เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1273 วิญญาณความใคร่ (อ่านฟรี )
แปลโดย iPAT
ฟางหยวนถือวิญญาณที่เหมือนแมงกะพรุนเอาไว้ในมือและมองมัน
ในเวลาต่อมาดวงตาของเขาก็ส่องประกายขึ้น
วิญญาณอมตะ !
แต่เขาไม่รู้ว่ามันเป็นวิญญาณอมตะระดับใด
เพราะแม่น้ำหวนคืนไม่สามารถใช้วิญญาณ วิญญาณที่ตกลงสู่แม่น้ำหวนคืนจะถูกผนึกและไม่สามารถตวรจสอบกลิ่นอายของพวกมัน
เมื่อไป่เฉินเทียนเตือน ฟางหยวนจึงตระหนักได้ว่ามันคือวิญญาณ
หากมันไม่ได้อยู่ในแม่น้ำหวนคืน กลิ่นอายของมันจะรั่วไหลออกมา ฟางหยวนจะสามารถตรวจสอบมันจากระยะไกล
แต่มันจะเป็นวิญญาณชนิดใด นั่นขึ้นอยู่กับความรู้ของผู้อมตะ
‘วิญญาณอมตะดวงนี้ดูเหมือนจะเป็น …วิญญาณความใคร่ ?’ ฟางหยวนมีความรู้กว้างขวาง หลังจากเห็นวิญญาณดวงนี้ เขาสามารถคาดเดาได้ว่ามันคือสิ่งใด
เส้นทางแห่งปัญญาประกอบด้วยความคิด เจตจำนง และอารมณ์ความรู้สึก
เมื่อมีความรัก ย่อมมีความใคร่
เมื่อวิญญาณแห่งความรักปรากฏ วิญญาณความใคร่ก็มาเยือนเช่นกัน
ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น เขาตระหนักถึงความจริง
ไป่เฉินเทียนระงับความร้อนใจและป้องหมัดกล่าว “สหาย วิญญาณดวงนี้เป็นของภาคกลาง เหตุใดเจ้าไม่มอบมันให้ข้า หากเจ้ามอบมันให้ข้า เจ้าจะได้รับมิตรภาพจากภาคกลาง ”
ฟางหยวนหรี่ตามอง “ข้ารู้ แต่นี่คือวิญญาณชนิดใด ? เจ้าต้องบอกข้ามาก่อน ”
ไป่เฉินเทียนตอบ “มันคือวิญญาณความใคร่บนเส้นทางแห่งปัญญา ”
ผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาหายากมาก ไป่เฉินเทียนเน้นย้ำว่ามันเป็นวิญญาณความใคร่บนเส้นทางแห่งปัญญาเพราะเขาคิดว่าฟางหยวนไม่ใช่ผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา วิญญาณความใคร่ไม่มีประโยชน์ต่อผู้อมตะส่วนใหญ่
การแบกมันไว้เป็นเพียงภาระเท่านั้น
เพราะเหตุใด ?
โดยปกติแล้วผู้อมตะมักใช้เจตจำนงช่วยทำธุระเช่นการประชุมในองค์กรหรือใช้มันซื้อขายสินค้าในสวรรค์สีเหลือง
แต่วิญญาณระดับมนุษย์สามารถบรรลุเป้าหมายนี้
ไม่จำเป็นต้องใช้วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาเช่นวิญญาณความใคร่
นอกจากนั้นการใช้วิญญาณอมตะบนเส้นทางที่แตกต่างจะทำให้ประสิทธิภาพของมันต่ำลง ในเวลาเดียวกันมันยังเป็นเรื่องยากที่ผู้อมตะบนเส้นทางสายอื่นจะใช้วิญญาณความใคร่เพื่อสร้างท่าไม้ตายอมตะ
เว้นเพียงพวกเขาจะมีวิธีการพิเศษบางอย่างหรือท่าไม้ตายที่จำเป็นต้องใช้วิญญาณความใคร่โดยเฉพาะ
ไม่ใช่วิญญาณอมตะทุกดวงที่ผู้คนจะต้องการ
มีเพียงวิญญาณอมตะที่เหมาะสมกับตนเองเท่านั้นจึงจะมีคุณค่าสำหรับพวกเขา
แต่ไป่เฉินเทียนไม่คิดว่าฟางหยวนจะเป็นคนพิเศษ
ประการแรก เขาเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งปัญญา บุคคลเช่นนี้สามารถกล่าวได้ว่าเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา
ประการที่สอง ร่างทารกอมตะของฟางหยวนไม่มีปัญหาเรื่องความขัดแย้งระหว่างพลังงานแห่งเต๋า เขาสามารถบ่มเพาะได้ทุกเส้นทาง
ประการสุดท้าย ฟางหยวนรู้สึกไม่สบายใจมาตลอด เพราะกระทั่งเขาจะมีความสำเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญา แต่เขายังขาดแคลนวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา
ดังนั้นวิญญาณความใคร่จึงมีความสำคัญมากสำหรับฟางหยวน
ด้วยเหตุนี้เขาจึงเก็บมันไว้ในกระเป๋าของตนเอง
ในแม่น้ำหวนคืน ผู้อมตะไม่สามารถเปิดมิติช่องว่างของตน พวกเขาต้องพกวิญญาณอมตะไว้กับตัวเท่านั้น
หัวใจของไป่เฉินเทียนจมดิ่งลงเมื่อเห็นสิ่งนี้ เขากล่าวด้วยความกังวล “สหาย นำวิญญาณอมตะออกมา เราไม่ใช่ศัตรู เราสามารถทำธุรกรรม !”
ฟางหยวนมองไป่เฉินเทียนและกล่าว “เราสามารถทำธุรกรรมแต่ไม่ใช่ที่นี่ ”
