Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน – ตอนที่ 1866 ชั้นที่แปด

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1866 ชั้นที่แปด

มันเป็นทุ่งหญ้ากว้างใหญ่

หญ้าสีเขียว ท้องฟ้าสีคราม และเมฆสีขาว

ท้องฟ้าไม่มีดวงอาทิตย์แต่มันยังสว่างสดใส

มีดอกไม้ป่าที่งดงามมากมายกําลังบานสะพรั่ง

กลิ่นหอมของดอกไม้ลอยมาตามสายลมและพัดผ่านใบหน้าของฟางหยวน

ฟางหยวนตะลึง

“นี่คือชั้นที่แปดของปีศาจคลั่งงั้นหรือ?” เขาประหลาดใจ

ตามการอนุมานของฟางหยวน ชั้นที่แปดควรเหมือนชั้นที่เจ็ดแต่มีความปั่นป่วนของพลังงานแห่งเต๋ที่รุนแรงกว่าสําหรับชั้นที่เก๊ มันควรเป็นค่ายกลวิญญาณอมตะที่ถูกจัดตั้งขึ้นโดยเทพอมตะแรกกําเนิดซึ่งมีแกนกลางเป็นวิญญาณอมะตระดับเก้าในตํานาน วิญญาณต้นก่าเนิด!

แต่หลังจากฟางหยวนเข้าสู่ชั้นที่แปด เขากลับพบโลกใบเล็ก

“ข้าเข้ามาในแดนศักดิ์สิทธิ์งั้นหรือ? ฟางหยวนคิด

แต่เขาก็ปฏิเสธความคิดนี้อย่างรวดเร็ว

หลังจากตรวจสอบสภาพแวดล้อม การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย โลกนี้ดูธรรมดามากมันไม่ใช่แดนศักดิ์สิทธิ์หรือถ้ําสวรรค์ทั่วไปมันเป็นโลกขนาดเล็กและ…อ่อนแอ

ขณะที่ฟางหยวนกําลังคิดเรื่องนี้ เขาก็ได้ยินเสียงแตกดังขึ้น

น้ําไหลลงมาจากท้องฟ้าอย่างกะทันหัน

ฟางหยวนรู้สึกถึงภัยคุกคามจากมัน เขามั่นใจว่าตราบเท่าที่เขาสัมผัสมัน เขาจะตาย แม้เขาจะใช้เกราะหวนคืนเขาก็อาจอยู่ได้ไม่นาน

โชคดีที่น้ําตกไหลเร็วมากและไม่ได้เคลื่อนเข้ามาหาเขา

“โลกใบนี้กําลังจะพังทลาย!” ฟางหยวนมองไปในระยะไกล

น้ําตกกระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง โลกใบเล็กราวกับถูกแยกออกเป็นสองส่วนและในไม่ช้ามันก็แยกออกจากกัน

ท้องฟ้า เมฆ ทุ่งหญ้า และดอกไม้ถูกน้ําตกกลืนกิน

อย่างไรก็ตามไม่มีสิ่งใดอยู่ในน้ําตก มันเหมือนสัตว์ร้ายที่กลืนกินทุกสิ่งเข้าไปด้วยความหิวโหย

รูม่านตาของฟางหยวนหดเล็กลง มันเกี่ยวข้องกับเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ น้ําตาแห่งความว่างเปล่า!”

ฟางหยวนเร่งซ่อนตัว

เมื่อน้ําตาแห่งความว่างเปล่าใกล้เข้ามา ฟางหยวนไม่หลบ เขากระทั่งพุ่งเข้าไปหามัน

แต่มันกลับไม่ทําลายล่างเขา

โลกใบเล็กหดเล็กลงเรื่อยๆ

ฟางหยวนบินสูงขึ้นไปในน้ําตาแห่งความว่างเปล่าก่อนจะหลุดออกจากขอบโลก

นี่คือ? หัวใจของเขาสั่นสะท้านขึ้น

เขาเหมือนแมลงตัวน้อยที่บินมาถึงมหาสมุทรอันกว่างหญ่

ความว่างเปล่าอันไร้ขอบเขตทําให้ฟางหยวนกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้นัยสําคัญ

แต่เขาไม่ได้อยู่เพียงลําพัง

ที่นี่มีโลกจํานวนนับไม่ถ้วน

โลกเหล่านี้เหมือนฟองอากาศหลากหลายสีสัน บางส่วนพึ่งก่อตัวขึ้น บางส่วนกําลังเติบโต และบางส่วนกําลังถูกทําลาย

โลกใบเล็กที่ฟางหยวนอยู่ก่อนหน้านี้ถูกทําลายลงอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาสั้นๆมันกลายเป็นเสี้ยวจันทร์สองชั้น

ปากของฟางหยวนอ่าค้างเล็กน้อย เขาตกใจมาก

เป็นเพียงเวลานี้ที่เขาตระหนักถึงลักษณะที่แท้จริงของชั้นที่แปด

มันเป็นมิติที่ไร้ขอบเขตแต่ท่ามกลางความว่างเปล่าอันมืดมิดกลับมีโลกใบเล็กจํานวนนับไม่ถ้วนถือกําเนิดและแตกดับไป

“นี่!! ฟางหยวนพบว่าโลกใบเล็กที่เขาเคยอยู่ก่อนหน้านี้ถูกทําลายล้างไปแล้วและเหลือทิ้งไว้เพียงเส้นด้ายสีขาว

มันคือร่องรอยของพลังงานแห่งเต่า!

แม้มันจะดูเหมือนเส้นด้ายแต่มันเป็นพลังงานแห่งเต๋ที่ไม่ธรรมดา

“มันคือพลังงานแห่งเต๋ชนิดใด?” ฟางหยวนไม่เคยเห็นพลังงานแห่งเต๋เช่นนี้มาก่อน

มันเป็นพลังงานแห่งเต๋ที่พิเศษมาก

โลกใบเล็กก่อนหน้ามีทั้งร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางแห่งห้วงมิติ เส้นทางแห่งกาลเวลาเส้นทางแห่งไม้และเส้นทางแห่งเมฆา

แต่ตอนนี้มันกลับเหลือเพียงร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ที่ดูเหมือนเส้นด้ายสีขาวโปร่งแสงทิ้งไว้เบื้องหลัง

ฟางหยวนสามารถมองเห็นร่องรอยของเส้นทางแห่งห้วงมิติ เส้นทางแห่งกาลเวลา เส้นทางแห่งไม้และเส้นทางแห่งเมฆาจากพลังงานแห่งเต๋เส้นด้าย

มันเป็นพลังงานแห่งเต๋ชนิดใด? มันสามารถรวมร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋หลายชนิดเอาไว้งั้นหรือ?ฟางหยวนรู้สึกสับสนก่อนจะได้รับค่าตอบ

“ข้าเข้าใจแล้ว นี่คือเส้นทางสวรรค์!”

“มันคือเสวรรค์!”

ในชั้นที่เจ็ดฟางหยวนเห็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นเส้นทางแห่งความฝันหรือเส้นทางอื่นๆ แต่มีพลังงานแห่งเต๋สองสายที่ขาดหายไป

หนึ่งคือเส้นทางมนุษย์ อีกหนึ่งคือเส้นทางสวรรค์

ฟางหยวนเคยเห็นพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางมนุษย์มาแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยเห็นพลังงานแห่งเบนเส้นทางสวรรค์

“พลังงานแห่งเต๋เส้นทางสายอื่นถูกทําลาย มีเพียงพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์เท่านั้นที่เหลืออยู่นี่หมายถึงสิ่งใด? ฟางหยวนมองไปยังพลังงานแห่งเบนเส้นทางสวรรค์

ฟางหยวนเฝ้ามองมันอย่างระมัดระวังโดยไม่พยายามสัมผัส

เขาติดตามเส้นด้ายสีขาวไป หลังจากชั่วครู่ การเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดก็เกิดขึ้นท่ามกลางความว่างเปล่า

หลุมด่าปรากฏขึ้นและดูดกลืนพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์เข้าไป

หลุมด่าถูกย้อมไปด้วยสีสันที่หลากหลายก่อนที่มันจะระเบิดออก

ฟองอากาศสีฟ้าขาวปรากฏขึ้นแทนที่

มันค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

ฟางหยวนตรวจสอบและลอบตกใจเมื่อพบว่าฟองอากาศสีฟ้าขาวกลายเป็นโลกใบใหม่ มีพื้นดินและท้องฟ้าปรากฏขึ้น ทุกสิ่งเกิดการเปลี่ยนแปลงตามกฎบางอย่าง

หลังจากผ่านไปหลายสิบลมหายใจ โลกใบเล็กก็ขยายใหญ่ขึ้นถึงจุดที่ฟางหยวนสามารถเข้าไป

ความเร็วในการเติบโตของมันค่อยๆหยุดลง

ฟางหยวนเข้าไปในโลกที่เกิดใหม่ใบนี้

มันไม่เหมือนโลกใบเดิมที่เขาเคยเห็นมาก่อนหน้านี้ เมฆลอยอยู่บนท้องฟ้า เกาะลอยอยู่กลางอากาศเถาวัลย์จํานวนนับไม่ถ้วนรัดพันโลกใบนี้เอาไว้ราวกับตาข่าย

“มันเป็นพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์ แต่รูปลักษณ์ของโลกใบนี้แตกต่างออกไป” ฟางหยวนรู้สึกถึงบางสิ่งแต่ยังไม่สามารถทําความเข้าใจมันได้อย่างชัดเจน

ฟางหยวนมีลางสังหรณ์ที่รุนแรงว่าตราบเท่าที่เขาเข้าใจมัน ความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

ดังนั้นเขาจึงเฝ้ามองโลกใบนี้ตั้งแต่มันถือกําเนิดจนถูกทําลายล้าง

ฟางหยวนหมกมุ่นอยู่กับมันและไม่สามารถปลดปล่อยตนเอง

“การทําลายล้างโลกใบเล็กเป็นเพียงเรื่องผิวเผิน แท้จริงแล้วสิ่งนี้ท่าให้เกิดพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์

ฟางหยวนสังเกตอย่างระมัดระวังและพบว่าหลังจากการกําเนิดและการทําลายล้างโลกใบเล็กทุกครั้งพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์จะเติบโตขึ้นเล็กน้อย

บางครั้งหลุมดําจะดูดกลืนเส้นด้ายสีขาวสามหรือสี่เส้นเข้าไปและให้กําเนิดโลกที่มีรากฐานที่แข็งแกร่งมาก

แต่หลังจากมันถูกทําลายล้าง มันกลับเหลือเส้นด้ายสีขาวเพียงหนึ่งหรือสองเส้น

“พลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์สามารถสูญหายได้เช่นกัน

“บางทีพลังงานแห่งเดีที่ข้าเห็นอาจยังไม่ถึงมาตรฐานของเทพปีศาจไร้ขอบเขต

เขาอาจต้องการสร้างพลังงานแห่งเดําบนเส้นทางสวรรค์ที่ตรงตามความคาดหวังของเขา!

หากเป็นเช่นนั้น แล้วเขาต้องการสร้างพลังงานแห่งเต๋เช่นไร?

จิตใจของฟางหยวนสั่นไหวเมื่อเขารู้สึกว่าเทพปีศาจไร้ขอบเขตสร้างถปีศาจคลั่งขึ้นมาเพื่อไล่ล่าชีวิตนิรันดร์

เทพปีศาจไร้ขอบเขตไล่ล่าชีวิตนิรันดร์ แต่เต่สวรรค์ไม่อนุญาณ วิญญาณชะตากรรมกําหนดให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องตาย ดวงวิญญาณของพวกเขาต้องเข้าสู่ประตูแห่งชีวิตและความตาย

วิญญาณชะตากรรมคือสิ่งใด?

โดยพื้นฐานแล้วมันก็คือส่วนหนึ่งของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์

“เทพปีศาจไร้ขอบเขตต้องการชีวิตนิรันดร์ แต่เขาไม่สามารถก้าวข้ามเตสวรรค์ เขาตระหนักถึงเรื่องนี้ดังนั้นเขาจึงพยายามค้นคว้าเกี่ยวกับเส้นทางสวรรค์” ฟางหยวนคาดเดา

เทพปีศาจไร้ขอบเขตเคยบุกโจมตีวงสวรรค์ แต่เขาไม่ใช่ปีศาจต่างโลก เขาไม่สามารถทําลายวิญญาณชะตากรรม

อย่างไรก็ตามเขายังไม่ยอมแพ้ เขาทํางานหนักขึ้นเพื่อก้าวไปข้างหน้า เขาต้องการค้นหาสาเหตุที่เขาไม่สามารถทําลายวิญญาณชะตากรรมและทําความเข้าใจเส้นทางสวรรค์อย่างถ่องแท้

ความทะเยอทะยานและวิธีการของเขา กระทั่งฟางหยวนยังรู้สึกชื่นชม

“แล้วข้าจะรวบรวมร่องรอยของพลังงานแห่งเดําบนเส้นทางสวรรค์เหล่านี้ได้อย่างไร?” ฟางหยวนพบปัญหา

เขาลองหลายวิธีแต่พวกมันล้วนไร้ประโยชน์

เขาสังหรณ์ว่ากระทั่งเขาจะนําคฤหาสน์วิญญาณอมตะรังโจรระดับแปดมาที่นี่ มันก็ยังไร้ประโยชน์หลังจากทั้งหมดมันเห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้เกิดจากวิธีการระดับเก้าของเทพปีศาจไร้ขอบเขต

“ข้าต้องควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะของเทพปีศาจไร้ขอบเขตโดยตรง ฟางหยวนรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

เขาไม่รู้ว่าเขาจะเข้าไปยังชั้นที่เก่าได้อย่างไร

เส้นทางของชั้นที่เจ็ดชัดเจนมาก แต่ในชั้นที่แปด ฟางหยวนอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่าไม่มีเบาะแสใดที่นําไปสู่ชั้นที่เก้า

ฟางหยวนไม่รู้แม้แต่ทิศทาง เขาทําได้เพียงล่องลอยไปอย่างไร้จุดหมายเท่านั้น

“จนถึงตอนนี้ นี่คือโลกที่ใหญ่ที่สุดที่ข้าเคยเห็น แต่ดูเหมือนมันก่าลังจะถูกทาลาย ไปดูข้างในกันเถอะ”ฟางหยวนคิดและเข้าไปในโลกใบนี้

“คารวะท่านนักปราชญ์!”

โลกใบนี้มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงภูมิปัญญา

“ท่านนักปราชญ์ ท่านมาเพื่อช่วยโลกใบนี้ใช่หรือไม่?”

“ท่านนักปราชญ์ โปรดรับข้าเป็นศิษย์ของท่าน!”

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีร่างกายเหมือนเมฆหมอกร่างมนุษย์ พวกเขาก่าลังพูดคุย

“นักปราชญ์?” ฟางหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตระหนักถึงความหมายที่ยิ่งใหญ่ที่อยู่เบื้องหลัง “นั่นหมายความว่ามีนักปราชญ์คนอื่นนอกจากข้า?”

“ถูกต้อง นักปราชญ์ผู้หนึ่งสวมชุดคลุมสีเขียวและโพกศีรษะด้วยผ้าสีขาว มีดอกบัวเบ่งบานขึ้นทุกย่างก้าวที่เขาเดินเขาเป็นผู้สร้างสระบัวเขียว

“นักปราชญ์อีกคนเดินเท้าเปล่า เขาส่วนชุดสีเหลือง เขาเป็นคนใจดี เขาเป็นผู้สร้างปฐพี่สีเหลือง

“ยังมีอีกคนที่ดูดุร้าย เขาทั้งสูงและแข็งแกร่ง ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะได้ยินเสียงคารามของสัตว์ร้ายดังขึ้นเขาเป็นผู้สร้างทุ่งเต่คลั่ง”

มนุษย์หมอกเหล่านี้บอกฟางหยวน