ฐานวิจัยวิทยาศาสตร์ดวงจันทร์
พื้นที่วิจัยฟิสิกส์
ดร.ทอริคนั่งอยู่ในห้องควบคุมเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์ เขาเริ่มคุยกับเหยียนซินเจวี๋ยเพื่อฆ่าเวลา
“พวกคุณคนจีนนี่ดื้อกว่าที่ผมคิดไว้เสียอีก”
เหยียนซินเจวี๋ยจ้องไปที่นักวิชาการชาวอเมริกาและถาม “ทำไมคุณพูดแบบนั้นล่ะ”
ทอริคพูด “วงการฟิสิกส์เกือบครึ่งคิดว่าจุดสูงสุดเฉพาะ 750 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์ก็คือสิ่งที่พระเจ้ากำลังกลั่นแกล้งเรา แต่ศาสตราจารย์ลู่เชื่อมากๆ ว่ามันต้องมีอะไรบางอย่าง…แม้ว่าเซิร์นจะทำการทดลองมาหลายต่อหลายครั้งเพื่อพิสูจน์ว่ามันมีการกระเพื่อมทางควอนตัมที่ผิดปกติจริงๆ “
“ผมเกรงว่ามันจะไม่ใช่”
“ทำไมล่ะครับ”
“มันไม่ใช่ความดื้อหรอก แต่มันเป็นความหลงใหลในความจริงจากคนทั้งหมดที่ผมรู้จักมากกว่า เขาน่าจะเป็นคนที่ตามหาความจริงมากที่สุด” เหยียนซินเจวี๋ยยังคงยิ้มต่อ “อีกอย่าง แม้ว่าวงการฟิสิกส์กว่าครึ่งจะไม่เชื่อในโปรเจกต์งานวิจัยนี้ แต่อีกครึ่งหนึ่งก็เชื่อ ใช่ไหม”
ดร.ทอริคประหลาดใจเล็กน้อย
“เดี๋ยวนะ…คุณรู้จักเขาเหรอ”
“แน่นอน เราเรียนที่เดียวกัน”
เหยียนซินเจวี๋ยอายเกินกว่าที่จะพูดว่าเขาได้ตำแหน่งนี้ก็เพราะเส้นสายของเขาคือลู่โจว…
แต่เขาไม่มีเหตุผลให้ต้องกังวล
เพราะดร.ทอริคไม่สนเรื่องนั้นเลยแม้แต่น้อย แต่ดร.ทอริคถามในเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย
“คุณเล่าเรื่องเขาให้ผมฟังได้ไหม หลังจากที่ผมอ่านบันทึกของศาสตราจารย์ฮาร์ดี้ ผมก็สนใจเรื่องราวของเขามากๆ แต่น่าเสียดายที่บันทึกนั้นเล่าถึงเรื่องราวของเขาที่พรินซ์ตันเท่านั้น”
เหยียนซินเจวี๋ยสับสน และพูด “บันทึกเหรอ บันทึกอะไร”
“มันถูกเขียนโดยนักศึกษาที่ลู่โจวเคยสอนที่พรินซ์ตัน ผู้เขียนตอนนี้เป็นศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเซาเปาโล เขาเป็นนักคณิตศาสตร์ที่มีชื่อเสียงอยู่นะ”
หลังจากที่เห็นว่าดร.ทอริคตื่นเต้นขนาดไหน เหยียนซินเจวี๋ยมองนาฬิกาและพูดขึ้น
“มาคุยกันเรื่องนี้ในอีกหนึ่งชั่วโมง… “
“การทดลองกำลังจะเริ่มในอีก 15 นาที”
…
ถ้าจะให้พูดอย่างละเอียดก็คือการทดลองกำลังจะเริ่มขึ้นในอีก 14 นาที 21 วินาที
ที่สำนักงานใหญ่ ILHCRC ที่เซี่ยงไฮ้
ทุกคนในศูนย์ปฏิบัติการภาคพื้นดินนั่งอยู่ตรงหน้าจอควบคุมขนาดใหญ่ พวกเขารอคอยการทดลองด้วยความประหม่า
บางคนยังหยอกล้อเรื่องค่าใช้จ่ายในแต่ละการทดลองของ ILHCRC ว่าแพงกว่าการทดสอบขีปนาวุธข้ามทวีปเสียอีก จริงๆ แล้วการกล่าวอ้างนี้แม่นยำจริงๆ
แฟรงก์ วิลกเซคเดินเข้ามาในห้องควบคุมพร้อมกระดาษที่เพิ่งพิมพ์เสร็จใหม่ๆ ในมือ เขาเดินตรงไปที่ลู่โจวและพูดเบาๆ
“พลังงานของการชนคือ 1250 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ คุณต้องการจุดสูงสุดเฉพาะที่ 750 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมตั้งค่าตัวแปรพลังงานสูงขนาดนี้”
ลู่โจวเอามือไพล่หลัง เขามองห้องควบคุมที่วุ่นวายและพูด “จริงๆ แล้วมันคือ 1250 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ 1260 เทระอิเล็กตรอนโวลต์และ 1300 เทระอิเล็กตรอนโวลต์”
แฟรงก์ วิลกเซค “…”
ว้าว…
คนรวยนี่เป็นอีกเผ่าพันธุ์หนึ่งเลย
เมื่อเทียบกันแล้ว การทดลองการชนกันของโปรตอนมีพลังงานน้อยกว่า 30 เทระอิเล็กตรอนโวลต์
แฟรงก์ วิลกเซคอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาขณะที่พูด
“มันจะเป็นการแสดงดอกไม้ไฟที่แพงที่สุดในประวัติศาสตร์”
“แน่นอนสิ!” ลู่โจวยิ้มและพูด “สุดท้ายแล้ว มันจะชี้ทางสว่างให้มนุษยชาติตลอดไป”
การเตรียมการทดลองกำลังจะเสร็จสิ้น
หลัวเหวินเซวียนเดินออกมาจากมุมห้องและสูดลมหายใจเข้า เขามองไปที่ลู่โจวและพูดด้วยท่าทีที่จริงจัง
“ทุกหน่วยทุกอย่างพร้อมแล้ว เราเริ่มการทดลองได้ทุกเมื่อ”
ลู่โจวพยักหน้าและมองดูนาฬิกาข้อมือ
เหลือเวลาอีก 1 นาทีและ 30 วินาทีก่อนกำหนดการจริง
เขาเงยหน้าขึ้นและพูด
“มาเปิดเครื่องเลยดีกว่า
“ชาร์จแม่เหล็กตัวนำยวดยิ่ง! “
หลัวเหวินเซวียนพยักหน้าและพูด “รับทราบ”
…
สัญญาณการทดลองส่งผ่านอวกาศระยะทาง 360,000 กิโลเมตร ได้รับโดยฐานทดลองวิทยาศาสตร์พื้นผิวดวงจันทร์
พลังงานมหาศาลเริ่มเคลื่อนตัวจากพื้นที่จัดเก็บพลังงานไปยังวงแหวนตัวนำยวดยิ่งและสร้างสนามแม่เหล็กที่มีพลังมากมายมหาศาล
แม้แต่รังสีคอสมิกรอบๆ ก็ยังผิดรูปเพราะสนามแม่เหล็กนี้
เหยียนซินเจวี๋ยที่กำลังยืนอยู่ในห้องควบคุมของฐานวิจัยวิทยาศาสตร์พื้นผิวดวงจันทร์ กดปุ่มที่อยู่ตรงหน้าทันที
ราวกับว่าเขาเพิ่งจะเหนี่ยวไก โปรตอนเล็กๆ สองอนุภาคพุ่งออกมาจากปืนอนุภาค ภายใต้แรงของสนามแม่เหล็กทำให้อนุภาคทั้งสองติดกันและแตกเป็นสองส่วน
ไม่มีแสงหรือระเบิด
แต่คลื่นพลังงานที่ตรวจจับโดยเครื่องชนอนุภาคมากเท่าๆ กับแสงสว่าง
ภายใต้พลังงาน 1250 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ โปรตอนสองอนุภาคบีบอัดอย่างต่อเนื่อง อนุภาคทั้งสองฉีกขาดเป็นโลกจุลภาค เราไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า พวกมันแตกสลายกลายเป็นอนุภาคย่อยที่เล็กกว่าอะตอม
ความตื่นเต้นปรากฏในดวงตาของลู่โจว เขาจ้องไปที่รูปสเปกตรัมพลังงานที่อยู่ตรงหน้า
เขาสามารถจับจ้องรูปนี้ได้ทั้งวัน
การปะทะรอบแรกจบไปแล้ว
แม่เหล็กตัวนำยวดยิ่งยังคงอยู่ในสภาวะให้พลังงาน เจ้าหน้าที่ที่ฐานวิจัยวิทยาศาสตร์พื้นผิวดวงจันทร์รับปรับเปลี่ยนตัวแปรการทดลองและเริ่มการทดลองการปะทะรอบที่สอง
รอบนี้เป็นรอบที่สำคัญที่สุด
มันระบุว่าข้อคาดการณ์การสูญเสียพลังงานมหาศาลในวิทยานิพนธ์ของลู่โจวมีอยู่จริง
ลู่โจวกลั้นลมหายใจ
โปรตอนสองอนุภาคปะทะกันอีกแล้ว ทำให้เกิดแสงสว่างบนเครื่องตรวจจับพลังงาน
วิทเทนมองไปที่ข้อมูลบนจอ เขาพูดอย่างเหลือเชื่อ
“ผมไม่อยากจะเชื่อเลย คุณเดาถูก…”
แฟรงก์ วิลกเซคเองก็อึ้ง
แม้ว่าทักษะทางคณิตศาสตร์ของเขาจะไม่ได้ดีเท่าวิทเทน แต่เขาก็ยังเห็นรูปแบบที่ผิดปกติในข้อมูล แต่เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าสิ่งปกติที่เกิดขึ้นกับข้อมูลคืออะไร
มันเป็นเพียงความหยั่งรู้ของเขาเท่านั้น..
สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นทำลายความเข้าใจของเขาที่มีต่อโลกฟิสิกส์ของอนุภาค
“พระเจ้าช่วย…”
มันเป็นคำเดียวที่เขาสามารถพูดออกมาเพื่ออธิบายความตกใจที่เกิดขึ้นในใจเขา
ลู่โจวยืนอยู่ที่เดิมพร้อมกำหมัดแน่น
มันยังไม่เพียงพอ
แม้ว่าการทดลองครั้งที่สองจะมากพอที่จะอธิบายข้อคาดการณ์บางข้อของเขาได้ แต่มันก็ยังไม่เพียงพอที่จะอธิบายการคาดเดาทุกข้อในวิทยานิพนธ์ของเขา
เขากำลังรอให้การทดลองครั้งที่สามเริ่มต้น
เขาก็แค่ต้องการให้ข้อมูลการทดลองครั้งที่สามเป็นไปตามที่เขาคิดไว้
หลังจากนั้นเขาจะได้พิสูจน์ว่าข้อคาดการณ์ของเขาถูกต้อง
ในที่สุดข้อคาดการณ์ครั้งที่สามก็เริ่มต้นขึ้น…
โปรตอนสองอนุภาคปะทะกัน
แสงสว่างปรากฏขึ้นบนหน้าจออีกครั้ง
ลู่โจวมองไปที่หน้าจอพร้อมลูกตาที่หดตัว
สายตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
การทดลองครั้งที่สามประสบความสำเร็จ
“ในที่สุด…
“ฉันเจอแกแล้ว…”
เสียงเชียร์และเสียงปรบมือดังก้องในหูของเขา
ในที่สุดผีที่อยู่เบื้องหลังการกระเพื่อมทางควอนตัมก็ปรากฏให้โลกได้เห็น
แม้แต่ลู่โจวเองก็เห็นเพียงแค่ข้อมูลดิบ…
แต่เขาเป็นนักวิชาการคณิตศาสตร์ระดับ 10 เขาจำเป็นต้องวิเคราะห์ข้อมูลจริงๆ เหรอ
สำหรับเขาแล้ว เขาก็แค่แปลข้อมูลให้คนอื่นเข้าใจเท่านั้นเอง…
…………………
