เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1167 เนินมังกรผลาด
แปลโดย iPAT
ภาคเหนือ เนินมังกรผงาด
ผู้อมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่งจากนิกายชูกล่าวต่อ “ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้รับข้อมูลของผู้อมตะเผ่าไป่ซู พวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในถ้ำสวรรค์ของจักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูมาตลอดและแทบไม่เคยปรากฏตัวที่ภาคเหนือ หือ?”
เขายังกล่าวไม่จบแต่ฟางหยวนบินออกไปแล้ว
“รีบกลับมา!”
“เรายังไม่ได้วางแผน!”
“อย่ารีบร้อน!”
“เราอาจมีคนมากกว่าแต่พวกเขามีความได้เปรียบด้านสถานที่ เนินมังกรผงาดมีการป้องกันที่หนาแน่น”
ผู้อมตะนิกายชูเร่งถ่ายทอดเสียงไปหาฟางหยวนอย่างบ้าคลั่ง
ฟางหยวนไม่ตอบแต่ตะโกนเสียงดัง “เผ่าไป่ซูออกมา นิกายชูของข้ากำลังจะยึดครองเนินมังกรผงาด!”
“นิกายชูอันใด? ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน! เจ้ากล้าบุกรุกอาณาเขตของเผ่าไป่ซูงั้นหรือ?” ผู้อมตะวัยเยาว์ปรากฏตัวขึ้นบนเนินมังกรผงาดและแสดงออกด้วยความโกรธเกรี้ยว
“พวกเราจบสิ้นแล้ว!” ผู้อมตะนิกายชูแสดงออกราวกับพวกเขาพ่ายแพ้แล้ว “เหตุใดท่านอาจารย์ถึงเชิญคนเช่นนี้มา เขาใจร้อนเกินไป!”
“ก่อนหน้าสถานการณ์ยังดีอยู่…เห้อ…” ผู้อมตะนิกายชูส่ายศีรษะอย่างต่อเนื่อง
ตอนนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องโจมตีโดยตรง
ผู้อมตะนิกายชูเร่งติดตามฟางหยวนไป
“บึม!”
เป็นเพียงเวลานี้ที่กำปั้นยักษ์พุ่งออกมาบดขยี้เนินเขาด้วยพลังทำลายล้างที่ไม่น่าเชื่อ
ผู้อมตะนิกายชูและผู้อมตะเผ่าไป่ซูต่างเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นการเคลื่อนไหวนี้
ผู้อมตะเผ่าไป่ซูตอบสนองเป็นคนแรกด้วยการกรีดร้องเสียงหลง “พลังการต่อสู้ระดับเจ็ด! เจ้า! เจ้า! เจ้าเป็นผู้อาวุโสแต่แสร้งทำตัวออกแอ ช่างไร้ยางอายนัก!”
หลังกล่าวจบคำเขารีบกระตุ้นใช้ค่ายกลวิญาณปกป้องเนินมังกรผงาด
ฟางหยวนใช้กำปั้นยักษ์ทุกค่ายกลวิญาณอย่างต่อเนื่อง
“บึม บึม บึม บึม!”
ค่ายกลวิญญาณพังทลายลงโดยไม่สามารถต่อต้าน
มันไม่สามารถคงอยู่ได้ถึงห้าลมหายใจก่อนจะถูกบดขยี้โดยฟางหยวน
ใบหน้าของผู้อมตะเผ่าไป่ซูกลายเป็นซีดเผือด เขาเป็นเพียงผู้อมตะระดับหก เขาไม่สามารถต่อต้านฟางหยวน เขาไม่กล้าแม้แต่จะเปิดปากกล่าวสิ่งใดอีกและรีบจากไปทันที
ฟางหยวนไม่ได้ไล่ล่า เขาบินขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือเนินมังกรผงาด
แม้เนินมังกรผงาดจะถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์แต่ฟางหยวนมีวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้า อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถใช้มันต่อหน้าคนนอก ดังนั้นฟางหยวนจึงใช้วิญญาณอมตะอีกดวง
วิญญาณอมตะยกภูเขา!
“ครืน…”
ท่ามกลางความตกตะลึงของผู้อมตะนิกายชู ฟางหยวนยกเนินมังกรผงาดขึ้นจากพื้นและยัดมันเข้าไปในมิติช่องว่างของตนอย่างรวดเร็ว
“เขา…เขา…เขานำเนินมังกรผงาดไปจริงๆ!” ผู้อมตะนิกายชูกลายเป็นพูดตะกุกตะกัก
เมื่อถึงจุดนี้ในที่สุดเขาก็เขาใจว่าคำกล่าวก่อนหน้าของฟางหยวนไม่ใช่การกล่าวเกินจริงเพื่อยกขวัญกำลังใจ
“ผู้น้อยคารวะผู้อาวุโส” ผู้อมตะนิกายชูลดศีรษะลงคารวะฟางหยวนอีกครั้ง
เขารู้สึกประหม่ามาก
ฟางหยวนปลดปล่อยกลิ่นอายของผู้อมตะระดับหกออกมาแต่ผู้อมตะนิกายชูรู้สึกว่าฟางหยวนเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่แสร้งทำตัวอ่อนแอ
ฟางหยวนเผยรอยยิ้มบางและมองไปทางถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน
เขาไม่ได้ทำสิ่งใดอีก
การเคลื่อนไหวนี้ถือเป็นเรื่องใหญ่มากพอแล้ว เผ่าไป่ซูจะต้องออกมาแก้แค้นอย่างแน่นอน
การถอยถือเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับตอนนี้
นอกจากนั้นเขาก็ได้รับเนินมังกรผงาดมาแล้ว
สำหรับผู้อมตะเผ่าไป่ซู แม้พวกเขาจะมีไม่กี่คน พวกเขาก็ไม่สามารถถูกสังหาร หากฟางหยวนสังหารผู้อมตะเผ่าไป่ซู เขาจะทำให้จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูโกรธจริงๆ
นั่นไม่ใช่การตัดสินใจที่ชาญฉลาด
ในไม้ช้าข่าวนี้ก็ไปถึงหูของจักรพรรดิสวรรค์ไป่ซู
“โอ้ ดูเหมือนชูตู๋จะมีกำลังพลไม่น้อย” จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูตกใจ
“ผู้อมตะทั้งแปดล้วนบ่มเพาะบนเส้นทางความแข็งแกร่ง ชูตู๋ เจ้ามีแผนการและแรงจูงใจที่ไม่ธรรมดาจริงๆ” จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูกล่าวด้วยน้ำเสียงน่าขนลุก
ผู้อมตะระดับแปดผู้นี้ต้องยอมรับว่าเขาประเมินชูตู๋ต่ำเกินไป
เขาไม่เพียงประเมินชูตู๋ต่ำแต่ยังประเมินกองกำลังของชูตู๋ต่ำเกินไปอีกด้วย
เมื่อข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป โลกผู้อมตะของภาคเหนือที่พึ่งสงบลงตกลงสู่ความปั่นป่วนอีกครั้ง
เผ่าไป่ซูถูกโจมตีโดยกองกำลังที่ไม่รู้จัก พวกเขาประสบความสูญเสียครั้งใหญ่โดยเฉพาะเนินมังกรผงาดที่กลายเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่
เผ่าไป่ซูเป็นเหมือนราชสีห์ที่กำลังโกรธและพร้อมขย้ำเหยื่อ
แต่ผู้อมตะนิกายชูมาและจากไปอย่างรวดเร็ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่พบความสูญเสีย
ไม่กี่วันต่อมาฟางหยวนอ่านรายงานการต่อสู้อยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา
‘นี่หมายความว่าอันตรายองถ้ำสวรรค์ไห่ฟานยังไม่ได้รับการแก้ไข’
‘นิกายชูโจมตีเต็มกำลังแและทำให้เกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ แต่เผ่าไป่ซูยังไม่ได้รับความเสียหายมากนัก เนินมังกรผงาดไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดขณะที่ผู้อมตะนิกายชูมีความแข็งแกร่งไม่มากและสามารถสร้างความเสียหายให้กับแหล่งทรัพยากรของเผ่าไป่ซูได้เพียงเล็กน้อย’
‘โดยรวมแล้วมันส่งผลกระทบไม่มาก ไม่แปลกใจเลยที่จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูยังโจมตีถ้ำสวรรค์ไห่ฟานโดยไม่ย้อนกลับ’
วิธีนี้ทำให้สถานการณ์กลายเป็นไร้ทางออกอีกครั้ง
การต่อสู้เพื่อยึดครองถ้ำสวรรค์ไห่ฟานถูกแบ่งออกเป็นสองสนามรบ
หนึ่งคือชูตู๋ป้องกันถ้ำสวรรค์ไห่ฟานขณะที่จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูพยายามบุกเข้าไป
อีกหนึ่งคือนิกายชูโจมตีแหล่งทรัพยากรของเผ่าไป่ซูขณะที่เผ่าไป่ซูพยายามปกป้อง
‘สรุปแล้วฝ่ายของชูตู๋ยังอ่อนแอกว่า’ ฟางหยวนถอนหายใจ
จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูเป็นผู้อมตะระดับแปดที่แข็งแกร่งมาก แต่การบุกถ้ำสวรรค์ของผู้อมตะระดับแปดเป็นเรื่องยาก เขาต้องเผชิญหน้ากับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจำนวนมากที่แตกต่างออกไป หากพยายามบุกเข้าไป ถ้ำสวรรค์อาจระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ด้านเผ่าไป่ซู แม้พวกเขาจะถูกสร้างขึ้นไม่นานมานี้ แต่พื้นฐานของพวกเขาไม่อ่อนแอ โดยรวมแล้วสมาชิกของเผ่าไป่ซูยังแข็งแกร่งกว่าสมาชิกนิกายชู
ข้อได้เปรียบของนิกายชูคือพวกเขาลอบโจมตีอย่างลับๆเพื่อขับไล่เผ่าไป่ซูก่อนจะจากไปอย่างรวดเร็ว
หากอีกฝ่ายระวังตัวมากขึ้น มันจะกลายเป็นเรื่องยาก
‘จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูมีโอกาสสูงที่จะประสบความสำเร็จในการยึดครองถ้ำสวรรค์ไห่ฟานแต่ชูตู๋ยังมีไพ่อยู่ในมือ’
ฟางหยวนตัดสินใจรอดูสถานการณ์ต่อไป
ไม่กี่วันต่อมาผู้อมตะนิกายชูต้องการบุกโจมตีฝ่ายตรงข้ามอีกครั้งและส่งข้อความมาเชิญฟางหยวน
แต่ฟางหยวนปฏิเสธและบอกพวกเขาว่าอย่าใจร้อน
ผู้อมตะนิกายชูไม่ฟังฟางหยวน ในไม่ช้าชูตู๋จึงต้องส่งจดหมายมาหาฟางหยวนเพื่อขอให้เขาหยุดผู้อมตะนิกายชู
แม้ชูตู๋จะติดอยู่ในการต่อสู้กับผู้อมตะระดับแปด เขาก็ยังมีสติและสามารถประเมินสถานการณ์ได้อย่างแม่นยำ การเคลื่อนไหวนี้เป็นกลยุทธ์ที่ดี เขาต้องรักษารากฐานของนิกายชูเอาไว้
สถานการณ์กลายเป็นชะงักงัน
‘ต่อไปมันขึ้นกับว่าชูตู๋จะตอบโต้อย่างไร?’
ฟางหยวนไม่เชื่อว่าจักรพรรดิอมตะที่ยิ่งใหญ่จะหยุดอยู่เพียงเท่านี้
ตอนนี้เขาสามารถลืมเรื่องนี้ไปก่อน ภัยพิบัติพิภพครั้งที่ห้าผ่านไปแล้ว เขาต้องพัฒนามิติช่องว่างของตน
ฟางหยวนวางเนินมังกรผงาดไว้ที่ภาคใต้น้อย
แม้เนินมังกรผงาดจะดูไม่ยิ่งใหญ่ แต่ในแง่ของคุณค่า มันกระทั่งเหนือกว่าภูเขามรดกอมตะและเป็นรองเพียงภูเขาแสงห้าสีเท่านั้น
ทะเลทรายตะวันตกน้อยมีหนองน้ำสีดำที่เต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งความมืดถูกทิ้งไว้ ฟางหยวนใช้วิญญาณเจตจำนงของตนเองกำจัดเจตจำนงสวรรค์ออกไป
นอกจากนี้ทะเลตะวันออกน้อยยังมีทะเลสาบเลือดแห่งใหม่เพิ่มขึ้น
ทะเลสาบเลือดแห่งนี้มีเลือดของสัตว์อสูรเดียวดายและผู้อมตะผสมอยู่ ฟางหยวนวางวิญญาณอมตะสมบัติเลือดไว้ที่นี่
วิญญาณอมตะดวงนี้ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้มันยังไม่ฟื้นตัวอย่างเต็มที่
แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของมัน
‘ท่ามกลางร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าของข้า สิ่งที่เหมาะกับข้ามากที่สุดคือร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งเลือด แต่ข้ามีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งเลือดเพียงดวงเดียวคือวิญญาณอมตะสมบัติเลือด หากข้าสามารถหลอมรวมวิญญาณอมตะเทพโลหิต…’
ฟางหยวนรู้สึกต้องการหลอมรวมวิญญาณอมตะเทพโลหิตเป็นครั้งคราว
แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา ทวีปผมขาว ทวีปผมเหลือง และทวีปผมดำติดอยู่ในสงครามมานานหลายปีแล้ว
“อดทนไว้ กำลังเสริมกำลังมา!” หัวหน้าผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์ขนผมดำพยายามปลุกขวัญกำลังใจผู้ใต้บังคับบัญชา
ในสนามรบเหลือกองกำลังเผ่ามนุษย์ขนผมดำเพียงเล็กน้อย พวกเขาถูกล้อมกรอบเอาไว้โดยกองกำลังเผ่ามนุษย์ขนผมขาวและผมเหลืองที่เป็นพันธมิตรกัน
ผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์ขนผมดำต่อสู้อย่างกล้าหาญแต่พวกเขามีกำลังพลที่จำกัดและยังลดน้อยลงเรื่อยๆ
เป็นเพียงเวลานี้ที่เสียงคางคกดังขึ้นในสนามรบราวกับเสียงฟ้าผ่า
กระแสน้ำเชี่ยวกรากไหลบ่าเข้ามาในสนามรบและกวาดกองกำลังเผ่ามนุษย์ขนผมขาวและผมเหลืองออกไป
ในครั้งเดียวกองกำลังพันธมิตรพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่
“ผู้ใช้วิญญาณระดับห้าเผ่าผมดำ โอ้ ไม่! มันคือวิญญาณคางคกของฟางเจิ้ง!” กองกำลังพันธมิตรผมขาวและผมเหลืองตกลงสู่ความโกลาหล
“พวกเรารอดแล้ว เขาคือฟางเจิ้ง…” ผู้ใช้วิญญาณเผ่ามนุษย์ขนผมดำเกิดความรู้สึกซับซ้อน
ภายใต้การจ้องมองของทุกคน ฟางเจิ้งยืนอยู่บนแผ่นหลังของคางคกกลืนกินแม่น้ำและเข้าสู่สนามรบด้วยกระแสน้ำไหลเชี่ยว
หลังจากนั้นเขาก็อาละวาดไปทั่วสนามรบ กองกำลังพันธมิตรผมขาวและผมเหลืองรู้สึกราวกับวันโลกาวินาศ
