ตอนที่ 2886 ปรมาจารย์ทางจิต
เมื่อซือเฟิงประกาศกร้าว และค่อยๆเดินเข้าไปใกล้จตุรัสเล็กๆที่เต็มไปด้วยผู้คน ฟางฉีหานที่อยู่ไม่ไกลนั้นก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงมากๆ ….
เธอไม่คาดคิดเลยว่าซือเฟิงจะกล้าทำแบบนี้จริงๆ !!!
ผู้เชี่ยวชาญมากกว่าสิบคนที่อยู่ในระดับครึ่งก้าวสุดยอดปรมาจารย์หรือเหนือกว่า กองกำลังแบบนี้นั้นมันไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถต่อกรได้เลย และแม้แต่ตัวเธอตอนนี้ก็ยังรู้สึกหวาดกลัวมาก
ด้วยผู้เชี่ยวชาญระดับครึ่งก้าวสุดยอดปรมาจารย์หรือเหนือกว่าจำนวนมากขนาดนี้นั้น แม้แต่สุดยอดปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งจนน่ากลัวราวกับสัตว์ประหลาดก็ยังยากจะรับมือได้เลย
“บ้า ! นี่มันบ้าชัดๆ !!”
ฟางฉีหานกัดฟันและเลือกจะเดินตามซือเฟิงไป
ในฐานะลูกสาวคโตของตระกูลฟาง แม้แต่ผู้มีอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่ในชั้นกลางของ Upper Zone ก็ยังจะต้องไว้หน้าเธอ และไม่กล้าทำอะไรที่มากเกินไป ไม่งั้นพวกเขาก็จะต้องเผชิญหน้ากับความโกรธของตระกูลฟาง
อย่างไรก็ตามก่อนที่ฟางฉีหานจะทันได้เดินตามซือเฟิงไปทัน มันก็มีคนมากกว่าหนึ่งโหลแยกตัวออกมาจากฝูงชนและค่อยๆเคลื่อนตัวเข้ามาหาซือเฟิง โดยคนเหล่านี้นั้นปกปิดออร่าตัวเองได้อย่างเป็นธรรมชาติมากๆจนผู้คนทั่วไปนั้นไม่สามารถจะสังเกตเห็นถึงการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้เลย
“เด็กน้อย ! ในเมื่อคุณอยากจะตายมากนัก !! ฉันก็จะทำให้คุณสมหวังเอง !!!” ผู้อาวุโสฉีกล่าวพลางมองไปยังซือเฟิงด้วยแววตาเย็นชา “ทุกคน ไปจัดการเขา !!!”
หากซือเฟิงอยู่ในบริเวณที่มีผู้คนเบาบางนั้น พวกเขาก็อาจจะลงมือได้ยาก เพราะในบริเวณที่มีผู้คนเบาบางนั้น พวกเขาก็จะปกปิดออร่าของตัวเองไม่ให้คนอื่นสังเกตเห็นได้ยาก อย่างไรก็ตามในสถานที่ที่เต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากแบบนี้ พวกเขาก็สามารถที่จะปกปิดออร่าของตัวเอง และทำให้ผู้คนไม่สังเกตเห็นพวกเขาได้ง่ายมากๆ โดยกว่าผู้คนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็จะออกไปจากบริเวณนี้แล้ว ….
หลังจากนั้นระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายก็เริ่มลดลงไปเรื่อยๆ
สามสิบเมตร … ยี่สิบเมตร … สิบเมตร …
เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายเหลือน้อยกว่าสามเมตร สุดยอดปรมาจารย์กำลังภายในหนึ่งคน สุดยอดปรมาจารย์เหิงเหลียนหนึ่งคน และครึ่งก้าวสุดยอดปรมาจารย์สี่คนก็พุ่งเข้าใส่ซือเฟิงอย่างรวดเร็ว โดยความเร็วของพวกเขานั้นก็เร็วมากซะจนคนทั่วไปมองไม่เห็นแม้แต่ภาพติดตาด้วยซ้ำ
เมื่อได้ระยะนั้น พวกเขาก็ได้ใช้ทั้งหมัด ฝ่ามือ และกรงเล็บ โจมตีเข้าใส่ซือเฟิง โดยทุกการโจมตีของพวกเขานั้นล้วนเล็งไปยังจุดสำคัญของซือเฟิงทั้งหมด ซึ่งการประสานงานกันของพวกเขาในการโจมตีนั้นมันก็ไร้ที่ติมากๆ
เมื่อได้เห็นฉากนี้นั้นใบหน้าของฟางฉีหานก็มืดมนลงไป ….
หากเป็นตัวเธอนั้น เธอจะสามารถป้องกันการโจมตีที่เข้ามาพร้อมกันแบบนี้ได้แค่สองถึงสามการโจมตีเท่านั้น ในขณะที่ส่วนที่เหลือมันก็จะโจมตีโดนเธอทั้งหมดแน่นอน
สถานการณ์มันอาจจะดีขึ้นกว่านี้เล็กน้อยหากซือเฟิงเป็นสุดยอดปรมาจารย์หยินหยาง แต่อย่างไรก็ตามซือเฟิงนั้นเป็นเพียงแค่สุดยอดปรมาจารย์กำลังภายในเท่านั้น ดังนั้นหากเขาถูกกการโจมตีพวกนี้เข้าไป เขาจะตายแน่นอน ….
อย่างไรก็ตามในระหว่างที่การโจมตีทั้งหกนี้กำลังจะเข้าถึงตัวซือเฟิงนั้น ทั่วทั้งร่างของซือเฟิงก็สั่นสะท้านก่อนที่ร่างของเขาจะกลายเป็นเหมือนดั่งสายน้ำที่ลื่นไหล และเขาก็ได้ทำการหลบการโจมตีทั้งหมดที่เข้ามาได้อย่างง่ายดาย
โดยสิ่งนี้มันก็ทำให้ทั้งหกคนที่พุ่งเข้ามาโจมตีซือเฟิงนั้นตกตะลึงมากๆ แต่อย่างไรก็ตามในระหว่างที่พวกเขากำลังเตรียมจะโจมตีระลอกที่สองนั้น ซือเฟิงก็ได้ใช้ทั้งหมัด ฝ่ามือ ศอก และเท้าของเขาชิงโจมตีแบบรวดเร็วเข้าใส่คนทั้งหกก่อน ซึ่งนี่มันก็ทำให้คนทั้งหกนั้นล้มลงไปทันทีก่อนที่จะทันได้ตอบสนองใดๆ ….
“นี่ … มัน …. เป็นไปไม่ได้ !!!”
ฟางฉีหานที่ได้เห็นฉากนี้นั้นเต็มไปด้วยความตกตะลึง และไม่อยากจะเชื่อ โดยชั่วครู่หนึ่งนั้นเธอคิดว่าตัวเองเห็นภาพหลอนด้วยซ้ำ
สุดยอดปรมาจารย์ที่แท้จริงสองคน และครึ่งก้าวสุดยอดปรมาจารย์สี่คนได้ประสานงานกันเข้าโจมตีซือเฟิง แต่ท้ายที่สุดแล้วมันกับเป็นพวกเขาทั้งหกคนนี้ที่ถูกซือเฟิงจัดการไปแทน ….
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้นั้นไม่เพียงแต่จะสร้างความตกตะลึงอย่างถึงที่สุดให้กับฟางฉีเท่านั้น แต่มันยังสร้างความตกตะลึงอย่างถึงที่สุดให้กับผู้อาวุโสฉี และคนอื่นๆที่ยังไม่ได้เข้าโจมตีซือเฟิงเช่นกัน
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสุดยอดปรมาจารย์เหิงเหลียนสักคนนั้น แม้ว่าพวกเขาจะร่วมมือกัน แต่พวกเขาก็จะไม่สามารถจัดการสุดยอดปรมาจารย์เหิงเหลียนได้ในการโจมตีเดียวแน่นอน นี่ไม่ต้องพูดถึงในสถานการณ์ที่ว่าสุดยอดปรมาจารย์เหิงเหลียนได้ร่วมมือกันกับสุดยอดปรมาจารย์กำลังภายใน และผู้ที่อยู่ในระดับครึ่งก้าวสุดยอดปรมาจารย์อีกสี่คนโจมตีพวกเขาเลย แต่ตอนนี้ซือเฟิงกับสามารถจัดการกับสุดยอดปรมาจารย์เหิงเหลียน และสุดยอดปรมาจารย์กำลังภายใน รวมไปถึงผู้ที่อยู่ในระดับครึ่งก้าวสุดยอดปรมาจารย์สี่คนได้ในการโจมตีเดียวจริงๆ ….
และสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ …. มันก็ทำให้พวกที่ยังไม่ได้เข้าโจมตีซือเฟิงนั้นอดไม่ได้ที่จะมองไปยังผู้อาวุโสฉีอย่างเฝ้ารอ
ผู้อาวุโสฉีซึ่งเป็นหัวหน้าทีม และเป็นผู้นำทีมมาในครั้งนี้นั้นแข็งแกร่งมากๆ หากวัดกันในด้านความแข็งแกร่งอย่างเดียว เขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าอาจารย์ของหวังซวนหมิงด้วยซ้ำ ซึ่งหากผู้อาวุโสฉีไม่สามารถจะทำอะไรกับซือเฟิงได้ พวกเขาก็คงจะไม่ต้องเคลื่อนไหวเพิ่มเติมอีกแล้ว เพราะท้ายที่สุดสถานการณ์นี้มันจะกลายเป็นว่าซือเฟิงนั้นเป็นคนคุมทุกอย่างแบบเบ็ดเสร็จ โดยที่พวกเขาไม่สามารถจะต่อต้านใดๆได้เลย ….
เมื่อเห็นซือเฟิงเดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆนั้น ผู้อาวุโสฉีก็ได้กัดฟัน และเดินขึ้นไปเผชิญหน้ากับซือเฟิง
แม้ว่าเขาจะมองไม่ออกจริงๆว่าซือเฟิงใข้วิธีใดในการจัดการกับคนของเขาทั้งหกคนเมื่อครู่ แต่เขาก็มั่นใจว่าเขาน่าจะสามารถรับมือกับวิธีที่ซือเฟิงใช้ได้ เพราะท้ายที่สุดตอนนี้ในด้านความสามารถทางจิต เขาอยู่ห่างจากการกลายเป็นปรมาจารย์ทางจิตเพียงครึ่งก้าวเท่านั้น ซึ่งนี่ทำให้ในด้านจิต และประสาทสัมผัสทั้งหกของเขานั้นมันแข็งแกร่งกว่าสุดยอดปรมาจารย์ทั่วไปอย่างมาก
ดังนั้นมันจึงไม่มีประโยชน์เลยที่จะมาใช้แผนการ หรือเล่ห์เหลี่ยมใดๆกับเขา !!!
ซึ่งเมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสฉีเริ่มจะเคลื่อนไหวนั้น คนที่เหลืออีกเจ็ดคนก็เริ่มติดตามเขาไปเช่นกัน โดยพวกเขาทั้งแปดคนนั้นก็ได้พุ่งเข้าใส่ซือเฟิงจากแปดทิศทาง ….
แต่อย่างไรก็ตามซือเฟิงนั้นก็ยังคงมีท่าทีที่ไม่สนใจใดๆ และเขาก็ยังคงเดินเข้าหาผู้อาวุโสฉีกับคนอื่นๆอย่างสบายๆ
“หยิ่งผยองอย่างแท้จริง !!! เด็กน้อย คุณคิดว่าคุณจะใช้ทริคแบบที่คุณใช้กับพวกเขาจัดการฉันได้งั้นหรอ ?!!” ผู้อาวุโสฉีพึมพำด้วยแววตาเย็นชา ก่อนที่เขาจะเร่งฝีเท้าเข้าประชิดตัวซือเฟิงให้เร็วขึ้นเพื่อไม่ให้ซือเฟิงได้มีเวลาเตรียมตัวมากนัก
เมื่อพวกเขาทั้งแปดร่วมมือ และประสานงานกันโจมตีแบบนี้นั้น มันจะมีก็แต่ปรมาจารย์ทางจิตเท่านั้นที่จะสามารถรับมือกับพวกเขาได้ เพราะปรมาจารย์ทางจิตนั้นสามารถรับรู้ถึงอันตราย และควบคุมร่างกายได้ในระดับที่น่ากลัวมากๆ
อย่างไรก็ตามในระหว่างที่พวกเขาอยู่ห่างจากซือเฟิงไม่ถึงหกเมตรนั้น ซือเฟิงก็ได้หายไปจากสายตาของพวกเขา ….
“?!!”
ผู้อาวุโสฉีจ้องมองไปยังทิศทางที่ซือเฟิงหายไปด้วยความตกตะลึง
เนื่องจากตอนนี้ซือเฟิงได้หายตัวไปจากระยะการมองเห็น และระยะการรับรู้ของพวกเขาทั้งหมดอย่างสมบูรณ์
อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่กี่วินาที ผู้อาวุโสฉีก็มองเห็นร่างๆหนึ่งที่พุ่งตัดผ่านเขากับคนอื่นๆไปอย่างรวดเร็ว
“ซือเฟิง ?!”
แต่ก่อนที่ผู้อาวุโสฉีจะทันได้ตอบสนองอะไรได้นั้น เขาก็รู้สึกเจ็บที่บริเวณหลังของเขา ก่อนที่ความรู้สึกชาจะตามมา และดวงตาของเขาก็ค่อยๆมืดลงไป ในขณะที่ร่างของเขาก็ทรุดลงกับพื้น
เมื่อมองไปยังร่างของซือเฟิงที่ได้ทำการจัดการคนอื่นๆแบบที่เขาโดน ก่อนที่ซือเฟิงจะหายตัวไปท่ามกลางฝูงชนนั้น ดวงตาของเขาที่กำลังจะมืดลงก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ปรมาจารย์ …. ทางจิต !!!”
นอกเหนือจากปรมาจารย์ทางจิต เขาก็ไม่สามารถจะคิดถึงความเป็นไปได้อื่นๆอีกแล้ว เพราะมันจะมีก็แต่เพียงปรมาจารย์ทางจิตเท่านั้นที่จะสามารถทำแบบที่ซือเฟิงทำเมื่อครู่ได้ ….
