Regressor Instruction Manual – ตอนที่ 66 สิ่งสําคัญที่สุด (1)

ตอนที่ 66 สิ่งสําคัญที่สุด (1)
 
“ผมอยากจะแนะนําอย่างเป็นทางการให้คุณออกจากการสํารวจ
 
นี่เป็นช่วงเวลาที่แผนการของผมเสร็จสมบูรณ์
 
จากคําพูดนั้น
 
จองยูราและสมาชิกแบล็คสวอนที่เหลือดูสับสน เพราะชเวยองก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน จนพวกเขาไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไร
 
และผมเองก็ต่อต้านการยิ้ม
 
จองยูราไม่รู้หรือว่าผมเก่งที่สุดเมื่อพูดถึงกลยุทธ์ทางการเมือง? แม้เธอจะพยายามทําให้ดีที่สุดในเกมของตัวเอง 
 
บรรยากาศได้เปลี่ยนไปเป็นอันตรายอย่างเงียบเชียบ 
 
“คุณกําลังล้อเล่นเหรอ?”
 
เธอคิดว่าชเวยองก็จะพูดเล่นในสถานการณ์นี้
 
จองยูรายังจ้องมองยองก็เงียบ ๆ
 
เพื่อยืนยันข้อสงสัยที่เลวร้ายที่สุด เธอเริ่มโมโหและพูดกลับ
 
“นี่มันไร้สาระ”
 
“ไม่ครับ นี่เป็นการตัดสินที่สมเหตุผลจากมุมมองของคนที่เป็นผู้นําการสํารวจครั้งนี้”
 
“ห๊ะ”
 
“ผมเห็นว่าความตั้งใจของคุณจองยูรา ผมยังรู้ว่าคุณมีส่วนร่วมอะไรบ้างจนถึงตอนนี้ ผมรู้ด้วยว่าคุณทุ่มเทกับการสํารวจนี้มากกว่าใคร ๆ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนมันจะยากเกินไปสําหรับทั้งกลุ่มที่จะทํางานร่วมกับคุณอีก”
 
“คุณตัดสินใจแบบนี้ได้ยังไง!”
 
“มันเป็นทางเลือกที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมคิดว่ามันไม่มีเหตุผลที่จะดําเนินการสํารวจต่อไปในบรรยากาศเช่นนี้ ผมไม่รู้ว่ายูราคิดยังไงกับบลู แต่สิ่งที่คุณแสดงออกมานั้นค่อนข้างรุนแรงและไร้เหตุผล”
 
“ฉันทําเพื่อการสํารวจเท่านั้น ฉันไม่ได้มีปัญหาอะไรกับบลู!”
 
ผมแทบจะอยากชี้แจงให้เห็นว่าเธอปฏิบัติต่อผมอย่างไร
 
แต่ในตอนนี้จองยูราดูโกรธมาก ผมจึงตัดสินใจว่าอยู่เงียบๆจะดีที่สุด
 
การแสดงออกของเธอเผยให้เห็นว่าเธอกําลังพ่นทุกคําสาปแช่งที่เธอคิดต่อชเวยองกี
 
เพื่อเห็นแก่ชเวยองกี ผมจึงเปิดปากพูด
 
“ไม่เป็นไรครับชเวยองกี คุณไม่จําเป็นต้องทําสิ่งนี้”
 
“เปล่าเลยกียอง สมาชิกที่สร้างความเดือดร้อน วันหนึ่งจะนําปัญหามาสู่เรา ไม่สิ ผมแน่ใจว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้น หากพวกเขายังอยู่ต่อไป”
 
“คุณกําลังบอกว่าฉันเป็นคนที่ทําให้เกิดความเดือดร้อนเห รอ?”
 
“การกระทําของคุณเกินความเข้าใจของเราไปแล้ว คุณอยู่ที่นี่มานาน คุณควรเคารพการตัดสินใจของผม แม้คุณจะรู้สึกว่าการกระทําเหล่านั้นมีเหตุผล แต่คนอื่นๆในที่นี้กลับรู้สึกไม่สบายใจเพราะคุณผมแนะนําให้คุณคิดถึงมันบ้าง”
 
“อย่ามาตลกนะ! คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”
 
ดูเหมือนว่าจองยูรายังคงเพิกเฉยต่อตําแหน่งที่เธอยืนอยู่ในกลุ่มนี้
 
ความจริงที่ว่าเธอตัดสินใจใช้กลยุทธ์ทางการเมือง เพื่อกําจัดผมก็น่าหัวเราะ
 
ผู้หญิงคนนี้ไร้ความสามารถ
 
ผมสามารถพูดได้แน่นอน โดยไม่คํานึงถึงทักษะการต่อสู้หรือข้อกําหนดต่าง ๆ
 
เธอไม่เหมาะที่จะเป็นผู้นํา ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อพิจารณาความคิดที่คับแคบของเธอ ตอนนี้จองยูรากําลังมองทั้งยองกี และผมด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง
 
อย่างไรก็ตามเราทั้งคู่มีเหตุผลเพียงพอที่จะไม่กลัว เพราะผู้พิทักษ์ของเรามาในนามของเมอร์เซนนารีควีน ชาฮีรา
 
“ตอนนี้มันสมเหตุผลแล้ว ชเวยองกี”
 
“มันยากที่จะเข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร?”
 
“ฉันพยายามทําตัวให้ยุติธรรมตั้งแต่แรก แต่คุณก็ยังทําให้ฉันผิดหวัง นี่เป็นแผนของคุณตั้งแต่แรกใช่ไหม?”
 
“อืม ตอนนี้เธอกําลังจะเลือกเดินไปตามเส้นทางนั้นเหรอ”
 
“คุณได้อะไรจากเมอร์เซนนารีควีนมา? นี่คือเหตุผลที่คุณทําตัวแบบนี้เหรอ? ตั้งแต่แรกคุณตั้งใจจะใส่ร้ายแบล็คสวอนใช่ไหม? ไร้สาระ คุณกําลังแสร้งทําตัวเป็นผู้นําที่ดี ขณะที่กําลังแบกลีกียองอย่างลับ ๆ คุณก็รู้ว่าชาฮีราก็คงทําเช่นเดียวกัน”
 
“ยูรา เธอพูดแรงเกินไป ชาฮีราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”
 
“หุบปากซะไอ้บ้า”
 
ผมรู้สึกว่าต้องการออกจากสถานการณ์ที่ไม่พึงประสงค์นี้โดยเร็วที่สุด
 
อย่างไรก็ตาม ความจริงแล้วผมกําลังถูเกลือบนบาดแผลของเธอ ผ่านการแสดงออกถึงความสมเพช
 
“สิ่งนี้ต้องเป็นเธอแน่ ๆ เมอร์เซนนารีควีนต้องติดสินบนคุณด้วยไอเทม จากนั้นปล่อยให้คุณสร้างข่าวลือกับการสํารวจครั้งนี้
 
“คุณคิดว่าการสํารวจนี้เป็นเรื่องตลกเหรอ? ถ้าอย่างนั้น ฉันควรจะเข้าร่วมกับบลูหรือเรดเมอร์เซนนารีกิลด์แทนดีไหม?”
 
“ยูรา”
 
ยิ่งจองยูราพูดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งทําลายภาพลักษณ์ของตัวเองมากขึ้นเท่านั้น
 
ผมรู้สึกได้ว่าจองฮายันขยับตัวอย่างไม่สบายใจ เนื่องจากชื่อของชาฮีราถูกพูดถึงหลายครั้ง
 
ผมรู้ว่านี่เพียงพอแล้วที่จะหยุดพูด
 
ทุกคนรู้สึกอายกับคําพูดของยูราและชเวยองก็ดูเหมือน จะพยายามอดกลั้นความโกรธของตัวเอง
 
“พี่คะ ได้โปรด…”
 
“หยุดนะพี่!”
 
“ปล่อยฉันไป พวกมันเป็นหมาหัวเน่า! ฉันไม่รู้ว่าเรดเมอร์ เซนนารีนั้นยอดเยี่ยมขนาดไหน แต่ถ้ากิลด์ของเรารู้เรื่องนี้ คุณคิดว่าเขาจะปล่อยให้มันผ่านไปเหรอ? บลูและเรดกําลังข่มเรา! นี่มันไม่ยุติธรรม! ฉันต้องการประท้วงอย่างเป็นทางการ!”
 
ปัง!
 
การแสดงออกของจองยูราเปลี่ยนเป็นตกใจ จากชเวยองกีที่กระแทกกําปั้นเข้ากับกําแพงหินที่อยู่ข้างเธอ มีการแสดงออกถึงความโกรธแฝงอยู่บนใบหน้าที่สั่นเทาของเขา
 
ลองคิดดูสิ..
 
“ยูราพูดจริง ๆ เหรอว่ายองที่มีพลังเพราะชาฮีรา?” 
 
ผมรู้ว่าชเวยองก็เคารพชาฮีรามากขนาดไหน
 
ดังนั้นการฟังยูราวิพากษ์วิจารณ์เธอ ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเลย
 
จองยูราอาจจะรู้สึกประหม่ากับสิ่งที่พูดไป
 
ผมคิดว่าเธอเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัว แต่กลับกลายว่าเธอเป็นคนโง่ ไม่ใช่แค่ชเวยองกี แต่ยังรวมถึงสมาชิกเรดเมอร์เซนนารีคนอื่น ๆ ที่พยายามควบคุมความโกรธของตัวเองในตอนนี้
 
ถ้าผมเป็นยูรา ตอนนี้ผมคงจะสั่นเทา ชเวยองก็เริ่มแสดงเจตนาร้าย ซึ่งตอนนี้หลั่งไหลไปยังเธอ
 
อย่างไรก็ตามที่คิมฮยอนซึ่งเอื้อมมือไปหายองกีทันที เพื่อพยายามทําให้เขาสงบลง
 
“โอ้ ขอบคุณครับ…”
 
ผมเข้าใจความโกรธของยองกี เพราะคนที่เขาเคารพมากที่สุดเพิ่งถูกดูถูกอย่างโจ่งแจ้ง
 
อย่างไรก็ตาม ผมยังอยากจะยกย่องที่เขาไม่ทําให้เธอใน ตอนนี้
 
ถ้าไม่ใช่เพราะความผิดพลาดของปาร์คด็อกกูตั้งแต่แรก ผมคงไม่คิดที่จะนํายองกีมาเป็นพวกเรา ความจริงที่ว่าชายคนนี้สามารถควบคุมตัวเองได้ แม้จะโกรธ ก็เป็นหลักฐานว่าเขาเป็นคนที่มีพลัง
 
จองยูราทั้งสับสนและหวาดกลัว เมื่อรู้สึกถึงแรงกดดันที่รุนแรงจากของยองกีและเริ่มคิดทบทวนคําพูดของตัวเอง
 
เมื่อพิจารณาจากค่าสถานะของยูรา เธออาจต้านทานพลังนี้ได้ แต่เห็นได้ชัดเจนว่าความแตกต่างระหว่างพลังของพวกเขานั้นชัดเจน
 
มันดีที่เธอรู้ตัว
 
ถ้าเธอกล้าพูดอะไรต่อ ผมคิดว่ายองที่จะต้องระเบิดแน่ ๆ
 
“คุณพูดเสร็จหรือยัง?” เขาถามเธอ “นั่น…”
 
“ผมอยากให้คุณออกไปเดี๋ยวนี้”
 
“ยกโทษให้ฉันด้วย ฉันก็รู้สึกประหม่ามากไป –
 
“ผมบอกให้คุณออกไปเดี๋ยวนี้ ผมไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว เหมือนที่เราคุยก่อนหน้า คุณจะได้รับส่วนแบ่งของตัวเองต่างหาก”
 
“แต่…”
 
ปัง!! ยองกีกระแทกกําปั้นของตัวเองอีกครั้ง
 
“ฉันเข้าใจแล้ว”
 
‘ในที่สุด’
 
แม้จะน่ากลัว แต่ผมก็พบว่าสถานการณ์นี้น่าพึงพอใจ 
 
ผมอดไม่ได้ทําให้แน่ใจว่าไม่มีใครเห็นรอยยิ้มของผม
 
“ผมอยากให้คุณออกจากดันเจี้ยนตอนนี้ยูรา ผมยังคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เราเห็นพ้องต้องกันจากกิลด์เมจิค”
 
แม้แต่หัวหน้ากลุ่มที่อยู่ข้างหลังผมก็ยังร่วมมือกับยองกี
 
ผมต้องชื่นชมเรดเมอร์เซนนารี เขาไม่ใช่แค่ขว้างก้อนหินใส่ผู้ทรมาน เขายังรู้วิธีเผาเธอทั้งเป็น
 
นี่เป็นคําอธิบายที่เหมาะสม เมื่อพิจารณาสิ่งที่แม่มดยูราทําตลอดเวลานี้มากแค่ไหน
 
ตอนนี้จองยูราเริ่มเสียใจกับการกระทําของตัวเอง การหายใจของเธอขาดห้วง ร่างกายของเธอสั่นเทาและน้ำตาที่ไหลจากดวงตา
 
“อา…
 
เกิดความเงียบเป็นเวลานาน ในที่สุดหลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ จองยูราก็เดินออกไป โดยใช้เส้นทางที่เราเคลียร์ไปแล้ว
 
อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเดินผ่านผม เธอก็มองผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังและอาฆาต
 
ไหล่ของเธอกระแทกเข้ามา จนผมสะดุดถอยหลัง
 
แน่นอนว่าผมไม่ได้รู้สึกกลัวเลย เมื่อประเมินบุคลิกของเธอ
 
เองสามารถเอาชนะเธอได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ใช้ไหวพริบ
 
อย่างไรก็ตามผมก็รู้ด้วยว่าไม่ควรสร้างความเกลียดชังให้กับคนคนหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใครบางคนมีช่วงค่าสถานะที่สูงกว่า
 
ในเวลาเดียวกับที่ผมรู้เรื่องนี้ ผมก็รู้ด้วยว่ามีโอกาสสูงที่ผมจะไม่ได้เจอเธออีกต่อไป
 
คนอย่างยูราไม่ได้ล้มลงเพราะค่าสถานะ พวกเขาล้มลงเพราะความโง่เขลา
การเคลื่อนไหวที่ผิดพลาดเพียงครั้งเดียวอาจทําให้คุณถูกสังหารในโลกใบนี้
 
แต่นี่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้
 
มันเป็นความผิดพลาดในส่วนของเธอที่พยายามต่อสู้กับผมผ่านกลวิธีทางการเมือง เธอพ่ายแพ้อย่างง่ายดาย
 
“ผมหวังว่าเธอจะเรียนรู้ที่จะไม่ยุ่งกับคนผิด”
 
หลังเห็นเธอจากไป ชเวยองกีก็หันไปหาคนอื่น ๆ ในกลุ่ม
 
“ไปกันเถอะ”
 
“ค – ครับ”
 
“ขอโทษด้วยที่เราปล่อยให้เกิดความไม่สะดวกหรือความไม่สบายใจต่อคุณ”
 
“ไม่เลยครับ พวกเราทั้งหมดเข้าใจ”
 
คนกลุ่มนั้นตอบเขาทันที โดยรู้สึกว่าตอนนี้ยองกีมีอํานาจมากขึ้นกว่าเดิม
 
” เธอคิดว่าสามารถเอาชนะผมได้”
 
ขอโทษด้วย ดูเหมือนว่าผมจะมีความสามารถมากกว่าที่จองยูราคิดไว้