[ท่านเทพลู่ คุณไม่ได้โพสต์บนเว่ยป๋อมานานแล้วนะ! ถ้าคุณไม่โพสต์อะไรเลยคนจะลืมคุณเอานะ ได้โปรดเถอะ จะแจกรางวัลหรืออะไรก็ได้ครับ]
[ท่านเทพลู่ครับ! แจก HV-1 บนเว่ยป๋อเถอะนะครับ ขอร้องล่ะ]
[คนอื่นเขาแจกของกันหมด (ร้องได้)]
[ศาสตราจารย์ลู่ อยากเป็นแฟนออนไลน์กับฉันไหมคะ]
แม้ว่ามันจะผ่านมาแล้วหนึ่งเดือนหลังจากที่ระบบแฟนท่อมเปิดเป็นระบบออนไลน์ แต่ความตื่นเต้นของคนต่อเทคโนโลยีภาพเสมือนยังไม่บางเบาลง
เมื่อวานเพนกวินเพิ่งจะปล่อยเกม VR ในธีมสตาร์วอร์ วันนี้อาลีบาบาโฆษณาผลงานชิ้นเอกที่อยู่ในงาน…
ดูเหมือนว่าอนาคตจะมาถึงทันที
แต่อุตสาหกรรมการผลิตของหัวเหว่ยและเสี่ยวมี่มีความสามารถในการผลิตที่จำกัด ซึ่งตรงข้ามกับความต้องการที่สูงของผู้คน ถ้าหากพวกเขาผลิตเต็มกำลัง อย่างไรเสียก็ไม่สามารถเติมเต็มความต้องการของตลาดอยู่ดี
ผู้คนรู้สึกอิจฉาตอนที่พวกเขาได้ดูคนอื่นโพสต์ประสบการณ์ VR บนเว่ยป๋อและติ๊กต็อก บางคนถึงขนาดบันทึกการเล่นเกมของตัวเองและอัปโหลดออนไลน์ด้วยซ้ำ
เกมคาลานเอ็มไพร์จะออกมาในอีกสองอาทิตย์ มันคือเกมเปิดโลกระดับตำนานที่พัฒนาโดยสตาร์สกายเทคโนโลยี มีการบอกกันว่าถูกสร้างขึ้นโดยโปรแกรมปัญญาประดิษฐ์ และไม่มีการซื้อขายในเกมด้วย
ในฐานะเกม VR ออนไลน์ในระบบแฟนท่อม คนส่วนใหญ่ชื่นชอบการเปิดโลกและฉากที่งดงามที่บรรยายไว้ในตัวอย่าง ผู้คนก็ต่างตั้งตารอเกมนี้เพราะมันกำลังอยู่ในขั้นตอนการทดลองเล่น
ในช่วงเดือนที่ผ่านมาลู่โจวได้รับข้อความมากมาย บางคนก็ขอให้เขาช่วยโปรโมทผลิตภัณฑ์ให้ บางคนก็ขอซื้อหมวกจากเขา
ตอนที่ลู่โจวเห็นข้อความ เขายิ้มและส่ายหัว
คนโง่พวกนี้…
ฉันไม่ใช่คนสร้างหมวกนั่นขึ้นมาเสียหน่อยแล้วทำไมฉันต้องขายมันด้วย
เพื่อโปรโมทสินค้าเหรอ…
ล้อกันเล่นหรือเปล่า คิดจริงๆ เหรอว่าฉันต้องการเงินโฆษณา
ไร้เดียงสาเสียจริง
หลังจากลู่โจวทำโปรเจกต์คอมพิวเตอร์ควอนตัมเสร็จ ในที่สุดเขาก็บรรลุเป้าหมายของปีที่แล้ว งานของเขาก็เริ่มช้าลง
แน่นอนว่ามันไม่ได้หมายความว่าเขาขี้เกียจ
แต่เขาคิดถึงเรื่องดวงจันทร์ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา
ส่วนสุดท้ายของภารกิจห่วงโซ่ควบคุมโลกและจันทรา
เขาจะต้องสร้างวัสดุรางอวกาศสามารถขนส่งได้ 50 ตันบนดวงจันทร์สู่วงโคจรขนย้ายบนดวงจันทร์
แม้ว่ามันอาจจะฟังดูง่าย แต่ท้ายที่สุดแล้ว จะต้องมีคนยิงวัตถุที่ความเร็วสูงมากๆ ความยากของโปรเจกต์นี้ก็คือความยากทางเทคนิคของฟิสิกส์ของอนุภาค การขนส่งรางอวกาศ และการก่อสร้างบนอวกาศ
มันคือโปรเจกต์ที่สำคัญที่สุดของคณะกรรมการการโคจรของดวงจันทร์
จริงๆ แล้ว ตัวโปรเจกต์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับลู่โจว เพราะสุดท้ายลู่โจวก็ทำงานวิจัยเรื่องอื่น แต่ถ้าไม่ได้เขาช่วยละก็ งานวิจัยและหน่วยออกแบบที่ดูแลโปรเจกต์นี้คงไม่คืบหน้ามากขนาดนี้
ถ้าเขายังมัวแต่รออยู่แบบนี้ กว่าโปรเจกต์จะเสร็จคงใช้เวลาอีกนาน
ลู่โจวตัดสินใจจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
แม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องที่เขาถนัด แต่เขาก็ยังมีคะแนนทั่วไปอีก 10,000 คะแนนให้ใช้ถ้าเกิดว่าเจอปัญหา
สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาตอนนี้คือการเข้าใจขั้นตอนการดำเนินการของโปรเจกต์ มันอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้ที่เขาได้ลองหาว่าจุดที่เป็นคอขวดคืออะไร…
ลู่โจวนอนลงบนโซฟา และเล่นโทรศัพท์ โดรนบินมาจากห้องครัว
เสี่ยวไอ [เจ้านาย มีแขกมา (✿゚▽゚)]
ลู่โจว “ใครเหรอ”
เสี่ยวไอ [ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ แต่เสี่ยวไอจะหาคำตอบให้เอง! (๑•̀ᄇ•́)و]
ลู่โจวนั่งลงบนโซฟา
“ไม่ ไม่เป็นไร ฉันไปดูเองก็ได้”
เขารู้ดีว่าเสี่ยงไอกำลังจะทำอะไร
เสี่ยวไอกำลังจะทำงานค้นหาทั่วทั้งอินเทอร์เน็ตเพื่อดูว่าคนคนนี้เป็นใคร
ความสามารถของเสี่ยวไอพัฒนาขึ้นตั้งแต่มันถูกย้ายเข้าสู่คอมพิวเตอร์ควอนตัม
หลังจากที่พิจารณาแล้วว่าคนคนนี้อาจจะมีตำแหน่งทางการเมืองระดับสูง คงจะดีกว่าถ้าเสี่ยวไออยู่เฉยๆ แล้วพยายามไม่สร้างปัญหา
หลังจากที่สั่งให้เสี่ยวไอเปิดประตูทางเข้า ลู่โจวเดินตรงไปและเปิดประตูหน้า
“สวัสดีครับ นักวิชาการลู่!”
ชายรูปร่างกำยำยืนอยู่ตรงประตู ชายคนนั้นยกมือขึ้นและแสดงความเคารพลู่โจว
ลู่โจวดูภาษากายของชายคนนั้นก็รู้ว่าเขาอาจจะมีตำแหน่งระดับสูงในกองทัพ ลู่โจวยิ้มและถาม “มีอะไรให้ช่วยไหมครับ”
“ผมมาส่งจดหมายครับ”
ลู่โจวรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เขาหลีกทางและพูด “เข้ามาก่อนครับ เดี๋ยวผมช่วยคุณเอง…เออใช่ คุณอยากดื่มอะไรไหม กาแฟไหม”
หลังจากที่ได้ยินว่านักวิชาการลู่ตั้งใจชงกาแฟให้เขา เขารีบปฏิเสธอย่างสุภาพ
“โอ้ ไม่เป็นไรครับ น้ำเปล่าก็ได้”
“น้ำอุ่นหรือน้ำเย็นดีครับ”
“ไม่เป็นไรเลยครับ”
โอ้ ไม่ทั้งสองเลยเหรอ…
ลู่โจวเกาหัว
ในฐานะนักคณิตศาสตร์และนักฟิสิกส์ ความลังเลคือสิ่งที่น่ารำคาญที่สุด
ลู่โจวขอให้เสี่ยวไอเตรียมน้ำอุ่น ส่วนเขาก็ชงกาแฟเอง เขานำถ้วยสองถ้วยมายังห้องนั่งเล่น
เขาวางถ้วยทั้งสองลงบนโต๊ะและพูดกับชายที่นั่งอยู่ตรงโซฟา
“ว่าแต่จดหมายไหนครับ”
“อยู่นี่ครับ”
หลังจากที่ชายคนนั้นยื่นจดหมายให้เขา ลู่โจวตรวจสอบดูว่ามีร่องรอยของการเปิดอ่านหรือเปล่า หลังจากนั้นเขาก็หยิบจดหมายออกมาและเปิดอ่าน
อย่างที่คิดไว้ ส่วนแรกของจดหมายคือคำชมที่ในความทุ่มเทของเขาต่อประเทศและสังคม
แต่ส่วนที่สองของจดหมายทำให้ลู่โจวอึ้งไป
พระเจ้า พวกเขาโยนขี้มาให้ฉัน
แต่ถ้าลองคิดดูดีๆ ฉันก็เหมือนจะเป็นผู้สมัครที่ดีที่สุด
ลู่โจวถอนหายใจและยัดจดหมายใส่กระเป๋า เขาลุกขึ้นยืนจากโซฟาและพูดกับชายคนนั้น
“รอเดี๋ยวนะ”
ลู่โจวเดินไปที่ห้องทำงานด้านบนและนำกล่องไม้ออกมาจากลิ้นชัก เขากลับไปที่ห้องนั่งเล่นและวางกล่องลงบนโต๊ะ
“ช่วยส่งสิ่งนี้กลับไปด้วยครับ
“อีกอย่าง ในฐานะผู้ประดิษฐ์เทคโนโลยีนี้ขึ้นมา ผมหวังว่ามันจะถูกนำไปใช้เพื่อสร้างความสงบสุขนะครับ
“ไม่อย่างนั้นต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่ๆ ขอร้องนะครับ ช่วยรักษาไว้อย่างดีและนำไปใช้ในทางที่ถูกต้อง”
ชายคนนั้นหยิบกล่องไม้ขึ้นมาและพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
“เชื่อใจผมได้เลยครับ”
………………………
