ตอนที่ 31 คําเชิญของหอคอยงาช้าง (1)
“ ว้าว….! ”
“ ท่านรู้ไหมว่าสิ่งนี้มันมีค่ามากขนาดไหน? ”
ที่คฤหาสน์ซึ่งในปัจจุบันนั้นมันได้กลายเป็นของเอียนไปแล้ว เลดิโอ วาเนสซ่า เอียนและดักลาสกําลังนั่งมองดูกล่องสมบัติที่จักรพรรดิได้มอบให้กับเขา
“ เพื่อให้ได้เหรียญทองจํานวนมากขนาดนี้ ฉันนั้นต้องขายยาให้กองทัพอย่างน้อยก็ 50 ปี ”
“ ถ้าผมช่วยพ่อล่ะ ”
“ ทีม ก็น่าจะลดลงเหลือประมาณ 49 ปี ”
” พ่อ! ”
เลดิโอและลูกชายของเขากําลังจดจ่อกับปริมาณของเหรียญทองในกล่องสมบัติ พวกเขาทั้งคู่นั้นจะทําได้คุ้มค่าไหมกับจํานวนเหรียญทองที่มากมายขนาดนี้ นั่นคือความกังวลของพวกเขา
“ จะมอบมันให้กับลูกชายของฉันเหรอท่านเอียน…”
ในทางกลับกันวาเนสซ่าไม่สนใจเรื่องจํานวนเหรียญทองนั้นเลย
เธอกังวลที่จักรพรรดินั้นมอบรางวัลนี้ให้กับเอียน
รางวัลที่มอบให้กับลูกชายของเธอโดยเฉพาะ
“ ได้รับมันมาจากจักรพรรดิของเราที่อาศัยอยู่ในพระราชวัง….”
จักรพรรดิเป็นคนที่มีอํานาจมากที่สุดในจักรวรรดิ
ดังนั้นคนที่มีอํานาจอย่างนั้นได้ให้รางวัลอันมีค่านี้กับลูกชายของเธอ
มันเป็นข่าวที่ดีที่สุดที่เธอนั้นคาดหวังว่าสักวันจะได้รับมันสักครั้งในชีวิตในฐานะผู้เป็นแม่
“ นี่เป็นเหตุผลที่ทําให้เขามอบอัญมณีให้ฉันโดยไม่ลังเล? ”
Ledio พึมพําอย่างเงียบ ๆ
“ อัญมณี ”
ดักลาสซึ่งนั่งถัดจากเลดิโอถาม
“ ท่านพูดว่าอัญมณีเหรอ? ”
วาเนสซ่าถามด้วยอีกคน
มีคนให้อัญมณีกับเขาด้วยหรือไม่? ได้จากใครล่ะ?
“ ไม่มีอะไร ฮ่า ๆ ”
โชคดีที่ไม่มีใครถามเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่ม
เลดิโอถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เมื่อสักครู่นี้เขาพูดออกมาโดยไม่รู้ตัวว่ากําลังพูดอะไรอยู่
‘ฉันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ตั้งแต่กลับมาที่นี่’
เมืองหลวงกรีนริเวอร์เดียมเป็นฝันร้ายของเลดิโอ ถึงแม้ว่าเขานั้นจะเกิดและเติบโตที่นี่แต่มันก็มีสิ่งเลวร้ายมากมายที่เกิดขึ้นกับเขาที่นี่ด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะการเสพติดมานา
“จอมเวทย์คนนั้นอาจกําลังทํางานอยู่ในที่อื่นแล้ว”
คนที่ทําให้เลดิโอต้องทนทุกข์ทรมานจากการเสพติดมานา
เมื่อจอมเวทย์ทําเช่นนั้นกับเลดิโอ เขาต้องเป็นจอมเวทย์ที่จบมาจากโรงเรียนจอมเวทย์ พ่อของดักลาสมีอาการนี้มาประมาณหนึ่งปีแล้ว ดังนั้นเขาจะต้องกําลังทํางานอยู่ในที่อื่น มันเป็นขั้นตอนในการเป็นจอมเวทย์อย่างเป็นทางการเพื่อทํางานในแต่ละที่
‘ฉันจะยังรอดจากอาการเสพติดมานาไปสักระยะหนึ่ง’
อย่างที่เลดิโอรู้ว่าระยะเวลาการในปฏิบัติหน้าที่นั้นจะเฉลี่ยอยู่ที่ 5 ปี
ดังนั้นเขายังพอมีเวลาอยู่
เขาอาจจะออกจากเมืองนี้ไปหลังจากที่เขานั้นได้ค้นพบการรักษาอาการเสพติดมานาให้หายขาดได้
หรือ…
‘ฉันนั้นต้องอยู่กับท่านเอียนไปตลอด’
เลดิโอก็ได้ยินข่าวลือมาบ้างเช่นกันเกี่ยวกับเอียน
เอียนนั้นรู้จักจอมเวทย์ดีกว่าคนธรรมดาๆทั่วไป
เอียนเป็นอัจฉริยะ
ในไม่ช้าเขาก็จะเป็นหนึ่งในจอมเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน
“ฉันสามารถพึ่งพาพลังที่แข็งแกร่งกว่าได้”
ตั้งแต่ไพร่จนไปถึงชั้นขุนนางมีผู้คนมากมายรวมตัวกันในหอคอยงาช้าง
ดังนั้นตระกูลที่แต่ละคนเกิดมานั้นจะไม่มีผลหรือคุณค่าอะไรเลย
สําหรับหอคอยงาช้างคุณค่าของแต่ละคนนั้นจะถูกวัดผ่านพลังเวทย์และพรสวรรค์ที่พวกเขามี
“นอกจากนั้นก็คงจะไม่มีทางเลือกใด ๆ …….”
เลดิโอรู้สึกโล่งใจ
“ ได้โปรดอย่าก้มหัวของคุณและโปรดอย่าโค้งคํานับฉัน มันทําให้ฉันรู้สึกอึดอัด … ฉันเคยเป็นแค่แม่บ้านในครัวด้วยเหมือนกัน ดังนั้น… “
” ฮะ? ”
หลังจากที่เธอมองดูเหรียญทองเสร็จวาเนสซ่าก็บอกกับสาวใช้ว่าอย่าโค้งคํานับเธอด้วยความเห็นอกเห็นใจของวาเนสซ่าที่เคยเป็นแม่ครัวมาก่อนเหมือนกัน พวกเขาเป็นสาวใช้ที่จักรพรรดิส่งมาพร้อมกับหีบสมบัติ พวกเขาโค้งคํานับทันทีที่มาถึงคฤหาสน์
“ ท..ท่านเพจ พวกเรา…..”
“ ฉันรู้ว่าพวกคุณนั่นคิดยังไง มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะสามารถไปเปลี่ยนแปลงอะไรได้”
วาเนสซ่าเคยเป็นสาวใช้ในครัวของปราสาทโมเกรียน
ฐานะของเธอต่ำกว่าแม่บ้านคนอื่น ๆ เป็นส่วนใหญ่
เธอรู้ว่าชีวิตของพวกเขานั้นช่างโหดร้ายเพียงใด
“ ฉันจะไม่บังคับให้คุณนั่งและพักผ่อนทําตัวตามสบาย แต่ได้โปรดอย่างน้อยก็อย่าโค้งคํานับฉันเลย มันจะทําให้หลังของพวกคุณเจ็บได้ในภายหลัง ฉันก็เคยเป็นเหมือนกันมันปวกมากๆเลย ”
เธอแนะนําพวกเขาด้วยประสบการณ์ของเธอที่เคยได้เจอมาในปราสาทโมเกรียน
เมื่อมันปวดมันจะไม่ยอมหายง่ายๆ
“ อืม ท่านหญิงเพจ ท่านใจดีมากๆเลยนะคะ ”
เลดิโอพยักหน้าในขณะที่ดูพฤติกรรมของวาเนสซ่า
แม่ของเอียนนั้นดูไร้เดียงสาและจิตใจดี ไม่มีใครคิดว่าวาเนสซ่านั้นจะเป็นแม่ของเอียน
“ ปวดหลังใช่มั้ย ยาอายุวัฒนะสําหรับกระดูกและข้อต่อ”
“ พ่อหยุดได้แล้ว ”
ดักลาสในขณะที่มองพ่อของเขา เขาก็หยุดการกระทําของเลดิโอลง
“ มันจะทําให้พ่อมีปัญหาได้นะ”
“ มีปัญหาเหรอ ปัญหาอะไรกันล่ะ ”
“ ตอนนี้เธอเป็นผู้สูงศักดิ์แล้วใช่ไหม”
“ ใช่ เพราะเธอเป็นแม่ของจอมเวทย์ ”
“ ดังนั้นพ่อไม่ควรที่จะไปมีความสัมพันธ์กับเธอ…”
“ นี่ลูกกําลังพูดอะไร ลูกยังเป็นเด็กอยู่นะ!”
เลดิโอสงสัยในสิ่งที่ดักลาสพูด
“ท่านเอียนคงจะไม่ชอบถ้าเขารู้เรื่องนี้…”
ถึงอย่างนั้นดักลาสก็มองพ่อของเขาอย่างสงสัย
ด้วยสายตาที่จ้องมองของดักลาส เลดิโอแสดงท่าทีออกมาด้วยความเย็นชา
“เขากล้าที่จะต่อต้านฉัน นี่ใช่เขาจริงๆเหรอ?”
ขณะที่ดักลาสอยู่กับเอียนเขาก็ทําตัวเหมือนผู้ใหญ่มากขึ้น
“ เอียน การเข้าพบกับองค์จักรพรรดิเป็นไงบ้าง? ”
วาเนสซ่าทักทายเอียน
เอียนกลับไปที่คฤหาสน์
“ ลูกต้องไม่ไปพบกับเขาอีก ”
“ ตะ..แต่….”
เมื่อเอียนเข้ามาสาวใช้ก็โค้งคํานับอีกครั้ง
“ ดูเหมือนว่าเหรียญทองและสาวใช้เหล่านี้ทั้งหมดจะเป็นของกํานัลจากจักรพรรดิ แม่ไม่รู้ว่าเรานั้นสมควรที่ได้รับมันหรือไม่….”
“ แม่ฉันบอกว่ามันจะไม่มีอะไรที่เลวร้ายอีกแล้ว แม่ไม่เชื่อฉันในเรื่องนี้เหรอ? ”
“ ไม่ ไม่เชื่อหรอก ไม่มีทาง แม่ไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันจะมากขนาดนี้! ”
เธอไม่สามารถจินตนาการได้เลย
ลูกชายของเธอที่ได้กลายเป็นจอมเวทย์ภายในวันเดียว
นอกจากนี้เขายังได้รับคําสั่งจากจักรพรรดิและถูกพาตัวมายังเมืองหลวงแห่งนี้
นอกจากนี้เขายังได้รับรางวัลเหล่านี้หลังจากได้เข้าพบกับจักรพรรดิ
“ฉันไม่สามารถจินตนาการว่าจะเกิดเรื่องอย่างนี้ได้แม้แต่ในความฝันของฉัน
วาเนสซ่านั้นใช้ชีวิตอย่างโหดร้ายมากมาโดยตลอด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เธอได้สูญเสียสามีของเธอไป เธอจะร้องไห้ออกมาอย่างมีความสุขทุกครั้งที่เธอได้ยินข่าวดีเกี่ยวกับลูกชายของเธอ เพราะมันคือความปรารถนาและความสุขของเธอเท่านั้น อย่างไรก็ตามสถานการณ์นี้มันไม่ใช่แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ เธอยังรู้สึกเหมือนว่าเธอกําลังฝันอยู่
“ เอาล่ะ ฉันจะรอต่อไปจนกว่าแม่จะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง”
เอียนเข้าใจแม่ของเขา
ดังนั้นจึงไม่มีความจําเป็นอะไรที่จะต้องรู้สึกเศร้าหรือไม่มีเหตุผลอะไรที่เอียนนั้นจะต้องรีบร้อน
แม่ของเอียนนั้นยังต้องการเวลาอีกมาก
“ฉันไม่สามารถทําสิ่งเหล่านี้ได้ในชีวิตในอดีตของฉัน”
หลังจากที่เธอยิ้มอย่างมีความสุข เอียนก็มองไปที่เลดิโอ
เอียนไม่รู้ว่าทําไม แต่เลดิโอดูประหม่านิด ๆ
“ เรามาคุยกันเถอะ ”
“ คุย? คุยกับฉันเหรอ? ”
เลดิโอถูกทําให้ประหลาดใจ
เกิดอะไรขึ้น?
“ ทําไมคุณถึงดูประหลาดใจนักล่ะ ”
“ ไม่มีอะไร ปกติดี การคุยกันเป็นสิ่งที่ดี ”
ในขณะที่พูดพึมพําเขาก็ไปนั่งข้างๆดักลาส
จะต้องมีบางอย่างระหว่างพวกเขา
เอียนยักไหล่
จากนั้นเขาเข้าไปในห้องที่เงียบงัดกับเลดิโอ
“ ฉันต้องการให้คุณปรุงยา ”
“ ท่านต้องการยาชนิดใด? ”
“ ยาที่ทําจากเห็ดนี่ ”
เอียนหยิบเห็ดที่เขาเก็บมาจากสุสานออกมาทีละดอก
แม้แต่เลดิโอก็ไม่เคยเห็นเห็ดสีเทานั่นมาก่อนเลย
มันเป็นเรื่องธรรมดาเพราะมันยังไม่ได้ถูกค้นพบในช่วงเวลา นี้
“ เห็ดนี้คือเห็ดอะไร? ”
“ มันเรียกว่าเห็ดหัวใจหินซึ่งมันเป็นพิษ ”
“ เห็ดพิษ? ยาชนิดใดที่ท่านต้องการจากมัน…”
แน่นอนว่ามียาบางตัวที่ปรุงโดยที่มีส่วนผสมที่เป็นพิษอยู่ด้วย
อย่างไรก็ตามยาอายุวัฒนะที่เอียนต้องการนั้นมันจะช่วยเพิ่มพลังเวทย์มของผู้ที่บริโภคมันเข้าไปและไม่มีใครที่จะใช้ส่วนผสมที่เป็นพิษในการปรุงยา
“ มันสามารถทําให้ระบบประสาทเป็นอัมพาตได้และจากนั้นหัวใจก็จะหยุดเต้น ”
“ ด้วยเห็ดนี้หน่ะเหรอ? ”
” ใช่ โปรดปรุงมันด้วยความระมัดระวังเพราะมันเป็นอันตรายถึงชีวิต”
มันเป็นเห็ดที่อันตรายและน่ากลัว
ในขณะที่ตัวของเขาสั่น เลดิโอก็มองไปที่เห็ด
เห็ดหัวใจหินมันคืออะไร? มันจะถูกบันทึกไว้ในหนังสือของเขาหรือเปล่านะ?
“ แล้วคุณอยากให้ฉันปรุงยาด้วยส่วนผสมที่เป็นอันตรายได้ยังไง? ฉันอาจจะปรุงยาพิษแทนยาก็ได้นะ…”
“ คุณรู้จักเวทย์มนต์ซักถามหรือไม่ ?”
” ฉันรู้จัก ”
เลดิโอก็เคยมีประสบการณ์มาแล้วครั้งหนึ่งในอดีตของเขา
จอมเวทย์ผู้ทําให้เขานั้นมีอาการเสพติดมานา เขาเคยใช้มันกับเลดิโอ
เลดิโอรู้ดีมาก
“ ฉันต้องการรอดพ้นจากเวทย์มนต์ซักถามนั้น ”
ในไม่ช้าเลดิโอก็เข้าใจความคิดของเอียนในทันที
ที่จริงแล้วเขาสามารถเดาได้ เมื่อเขาได้ยินคําพูดถึงเวทย์มนตร์ซักถาม
“ คุณจะปรุงมันได้หรือไม่”
“ ฉันคิดว่าฉันทําได้ แต่ท่านรีบใช้มันหรือไม่”
” เอิ่มมม ยิ่งเร็วก็ยิ่งดี”
“ อืม …”
เลดิโอคิดอยู่สักครู่หนึ่ง
จากนั้นเอียนก็สามารถจําส่วนผสมบางอย่างได้
เลดิโอจะสามารถปรุงยาได้โดยผสมส่วนผสมเหล่านั้นเข้าด้วยกัน
“ เฮ้อ ดักลาสคงจะไม่ชอบแน่ๆเลย…”
เลดิโอพูดสิ่งที่ไม่คาดคิดออกมา
“ อ่า ยาชนิดนี้ต้องทดลองอีกมากมายหลายครั้ง เพื่อดูว่ายานั่นทํางานได้อย่างสมบูรณ์หรือว่ามีผลข้างเคียงใดๆหรือไม่ เนื่องจากเราไม่สามารถลองกับมนุษย์ได้เราจึงมักจะทดลองใช้กับสัตว์ เช่นหนูและกระต่าย ”
แม้ว่าดักลาสอยากจะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ เขานั้นโตมาเป็นเด็กธรรมดาๆคนหนึ่ง การฆ่าสัตว์จํานวนมากจะไม่ทําให้เขามีความสุขอย่างแน่นอน
“ ดักลาสอาจจะขอร้องฉันว่าอย่าทําการทดลองกับสัตว์พวกนั้นเลย”
“ ฉันจะพยายามเกลี้ยกล่อมเขาให้เอง”
มันคงจะไม่ยากเย็นอะไรแล้วเอียนก็พยักหน้า
ทันใดนั้น
“ ท่านเอียนคะ ”
ได้ยินเสียงของแม่บ้านผ่านเข้ามาทางประตู
“ ทางหอคอยงาช้างได้ส่งจดหมายถึงท่านค่ะ ”
