ณ สัปดาห์ที่สี่ของเดือนพฤศจิกายน สองวันหลังวันศุกร์สีดำ งานประชุมฤดูใบไม้ร่วงเอ็มอาร์เอสก็ถูกจัดขึ้นตามกำหนด
เนื่องจากลู่โจวได้รับเชิญให้เข้าร่วมประชุม เขาจึงสามารถเพลิดเพลินไปกับการดูแลแบบวีไอพีมีรถมารับเขาจากสนามบินและมาส่งเขาที่โรงแรมห้าดาว
ปกติแล้ว งานประชุมเอ็มอาร์เอสจะใช้เวลาอย่างน้องหนึ่งอาทิตย์หรือมากสุดสิบวัน
อย่างไรก็ตามครั้งนี้สถานการณ์แตกต่างกัน
หลังปัญหาลิเธียมเดนไดรท์ถูกแก้ไข วิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวข้องกับลิเธียมเดนไดรท์ก็เพิ่มขึ้นมาก วิทยานิพนธ์เหล่านี้นำพานวัตกรรมใหม่ๆ มาสู่วัสดุพลังงานใหม่
สถาบันวิจัยหลายแห่งได้แก้ไขรายงานฉบับก่อนและร้องขอให้พรีเซนต์ที่งานประชุมอีกครั้ง ดังนั้นผู้จัดงานประชุมจึงขยายเวลางานประชุมเป็นสิบสองวัน
การบรรยายของลู่โจวจะเริ่มตอนบ่ายของวันที่สอง
เขาเพิ่งบินมาถึงบอสตัน เขาจึงไม่มีแผนจะไปไหน ดังนั้นลู่โจวจึงวางแผนจะไปลองฟังการบรรยายเพื่อทำความคุ้นเคยกับสไตล์การบรรยายของสาขานี้
ลู่โจววางกระเป๋าเดินทางไว้ข้างเตียงแล้วไปล้างหน้าที่ห้องน้ำ จากนั้นเขาก็ลงมาด้านล่างแล้วไปสถานที่จัดงานประชุม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรม
ลู่โจวเคยร่วมงานประชุมหลายครั้งแล้ว แต่ถึงกระนั้นเขาก็รู้สึกประทับใจกับงานประชุมฤดูใบไม้ร่วงเอ็มอาร์เอสอย่างอดไม่ได้
งานประชุมเอ็มอาร์เอสยิ่งใหญ่มาก และมันต่างจากงานประชุมคณิตศาสตร์ในระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ห้องประชุมนับสิบ หัวข้อนับร้อย ผู้เข้าร่วมนับพัน…
ในช่วงเวลานี้ของทุกปี โรงแรมทุกโรงแรมที่อยู่ใกล้งานประชุมจะคึกคักมาก เนื่องจากงานประชุมเข้าได้อย่างอิสระ บางคนจึงมาเที่ยวสนุก แต่ผู้จัดงานจะไม่รับผิดชอบเรื่องที่พักให้
อีกแง่ก็คือ รูปแบบงานประชุมเอ็มอาร์เอสคล้ายกับงานประชุมสมาคมคณิตศาสตร์สหรัฐที่จัดในพรินซ์ตัน
แต่ละสถานที่จะถูกแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนบรรยายกับส่วนโปสเตอร์วิชาการ
ผู้ยิ่งใหญ่ส่วนมากจะไปบรรยาย ซึ่งมีวิทยานิพนธ์คุณภาพสูงมากมาย มันไม่เพียงแต่จะเป็นส่วนสำคัญของงานประชุมเท่านั้น แต่มันยังเป็น’สนามรบ’ของมหาวิทยาลัยอย่างสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ฮาร์วาร์ด คอร์เนล อีกด้วย
โดยเฉพาะพวกสาขาที่ก้าวล้ำ บทสนทนามักจะ’ดุเดือด’เป็นพิเศษ ดังนั้นถ้าจะมีเรื่องกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
ส่วนโปสเตอร์วิชาการ เกณฑ์ความต้องการค่อนข้างต่ำ ตราบใดที่คุณมีวิทยานิพนธ์ที่ส่งวารสารแล้วผ่าน คุณก็จะได้รับบูธโปสเตอร์ในหัวข้อที่เกี่ยวข้อง
ดังนั้นความต่างของระดับทักษะจึงมีสูง อย่างไรก็ตามคนส่วนใหญ่กระตือรือร้นมากที่พูดถึงหัวข้อต่างๆ
ลู่โจวเดินเข้างานและมองไปรอบๆ ทุกคนดูเป็นมิตรมาก บางคนก็เดินไปด้วยกัน ถ่ายรูปกัน คุยกัน…
พูดสั้นๆ มันดูไม่ดุเดือดเท่าที่ศาสตราจารย์จิริคพูด
ลู่โจวโล่งอก
ตอนที่เขาลงจากเครื่อง เขาก็สงสัยว่าเขาควรซื้ออาวุธป้องกันตัวไว้ไหม แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะไม่จำเป็น
อย่างไรก็ตามเพื่อป้องกันตัว เขาจึงสวม’โล่ไนโตรเจน’ที่ได้จากระบบ
แม้ว่าเขาอาจจะไม่ต้องใช้มันก็ตาม
…
ลู่โจวเดินไปรอบๆ ส่วนโปสเตอร์ และเดินไปส่วนแบตเตอรี่ลิเธียม
เมื่อเขาเดินผ่านห้องบรรยายแรก เขาก็พบว่าการบรรยายจะเริ่มแล้ว
ลู่โจวมองโปสเตอร์นอกห้องบรรยาย การบรรยายเกี่ยวกับแบตเตอรี่ลิเธียมแอร์ในตำนาน ทันใดนั้นแววตาเขาก็เปล่งประกายด้วยความสนใจ
ดูเหมือนการบรรยายจะพึ่งเริ่ม ศาสตราจารย์บนเวทีกำลังเตรียมพาวเวอร์พอยนต์ยู่เลย ลู่โจวเดินเข้าไปหาที่นั่งแล้วนั่งลง
พูดตามตรง แบตเตอรี่ลิเธียมแอร์อาจไม่ถือว่าเป็นสาขาวัสดุไปซะหมด
อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับแนวคิดโฟโตวอลเทอิก ปัญหาหลักเป็นวัสดุ ดังนั้นมันย่อมเป็นปัญหาวัสดุศาสตร์ แม้ว่าอันที่จริงมันจะเป็นปัญหาพลังงานมากกว่าก็ตาม
ไม่นานการบรรยายก็เริ่ม
ศาสตราจารย์ที่ดูสุภาพเรียบร้อยมากยืนอยู่บนเวที เขาดูราวกับอายุห้าสิบ
จากพาวเวอร์พอยนต์ ชื่อของเขาคือซารอท เขามาจากมหาวิทยาลัยคอร์เนล
“สวัสดีสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน ผมเป็นเกียรติมากที่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ พวกท่านคงรู้อยู่แล้วว่าไม่นานมานี้ ศาสตราจารย์ลู่โจวจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันได้ตีพิมพ์วิทยานิพนธ์ลงเนเจอร์เคมิสทรีเกี่ยวกับวัสดุ PDMS ซึ่งได้แก้ปัญหาที่สำคัญที่สุดในแบตเตอรี่ลิเธียม!”
“ถ้านี่เป็นงานประชุมฤดูใบไม้ผลิเมื่อครึ่งปีก่อน ท่านอาจหัวเราะเยาะให้กับแนวคิดแบตเตอรี่ลิเธียมแอร์ แต่ผมสัญญากับท่านเลยว่ายุคใหม่มาถึงแล้ว!”
ศาสตราจารย์ซารอทยืนอยู่บนเวทีและเขียนปฏิกิริยาเคมีต่างๆ บนไวท์บอร์ด
บางคนก็ฟังอย่างตั้งใจ บางคนก็เย้ยหยัน
ศาสตราจารย์เคอร์จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบียนั่งอยู่แถวหลัง เขากอดอกและรอจนถึงส่วนถามตอบ เขาถามด้วยน้ำเสียงเหน็บแหมอย่างอดไม่ได้
“คุณจะแก้ปัญหาระหว่างลิเธียมแอโนดกับไนโตรเจนในอากาศยังไง? แล้วไอน้ำล่ะ? แม้แต่คนทำความสะอาดในแล็บของฉันยังรู้เลยว่าลิเธียมทำงานอย่างไร ในความเห็นของฉัน คุณไม่ได้สร้างแบตเตอรี่ คุณกำลังสร้างจรวด”
เขาวิจัยแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ ซึ่งเป็นแบตเตอรี่หลักในปัจจุบัน แม้ว่ามันจะมีข้อเสียมากมาย แต่มันก็น่าเชื่อถือกว่าแบตเตอรี่ลิเธียมแอร์
บางคนในห้องบรรยายก็หัวเราะ แต่ซารอทไม่สนใจ
เขากระแอมแล้วตอบ “คำถามของศาสตราจารย์เคอร์ดีมาก เด็กฝึกงานในแล็บของเราก็มักจะถามคำถามนี้ อย่างไรก็ตามนักวิจัยตัวจริงมักจะไม่ถามคำถามนี้ เพราะเรายุ่งอยู่กับการคิดวิธีแก้ปัญหา แทนที่จะรู้จักแต่เอะอะโวยวายทั้งวันเหมือนคนทั่วไป”
คนที่หัวเราะอยู่ก็หยุดหัวเราะ
คนที่ไม่ได้หัวเราะก็เริ่มหัวเราะแทน
มีดราม่าเกิดขึ้นแล้ว
ศาสตราจารย์ซารอทไม่เปิดโอกาสให้ศาสตราจารย์เคอร์โต้แย้ง เขาพูดต่อ “พวกเรารู้ว่าศาสตราจารย์เคอร์อยู่ในสาขาแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ แต่พูดตามสัตย์ ผมสงสัยเช่นกันว่าเขามีแผนอย่างไรในการแก้ไข shuttle effect ที่เกิดจากการสลายตัวของตัวกลาง polysulfide ในอิเล็กโทรไลต์และตัวแพร่กระจายจากอิเล็กโทรดขั้วบวกไปยังอิเล็กโทรดขั้วลบ แม้แต่คนปัญญาอ่อนยังรู้เลยว่าเราไม่อาจติดขั้วบวกกับขั้วลบเข้าด้วยกัน”
ศาสตราจารย์เคอร์โกรธมาก
ศาสตราจารย์ซารอทพูดต่อ “ผมได้พูดกับศาสตราจารย์ลู่โจวจากพรินซ์ตันเกี่ยวกับปัญหานี้แล้ว ในทางทฤษฎี มันคงไม่สมจริงที่จะแยกออกซิเจนบริสุทธิ์จากอากาศ แต่ด้วยแบบจำลองทางคณิตศาสตร์อันยอดเยี่ยม เราได้สรุปผลิตภัณฑ์ที่มีศักยภาพมากมายที่สามารถบรรลุเป้าหมายเราได้”
ศาสตราจารย์ซารอทหยุดไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็พูดต่อด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ผมกำลังจะบอกว่าถ้าเราสามารถหาไดอะแฟรมที่สามารถใช้ตรวจสอบเส้นทางของโมเลกุลออกซิเจน งั้นเราก็จะสามารถแก้ปัญหาของแบตเตอรี่ลิเธียมแอร์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ”
“และโปรเจกต์วิจัยนี้ก็เป็นสิ่งที่เราพยายามแก้ไข!”
ลู่โจว “???”
ฉันไปคุยกับเขาตอนไหนกัน?!
เมื่อศาสตราจารย์ซารอทพูดจบ ก็ไม่มีใครหัวเราะใส่เขาอีก
ศาสตราจารย์เคอร์และศาสตราจารย์คนอื่นๆ ที่ร่วมวิจัยด้วยมีสีหน้าจริงจังหนักแน่น
พวกคนสวชุดสูทเริ่มกระซิบกระซาบกัน
คนเหล่านี้ดูไม่เหมือนนักวิจัย ลู่โจวได้ยินพวกเขาพูดถึง’การลงทุน’ ‘ต้นทุน’ และ ‘ความเป็นไปได้’
เขารู้ว่าเขาไม่อาจอยู่เงียบได้อีก
มีคนกำลังพูดแหกตา
มีคนกำลังหลอกลวงนักลงทุน!
ลู่โจวกระแอมแล้วลุกขึ้นยืน
เมื่อศาสตราจารย์ซารอทเห็นลู่โจว เขาก็ไม่รู้ว่าชายชาวเอเชียคนนี้เป็นใคร เขาหรี่ตาแล้วถาม “คุณคือ…”
“ผมลู่โจว” ลู่โจวกล่าว “ผมมาเพื่อยืนยันว่าผมไม่เคยพูดเรื่องแบบนี้”
ลู่โจวไม่ทันพูดจบ ก็มีคนปารองเท้าขึ้นไปบนเวที
จากนั้นก็มีปากกา แก้วน้ำ และแม้แต่โน้ตบุ๊ค ห้องบรรยายเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย
“ไอคนหลอกลวง ไสหัวไป!”
“ไสหัวไปพร้อมกับพาวเวอร์พอยนต์ของแกนั่นแหละ!”
ก่อนที่ลู่โจวจะลุกขึ้นมาพูด พวกเขาก็เริ่มเชื่อ’แบบจำลองคณิตศาสตร์’ของศาสตราจารย์ซารอทแล้ว ในครึ่งนาทีที่แล้ว พวกเขาถึงกับรู้สึกกังขาในชีวิตของตนเอง
ความกังขานี้ทำให้พวกเขาโกรธเป็นพิเศษเมื่อพวกเขาพบว่าตนเองถูกหลอก!
แม้ศาสตราจารย์ซารอทจะถูกฝูงชนโจมตี แต่เห็นได้ชัดว่าเขาเคยชินแล้ว เขาหลีกเลี่ยงกระสุนและเก็บข้าวของก่อนจะออกห้องบรรยายไป
ผู้จัดงานที่ได้ยินข่าวนี้ก็มาหยุดกลุ่มนักวิจัยที่โกรธเกรี้ยวอย่างรวดเร็ว
เจ้าหน้าที่ดูจนปัญญา เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาต้องรับมือกับเรื่องแบบนี้
ลู่โจวนั่งอยู่หลังห้องบรรยาย เขาตกตะลึงมาก
วงการนี้…
โหดร้ายขนาดนี้เลย?
จะว่าไป การบรรยายของเขาเริ่มพรุ่งนี้
ลู่โจวพลันรู้สึกตื่นตระหนก…
…………………………………
