแตกต่าง
 
อันที่จริงตอนนี้เรารู้สึกมั่นใจมากขึ้น เราทํางานอย่างมีประสิทธิภาพ จนเกือบเหมือนมันจะเป็นไปตามสัญชาตญาณแม้การแสดงออกของจองยูราก็ยังแสดงความสับสนที่ไม่เป็นมิตร แต่เธอยังจ้องมองเราอย่างเงียบ ๆ
 
ผมรู้ว่าเธอวางแผนที่จะแสดงตัวเป็นวายร้าย เมื่อจําเป็นซึ่งจะช่วยปรับปรุงผลการสํารวจได้ในที่สุด เธอตั้งใจจะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าการกดดันเราอย่างต่อเนื่อง เป็นกุญแจสู่ความสําเร็จของทุกคน
 
อย่างไรก็ตาม ผมได้ขัดขวางแผนการเหล่านั้น โดยที่มของเราประสบความสําเร็จในการแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเราไม่ต้องการการดูแล เพื่อที่จะเป็นทีมที่สมบูรณ์ ในท้ายที่สุดยราก็ทําได้เพียงแค่ทําลายตําแหน่งและอิทธิพลของตัวเองเท่า
 
แค่คิดถึงแผนการที่พังทลายของเธอ ก็ทําให้ผมยิ้มต่อไป!”
 
เรายังคงปราบมอนสเตอร์ตัวถัดไป ด้วยการทํางานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพ ในไม่ช้าก็มีมอนสเตอร์ทั้งหมดก็นอนอยู่บนพื้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความเงียบแปลก ๆ จึงลอยอยู่ในบรรยากาศ
 
เมื่อมองย้อนกลับไปยังกลุ่ม เราพบว่าพวกเขาจ้องมองไปที่คิมฮยอนซึ่งด้วยใบหน้าสงสัยและพบว่าสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้นยากที่จะเชื่อถือชเวยองกีจึงเป็นคนพูดก่อน
 
“อา ดูเหมือนเราจะเจออัจฉริยะตัวจริง”
 
“นั่นอาจจะเกินไป ผมแค่พยายามเลียนแบบคุณเท่านั้น”
 
“ฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่คิดอย่างนั้น คุณผ่านการเลียนแบบผมและคุณทําได้ดีกว่า ผมไม่ได้คาดหวังความสามารถระดับนี้จากคุณ อียองและคนอื่น ๆ ในเรื่องนี้อย่างแน่นอน” 
 
“ถ้าอย่างนั้น”
 
“ปาร์ตี้ของคุณพัฒนาขึ้นอย่างมากตั้งแต่เข้าดันเจี้ยนผมไม่ได้โกหกเมื่อบลูกิลด์จ่ายเงินจํานวนมากเพื่อคุณผม คิดว่าพวกมันมากเกินไปจริง ๆ อย่างไรก็ตามเมื่อได้เห็นพว กคุณทั้งหมดในการดําเนินการผมรู้สึกว่าการกําหนดราคาของพวกเขาเป็นสิ่งที่ถูกต้อง มันคงใช้เวลาไม่นานก่อนที่บลูกลด์จะเรียกคืนความรุ่งโรจน์ในอดีตผ่านพวกคุณทุกคน”
 
“ตอนนี้ผมรู้สึกอายที่ได้ยินแบบนั้น”
 
“ฮ่า ๆ ๆ ถ้ามันเกิดขึ้นในภายหลังอย่ามาบอกที่หลังล่ะ ว่าผมไม่พูดกับคุณ!”
 
ผมชอบบรรยากาศที่เรียบง่ายของชเวยองกีผมจดบันทึกในหัวว่าจะช่วยเขาในอนาคต หากมีโอกาส
 
แม้แต่ปาร์คด็อกกูและคิมเยริซึ่งในตอนแรกได้รับคําวิจารณ์ ก็ยังเป็นศูนย์กลางของความสนใจในเชิงบวกเนื่องจาก พวกเขาทําหน้าที่ของตัวเองได้อย่างไร้ที่ติ
 
ในขณะเดียวกันผมก็ค้นหาซากศพของมอนสเตอร์ เพื่อดูว่าจะมีอะไรที่สามารถใช้งานได้หรือไม่แต่น่าเสียดายที่ มันไม่มีจากนั้นผมก็หันไปประเมินที่เกิดเหตุอีกครั้ง ในบรร ยากาศที่น่ารื่นรมย์นี้มีเพียงจองยูราเท่านั้นที่ดูกังวล
 
ทางเลือกต่อไปของเธอจะเป็นยังไง?
 
จากสิ่งที่ผมเห็นเธอมีสองทางเลือก เธออาจจะยึดติดกับทัศนคติ “วายร้ายเพื่อการพัฒนาการที่ดีขึ้นของทุกคน” ในตอนแรกหรือเริ่มมุ่งมั่นเพื่อจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับทุกคน
 
แน่นอนว่าถ้าเธอยึดติดกับข้อแรก เธอจะต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขบางประการ
 
เธอจะต้องกล้าหาญพอที่จะยอมรับคําพูดก่อนหน้าแต่เธอก็ต้องตอบรับความอับอายในปริมาณที่เหมาะสม เพื่อพิสูจน์ในการทําสิ่งนี้ เพราะเธอคิดว่ามันเป็นแนวทางที่ดีที่สุด ในการดําเนินการ สิ่งนี้อาจดูเหมือนง่าย แต่ในความเป็นจริงมันไม่ใช่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับคนที่มีตําแหน่งเช่นจองยูรา
 
นี่เป็นกรณีของผู้ประกอบการและนักการเมืองที่ทํางา นเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง ภายใต้สมมติฐานของการรับใช้ประชาชน
 
ผมต้องทําตัวเหมือนเคารพเธอ แต่ในความเป็นจริงผมไม่ได้ทําอย่างนั้น คนอย่างเธอไม่รู้ถึงความสําคัญของการเห็นคุณค่าตัวเองและยินดีที่จะแลก หากมันหมายถึงการหลีกหนีจากสถานการณ์ที่เลวร้าย
 
ตอนนี้การตัดสินใจขึ้นอยู่กับเธอแล้ว เธอจะพิสูจน์ตัวเองว่าเป็นคนประเภทหนึ่งหรือสอง? เธอจะพิสูจน์ว่าตัวเองฉลาดสักครั้งหรือเธอจะดือดึงกับวิธีการที่ไม่ได้ผลของตัวเอง?
 
เอาล่ะ จองยูรา”
 
เธอแสดงออกอย่างซับซ้อน
 
“คุณเป็นคนชั้นหนึ่งหรือชั้นสอง?”
 
เมื่อการแสดงออกของเธอเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่นผมก็ได้ คําตอบ เธอยังคงติดอยู่กับการเป็นคนชั้นสอง
 
“อา เธอยังคงยึดติดกับกลวิธีดังกล่าว ผมเข้าใจ”
 
เธอจะยังคงพยายามที่จะต่อสู้แม้รู้ว่าตัวเองจะไม่ชนะ?
 
“จากการเฝ้าดู พวกคุณทุกคนนั้นยอดเยี่ยมมาก แต่ต้องบอกว่านั่นทําให้ฉันผิดหวังจริง ๆ”
 
“คุณหมายถึง?”
 
“ถ้าคุณจะเปลี่ยนแปลงแผนกะทันหัน มันจะไม่ดีกว่าเหรอที่จะแจ้งให้เราทราบก่อน? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าแผนของคุณทําลายปาร์ตี้ของเราโดยบังเอิญ? มันจะเป็นอันตรายต่อทุกคน”
 
“จองยูรา ตอนนี้”
 
“ฉันผิดเหรอ? เราจะถูกโยนทิ้งเพราะคุณฮยอนซึ่ง ฉันรู้ว่าพวกคุณบางคนเห็นด้วยกับฉัน”
 
“ผมยอมรับว่ามันน่าตกใจนิดหน่อย แต่การเคลื่อนไหวอย่างกะทันหันของคิมฮยอนซึ่งช่วยให้เราเอาชนะมอนสเตอร์ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผมเริ่มสงสัยว่าการฝึกของพวกเขาในบลูกิลด์นั้นเข้มข้นแค่ไหน”
 
“แน่นอน ฉันไม่ได้บอกว่าเขาไม่ได้ช่วยเรา อย่างไรก็ตามเขาควรจะเตือนเราล่วงหน้า ถ้าเขามีความสามารถมากขนาดนั้น เขาก็ควรจะทํามันตั้งแต่แรก”
 
ผู้หญิงคนนี้ไม่ลดความพยายามจริง ๆ
 
“ก่อนอื่นผมอยากดูว่าสมาชิกของเราปรับตัวได้หรือไมโดยเฉพาะกับปาร์คด็อกกูและคิมเยริ เมื่อผมรู้ว่าเรามีความสามารถเพียงพอ เราก็เปลี่ยนใจ ขอโทษด้วยที่ผมที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้า”
 
“โอ้ ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเอาคําขอโทษจากคุณนะฮยอนซึ่ง”
 
คิมฮยอนซึ่งแสดงความสุภาพ ท่ามกลางข้อกล่าวหาที่พุ่งตรงมาและรู้ว่าเขาไม่สามารถหักล้างจองยูราได้หลังจากนั้นเธอก็สร้างประเด็น เป็นความจริงที่คิมฮยอนซึ่งเคลื่อนไหวอย่างไม่คาดคิดและทําให้จองยูราประหลาดใจมากที่สุด 
 
อย่างไรก็ตามเนื่องจากสถานการณ์ก่อนหน้านี้ทุกกลุ่ม เข้าข้างเราอย่างสิ้นเชิง
 
“ผมคิดว่าเธอพูดรุนแรงไปหน่อยนะยูรา”
 
“ผมไม่รู้ว่านี่เป็นเพราะความอิจฉาหรืออเปล่าแต่ผมเชื่อ ว่าเราควรชื่นชม กับคิมฮยอนที่แสดงความสามารถอย่างน่า ยกย่อง”
 
“ผมคิดว่าเราจบลงแล้ว ไม่ใช่คิมฮยอนซึ่งที่ต้องตื่น แต่เป็นคุณจองยูรา”
 
“เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะ?”
 
“ผมไม่สามารถรับรองอะไรได้ แต่ผมเหนื่อยที่ได้ยินคุณวิจารณ์คนอื่นทุกครั้ง”
 
“ฉันทําไปเพื่อการสํารวจ!”
 
“คุณช่วยด้วยวิธีไหน? หากคุณต้องการช่วยจริง ๆ ก็นําปาร์ตี้ของตัวเองอย่างมีประสิทธิภาพสิ!”
 
“อะไรนะ”
 
ชเวยองกี่ตอบกลับ เมื่อมองไปที่สีหน้าที่แดงก่ําของยูราผมรู้ว่าอิทธิพลของเธอถึงจุดต่ําสุด แม้ว่าแบล็คสวอนจะพยายามช่วยเหลือเธอในตอนนี้ แต่มันไร้ผล ไม่มีใครต้องการ ต่อต้านเรดเมอร์เซนนารีโดยสิ้นเชิง
 
ความรุนแรงของสถานการณ์ทําให้ผมอยากจะประโคมเปลวไฟให้มากขึ้น จะมีอะไรดีไปกว่าวิธีอื่นในการกระจายสถานการณ์และเปลี่ยนเป็นเสียงข้างมากของเรา ด้วย การทําตัวเป็นเหยื่อครั้งสุดท้าย
 
แต่ก่อนอื่นผมต้องได้รับอนุญาตจากคิมฮยอนซึ่ง
 
ดูเหมือนผมไม่ต้องเรียกร้องความสนใจจากเขาด้วยซ้ําคิมฮยอนซึ่งมองมายังทิศทางของผมแล้ว และเห็นได้ชัดว่าผมเก็บงําความตั้งใจใหม่ไว้
 
“ขอพูดหน่อยได้ไหม? การแสดงออกของผมพูด ผมเก่งเรื่องนี้นะรุ่นพี่”
 
ทันทีที่คิมฮยอนซึ่งพยักหน้า ผมก็เริ่มพูด
 
“ผมได้รับอนุญาตให้พูดอะไรบางอย่างได้ไหมครับ?” 
 
เมื่อได้ยินเสียง สายตาหลายคู่หันมาทางผม
 
“ครับ แน่นอน”
 
มันคงสนุก ถ้าจะยั่วยุจองยูราถ้าเป็นครั้งสุดท้าย
 
“ผมอยากจะขอโทษ ดูเหมือนว่าความพยายามของฮยอนซึ่งในการพิสูจน์คุณค่า กลับส่งผลต่อเรา…”
 
“ไม่นะ
 
“ผมขอแสดงความขอโทษอย่างจริงใจต่อแบล็คสวอนและจองยูราโดยเฉพาะ” ผมทําให้แน่ใจว่าตัวเองแสดงออก อย่างตรงไปตรงมา
 
“อันที่จริงเราเคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน ปาร์ตี้ของเราเข้าร่วมการสํารวจครั้งนี้เพียงเพื่อรับประสบการณ์ แต่เรารู้ว่าสถานะของเราต้องทําให้คุณรําคาญ นี่คือเหตุผลที่เราคิดว่า ควรปรับตัวก่อนที่จะแสดงศักยภาพอันแท้จริง”
 
“ไม่ครับ คุณกียอง”
 
“ไม่ครับ การขอโทษเป็นไปตามลําดับ เราพยายามเต็มที่ แล้วแต่ดูเหมือนมันจะไม่เพียงพอ เนื่องจากจองยูราดู หมือนจะไม่พอใจกับการแสดงออกของเรา เราจะทําได้ดึงขึ้นในครั้งต่อไป จากการประเมินการทํางานเป็นทีมของเรา ก่อนหน้านี้ ผมคิดว่าเรารู้แล้วว่าเราทําพลาดอะไรบ้าง โปรดให้โอกาสเราอีกครั้งเถอะครับ”
 
ตอนนี้การแสดงออกของจองยูราเผยให้เห็นความวิตก กังวลที่เพิ่มขึ้นเธอรู้ว่าผมมีพรสวรรค์ในการชี้นิ้วได้อย่างง่ายดาย แล้วทําไมเธอถึงยังเลือกเดินไปตามเส้นทางนี้? 
 
หลังจากหยุดหายใจชั่วคราว ผมก็เริ่มพูดอีกครั้ง
 
“ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่เราทําไปนั้น กลับสร้างความเดือดร้อนให้กับทุกคน”
 
“อะไรนะ?”
 
“ดูเหมือนว่าปาร์ตี้ของเราจะเป็นฝ่ายทําให้เกิดความไม่สบายใจในกลุ่ม
 
“อา. ”
 
“เรารู้ว่าคุณคงไม่มีความสุขที่ต้องติดอยู่กับการมีเราอยู่ ในทีมแต่เราไม่เคยคิดว่าคุณจะรู้สึกอึดอัดสําหรับเรื่องนี้เรา ต้องขอโทษด้วย”
 
“ผมรู้ดีว่าการรักษาบรรยากาศภายในกลุ่มเป็นสิ่งสําคัญสําหรับการสํารวจ ดังนั้นเราจึงพยายามอย่างเต็มที่แต่ดูเหมือนว่าเราจะทําได้ไม่ดีพอ ขอโทษครับกับความไม่สะดวกที่เกิดขึ้นกับพวกคุณ”
 
“ไม่ มันไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน!”
 
อย่างช้า ๆ เสียงต่าง ๆ เริ่มตอบสนองต่อคําพูดผม โดยเสนอคําพูดปลอบโยนควบคู่ไปกับการแสดงออกที่น่าอายผมอยากจะพูดมากกว่านี้ แต่เมื่อมองไปยังใบหน้าที่คาดหวังของคิมฮยอนซึ่ง ผมรู้ว่าถึงเวลายื่นไมค์ให้เขา
 
“ผมคิดว่าที่นี่ ปาร์ตี้บลูของเราผิด”
 
ผมพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ยิ้ม มันวิเศษมากที่คิมฮยอนซึ่งอ่านใจผมได้ เมื่อได้ยินพูดคําพูดของเขาบรรยากาศ ภายในกลุ่มก็เปลี่ยนไปมากขึ้น
 
“ไม่ครับ บลูกิลด์ไม่ได้ทําอะไรผิด ในความเป็นจริงมันเป็นฝ่ายตรงข้ามต่างหากที่พยายามทําให้คุณ อยู่ในแง่ลบ…”
 
“คุณไม่ควรถูกตําหนิ มีคนอื่นทําให้เกิดปัญหา…”
 
กลุ่มที่ผมใช้เป็นโล่ เปลี่ยนเป็นหอกที่เริ่มโจมตีแบล็คสวอน และทั้งหมดนี้เป็นไปได้ เนื่องจากเราจัดการกับความคิดของชเวยองกี รวมถึงอารมณ์ของเขาได้สําเร็จ
 
“ไม่ใช่ว่าคุณไม่ช่วย ในความเป็นจริง คุณมีส่วนร่วมมากมายช่วยเรากําจัดมอนสเตอร์ด้วยวิธีที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมันมีปัญหาเดียวที่นี่” การแสดงอ อกของยองที่มืดมน “คือปาร์ตี้อื่น”
 
“อา มาแล้ว
 
“จองยูรา”
 
“ผมเสียใจจริง ๆ ที่เรามาถึงจุดนี้ อย่างไรก็ตาม ผมรู้สึกว่าตอนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะชี้แจงอะไรบางอย่างกับคุณ”
 
“ผมเชื่อว่าตอนนี้เป็นเวลาเหมาะสมที่จะแจ้งให้คุณทราบ ว่าผมจะเปลี่ยนแปลงข้อตกลงในการสํารวจครั้งนี้”
 
“อ – อะไรนะ? คุณหมายถึง”
 
“ผมอยากจะแนะนําอย่างเป็นทางการให้คุณออกจากการสํารวจ
 
นี่เป็นช่วงเวลาที่แผนการของผมเสร็จสมบูรณ์