ณ ร้านกาแฟใกล้มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน…
ชายวัยชราหัวล้านกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่มุมร้าน ในขณะเดียวกันเขาก็กำลังอ่านวิทยานิพนธ์ในมือ
ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาคือเอ็ดเวิร์ด วิตเตน
เมื่อเอ็ดเวิร์ด วิตเตนเห็นวิทยานิพนธ์ในมือสหายเฒ่า เขาก็ถาม “คุณกำลังอ่านอะไร?”
“วิทยานิพนธ์ที่น่าสนใจ” ศาสตราจารย์เดอลีงย์กล่าวขณะเปลี่ยนหน้ากระดาษ เขากล่าวต่อ “มันเกี่ยวกับข้อคาดการณ์ของปอลิญัก”
เขาอดกล่าวเสริมไม่ได้ “การพิสูจน์ที่น่าสนใจ”
เอ็ดเวิร์ด วิตเตนถาม “ลู่โจวเหรอ?”
“ใช่” ศาสตราจารย์เดอลีงย์ตอบขณะถือปากกาเขียนเครื่องหมายคำถามบนกระดาษสองสามตัว “การพลาดงานประชุมนั้นเป็นข้อผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดของคุณแล้ว”
เอ็ดเวิร์ด วิตเตนยิ้มแล้วกล่าว “ฮ่าๆ ฉันเห็นด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ที่ฉันพบเขาด้วยตัวเอง ฉันก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาก”
เดอลีงย์มองเขาแล้วกล่าว “โอ้? คุณบินข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกตั้งแต่เมื่อไหร่?”
เอ็ดเวิร์ด วิตเตน “อีกฟากหนึ่งของมหาสมุทรแอตแลนติกต่างหาก คุณลืมไปแล้วเหรอว่าฉันพึ่งกลับมาจากที่นั่น”
ศาสตราจารย์เดอลีงย์เลิกคิ้วแล้วถาม “คุณเจอเด็กคนนี้ที่ CERN มาเหรอ?”
เอ็ดเวิร์ด วิตเตนยิ้มแล้วกล่าว “ช่วงนี้คุณไม่ดูข่าวเลยเหรอ?”
ศาสตราจารย์เดอลีงย์ส่ายหน้า “ไม่เลย ทำไมเหรอ? มีข่าวอะไรเหรอ?”
เอ็ดเวิร์ด วิตเตน “กลุ่มการร่วมมือระหว่างประเทศ LHCb เผยแพร่ข่าวเรื่องเพนตาควาร์ก พวกเขาพบลักษณะสูงสุดที่โซนพลังงาน 750 GeV พวกเขาคิดว่ามันอาจเป็นอนุภาคสมมาตรยิ่งยวด”
“โอ้ ขอแสดงความยินดีด้วย คุณเข้าใกล้รางวัลโนเบลไปอีกก้าวแล้ว” ศาสตราจารย์เดอลีงย์กล่าวลวกๆ
โดยสรุปแล้ว สมมาตรยิ่งยวดพูดถึงความสมมาตรที่เชื่อมต่อระหว่างเฟอร์มิออนและโบซอน ซึ่งสามารถเห็นได้ในขอบเขตพลังงานต่ำของทฤษฎีซูเปอร์สตริง
ถ้าทฤษฎีซูเปอร์สตริงถูกต้อง งั้นอนุภาคสมมาตรยิ่งยวดก็มีอยู่จริง
ดังนั้นกลับกัน ถ้าอนุภาคสมมาตรยิ่งยวดถูกพบ มันก็สามารถพิสูจน์หลักฐานการทดลองที่ทรงพลังกว่าของทฤษฎีซูเปอร์สตริง แต่มันก็ไม่ได้เป็นการพิสูจน์ที่แม่นยำนัก
แต่ถ้าพวกเขาไม่พบมัน ทฤษฎีซูเปอร์สตริงก็จะถูกหักล้าง
อย่างไรก็ตามศาสตราจารย์เดอลีงย์ก็ไม่ได้สนใจเรื่องในโลกฟิสิกส์นัก เขามุ่งเน้นที่คณิตศาสตร์บริสุทธิ์
โดยเฉพาะอย่างยิ่งทฤษฎีจำนวนและเรขาคณิตเชิงพีชคณิต
“มันยังเร็วเกินไปที่จะมาแสดงความยินดี” เอ็ดเวิร์ด วิตเตนกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดติดตลก “ฉันคิดว่ารางวัลโนเบลของฉันคงตกเป็นของสตีเฟน ฮอว์กิง…ฉันไม่มีโอกาส”
มีเพียงทฤษฎีที่พิสูจน์โดยการทดลองเท่านั้นที่มีสิทธิ์ชนะรางวัลโนเบล การค้นหาสตริงที่สร้างเอกภพนั้นยากยิ่งกว่าการพิสูจน์การระเหยของหลุมดำเสียอีก
อย่างหลังนั้นทำได้ทางทฤษฎี มันแค่ต้องการพลังงานการชนกันของอนุภาคที่เพียงพอเพื่อสร้างหลุดดำขนาดเล็กมากๆ จากนั้นก็ใช้อุปกรณ์สังเกตหลุมดำนี้ที่ระเหยหายไปด้วยความเร็วแสง
อย่างไรก็ตามในอดีตมันไม่สามารถแก้ด้วยเครื่องชนอนุภาคแฮดรอน มันต้องใช้หลายชั่วอายุคนกว่าจะสร้างเครื่องชนอนุภาคที่สังเกตอนุภาคต่างๆได้ในมิติเดียว
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพิสูจน์ทฤษฎีซูเปอร์สตริงด้วยเทคโนโลยีที่มีอยู่ในปัจจุบัน
เมื่อศาสตราจารย์เดอลีงย์ได้ยินเพื่อนพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยตัวเอง เขาก็ยิ้ม “เขาไปฟังรายงานด้วยเหรอ?”
เอ็ดเวิร์ด วิตเตน “เขาไม่ได้ฟัง เขาเป็นคนรายงาน คุณเชื่อไหม? เบาะแส 750 GeV ถูกเสนอโดยเด็กฝึกงาน เขาใช้วิธีคำนวณความน่าจะเป็นของการปรากฏลักษณะสูงสุดของโซนพลังงาน 750 GeV แล้วลองเดาซิว่าเกิดอะไรขึ้น? นักวิจัยของ CERN ใช้เวลาเดือนหนึ่งทดลองแล้วพบลักษณะสูงสุดนี้บนเครื่องชนอนุภาคแฮดรอน”
ศาสตราจารย์เดอลีงย์จ้องมองวิทยานิพนธ์พักใหญ่ๆก่อนจะพลันพูดขึ้น “ฉันไม่รู้เลยว่าเขาจะมีพรสวรรค์ในวิชาฟิสิกส์ด้วย”
“ใช่” เอ็ดเวิร์ด วิตเตนกล่าวแล้วพยักหน้าเห็นด้วย “ฉันได้ยินมาว่าปีหน้าเขาจะมาพรินซ์ตัน ฉันอยากยอมรับเขาเป็นศิษย์”
เดอลีงย์กล่าว “นั่นก็ขึ้นอยู่กับเขา ฉันคิดว่าเขามีพรสวรรค์ด้านทฤษฎีจำนวนมากกว่า”
เอ็ดเวิร์ด วิตเตนยิ้มและไม่ได้ตอบอะไร
เขาหวังว่าลู่โจวจะเลือกเขา แต่ลู่โจวอาจไม่เลือกพวกเขาทั้งคู่เลยก็ได้
เมื่อศาสตราจารย์เดอลีงย์พลิกไปหน้าสุดท้ายของวิทยานิพนธ์ คิ้วเขาก็กระตุก
เอ็ดเวิร์ด วิตเตนถาม “เป็นไร?”
เดอลีงย์ส่ายหน้าแล้วตอบ “ไม่มีอะไร”
เขาเพิ่งชื่นชมความชาญฉลาดของวิธีสร้างองค์ประกอบกรุป แต่เมื่อเห็นประโยคสุดท้าย เขาก็ช็อก
ถ้าวิทยานิพนธ์ของลู่โจวไม่ดี เขาคงสั่งให้เจ้าเด็กนี่ไปเขียนใหม่แล้ว
…
ข้อคาดการณ์หลักๆต้องใช้เวลาทดสอบความถูกต้องนาน
ลู่โจวไม่รู้ว่ามันใช้เวลานานแค่ไหน แต่เขาหวังว่ากระบวนการตรวจสอบจะเร็วหน่อย เขาหวังว่ามันจะเสร็จก่อนสิ้นปี
หลังเรื่องข้อคาดการณ์ของปอลิญักจบ ลู่โจวจะได้ใช้เวลาทั้งหมดกับโปรเจ็คของแฟรงก์
แฟรงก์จะพูดเรื่องทฤษฎีเสริมสมมาตรยิ่งยวดผ่านอีเมล แม้ว่าลู่โจวจะกังขากับทฤษฎี แต่เขาก็ยังหาจุดร่วมและสงวนความเห็นไว้ชั่วคราว
ลู่โจวไม่มีทางเลือก เขาได้แต่หยิบยกปัญหาคณิตศาสตร์จากทฤษฎี และเขาไม่สามารถสร้างทฤษฎีของตนเองได้
ส่วนหลักของทฤษฎีเสริมสมมาตรยิ่งยวดนี้ส่วนใหญ่เป็นฝีมือแฟรงก์ ลู่โจวรับผิดชอบในการประมวลข้อมูลและอุดช่องโหว่ทางคณิตศาสตร์ของทฤษฎีจากมุมมองของคณิตศาสตร์ และทำให้มันแสดงความงดงามของคณิตศาสตร์ให้มากขึ้น
ที่จริงงานของลู่โจวก็สำคัญมาก
เหตุผลที่ทำไมคนอื่นถึงยอมรับทฤษฎีสตริงก็เพราะมันมีความงดงามของคณิตศาสตร์
ไม่นานก็ถึงเดือนตุลา ศาสตราจารย์หรูเรียกลู่โจวให้มาที่ออฟฟิศ
“เราจะไปปักกิ่งวันที่ 20 ฉันจองตั๋วให้เธอแล้ว เริ่มเตรียมตัวได้เลย”
ลู่โจวถามด้วยความสงสัย “ครับ…ศาสตราจารย์ บอกผมได้ไหมว่าไปทำไม?”
ศาสตราจารย์หรูยิ้มแล้วตอบ “ไม่มีอะไร มันก็แค่งานประชุมสมาคมคณิตศาสตร์จีนระดับชาติครั้งที่สิบสอง นอกจากนี้มันยังเป็นวันครบรอบวันก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ปีที่ 20 เช่นกัน ตาแก่หลายคนเสนอให้มีงานประชุมร่วมกัน นอกจากนี้เฒ่าชิวก็มาด้วย ฉันจึงต้องพาเธอไปด้วย”
เชี่ย?
ทำไมคุณถึงพูดได้ใจเย็นแบบนั้น?
นี่มันเรื่องใหญ่!
ลู่โจวสงสัย “ไม่ใช่ว่างานประชุมมีตอนพฤศจิกาเหรอครับ? ทำไมถึงเป็นตุลา? นอกจากนี้ทำไมศาสตราจารย์ต้องไปงานประชุมคณิตศาสตร์ด้วย? ศาสตราจารย์เป็นนักฟิสิกส์ไม่ใช่เหรอ?”
อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะลู่โจวจำได้ว่างานประชุมนี้ต้องได้รับเชิญเท่านั้น
สุดท้ายลู่โจวก็ถาม “ศาสตราจารย์ไปโดยไม่ได้รับเชิญเหรอครับ?”
“ฉันได้รับเชิญ ไม่ต้องห่วง แค่มากับฉันก็พอ นี่ดีต่อตัวเธอเอง” ศาสตราจารย์หรูกล่าวขณะโบกไม้โบกมือ “อีกเรื่อง หัวข้อวิจัยของเธอคือข้อคาดการณ์ของปอลิญักไม่ใช่เหรอ? มีผลวิจัยใหม่ๆไหม? ถ้ามี ฉันแนะนำให้เธอลงสมัครเพื่อบรรยายในงานประชุม นี่เป็นโอกาสดี”
การได้บรรยายในงานประชุมระดับสูงแบบนี้ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง แม้ว่าศาสตราจารย์หรูจะอยู่ในโลกฟิสิกส์เชิงทฤษฎี แต่เขาก็ไม่ได้แปลกหน้าในโลกคณิตศาสตร์
อย่างไรก็ตามในเวลานี้เขาไม่รู้ว่าลู่โจวส่งวิทยานิพนธ์ข้อคาดการณ์ของปอลิญักถูกส่งไปยังวารสารคณิตศาสตร์ประจำปีแล้ว มันเข้าสู่ขั้นตอนพิจารณ์แล้ว
วิทยานิพนธ์ที่ถูกส่งไปไม่สามารถเอาไปบรรยายในงานประชุมได้ เพราะมันจะถูกนับว่าเป็นการส่งซ้ำ
ลู่โจวเริ่มคิดอย่างระมัดระวัง นอกจากข้อคาดการณ์ของปอลิญัก เขาก็ไม่มีผลการวิจัยที่น่าสนใจไปพรีเซนต์แล้ว
อย่างไรก็ตามเขามี’วิธีสร้างองค์ประกอบกรุป’ซึ่งนับได้ว่าเป็นผลการวิจัย
บางทีฉันอาจพิมพ์วิทยานิพนธ์วิธีสร้างองค์ประกอบกรุปแล้วเอาไปบรรยายในงานประชุมได้!
ลู่โจวยิ้มให้ศาสตราจารย์หรูแล้วกล่าว “ผมจะเตรียมตัว”
ศาสตราจารย์หรูยิ้ม “ตกลง ไปเตรียมตัวให้ดี อีกเรื่อง กำหนดส่งศุกร์หน้านะ รีบๆล่ะ”
ลู่โจว “…?!”
เชี่ย!
แล้วศาสตราจารย์พึ่งมาบอกผมตอนนี้เนี่ยนะ!
……………………
