ตอนที่ 6 แขกผู้มาเยือน (2) (ฟรี)
‘คำสั่งของจักรพรรดิ?’
เอียนคิดว่าพวกเขาจะดำเนินการอย่างรวดเร็ว แต่นี่มันเร็วเกินความคาดหมายของเขา
นี่พึ่งจะผ่านมาได้แค่เพียงวันเดียว
‘พวกเขาต้องที่จะเอาฉันเข้าไปเป็นหมากของเขาขนาดนั้นเลยเหรอ?’
เอียนเดินออกจากโรงแรมด้วยรอยยิ้ม
อัศวินสิบนายยืนอยู่หน้าประตู
อัศวินของเมืองยืนเข้าแถวอย่างเรียบร้อย
แน่นอนว่ามาเพื่อพาตัวจอมเวทย์เอียนไปและอัศวินกับจอมเวทย์ที่นำคนมาก็ยืนอยู่แถวหน้า
“ ดูเหมือนว่าคุณจะตื่นแล้ว ”
จอมเวทย์ผู้นำคนมาเห็นเอียนกล่าวว่า
“ จักรพรรดิของเรามีคำสั่งนี้ส่งตรงมาให้คุณ ตามฉันออกมาแล้วคุกเข่าลงด้วย…. อืม? ”
จอมเวทย์ไม่ได้คาดหวังว่าเอียนจะรู้จักมารยาทของราชวงศ์ด้วย
อย่างไรก็ตามความรู้ของเอียนเกี่ยวกับมารยาทในราชวงศ์นั้นสมบูรณ์แบบเพราะเขาเคยใช้ชีวิตแบบนั้นมาก่อนที่จะโดนเพื่อนของเขาหักหลัง
‘อะไรนะ .. เขาเป็นแค่เด็กอายุ 12 ขวบ … ‘
ที่จริงแล้วมารยาทในราชสำนักไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำ แต่..
แต่เอียนเดินออกไปและคุกเขาลงอย่างคล่องแคล่ว ราวกับว่าเขาทำสิ่งนี้มามากมายนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว
“ ครับคุณจะรออะไรอยู่ล่ะ ”
“… ..อ่า! ”
จอมเวทย์หลุดจากอาการอึ้งในขณะที่เอียนถาม
เขาหยิบลูกแก้วออกมาจากแขนเสื้อของเขา
จากนั้นเขาก็ใส่มานาของเขาลงไป
* * * * * * * * เสียงหวอ
หลังการสั่นสะเทือนเบา ๆ มันเริ่มเรืองแสงสีน้ำเงิน
จากนั้นแสงก็เริ่มที่จะกระจายออกมาแล้วก็ก่อตัวกลายเป็นจดหมายลอยอยู่ในอากาศ
‘คำสั่งพิเศษ’ ซึ่งถูกส่งโดยโพสต์การสื่อสาร
“ เอียน เพจ, จอมเวทย์ของจักรพรรดิ ได้รับคำสั่งนี้ ”
เมื่อแสงเกือบจะสร้างจดหมายได้เสร็จแล้วจอมเวทย์ผู้ควบคุมก็เริ่มอ่านข้อความ
ในขณะนั้นทุกคนที่อยู่ใกล้ ๆ เขาก็คุกเข่าลง
ในช่วงเวลาที่สับสนเจ้าของโรงแรมก็คุกเข่าลง
“ ฉันสั่งคุณในนามของจักรพรรดิคนแรกของกรีนริเวอร์ต่อจากนี้ไปเอียน เพจ จะต้องไปกับจอมเวทย์ของจักรพรรดิและอนุมัติให้ชื่อของเขาบันทึกไว้ในจอมเวทย์ศักดิ์สิทธิ์ของหอคอยงาช้าง ”
บันทึกชื่อของเด็กที่ไม่ได้เข้าโรงเรียนจอมเวทย์
มันเป็นการประกาศที่ทำให้ตกตะลึง
“ ประการที่สองฉันขอเชิญเอียนซึ่งเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์สามารถไปยังพระราชวังได้ ฉันส่งเจ้าชายไปเป็นเพื่อนร่วมทางฉันขอให้คุณมีช่วงเวลาที่ดีกับเจ้าชาย ”
ข้อความที่สองก็ทำตกตะลึงอีกครั้ง
มันน่าตกใจพอที่จะกระตุ้นให้ผู้คนในพื้นที่นั้นตกใจไปด้วยกับสิ่งที่พวกเขานั้นได้ยิน
‘วัตถุประสงค์ของมันชัดเจนมาก’
การส่งเจ้าชายมาเป็นเพื่อนร่วมทาง?
เขาจะต้องพาคนจำนวนมหาศาลมารวมกัน
“ สุดท้าย ”
จอมเวทย์ที่ดำเนินการอ่านอย่างต่อเนื่องในการอ่านข้อความ
ข้อความยังไม่หมด
“ ก่อนที่คู่เดินทางที่ฉันส่งจะมาถึงที่นี่ ฉันสั่งเตรียมห้องในปราสาทของเมืองเอาไว้ให้แล้วและมีทหารคอยปกป้อง มีคนมาค่อยให้บริการและอุปกรณ์ที่มีคุณภาพแก่เอียน จงทำตามคำสั่งนี้ให้ดีที่สุด ”
ในส่วนสุดท้ายของข้อความนั้นพึงพอใจเอียนอย่างมาก
มันหมายความว่าเอียนจะได้อยู่ในปราสาทของเมือง
เขาต้องการสถานที่ที่ดีที่จะได้มุ่งเน้นสมาธิไปที่จะได้ฝช้ลมหายใจมานาของเขา
‘มันก็ดีกว่ากระท่อมหรือโรงแรมเล็ก ๆ แบบนี้เป็นร้อยเท่า พันเท่าเพื่อใช้ลมหายใจมานา’
เอียนเป็นเด็กที่รู้เรื่องเวทมนต์ไม่ใช่เรื่องการเมือง เขาจะต้องก้มหัวและโค้งคำนับต่อทิศทางของวังทที่ตั้งอยู่
“ นี่เป็นข้อความสุดท้าย ”
จอมเวทย์ผู้ดำเนินการอ่านข้อความของเขาจนจบ
ในขณะที่มองเอียนอย่างระมัดระวัง
‘เขาไม่ใช่เด็กธรรมดาจริง ๆ สินะ’
ชีวิตของเอียนเปลี่ยนไปอย่างมากและเป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างเหลือเชื่อในวันนี้
อย่างไรก็ตามเขายังห่างไกลจากความสุขที่ตั้งไว้อีกมากนัก และเขาก็ต้องสงบสติอารมณ์หลังจากฟังข้อความนั้นทั้งหมด
คนปกติจะกระโดดด้วยความสุขหรือดีใจจนร้องไห้ในสถานการณ์นี้
‘เป็นเพราะเขาเป็นจอมเวทย์อัจฉริยะที่มีความพิเศษหรือไม่?’
จอมเวทย์ที่อ่านข้อความไม่สามารถจินตนาการอะไรได้
แม้ว่าเขาจะเป็นจอมเวทย์ขั้นที่ 2 ซึ่งค่อนข้างหาได้ยากแล้วในโลกนี้ แต่เขาก็รู้สึกถึงระดับที่แตกต่างระหว่างเขากับเด็กชายคนนี้
” คุณจอมเวทย์ “
เสียงนั้นหยุดความคิดของเขา
มันเป็นเสียงของอัศวินแห่งโมเกรียน
“ ฉันขอพาเขาไปที่ปราสาทของเมืองเลยจะได้ไหม ”
“ ใช่ คุณพาเขาไปได้แล้ว ”
เมื่อจอมเวทย์อนุญาตแล้วอัศวินก็มุ่งหน้าไปยังเอียน
อาจเป็นเพราะใบหน้าที่เข้มของอัศวิน เขาดูเหมือนเป็นทหารรับจ้างมากกว่าการเป็นอัศวิน
“ อาร์โนล์ดเป็นหัวหน้าของอัศวินโมเกรียนคนใหม่และมาที่นี่เพื่อพาคุณไปตามคำสั่งของเจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ”
ทัศนคติของเขาค่อนข้างอ่อนโยนเมื่อเทียบกับรูปร่างหน้าตาของเขา
“ ตามคำสั่งของจักรพรรดิ ฉันจะปกป้อง เอียน เพจ เพื่อให้บริการและอุปกรณ์ที่ดีที่สุดสำหรับคุณ แม่ของคุณจะได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกัน “
ไม่มีอะไรที่จะต้องขัดข้อง
แม่ของฉันเป็นแม่บ้านในครัวของปราสาทประจำเมือง
แต่ตอนนี้เธอเข้าไปในปราสาทในฐานะหญิงผู้สูงศักดิ์
เธอจะต้องรู้สึกตื่นเต้นมากแน่ ๆ
มีหลายคนที่อาศัยอยู่ในปราสาทของโมเกรียน
เจ้าของบ้านและภรรยาของเขารวมถึงเด็ก ๆ ก็มีนามสกุลเป้นโมเกรียนและคนรับใช้จำนวนมาก ทุกคนในกลุ่มคนเหล่านี้กำลังรอเอียนอยู่นอกปราสาทอย่างเป็นระเบียบเพื่อรอข้อความของจักรพรรดิ
“ ทำไมพวกเขาถึงมาช้าจัง? ”
“แน่นอน! การใช้เวทย์มนตร์ไม่ได้หมายความว่าสายเลือดของเขาเปลี่ยนไป ”
“ มันเกี่ยวข้องกันยังไงระหว่างการมาช้าและสายเลือดคืออะไร ”
“ เพราะคนที่มีสายเลือดที่ต่ำ ๆ ทุกคนเกิดมาก็ขี้เกียจกันไปหมด ”
พวกเด็ก ๆ ของโมเกรียคุยกัน
เด็กชายและเด็กหญิงที่ดูเหมือนจะมีอายุระหว่าง 12 ถึง 14 ปี
ดูเหมือนว่าเด็กชายนั้นจะแก่ที่สุด
“ ระวังด้วยปากของคุณด้วย! ”
ชายวัยกลางคนกำลังตำหนิพวกเด็ก ๆ
เขาเป็นเจ้าของบ้านที่ดี ‘มาร์คัส โมเกรียน’
“ เขาเป็นทั้งจอมเวทย์และแขกของบ้านเรา ”
“ ต…แต่! ”
” ฮะ! คุณจะต่อต้านคำสั่งของจักรพรรดิเหรอ? ”
สำหรับเขาแล้วไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าคำสั่งของจักรพรรดิเลยในตอนนี้
ไม่ใช่เพราะความภักดีหรือโอกาสในการเลื่อนขั้นหน้าที่การงาน
แต่เป็นเพราะเขารู้สึกว่าอาจมีบางอย่างร้ายแรงเกิดขึ้นถ้าขัดคำสั่งของจักรพรรดิ
‘การตอนรับนี้มันออกจะดูเกินไป’
เขารู้ว่าจอมเวทย์นั้นหายาก พวกเขาเป็นดั่งอาวุธที่อันตรายที่สุดและเป็นกุญแจสำคัญที่จะนำไปสู่ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ในปัจจุบัน แต่เขาก็ไม่เข้าใจคำสั่งนี้
‘พรสวรรค์แบบไหนกันที่ทำให้เขาเป็นคนที่พิเศษมากขนาดนี้’
เขาคิดปิดท้ายด้วยบทสรุปง่าย ๆ
เขาคงจะมีความสามารถที่เกินกว่าจอมเวทย์ทั่วไปจะทำได้
เป็นความสามารถที่จักรวรรดิและหอคอยงาช้างต้องการมาก
ความสามารถที่แม้แต่ประเทศอื่น ๆ ก็จะต้องพยายามเอาตัวเขาไปเข้าร่วมด้วย
เด็กชายผู้มีความสามารถนั้นอาศัยอยู่ในเมืองโมเกรียน
‘ไม่มีอะไรจะเสียจากการเป็นมิตรกับเขาเอาไว้ก่อน’
เจ้าของบ้านหยุดเหตุผลต่าง ๆ นา ๆ ของเขาด้วยข้อสรุปง่าย ๆ
คือต้องสร้างความประทับใจที่ดีให้กับลูกชายของแม่บ้านในครัว
หากเด็กโตขึ้นและมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ เราก็จะได้รับประโยชน์มากมายจากเด็กคนนี้
ในกรณีอื่น ๆ ก็จะไม่มีความเสี่ยงที่ไม่ดีอะไรสำหรับเขา
เจ้าของบ้านจำใบหน้าของแม่บ้านในครัวได้
เธอมีชื่อเสียงในเรื่องความงามอย่างมาก
‘ฉันหวังว่าลูกสาวของฉันจะไม่ได้ทิ้งเธอไว้ตามลำพัง’
เจ้าของบ้านถอนหายใจขณะมองดูลูกสาวที่ยังเป็นเด็กอยู่
ลูกสาวเธอจะต้องพยายามทำให้เธอรู้สึกสนุก
แจ่เธอเป็นลูกสาวที่เกิดมาพร้อมกับความอิจฉา
มันทำให้เขากังวลว่าเธออาจเล่นกลอุบายอะไรบางอย่างกับแม่บ้านในครัว
‘เธออาจจะดูเหมือนว่าเธอเป็นคนไม่มีพิษภัยแต่เธอนั่นก็ร้ายกาจ’
แต่เขาไม่มีทางเลือก
มันเป็นเหมือนน้ำที่หกบนพื้น
ทางเลือกเดียวที่เหลือสำหรับเขาก็คือต้องทำทุกเรื่องอย่างระมัดระวังนับจากนี้ไป
“ นั่นไง เขามานั่นแล้ว ”
ขบวนอัศวินที่คุ้มครองเอียนเข้ามาใกล้กับปราสาทแล้ว
“ ลาบิ, มาร์กาเรท! ฉันจะเตือนคุณอีกครั้งจงควมคุบการกระทำของคุณให้ดี ๆ ถ้าคุณคิดว่าคุณควบคุมตัวเองไม่ได้ก็แค่หุบปากแล้วไม่ต้องทำอะไร ”
เขาไม่มองหน้าลูก ๆ ของเขา
เพราะดวงตาของเขาจดจ่อกับเอียน
อย่างที่เขาเคยได้ยินเป็นเด็กผู้ชายอายุประมาณ 10 ขวบและยังมีหน้าตาที่ดูสกปรก
‘ฉันจะให้เสื้อผ้าที่ดี อาหารที่ดี เตียงที่ดี และหากเขาต้องการฉันจะสอนภาษาและการขี่ม้ารวมไปถึงมารยาทด้วย เมื่อถึงวัยหนึ่งของเขาที่ได้โตขึ้นเด็ก ๆ มักจะเปลี่ยนไปสนใจสิ่งที่มีเกียรติเหล่านั้น’
เขาเป็นจอมเวทย์ แต่ถึงยังไงก็ยังเป็นเด็ก
มันคงไม่ยากนักที่จะเอาใจเด็กน้อย
“ ยินดีต้อนรับ ”
เขายิ้มอย่างอบอุ่นและนุ่มนวล
เขาทักทายเอียนอย่างดี
“ จอมเวทย์แห่งจักรวรรดิ ”
End…
