เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1567 หลอกใช้
“เบาะแสจบลงที่นี่!” คฤหาสน์วิญญาณอมตะลานสืบสวนของเผ่าเมิ้งหยุดอยู่กลางอากาศ
ผู้อมตะทั้งสองของเผ่าเมิ้งมองหน้ากัน
เมิ้งจื่อไจ๋มองไปยังหุบเขาสีเขียวชะอุ่มที่แตกต่างจากทุ่งหญ้าโดยรอบอย่างสิ้นเชิง
หุบเขาดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติแต่ผู้อมตะเผ่าเมิงไม่แปลกใจ ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่สองของเผ่าเม็งกล่าวด้วยเสียงอันหนักแน่น “นี่คือหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าหญิงนิทรา
เมิ้งจื่อไจ๋ขมวดคิ้ว “เป็นนางงั้นหรือ?”
ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่สองของเผ่าเมิ้งเงียบ
เจ้าหญิงนิทราเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษระดับเจ็ดบนเส้นทางแห่งเสียง นางไม่มีพลังการต่อสู้ที่โดดเด่น แต่นางมีสัตว์อสูรแรกกําเนิดเม่นศักดิ์สิทธิ์อยู่ในการควบคุม มันมีความสามารถในการยิงหนามที่รวดเร็วและทรงพลังออกมา
เจ้าหญิงนิทราสร้างหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ขึ้นในพื้นที่คาบเกี่ยวระหว่างเผ่าเมิ่งและเผ่ามู่หลาน
นางไม่เพียงมีวิธีที่ทรงพลังในการควบคุมสัตว์อสูรแรกกําเนิด แต่ความสามารถทางการเมืองของนางที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน นางอาศัยอยู่ระหว่างสองกองกําลังใหญ่ ดังนั้นจึงไม่มีฝ่ายใดต่อต้านนางอย่างแท้จริง เพราะหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งลงมือ เจ้าหญิงนิทราจะสามารถเข้าข้างอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย
สองผู้อมตะเผ่าเมิ้งเงียบ
สถานการณ์ค่อนข้างยุ่งเหยิง
พวกเขาติดตามเบาะแสของศัตรูมาจนถึงที่นี่ แต่พวกเขาไม่มีข้อมูลในเชิงลึกที่สามารถสืบค้นไปถึงตัวคนร้าย
พลังการต่อสู้ของเจ้าหญิงนิทราไม่สามารถเปรียบเทียบกับเมิ้งตู๋ แต่หากนางส่งเม่นศักดิ์สิทธิ์ ซื้ออกมานางอาจสามารถสังหารเมิ้งตู๋
นี่ทําให้นางกลายเป็นผู้ต้องสงสัยอย่างแท้จริง แต่….
เรื่องนี้ยากที่จะรับมือ
เผ่าเม็งและเผ่ามู่หลานมีความสัมพันธุ์ที่ดีกับเจ้าหญิงนิทรา พวกเขาแสดงความปรารถนาดีต่อนางและพยายามเอาชนะใจนางเพื่อป้องกันไม่ให้นางเข้าร่วมกับฝ่ายตรงข้าม
ความสัมพันธ์ระหว่างเผ่าเผึ้งและเผ่ามู่หลานไม่ดีอย่างเห็นได้ชัด
กองกําลังใหญ่ทั้งหมดต่างต้องการขยายอาณาเขตของตน อาณาเขตของเผ่าเมิ้งและเผ่ามู่หลานอยู่ติดกัน แล้วความสัมพันธ์ของพวกเขาจะดีได้อย่างไร?
หากเจ้าหญิงนิทราเป็นผู้ร้าย แล้วนางนําความกล้าหาญเช่นนี้มาจากที่ใด? ดังนั้นมีความเป็นไปได้มากที่นางจะเลือกเข้าข้างเผ่ามู่หลานแล้ว ในฐานะกองกําลังใหญ่และสมาชิกตระกูลฮวงจินของฝ่ายธรรมะ พวกเขาไม่สามารถโจมตีกองกําลังฝ่ายธรรมะอื่นโดยไร้เหตุผล มีความเป็นไปได้ที่เผ่ามู่หลานจะใช้เจ้าหญิงนิทราเป็นแนวหน้า
กระทั่งเจ้าหญิงนิทราจะไม่ใช่คนร้าย แล้วผู้อมะตทั้งสองของเผ่าเมิ้งจะสามารถตรวจสอบได้อย่างไร? ความประมาทเพียงเล็กน้อยอาจทําให้เจ้าหญิงนิทราพัฒนาความคิดที่จะเข้าข้างฝ่ายตรงข้ามทันที จากนั้นความสูญเสียของเผ่าเม็งจะยิ่งมากขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
ผู้อมตะทั้งสองของเผ่าเมิ้งครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่สองจะเปิดปากกล่าว “ไปกันเถอะ เราจะไปเยี่ยมเจ้าหญิงนิทราและแจ้งข่าวการเสียชีวิตของเมิ้งตู๋ เจ้าหญิงนิทราจะตระหนักถึงเจตนาของเผ่าเม็ง ท้ายที่สุดเบาะแสก็หยุดอยู่ที่หุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ของนาง”
เมิ้งจื่อไจ๋พยักหน้า
คฤหาสน์วิญญาณอมตะลานสืบสวนไม่ได้ปิดบังกลิ่นอายของมัน ดังนั้นการมาถึงของพวกเขาย่อมถูกค้นพบโดยเจ้าหญิงนิทราแล้ว
อย่างไรก็ตามเจ้าหญิงนิทรายังสงบนิ่ง นางมีคุณสมบัติและความมั่นใจที่จะรับมือกับทุกสถานการณ์ นางสามารถอดทนรอให้ผู้อมตะเผ่าเมิ้งเข้ามาหา
เมื่อผู้อมตะเผ่าเมิ้งมาถึงบ้านของนาง พวกเขาก็เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้นางฟัง จากนั้นนางก็เข้าใจถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้
นางประกาศความบริสุทธิ์ของตนเองซึ่งได้รับการยอมรับโดยสองผู้อมตะเผ่าเมิงทันที ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตัวนางเองก็กังวลเช่นกันเมื่อได้ยินว่าเบาะแสของคนร้ายหายไปที่หุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ของนาง
“คนร้ายสามารถสังหารเม็งตู เขามีพลังการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัว สหาย โปรด ช่วยข้าด้วยการตรวจสอบหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด!”
เจ้าหญิงนิทราขอความช่วยเหลือ
สองผู้อมตะเผ่าเมิ้งมีความสุขมาก นี่คือสิ่งที่พวกเขาต้องการ ดังนั้นพวกเขาจึงรีบรับปาก
สามผู้อมตะเคลื่อนที่ไปในหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์อย่างระมัดระวัง
เจ้าหญิงนิทราเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
นางมีความรู้เกี่ยวกับพลังอํานาจของคฤหาสน์วิญญาณอมตะลานสืบสวน เนื่องจากเบาะแสของคนร้ายหายไปในหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ มันมีความเป็นไปได้ที่คนร้ายจะซ่อนตัวอยู่ใน หุบเขาของนาง ตั้งแต่คนร้ายสามารถสังหารเม็งอย่างโหดร้าย แล้วเหตุใดเขาจะไม่สามารถจัดการนาง?
สามผู้อมตะค้นหาเป็นเวลานานแต่กลับไม่พบสิ่งใด
ผู้อมตะเผ่าเมิ้งมองหน้ากัน ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่สองจงใจกล่าว “เราค้นหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์เกือบทั้งหมดแล้ว ฆาตกรไม่ได้อยู่ที่นี่จริงๆงั้นหรือ?”
เฉิงจื่อไจแสร้งตอบราวกับไม่ได้ตั้งใจ “ยังมีพื้นที่ที่เรายังไม่ได้ค้นหาหรือไม่?”
เจ้าหญิงนิทรารู้ว่าคนทั้งสองกําลังแสดงละคร แต่นางไม่ใช่คนร้ายและต้องการตรวจสอบสถานที่แห่งนี้อย่างจริงใจ ดังนั้นนางจึงพยักหน้า “ข้าออกแบบหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์นี้มาเป็นพิเศษสําหรับเม่นศักดิ์สิทธิ์ มันอยู่ในส่วนลึกที่สุดของหุบเขา โปรดตามข้ามา”
สองผู้อมตะเผ่าเมิ้งติดตามเจ้าหญิงนิทราไปยังส่วนลึกของหุบเขา
เม่นสีขาวที่มีร่างกายใหญ่โตกําลังพักผ่อนอยู่บนพื้นในมุมที่มืดมิด มันกําลังนอนหลับและหายใจเข้าออกอย่างช้าๆ หนามแหลมบนร่างของมันเต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเตที่ปกป้องตัวมันอยู่
เปรียบเทียบกับเม่นศักดิ์สิทธิ์ ผู้อมตะเผ่าเม็งราวกับมดที่อยู่ต่อหน้ารถม้า
“สัตว์อสูรแรกกําเนิดตัวนี้ช่างน่าอัศจรรย์นัก!” ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่สองของเผ่าเม็งชมเชย
เจ้าหญิงนิทรารู้สึกขมขึ้น นี่เป็นสถานที่ที่สําคัญที่สุดของนางและเม่นศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นการดํารงอยู่ที่ทําให้นางสามารถอยู่รอดได้ท่ามกลางสองกองกําลังใหญ่
ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่สองของเผ่าเมิ้งตรวจสอบอย่างรอบคอบก่อนกล่าว “เข็มศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ดูเหมือนจะมีคุณภาพสูงมาก เจ้าหญิงนิทรา ท่านจะนามันออกมาเมื่อใด?”
หนามแหลมบนร่างของเม่นศักดิ์สิทธิ์เป็นทรัพยากรอมตะระดับแปดที่ถูกเรียกว่าเข็มศักดิ์สิทธิ์
ทุกครั้งที่เม่นศักดิ์สิทธิ์เผชิญหน้ากับสถานการณ์อันตราย มันจะยิงหนามแหลมออกไปสังหารศัตรู โดยธรรมชาติแล้วหนามเหล่านี้ไม่สามารถนํากลับคืน เมื่อเม่นศักดิ์สิทธิ์หลับหนามใหม่จะงอกขึ้นมาอีกครั้ง
เจ้าหญิงนิทรามีวิธีการพิเศษที่สามารถทําให้เม่นศักดิ์สิทธิ์นอนหลับอย่างต่อเนื่อง เมื่อเวลาผ่านไป เจ้าหญิงนิทราจะได้รับเข็มศักดิ์สิทธิ์จํานวนมากและสามารถนําไปขายเพื่อทํากําไร
เข็มศักดิ์สิทธิ์ส่วนใหญ่ถูกขายให้กับเผ่าเมิงและเผ่ามู่หลาน สําหรับส่วนที่เหลือ มันถูกวางขายในสวรรค์สีเหลือง
ด้วยธุรกิจเข็มศักดิ์สิทธิ์ เจ้าหญิงนิทราจึงค่อนข้างมั่นคั่ง
“เอาล่ะ ข้าจะไปนมันมา ครั้งนี้มีทั้งสิ้นสี่ร้อยสามสิบหกชิ้น” เจ้าหญิงนิทราตอบ
มีหนามอยู่บนร่างของเม่นศักดิ์สิทธิ์มากกว่าพันชิ้น แต่เจ้าหญิงนิทราไม่สามารถนาพวกมันออกมาทั้งหมด โดยปราศจากหนามเหล่านี้ พลังการต่อสู้ของเม่นศักดิ์สิทธิ์จะลดลงอย่างมาก
“เช่นนั้นก็เริ่มกันเถอะ” เมิ้งจื่อไจ๋กล่าว
“กรุณาตรวจสอบให้ละเอียด ข้าจะทําให้เม่นศักดิ์สิทธิ์หลับลึก” เจ้าหญิงนิทรากล่าว
สองผู้อมตะเผ่าเมิ้งเริ่มค้นหาเบาะแสต่อไปขณะที่เจ้าหญิงนิทราทําให้เม่นศักดิ์สิทธิ์เข้าสู่สภาวะหลักลึก
หากเม่นศักดิ์สิทธิ์ตื่นขึ้น มันจะโกรธและโจมตีอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหญิงนิทราไม่สามารถกําหราบสัตว์อสูรแรกกําเนิดตัวนี้ได้อย่างสมบูรณ์เพราะนางไม่ใช่ผู้อมตะบนเส้นทางแห่งทาส
“เราพบเบาะแสใหม่!” หลังจากค้นหาเป็นเวลานาน เมิ่งจื่อใจก็เปิดปากกล่าวอย่างมีชีวิตชีวา
เจ้าหญิงนิทราตกใจมาก “คนผู้นี้แทรกซึมเข้ามาในหุบเขาของข้าจริงๆ เหตุใดข้าถึงไม่รู้?”
สามผู้อมตะติดตามเบาะแสและเคลื่อนที่ลึกลงไปใต้พิภพ
ไม่นานเบาะแสก็นําพวกเขาขึ้นไปถึงทะเลสาบแห่งหนึ่ง
“นี่คืออาณาเขตของเผ่ามู่หลาน มันอยู่ห่างจากหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์หลายร้อยล์” ผู้อาวุโสสูงสุดลําดับที่สองของเผ่าเผึ้งขมวดคิ้ว
เบาะแสหายไปอย่างสมบูรณ์ที่จุดนี้
สายตาของเมิ้งจื่อไจ๋สั่นไหว เจ้าหญิงนิทราเงียบ นางจะไม่กล่าวสิ่งใดในช่วงเวลาที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้
สามผู้อมตะสํารวจบริเวณรอบๆเป็นเวลานานแต่ยังไม่พบเบาะแสเพิ่มเติม
เจ้าหญิงนิทราเสนอให้พวกเขากลับไปพักที่หุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ หลังจากครุ่นคิด สองผู้อมตะเผ่าเมิ้งก็ตกลงรับคําเชิญ
แต่เมื่อพวกเขากลับไปถึงหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาก็ค้นพบสิ่งที่น่าตกใจ
เม่นศักดิ์สิทธิ์ยังหลับสนิทแต่ร่างกายของมันว่างเปล่า เข็มศักดิ์สิทธิ์หายไปทั้งหมด!
“เกิดสิ่งใดขึ้น? เข็มศักดิ์สิทธิ์ของข้าอยู่ที่ใด? ข้าเฝ้าอยู่ในหุบเขาเส้นด้ายศักดิ์สิทธิ์โดยไม่ออกไปที่ใดเป็นเวลากว่าร้อยปีเพื่อเลี้ยงดูเม่นศักดิ์สิทธิ์และทําให้มันนอนหลับ ข้าก้าวข้ามความยากลําบากมากมายก่อนจะมาถึงจุดนี้!” เจ้าหญิงนิทราหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจขณะที่นางก รีดร้องด้วยน้ําเสียงที่ปวดร้าว
สองผู้อมตะเผ่าเมิ้งมองหน้ากันขณะที่เหงื่ออันเย็นเยียบไหลลงมาจากหน้าผากของพวกเขาเพราะพวกเขาตระหนักได้ทันทีว่ามีคนหลอกใช้พวกเขา!
