“เธออยากยืมห้องแล็บ?”
ศาสตราจารย์หลี่ฟังคำขอของลู่โจวผ่านทางโทรศัพท์ ตอนนี้เขากำลังวิเคราะห์วัสดุนาโนคาร์บอนอยู่ในห้องแล็บ
ลู่โจวถือโทรศัพท์ไว้แนบหู “ครับ ผมอ่านวิทยานิพนธ์แล้วเจอบางอย่างที่น่าสนใจเข้า ผมอยากใช้ห้องแล็บ ผมต้องการเครื่องฮอโมจีไนซ์กับกล้องจุลทรรศน์ดิจิตอล”
เขากุเหตุผลขึ้นมาเอง แม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์อันดีกับศาสตราจารย์หลี่ แต่พวกเขาก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น
ท้ายที่สุดแล้วคุณค่าของสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้ก็ไม่สามารถวัดได้โดยวิทยานิพนธ์ SCI
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่อยากสร้างรายได้กับสิ่งประดิษฐ์นี้…
“ตกลง ฉันจะคุยกับผู้อำนวยการแล็บให้ เธอไปหาศาสตราจารย์หวังเสี้ยนฟู่แล้วใช้ห้องแล็บสามศูนย์สี่ได้เลย”
ศาสตราจารย์หลี่สงสัยว่าทำไมลู่โจวถึงอยากทำการทดลอง แต่เขาก็ไม่ได้ถาม กลับกันเขายอมรับคำขอของลู่โจวอย่างง่ายดาย
ถ้าคนอื่นมาขอยืมอุปกรณ์พวกนี้ เขาคงลังเล แถมอาจปฏิเสธด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตามลู่โจวนั้นแตกต่างกัน เพราะลู่โจวช่วยเขาอย่างมากในวิทยานิพนธ์ชิ้นก่อน
นั่นเป็นโปรเจกต์ระดับพันล้านหยวน แถมไม่ต้องพูดถึงเลยว่า ในฐานะผู้ถือหุ้นบริษัทจ้งซานซินฉาย เขาเป็นผู้ได้รับผลประโยชน์โดยตรง
นี่เป็นเพียงความช่วยเหลือเล็กๆ เท่านั้นและเขาก็มีความสุขที่ได้ช่วยเหลือ
ลู่โจวแทบจะรู้สึกละอายใจเมื่อได้เห็นศาสตราจารย์หลี่ยอมรับง่ายดายแบบนี้
ถ้าฉันรู้ว่าชายชราใจดีแบบนี้ ฉันคงขอกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนชนิดส่องกราดแทน…
“มีอะไรอีกไหม?” เมื่อเขาเห็นลู่โจวเงียบ เขาก็เอ่ยถาม
ลู่โจวส่ายหน้า “ไม่มีแล้วครับ ขอบคุณครับศาสตราจารย์”
“เธอทำการทดลองคนเดียวไม่เป็นไรเหรอ? เธออยากให้เฉียนจ้งหมิงไปช่วยไหม?”
ลู่โจวกล่าว “ไม่เป็นไรครับ ผมอยากทำเอง”
เขาย่อมไม่อยากได้รับการช่วยเหลือ
ไม่งั้นรุ่นพี่เฉียนจะเห็นการกระทำของเขาทันที
ตั้งแต่ออกแบบการทดลองไปจนถึงทำสำเร็จได้ยังไง ลู่โจวไม่สามารถอธิบายอะไรกับเขาได้
เขาต้องทำการทดลองนี้ด้วยมือตนเอง
“ตกลง อย่าทำของพังล่ะ”
ลู่โจวรู้ว่าศาสตราจารย์หลี่พูดล้อเล่น ดังนั้นเขาจึงยิ้มแล้วกล่าว “มั่นใจได้ครับ! ผมจะไม่ทำอะไรพัง!”
…
หลังลู่โจวเอากุญแจแล็บ สามศูนย์สี่ จากศาสตราจารย์หวัง ในที่สุดเขาก็เริ่มขั้นตอนต่อไปได้สักที
จากการย้อนกลับเทคโนโลยีของปืนสแกนเนอร์ กุญแจสำคัญในการแก้ไขปัญหาของการเติบโตลิเธียมเดนไดรต์ก็คือการรักษาวัสดุพอลิไดเมทิลซิโลเซน
เพื่อแก้ไขปัญหานี้ เขาได้ออกแบบการทดลองสองตัว
อย่างไรก็ตามกุญแจสำคัญของปัญหายังคงอยู่เกี่ยวกับวัสดุพีดีเอ็มเอส
วัสดุพีดีเอ็มเอสที่ไม่ผ่านกระบวนการ แม้ว่าจะถูกเคลือบด้วยแผ่นทองแดง มันก็ไม่มีประโยชน์ ลิเธียมเดนไดรต์ยังระเบิดอยู่ดี
วัสดุศาสตร์และคณิตศาสตร์นั้นแตกต่างกัน วัสดุศาสตร์จำเป็นต้องทดลองนับครั้งไม่ถ้วนและลงทุนเงินไปมากมาย แต่คณิตศาสตร์ต้องการแค่กระดาษกับปากกาเท่านั้น เงินทุนวิจัยคณิตศาสตร์ส่วนใหญ่ถูกใช้กับค่าเดินทาง
ลู่โจวคิดมาทั้งวัน แต่เขาก็ยังหาทางออกดีๆ ไม่เจอ สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจใช้แต้มทั่วไป ห้าร้อยแต้มเพื่อขอความช่วยเหลือจากระบบ
เขาเห็นแต้มทั่วไปลดลงกลับไปอยู่ที่ 1975
สิ่งนี้แพงมาก แต้มทั่วไปห้าร้อยแต้มกับแค่วิธีดำเนินการวัสดุพีดีเอ็มเอส
แต้มทั่วที่ต้องใช้กับเทคโนโลยีทั้งหมดของถ่านอาจ’ซื้อ’ข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคได้เลยด้วยซ้ำ
แม้ว่ามันจะใช้แต้มทั่วไปไปมาก แต่โชคดีที่วัสดุที่ใช้ในสูตรหาได้ในห้องแล็บ
หลังผ่านไปสามวันและล้มเหลวไปนับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดลู่โจวก็เตรียมวัสดุพีดีเอ็มเอสที่มีคุณสมบัติดีพร้อมได้สำเร็จ
สิ่งนี้ก็เหมือนน้ำผึ้งที่เต็มไปด้วยเนื้อเยลลี่ ดูๆไปมันอาจดูเหมือนไม่มีอะไรพิเศษ แต่พอเขาวางมันใต้กล้องจุลทรรศน์ มันก็ดูไม่เหมือนของเหลวพอลิไดเมทิลซิโลเซนธรรมดาๆ
ลู่โจวไม่อาจมีความสุขอยู่กับชัยชนะนานนัก ดังนั้นเขาจึงรีบเตรียมฟอยล์ทองแดงสี่เหลี่ยมจากเครื่องทากาว เขาเริ่มเตรียมขั้นตอนต่อไปของการทำวัสดุอิเล็กโตรดเช่นกัน
การหมุนเคลือบ!
การหมุนเคลือบอาศัยแรงเหวี่ยงหนีศูนย์และแรงโน้มถ่วงที่เกิดจากการหมุนของชิ้นงาน มันจะทำให้การเคลือบทั่วถึงบนพื้นผิวของชิ้นงานโดยสมบูรณ์
ขั้นตอนนี้ต้องใช้เทคนิคสูงมาก
การเคลือบที่ไม่เสมอกันอาจหมายความว่าลิเธียมไอออนจะไม่ก่อตัวบนวัสดุอิเล็กโตรดขั้วลบ
แม้ว่าลู่โจวจะมีประสบการณ์การหมุนเคลือบอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังล้มเหลวอยู่หลายครั้ง
หลังผ่านไปสองสามชั่วโมง ในที่สุดเขาก็ได้รับฟอยล์ทองแดงที่ถูกเคลือบด้วยฟิล์มที่พรุนระดับนาโนพีดีเอ็มเอสอย่างเสมอกัน
เมื่อลู่โจวมองดูฟอยล์ทองแดง เขาก็อดคิดไม่ได้
ฉันอาจขายมันได้หลายร้อยล้านหยวนใช่ไหม?
ลู่โจวเก็บตัวอย่างและวัสดุพีดีเอ็มเอสที่เหลือ
เหลืออีกขั้นตอนเดียวเท่านั้น มันคือการทำแบตเตอรี่ที่เรียบง่าย
เขาต้องทดสอบการทำงานของฟิล์มนี้เพื่อดูว่ามันวิเศษเหมือนที่เขาคิดไว้ไหม
ลู่โจวเคยเห็นการสาธิตของรุ่นพี่เฉียนมาก่อน ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับกระบวนการนี้
ในแล็บอื่น ลู่โจวสวมชุดกาวน์ก่อนจะเอามือสอดเข้าไปในกล่องถุงมือที่เต็มไปด้วยอาร์กอน จากนั้นเขาก็แก้ไขฟอยล์ทองแดงบนแม่พิมพ์แบตเตอรี่อย่างระมัดระวัง
สารยึดเกาะคือโซเดียมคาร์บอกซิลเมธิล เซลลูโลสและยางสไตรีนบิวตาไดอีน ตัวรับกระแสไฟคือฟอยล์อะลูมิเนียม และวัสดุขั้วบวกยังคงเป็น LiFePO4 ที่พบในแบตเตอรี่ลิเธียมไอออนปกติที่ใช้กันอยู่ในทุกวันนี้!
ส่วนไดอะแฟรม ลู่โจวใช้ไดอะแฟรมคอมโพสิตสามเลเยอร์ Celgard 2325
มีเพียงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเท่านั้นที่เกิดกับแบตเตอรี่
เมื่อลู่โจวประกอบเสร็จ เขาก็รู้สึกภูมิใจในตนเอง จากนั้นเขาก็หยิบตัวอย่างออกมาจากกล่องอย่างระมัดระวังแล้วปิดวาล์ว
เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกและปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก
“เสร็จแล้ว!”
เมื่อเขามองดูตัวอย่างในมือ เขาก็รู้สึกตื่นเต้น
เขาไม่ได้คาดหวังกับของสุดเทพชิ้นนี้เลย
ใช่ ของสุดเทพ
ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ เขาอุทิศตนเองให้กับวิทยาศาสตร์
เทคโนโลยีนี้น่าจะมาจากอารยธรรมที่ก้าวล้ำกว่าโลก
บางทีมันอาจมาจากยานรบสตาร์เทรค…
ไม่ว่ามันจะมาจากไหน เศษซากอันมีค่านี้ก็มาอยู่ในมือเขาแล้ว
ลู่โจวสูดลมหายใจและพยายามสงบใจตนเอง จากนั้นเขาก็วางตัวอย่างแบตเตอรี่ลงในเครื่องชาร์จแบตเตอรี่ Bk-6808 ก่อนที่เขาจะวางมันใต้กล้องจุลทรรศน์ดิจิตอลอย่างระมัดระวัง
ตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็คือการรอ
หวังว่าผลลัพธ์จะไม่น่าผิดหวังนะ
ลู่โจวตั้งเวลาถ่ายภาพสิบนาทีแล้วเปิดเครื่องทดสอบแบตเตอรี่ จากนั้นเขาก็หยิบเอกสารวิจัยข้อคาดการณ์ปอลิญักมาอ่านอยู่เงียบๆ
…………………………………
