ภายในบ้านพักที่จงซาน อินเตอร์เนชั่นแนล
ลู่โจวนั่งอยู่ในห้องทำงาน กำลังวิดีโอคอลกับเสี่ยวถง เสียงที่ร่าเริงดังมาจากโทรศัพท์ของเขา
“พี่คะ! หนูได้ยินมาว่าพี่ค้นพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่อีกแล้ว! “
ลู่โจวมองเสี่ยวถงและพูด
“ขนาดเธอยังได้ยินเหรอ”
เสี่ยวถงดีใจกับพี่ของเธอ เธอพูดด้วยรอยยิ้มสบายใจ
“แน่นอนสิ! ทุกคนที่พรินซ์ตันพูดถึงเรื่องนี้กันทั้งนั้น”
ลู่โจวยิ้มและไม่พูดอะไรต่อ
แม้ว่าเขาจะคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น แต่การที่ได้ยินเรื่องนี้กับหูตัวเองทำให้เขารู้สึกอาย
ลู่โจวกระแอมและเปลี่ยนเรื่อง
“แล้วเราล่ะเป็นอย่างไรบ้าง เรียนเป็นอย่างไร”
“ก็ดีนะคะ มันก็แค่น่าเบื่อที่ต้องอยู่ไกลจากเมือง หนูอยู่แค่ที่อพาร์ตเมนต์กับที่ห้องสมุดเท่านั้น เพื่อนของหนูจะขับรถพาพวกเราไปซูเปอร์มาร์เก็ตช่วงสุดสัปดาห์ หนูก็ทำอยู่แค่นั้นแหละ”
“แล้วเราไม่ได้ซื้อรถเหรอ”
“ไม่ หนูไม่ชอบขับรถ” เสี่ยวถงส่ายหัว จู่ๆ เธอก็นึกอะไรออก เธอจึงพูด “เออใช่ หนูเกือบลืมไปเลย ศาสตราจารย์ครุกแมนฝากมาสวัสดีพี่ด้วย เขายังบอกอีกนะว่าแบบจำลองการคาดการณ์อนาคตของเขาคืบหน้าบ้างแล้ว เขาก็แค่ต้องการนักคณิตศาสตร์ที่โดดเด่น”
ตอนที่ลู่โจวได้ยินชื่อนี้ เขานิ่งไปครู่หนึ่งและพูด
“…เขายังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ”
เสี่ยวถงเกาหัวอย่างประหม่า
“ฮ่าฮ่า…หนูว่าไม่นะ”
ลู่โจวเงียบไปสักพักและพูด “ถ้าอย่างนั้นก็ฝากสวัสดีเขาให้ด้วยก็แล้วกันนะ”
“แล้วเรื่องโปรเจกต์งานวิจัยล่ะ”
ลู่โจวจิบโค้กและพูด
“เดี๋ยวพี่จะคิดดูตอนนี้ไม่ค่อยยุ่ง”
เสี่ยวถงรู้ว่านั่นคือการปฏิเสธที่สุภาพ
“ก็ได้ หนเข้าใจ”
ทั้งคู่พูดคุยกันอยู่สักพัก ส่วนใหญ่ก็เกี่ยวกับชีวิตของพวกเขาและเรื่องพ่อแม่ หลังจากที่เสี่ยวถงบอกลู่โจวว่าพ่อกับแม่แข็งแรงดี เสี่ยวถงก็วางสายและเข้านอน
ที่ประเทศจีนเป็นเวลากลางวัน แต่ที่อเมริกาเป็นเวลาดึกแล้ว
เสี่ยวถงดูสบายใจดี และเธอก็ไม่ได้บ่นเรื่องเรียนให้ลู่โจวฟัง แต่ลู่โจวก็สัมผัสได้ว่าเธอกดดันมาก
โถ น้องพี่…
พี่น้องคู่นี้มีนิสัยที่เหมือนกัน นั่นก็คือพวกเขาไม่อยากเป็นภาระของใคร
ลู่โจวยิ้มแล้วส่ายหน้า เขาวางโทรศัพท์
รู้สึกดีจังที่ได้พักผ่อน
เขารู้ว่ามีคนนับไม่ถ้วนพยายามติดต่อเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาหลบซ่อนตัวอยู่ที่บ้านขณะที่พักผ่อน เขาไม่คุยกับใครเลยยกเว้นเรื่องที่สำคัญจริงๆ
ส่วนเรื่องของ ILHCRC เขาโยนหน้าที่รับผิดชอบทั้งหมดให้หลัวเหวินเซวียน
รวมไปถึงการเตรียมการสำหรับการประชุมผู้บริหารครั้งต่อไปและการอภิปรายเกี่ยวกับโปรเจกต์งานวิจัยชิ้นต่อไป ลู่โจวยังพาเข้าไปประชุมครั้งสุดท้าย ดังนั้นครั้งนี้เขาจึงอยากให้หลัวเหวินเซวียนเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด
ถ้าหลัวเหวินเซวียนทำเรื่องง่ายๆ แบบนี้ไม่ได้ การที่ลู่โจวเป็นที่ปรึกษาให้เขาก็ถือเป็นเรื่องเสียเวลา
ในที่สุดงานวิจัยเรื่องจุดสูงสุดเฉพาะ 750 จิกะอิเล็กตรอนโวลต์ก็สำเร็จ และบทความของเขาก็ส่งไปยังวารสารฟิวเจอร์แล้ว เขาหยุดเพียงไม่กี่วันเท่านั้นเพื่อให้ตัวเองได้พัก
พูดถึงเรื่องนั้นแล้วก็…
เขาก็หยุดพักมาเกือบจะอาทิตย์หนึ่งแล้ว ถึงเวลาคิดถึงขั้นตอนต่อไปได้แล้ว
ลู่โจววางโค้กลงและเอนตัวลงไปบนโซฟา เขาหลับตาลงแล้วเรียกระบบขึ้นมา
ตอนที่เขาลืมตา สติของเขาอยู่ภายในพื้นที่สีขาวบริสุทธิ์ เขายืนอยู่ตรงแผงโฮโลแกรมโปร่งใส
ข้อความสีฟ้าปรากฏขึ้นมาบนแผงโฮโลแกรม
[ขอแสดงความยินดี โฮสต์ สำหรับการสำเร็จภารกิจ]
[ภารกิจ: อนุภาคจากต่างแดน
[คำอธิบาย: ความสำเร็จของภารกิจเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์จะกลายเป็นประวัติศาสตร์เหมือนความเจิดจรัสของอารยธรรมมนุษย์ มันเกี่ยวข้องกับกล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่ แต่แทนที่จะเป็นการสำรวจดวงดาว มันจะสำรวจความลับที่อยู่เบื้องหลังการกำเนิดของดวงดาว…
[ข้อกำหนด: ค้นพบอนุภาคใหม่
[รางวัล: คะแนนประสบการณ์ฟิสิกส์หนึ่งล้านคะแนน คะแนนทั่วไป 10,000 คะแนน ภารกิจตำนานสีม่วง]
คะแนนประสบการณ์ฟิสิกส์หนึ่งล้านคะแนน
ฉันเข้าใกล้อนาคตกาลเข้าไปทุกที
ขณะที่ลู่โจวกำลังมองหน้าต่างที่เด้งขึ้นมา เขาเอื้อมมือไปกดแถบลักษณะเฉพาะ
[
A. คณิตศาสตร์: เลเวล 10
B. ฟิสิกส์ เลเวล 8 (13,215/3 million)
C. ชีวเคมี: เลเวล 6 (10,000/600,000)
D. วิศวกรรมศาสตร์: เลเวล 6 (10,000/600,000)
E. วัสดุศาสตร์: เลเวล 6 (163,000/600,000)
F. วิทยาศาสตร์พลังงาน: เลเวล 4 (0/200,000)
G. วิทยาการสารสนเทศ: เลเวล 4 (0/200,000)
แต้มทั่วไป: 34,335 แต้ม
]
อย่างที่เขาคาดคิดไว้ ระดับฟิสิกส์ของเขาเลื่อนจากระดับ 7 เป็นระดับ 8 เหลืออีกแค่สองระดับเท่านั้น
แต่ตอนที่เขาเห็นคะแนนประสบการณ์สามล้านคะแนนที่ต้องทำให้ได้ เขาก็รู้สึกหมดหวัง
งานวิจัยประเภทไหนกันที่จะทำให้ฉันได้คะแนนประสบการณ์มากขนาดนั้น…
ลู่โจวคิดอยู่นานแต่ก็คิดอะไรไม่ออกเลย
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่ามันยากที่จะเพิ่มระดับคณิตศาสตร์ แต่ตอนนี้เขาเริ่มชำนาญด้านฟิสิกส์ เขาคิดว่าความยากเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น
อย่างน้อยเขาก็พอจะมีไอเดียว่าเขาควรทำวิจัยคณิตศาสตร์หัวข้อไหน แต่ฟิสิกส์มีความไม่แน่นอนอยู่เยอะ ทฤษฎีที่ล้ำสมัยก็เป็นการคาดการณ์ทั้งนั้น ไม่มีใครรู้ว่าทฤษฎีไหนจะถูกล้มล้างและทฤษฎีไหนจะถูกค้นพบ
ตัวอย่างเช่น ทฤษฎีเอ็มและทฤษฎีสมมาตรยิ่งยวด ทฤษฎีทั้งสองนี้มีอิทธิพลต่องานวิจัยล้ำสมัยของฟิสิกส์ทฤษฎีตั้งแต่กลางศตวรรษที่แล้ว คนก็ยังคงทำวิจัยเพื่อพิสูจน์ว่ามันถูกหรือผิด
ท้ายที่สุดแล้วพวกเขากำลังพยายามตามหาอนุภาคสมมาตรยิ่งยวดมาเป็นหลายสิบปีแล้ว แต่ก็แทบไม่มีอะไรคืบหน้าเลย
ข่าวดีเดียวก็คือหลังจากที่เขาได้คะแนนคณิตศาสตร์ระดับ 10 การคำนวณทางฟิสิกส์ทั้งหมดล้วนเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา
ตอนที่เขาทำวิจัยอนุภาค Z ความสามารถทางคณิตศาสตร์ก็ช่วยเขาได้เยอะ ถ้าระดับคณิตศาสตร์ไม่ใช่ระดับ 10 เขาก็อาจจะแก้ปัญหานี้ไม่ได้ หรืออย่างน้อยก็ไม่ได้ภายในหนึ่งเดือน
“ฉันจะต้องขยันให้สม่ำเสมอ…”
ลู่โจวเปิดรายการและมองไปที่บัตรภารกิจตำนานสีม่วงสดใสที่อยู่ตรงหน้า ราวกับว่าบัตรถูกสร้างขึ้นจากเพชร ราวกับว่าเป็นงานศิลปะ
แม้ว่าเขารู้ว่าจริงๆ แล้วบัตรไม่ได้มีอยู่จริง เขาก็ยังพอใจกับความงามของมัน
เขาตั้งตารอรางวัลจากบัตรภารกิจนี้
แต่บัตรสีม่วงระดับกว่าบัตรทองอย่างน้อยหนึ่งระดับใช่ไหม
ฉันอยากรู้จังว่าภารกิจอะไรที่จะให้ฉันทำ
ลู่โจวเอื้อมออกไปแตะบัตรภารกิจ
บัตรแตกกระจายเป็นอนุภาคเล็กๆ และอนุภาคเหล่านั้นก็เคลื่อนไหวในอากาศก่อนที่จะกลายเป็นหน้าต่างป๊อปอัป
[ภารกิจ: สำรวจทรัพย์สมบัติ
[รายละเอียด: มนุษย์เป็นคนใจแคบ แม้แต่คนที่เคยปีนถึงจุดสูงสุดของยอดเขาก็ยังต้องการปัญญาของผู้อื่นเพื่อตามหาสิ่งที่พวกเขามองข้าม
[ข้อกำหนด: รวบรวมอัฐิของศาสตราจารย์ก็อตเท็นดิ๊ก
[รางวัล: บัตรประสบการณ์สุ่ม ตั๋วชิงโชค 1 ใบ ความทรงจำวอยด์ b2]
มองข้ามเหรอ
ลู่โจวประหลาดใจที่ได้เห็นภารกิจใหม่
ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่าง เขารู้สึกว่าระบบกำลังจะบอกอะไรกับเขา
…………………………
