เมื่อไหร่ก็ตามที่มีทฤษฎีใหม่ถือกำเนิดขึ้น ผู้คนที่วิจัยสาขานั้นก็มักจะกังขาทฤษฎี หลังความกังขาผ่านไป การยอมรับและการชื่นชมก็จะตามมา
ลู่โจวดูปฏิกิริยาของผู้ชมแล้วรู้ว่าเขาสำเร็จมาครึ่งทางแล้ว
เขามั่นใจว่าผู้ชมอย่างน้อยครึ่งหนึ่งจะเข้าใจวิธีสร้างองค์ประกอบกรุปของเขา
ส่วนอีกครึ่ง พวกเขาไม่สำคัญ
เขาแค่ต้องการหนึ่งในสี่และให้ผู้ตรวจวิทยานิพนธ์เข้าใจเท่านั้น นั่นเป็นจุดประสงค์ของการบรรยายนี้
ลู่โจวสูดหายใจลึกๆแล้วเปลี่ยนหน้าสไลด์บนพาวเวอพอยนต์
ถัดไปเป็นการพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัค
มาถึงจุดนี้แล้ว เขาจึงผ่อนคลายมากขึ้น
หลังเขาสร้างเครื่องมือสำเร็จ ภารกิจที่เหลือก็เป็นเรื่องง่ายๆ
เขาแค่ต้องทำสิ่งเดียวเท่านั้น
ภายใต้สายตาที่จับจ้องมองมา ลู่โจวชี้เลเซอร์ไปที่สไลด์
[ให้ N แทนจำนวนคู่ที่ใหญ่พอ และให้ Px(1,1) เป็นจำนวนเฉพาะ p …Cn={∏p|x,p2}(p-1)/(p-2){∏p2}(1-1/(p-1)^2) และมีลิมิตกรุป G=…]
[…]
บรรยากาศและความตึงเครียดของห้องบรรยายมาถึงจุดสูงสุด
เมื่อวิธีสร้างองค์ประกอบกรุปถูกรวมเข้ากับข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัค ผู้ฟังทุกคนต่างก็กลั้นหายใจกลัวพลาดแม้แต่รายละเอียดเดียว
เมย์นาร์ดจ้องมองบนเวที ลูกตาดำของเขาขยายตัวขณะพึมพำกับตัวเอง
“ทฤษฎีของบอมเบียลี่! กลายเป็นว่า…เขาทำได้จริงๆ น่าเหลือเชื่อ”
เมื่อลู่โจวอธิบายทุกอย่างเสร็จ ทุกขั้นตอนก็ชัดเจน
มันเหมือนกับว่าลู่โจวลบม่านหมอกออกไป เขาจึงเห็นสิ่งที่มองไม่เห็นอย่างชัดเจน
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญจำนวนเฉพาะ เขารู้สึกกระจ่างที่สุด
แม้ว่านี่จะไม่ใช่สิ่งที่เขาคาดหวังไว้ก็ตาม
อีวานที่นั่งอยู่ข้างๆรู้สึกมึนงง
ชายหนุ่มชาวอังกฤษคนนี้ยอมแพ้กับการพยายามทำความเข้าใจวิธีสร้างองค์ประกอบกรุปแล้ว เขากำลังรอฟังผลสุดท้ายอยู่เงียบๆ
เขาได้ยินอาจารย์ที่ปรึกษาพูดว่ามันอาจถูกต้อง
อีวานมีสีหน้าอึดอัดอย่างอดไม่ได้
ไม่กี่วันก่อน เขาได้โพสต์บนบล็อกอาจารย์ที่ปรึกษาแล้วต่อว่าคนกำลังบรรยายคนนี้ว่าเป็นตัวตลก
ตอนนี้ล่ะ? เขาต่างหากที่เป็นตัวตลก
อีกด้านนึงของห้องบรรยาย เฮลฟ์ก็อตนั่งแน่นิ่ง เขาปิดสมุดบนมือและมีสีหน้ายอมรับ
ก่อนมาถึงห้องบรรยาย เขาได้อ่านวิทยานิพนธ์ของลู่โจวไปหลายครั้งแล้ว เขากระทั่งยังเขียนคำถามลงบนสมุดและวางแผนจะถามคำถามในช่วงถามตอบ
อย่างไรก็ตามดูเหมือนสมุดของเขาอาจไม่ได้ใช้ประโยชน์แล้ว
เหตุผลเป็นเพราะคำถามของเขา ลู่โจวได้ตอบในการพรีเซนต์แล้ว
มันไม่ใช่แค่เฮลฟ์ก็อตเท่านั้นที่ได้รับคำตอบที่ต้องการ แม้แต่ลู่โจวที่อยู่บนเวทีก็ได้รับคำตอบเช่นกัน
ลู่โจวสัมผัสถึงการยืนยันจากเพื่อนร่วมอาชีพ
ในที่สุดเขาก็มาถึงขั้นตอนสุดท้าย
[…ชัดเจนแล้วว่าเรามี Px(1,1)≥P(x,x^{1/16})-(1/2)∑Px(x,p,x)-Q/2-x^(log4 )…(30)]
[จากสมการ (30) Lemma 8, Lemma 9, Lemma 10 มันพิสูจน์ได้ว่าทฤษฎี 1 เป็นจริง]
[พิสูจน์เสร็จสมบูรณ์]
นี่เป็นหน้าสุดท้ายของพาวเวอร์พอยนต์ ทุกคนในห้องบรรยายชะงักค้าง
และความเงียบนี้ก็ถูกทำลายโดยลู่โจว
ลู่โจวพูดไปสี่สิบนาที เขากระแอมในลำคอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “การพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคจบลงแล้ว ผมเชื่อว่าผมพิสูจน์ข้อคาดการณ์นี้สำเร็จแล้ว”
ผู้ชมกำลังรอช่วงเวลานี้
โลกกำลังรอช่วงเวลานี้
จดหมายจากมอสโกถึงเบอร์ลินในปี 1742 สองศตวรรษครึ่งผ่านมาแล้ว
หลังผ่านความพยายามมานับไม่ถ้วนรุ่นสู่รุ่น ในที่สุดลู่โจวก็วางบล็อกอิฐก้อนสุดท้ายลงบนอาคารข้อคาดการณ์นี้
ชุมชนคณิตศาสตร์ได้รับชิ้นส่วนปริศนาชิ้นสุดท้ายแล้ว
ทันทีที่เขาพูดจบ ห้องบรรยายก็เต็มไปด้วยเสียงปรบมือ
เสียงปรบมือดังต่อเนื่องเป็นเวลานาน…
…
มันเกินความคาดหมายของลู่โจวไปนิด เขาคิดว่าความท้าทายที่แท้จริงจะเป็นช่วงถามตอบ แต่ช่วงถามตอบนั้นง่ายมาก
มีผู้ยิ่งใหญ่สาขาทฤษฎีจำนวนไม่กี่คนที่ถามคำถามง่ายๆและกลับไปนั่งลง ลู่โจวคิดว่าเขาต้องเพิ่มเวลาช่วงถามตอบเสียอีก แต่เขาก็เสร็จทันที
หลังบรรยายจบ คณบดีสถาบันขั้นสูงพรินซ์ตันก็หยิบเอาแชมเปญมาขวดหนึ่งแล้วกอดลู่โจวบนเวทีอย่างอบอุ่น
นักฟิสิกส์เชิงคณิตศาสตร์ท่านนี้มีชื่อเสียงในด้านทฤษฎีสตริง เขาเป็นผู้ชนะเหรียญดิแรค เกียรติยศสูงสุดในสาขาฟิสิกส์เชิงคณิตศาสตร์
“ขอแสดงความยินดีด้วย ดร.ลู่โจว” ก็อดเดิร์ดตบบ่าลู่โจว เขายิ้มแล้วยัดแชมเปญลงในแขนเขา “รับไป แชมเปญแห่งชัยชนะนี้เป็นของคุณ”
ลู่โจวรับแชมเปญด้วยรอยยิ้ม เขากล่าวอย่างถ่อมตน “ไม่มีพิชญพิจารณ์เหรอครับ?”
ลู่โจวรู้สึกว่ามันเร็วไปหน่อยที่จะเปิดแชมเปญ
อย่างไรก็ตาม ก็อดเดิร์ดไม่ได้คิดแบบนั้น เขาเผยรอยยิ้มออกมา “แน่นอน คณิตศาสตร์ประจำปียังต้องให้ผู้เชี่ยวชาญหกท่านตรวจสอบวิทยานิพนธ์ของคุณ แต่การเปิดแชมเปญเป็นธรรมเนียมของพรินซ์ตัน นี่เป็นของขวัญจากพรินซ์ตันให้คุณ คุณจะใช้มันเป็นแรงกดดันก็ได้”
อันที่จริงนี่เป็นธรรมเนียมของออกซฟอร์ดและเคมบริดจ์ อย่างไรก็ตามพรินซ์ตันเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ดในอเมริกา และก็อดเดิร์ดก็จบการศึกษามาจากเคมบริดจ์ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเรียกว่าธรรมเนียม
ขั้นตอนการตรวจสอบของปัญหาคณิตศาสตร์ระดับโลกอาจใช้เวลานาน เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับความซับซ้อนของกระบวนการพิสูจน์และความเข้าใจของพวกเขาที่มีต่อการพิสูจน์
ในช่วงนี้ ลู่โจวจะต้องตอบคำถามทั้งหมดที่มาจากผู้ตรวจสอบ
ดังนั้นแชมเปญขวดนี้จึงไม่ใช่แค่การฉลอง แต่มันเป็นแรงกระตุ้นให้ลู่โจววิ่งไปให้ถึงเส้นชัยเช่นกัน
ถ้าเขายอมแพ้ เขาก็ต้องส่งแชมเปญคืน
แม้แชมเปญจะไม่มีราคานัก แต่ก็ไม่มีใครอยากทำแบบนั้น
ลู่โจวถือแชมเปญในมือด้วยความรู้สึกกดดัน
ก็อดเดิร์ดให้กำลังใจลู่โจวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ตบบ่าลู่โจวเบาๆ “เปิดเลย เกียรตินี้เป็นของคุณ!”
ด้วยการส่งเสริมจากคณบดี ลู่โจวจึงไม่ลังเลอีก
เมื่อพิจารณาความเป็นไปได้ที่วิทยานิพนธ์จะถูกปฏิเสธหนึ่งในล้าน ผู้ชนะก็ไม่ควรระวังเกินไปนัก
ไม่ต้องพูดถึงว่า กระบวนการพิสูจน์ของเขาได้รับการยืนยันจาก’ระบบ’แล้ว
เขาเชื่อว่าเขาสามารถตอบคำถามทุกข้อจากผู้ตรวจสอบได้
ตอนนี้เขาต้องมีความมั่นใจในงานวิจัยของตนเองให้มากขึ้น เขาต้องทำให้พ่อแม่ มหาวิทยาลัย พรินซ์ตัน และแม้แต่ประเทศภูมิใจไปกับเกียรติยศของเขา
ฟองพุ่งออกมาจากปากขวดแชมเปญ ผู้คนที่นั่งอยู่แถวหน้าก็เปียกเล็กน้อย อย่างไรก็ตามไม่มีใครบ่นอะไร กลับกันพวกเขาต่างก็หัวเราะ
คนที่อยู่แถวหลังก็มองมาอย่างอิจฉา พวกเขาก็อยากเปียกเช่นกัน
นักข่าวที่ยืนอยู่สองฟากซ้ายขวาของห้องบรรยายต่างก็ใช้กล้องจับภาพช่วงเวลาแห่งชัยชนะนี้ไว้
บางทีพรุ่งนี้ ภาพลู่โจวถือขวดแชมเปญอาจอยู่บนปกนิตยสารไทม์เหมือนอย่างไวล์ส
อย่างไรก็ตามตอนนี้ลู่โจวไม่อยากคิดถึงเรื่องที่ไม่มีประโยชน์พวกนั้น
เขากล้าสาบานเลยว่าแชมเปญขวดนี้เป็นเครื่องดื่มที่ดีที่สุดที่เขาเคยดื่มมา
มันหวานและนุ่มนวลเป็นพิเศษ
แถมมันยังให้ความรู้สึกเคลิบเคลิ้ม…
………………………………..
