เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1310 น่าอายมาก
แปลโดย iPAT
ตั้งแต่ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายอมตะ เซี่ยเฟยกุ้ยก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะเช่นกัน
หมัดแสงสีขาวเคลื่อนที่ด้วยความเร็วทั่วไป มันไม่ได้รวดเร็วเหมือนความเร็วแสง
แต่ขณะที่มันบินผ่านอากาศ มันผลักอากาศที่อยู่ด้านหน้าออกไปและทำให้เกิดเสียงดังขึ้น
“บึม …”
หมัดแสงขนาดเท่าถังหมักสุราทุบลงบนแผ่นหลังของเต่าพยากรณ์และผลักมันจมลงไปใต้พื้นดินประมาณครึ่งเมตร
มันเป็นท่าไม้ตายที่ทรงพลัง โดยปกติแล้วเส้นทางแห่งแสงมีชื่อเสียงในด้านความเร็ว แต่ท่าไม้ตายของเซี่ยเฟยกุ้ยกลับตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง มันไม่เร็วแต่ทรงพลัง นี่จะทำให้ศัตรูถูกหลอก
อย่างไรก็ตามเต่าพยากรณ์ของฟางหยวนไม่ได้รับอันตรายแม้แต่น้อย
“หือ ?” ดวงตาของเซี่ยเฟยกุ้ยแทบหลุดออกมาจากเบ้าเมื่อเขาเห็นผลลัพธ์นี้
ท่าไม้ตายของเซี่ยเฟยกุ้ยใช้เส้นทางแห่งแสงเลียนแบบเส้นทางความแข็งแกร่ง มันถือเป็นท่าไม้ตายที่มีเอกลักษณ์
ด้านฟางหยวน เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์ นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเจ็ดที่ทำให้กระดองเต่าของเขาไม่อ่อนแอกว่าเต่าพยากรณ์บรรพกาลที่แท้จริง
และตอนนี้มันยังได้รับการสนับสนุจากวิญญาณอีกมากมาย นั่นทำให้การป้องกันของมันเหนือกกว่าเต่าพยากรณ์บรรพกาลไปแล้ว
ไม่ใช่เรื่องแปลกหากการโจมตีของเซี่ยเฟยกุ้ยจะไม่ได้ผล
‘ท่าไม้ตายอมตะหมัดแสงเหินเวหาไม่ได้ผล การป้องกันของเขาช่างแข็งแกร่งนัก !’ เซี่ยเฟยกุ้ยตกตะลึง
เซี่ยเฟยกุ้ยหยุดเคลื่อนไหว เขาเริ่มรู้สึกปวดศีรษะและไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
‘ข้าควรทำอย่างไร ?’ เซี่ยเฟยกุ้ยเริ่มคิด
แม้เขาจะเป็นคนโมโหร้าย แต่เขาก็สามารถต่อสู้ได้อย่างมีสติ
อย่างไรก็ตามฟางหยวนได้ใช้ท่าไม้ตายอมตะท่าที่สองออกมาแล้ว
กลิ่นอายของวิญญาณอมตะเล็ดรอดออกมา เต่าพยากรณ์อ้าปากและพ่นกระดองเต่าขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนออกไป
กระดองเต่าขนาดเล็กมีลักษณะเหมือนกระดองเต่าพยากรณ์ เว้นเพียงว่าพวกมันมีขนาดที่เล็กกว่าหลายเท่า
กระดองเต่าขนาดเล็กจำนวนมากลอยอยู่กลางอากาศและหมุ่นวนด้วยความเร็วสูง
“มันคือสิ่งใด ?” เซี่ยเฟยกุ้ยหยุดคิดและเร่งสร้างระยะห่างออกจากฟางหยวน
“บึม !”
เซี่ยเฟยกุ้ยส่งหมัดแสงเหินเวหาออกไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่แม้แต่จะสามารถสัมผัสร่างกายของเต่าพยากรณ์
กระดองเต่าขนาดเท่ากำปั้นมนุษย์ราวกับผึ้งที่ดูดซับน้ำหวานขณะที่พวกมันสัมผัสหมัดแสงเหินเวหา
“บึม บึม บึม …”
กระดองเต่าขนาดเล็กหลายร้อยหลังแตกเป็นเสี่ยงๆ
แต่พลังอำนาจของหมัดแสงเหินเวหาก็ถูกกลืนกินเข้าไปจนหมดสิ้น
ท่าไม้ตายอมตะกระดองเต่าวัชระ !
นี่คือท่าไม้ตายอมตะที่ฟางหยวนคิดค้นขึ้นมาก่อนหน้านี้
มันใช้วิญญาณอมตะความคิดวัชระระดับหกเป็นแกนกลาง
แต่เมื่อใช้มันร่วมกับวิญญาณอมตะความพยายามระดับเจ็ดและวิญญาณระดับมนุษย์อีกมากมาย
พลังอำนาจของมันจึงเพิ่มสูงขึ้นโดยธรรมชาติ
“อา …กระดองเต่าเหล่านี้เป็นความคิดจริงๆ !” ดวงตาของเซี่ยจ้าวโม่ส่องประกายขึ้น
เขาเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา เขาเข้าใจความคิดทุกประเภท นี่คือสิ่งที่เขาเชี่ยวชาญ
สำหรับเซี่ยเฟยกุ้ย เขาบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งแสงไม่ใช่เส้นทางแห่งปัญญา แม้เขาจะเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด แต่เขาตระหนักถึงมันหลังจากได้รับการแจ้งเตือนจากเซี่ยจ้าวโม่เท่านั้น
“เซี่ยจ้าวโม่ เจ้าค่อนข้างมีความรู้ พวกเจ้าทำงานร่วมกันได้ดีจริงๆ ” เต่าพยากรณ์พูดภาษามนุษย์ด้วยน้ำเสียงเสียดสี
ในความเป็นจริงฟางหยวนไม่ได้ตั้งใจที่จะปิดบังมันตั้งแต่แรก มันเป็นเพียงว่าหลังจากหลอมรวมวิญญาณความคิดวัชระเข้าไปในท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์ วัชระสีทองกลับเปลี่ยนเป็นกระดองเต่าสีเข้มโดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจ
“เสี่ยวโม่ หุบปาก ข้าจะทำลายกระดองของมัน !” เซี่ยเฟยกุ้ยกล่าว
เซี่ยจ้าวโม่ก่นเสียงแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดอีก การเย้ยหยันของฟางหยวนทำให้ใบหน้าของเขากลายเป็นไม่น่ามอง
เซี่ยเฟยกุ้ยปิดเปลือกตาลง
เขาเริ่มเตรียมท่าไม้ตายต่อไป
กลิ่นอายของวิญญาณจำนวนมากปะทุขึ้น ลูกพลัมแดงอมตะถูกใช้ไปอย่างรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันเขากางแขนออกและค่อยๆประสานฝ่ามือไว้เหนือศีรษะ
แสงสว่างพุ่งจากฝ่ามือของเขาขึ้นสู่ท้องฟ้า
กลิ่นอายของมันอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ
ฟางหยวนก้มศีรษะและใช้เท้าจิกลงไปใต้ดิน ขณะเดียวกันกระดองเต่าที่ลอยอยู่รอบๆก็เพิ่มจำนวนมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง
แรกเริ่มมันมีเกือบหมื่น แต่ในไม่ช้าจำนวนของมันก็เกินสองหมื่น สามหมื่น สี่หมื่น …
ในความเป็นจริงวิญญาณอมตะความคิดวัชระระดับหกสามารถสร้างความคิดวัชระได้เพียงหนึ่งหมื่นเท่านั้น
แต่สิ่งที่ทำให้เกิดผลลัพธ์นี้คือร่างกายของฟางหยวนที่เต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญา
เดิมทีฟางหยวนมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญาอยู่ไม่มากนัก แต่หลังจากเปลี่ยนร่างเป็นเต่าพยากรณ์ ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงของเขาก็เปลี่ยนเป็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญา ดังนั้นมันจึงมีมากมายมหาศาล !
การเก็บเกี่ยวที่สำคัญที่สุดก่อนหน้านี้ของฟางหยวนคือการสังหารวูอี้ไห่และผู้อมตะอีกสองคนในกำแพงภูมิภาค พวกเขาล้วนเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลง ด้วยการดูดกลืนร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงจากพวกเขา มันทำให้ฟางหยวนมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงถึงระดับห้าหมื่นร่องรอย
หนึ่งพันร่องรอยสามารถเพิ่มพลังอำนาจให้กับวิญญาณอมตะสองเท่า
หนึ่งหมื่นร่องรอยสามารถเพิ่มพลังอำนาจให้กับวิญญาณอมตะสิบเท่า
ห้าหมื่นร่องรอยสามารถเพิ่มพลังอำนาจให้กับวิญญาณอมตะห้าสิบเท่า
นี่หมายความว่าอย่างไร ?
ผู้อมตะระดับเจ็ดทั่วไปมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางสายหลักของพวกเขาประมาณหนึ่งหมื่นถึงสามหมื่นร่องรอย
เซี่ยเฟยกุ้ยเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดแนวหน้า เขามีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งแสงประมาณสามหมื่นร่องรอย
แต่เขาจะเปรียบเทียบกับฟางหยวนได้อย่างไร ?
ผลลัพธ์ก็คือเซี่ยเฟยกุ้ยและเซี่ยจ้าวโม่ทำได้เพียงเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อที่เห็นกระดองเต่าจำนวนนับไม่ถ้วนปกคลุมไปทั่วทั้งยอดเขาและยังขยายออกไปเรื่อยๆ
หัวใจของเซี่ยเฟยกุ้ยจมดิ่งลง
การเพิ่มขึ้นของกระดองเต่าทำให้เขาได้รับแรงกดดันทางจิตใจอย่างมาก
อย่างไรก็ตามเซี่ยเฟยกุ้บยังเป็นฝ่ายได้เปรียบจากกฎที่พวกเขาตั้งขึ้น นั่นคือฟางหยวนทำได้เพียงป้องกันแต่ไม่สามารถโจมตี ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่สามารถใช้กระดองเต่าเหล่านี้โจมตีเซี่ยเฟยกุ้ย
เซี่ยเฟยกุ้ยสงบจิตใจลงและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของเขาต่อไป
ท่าไม้ตายอมตะกงล้อแสง !
ฝ่ามือทั้งสองข้างที่อยู่เหนือศีรษะของเขาถูกกวาดลงมา
กงล้อแสงที่มีขอบเป็นฟันเลื่อยขนาดเท่าเรือพุ่งออกมา
ดี !’ เซี่ยจ้าวโม่โห่ร้องอยู่ในใจ ‘กระดองเต่าแข็งมากแต่มันจะถูกทำลายโดยท่าไม้ตายนี้ !’
อย่างไรก็ตามในเวลาต่อมา
“บึม บึม บึม …”
ภายใต้การทำลายตัวเองของกระดองเต่าจำนวนมาก กงล้อแสงบินออกมาได้เพียงระยะทางสั้นๆก่อนจะถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์
เซี่ยจ้าวโม่ “…”
เซี่ยเฟยกุ้ย “…”
ฟางหยวนยกย่อง “เป็นท่าไม้ตายอมตะที่ยอดเยี่ยม มันทำลายความคิดของข้าไปมากกว่าหกพัน ”
คำกล่าวนี้เหมือนการตบหน้าเซี่ยจ้าวโม่และเซี่ยเฟยกุ้ย
เซี่ยเฟยกุ้ยใช้เวลาเตรียมตัวนานมากเพื่อปลดปล่อยท่าไม้ตายนี้
โดยปกติแล้วยิ่งใช้เวลาเตรียมตัวนานเท่าใด ท่าไม้ตายอมตะที่ปลดปล่อยออกมาก็จะยิ่งทรงพลังมากเท่านั้น แต่มันมักจะถูกรบกวนจากฝ่ายตรงข้าม หากท่าไม้ตายอมตะถูกทำลาย ผู้อมตะจะได้รับผลกระทบย้อนกลับ
เซี่ยเฟยกุ้ยใช้ประโยชน์จากกฎของการประลองเพื่อกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะนี้อย่างปลอดภัย
อย่างไรก็ตาม !
ในขณะที่เซี่ยเฟยกุ้ยเตรียมท่าไม้ตายอมตะกงล้อแสง ฟางหยวนก็ใช้ท่าไม้ตายอมตะของตนเช่นกัน เขาปล่อยกระดองเต่าออกมามากกว่าสี่หมื่นหลัง
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นชัดเจนมาก กงล้อแสงถูกทำลายโดยกระดองเต่าเพียงหกพันหลัง
แม้แต่คนโง่ยังสามารถคำนวณตัวเลขดังกล่าวได้โดยไม่ยาก
วิธีการที่เซี่ยเฟยกุ้ยคาดหวังจบลงเช่นนี้
น่าอายมาก !
