หนึ่งสัปดาห์หลังบรรยายที่หอประชุมมหาวิทยาลัยฟรีดรีช-วิลเฮ็ล์ม
ลู่โจวแต่งกายด้วยชุดสุภาพยืนอยู่ตรงหน้าโพเดียม เขาปรับลมหายใจ แต่เขาก็ยังรู้สึกเหมือนหัวใจจะกระดอนออกมาจากหน้าอกอยู่ดี
พูดให้ถูกก็คือ โพเดียมมอบรางวัล
บนหน้าจอด้านหลังของเขา มีรายชื่อความสำเร็จการวิจัยทางเคมีของเขาอยู่
คลอส มัลเลน ประธานสมาคมเคมีเยอรมันก็เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง
“…จากฟิล์มพีดีเอ็มเอสดัดแปลงไปจนถึงคาร์บอนทรงกลมแบบกลวงที่ยับยั้งการแพร่กระจายของสารประกอบพอลิซัลไฟต์ ตั้งแต่วัสดุ HCS-1 ที่ไม่สมบูรณ์จนถึงวัสดุ HCS-2 ที่แก้ไขคอขวดของอุตสาหกรรมแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ได้โดยสมบูรณ์ ไม่ต้องพูดถึงแบบจำลองเชิงทฤษฎีโครงสร้างพื้นผิวสัมผัสเคมีไฟฟ้าอีก”
“เขาใช้ความรู้ของตนเองทำสิ่งที่มีความหมายต่อโลกและอารยธรรมของเรา”
“นักวิชาการน้อยคนนักที่ประสบความสำเร็จแบบนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย”
“ตอนนี้แบบจำลองเชิงทฤษฎีของโครงสร้างพื้นผิวสัมผัสเคมีไฟฟ้าสมบูรณ์แล้ว มันจะช่วยให้เราประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ขึ้น ฉันเชื่อว่าสิ่งนี้จะเป็นรากฐานทฤษฎีของเราในอนาคต”
ศาสตราจารย์คลอส มัลเลนหยุดไปชั่วครู่ก่อนจะประกาศการตัดสินใจของสมาคมเคมีเยอรมัน
“สมาคมเคมีเยอรมันตัดสินใจมอบรางวัลฮอฟแมนให้แก่ศาสตราจารย์ลู่โจวเพื่อขอบคุณผลงานของเขาที่มีต่อชุมชนเคมีเชิงทฤษฎี”
“ขอเสียงปรบมือให้ศาสตราจารย์ลู่โจวด้วยครับ”
เสียงปรบมือดังก้องทั่วทั้งงาน
ศาสตราจารย์อาร์ตัลนั่งอยู่ท่ามกลางฝูงชน เขายกนิ้วให้ลู่โจว
ที่นั่งข้างเขาคือฟาลติ้งส์ เขาเบื่อจนหาวออกมาอย่างอดไม่ได้
อย่างไรก็ตาม ชายชาวเยอรมันที่เย่อหยิ่งก็ยังปรบมือให้กับลู่โจว
แบบจำลองเชิงทฤษฎีมีความงดงามของคณิตศาสตร์อยู่บ้าง
นี่เป็นเหตุผลที่เขาปรบมือ
ฟาลติ้งส์ยอมรับอย่างไม่เต็มใจว่าส่วนคณิตศาสตร์ในทฤษฎีลึ้งซึ้งมาก
บนเวที
เหรียญและประกาศนียบัตรถูกมอบให้กับลู่โจว จากนั้นชายชราก็ยิ้มและยื่นมือออกมา
“ศาสตราจารย์ลู่โจว ยินดีด้วย”
รางวัลฮอฟแมนถูกก่อตั้งโดยสมาคมเคมีเยอรมันในปี 1902 กฎก็คือนักวิชาการทุกคนที่มีผลงานที่โดดเด่นในสาขาเคมีจะได้รับเหรียญนี้โดยไม่คำนึงถึงเชื้อชาติ
เงินรางวัลไม่มากนัก มันมีแค่หนึ่งหมื่นยูโรเท่านั้น
ลู่โจวเป็นนักวิชาการจีนคนแรกที่ได้รับเกียรตินี้ เขาอายุน้อยที่สุดอีกด้วย
ด้วยปัจจัยทั้งสองนี้ ความหมายเบื้องหลังเกียรตินี้จึงมีความสำคัญยิ่งกว่าเดิม
หลังรับเหรียญรางวัลกับประกาศนียบัตร ลู่โจวก็จับมือกับศาสตราจารย์มัลเลนและแสดงสีหน้าขอบคุณ
“ขอบคุณครับ”
ศาสตราจารย์มัลเลนยิ้ม “ไม่เป็นไร คุณสมควรได้รับเกียรตินี้แล้ว”
พิธีมอบรางวัลก็จบลง
อย่างไรก็ตามสมาคมเคมีเยอรมันยังไม่เสร็จสิ้นการเฉลิมฉลอง
มันเป็นธรรมเนียมในชุมชนวิชาการ หลังมอบรางวัลต้องมีงานเลี้ยงเต้นรำ
ตอนกลางคืน ณ โรงแรมเวสตินแกรนด์เบอร์ลิน สมาคมเคมีเยอรมันได้จัดงานเลี้ยงให้กับลู่โจว สมาชิกทั้งหมดของสมาคมต่างก็ได้รับเชิญ
นอกจากการฉลองรางวัลฮอฟแมน เจตนาของงานเลี้ยงนี้ก็เพื่อให้นักวิชาการสร้างเส้นสายและได้พูดคุยกันเช่นกัน
ในฐานะผู้ชนะรางวัลฮอฟแมน ลู่โจวย่อมเป็นศูนย์กลางความสนใจอย่างไม่ต้องสงสัย
หลายคนมาแสดงความยินดีกับเขา
ศาสตราจารย์มัลเลนพูดกับลู่โจว “…ประเทศจีนเป็นประเทศที่สวยงาม ฉันเคยไปที่นั่นมาหลายครั้ง ฉันไปมหาวิทยาลัยเซียงไฮ้เจียงตงบ่อยที่สุด เพราะห้องสมุดที่นั่นทำให้ฉันประทับใจมาก มันมีผู้คนเข้าออกตั้งแต่เปิดห้องสมุดจนถึงปิดห้องสมุด ความเห็นของฉัน ประเทศที่รักวิชาการและความรู้ย่อมสมควรได้รับการเคารพ”
นักวิชาการที่โดดเด่นทุกคนย่อมมีหลายตัวตน นอกจากประธานสมาคมเคมีเยอรมัน ศาสตราจารย์มัลเลนยังเป็นคณบดีสถาบันวิทยาศาสตร์เยอรมันและผู้อำนวยการสถาบันวิจัยพอลิเมอร์มักซ์พลังค์ด้วยเช่นกัน แถมเขายังเป็นศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ของมหาวิทยาลัยเซียงไฮ้เจียงตงอีกด้วย
เขาพูดอย่างจริงใจ
ลู่โจวยิ้ม “ผมดีใจที่ได้ยินแบบนั้น ถ้าคุณต้องการ คุณมาเยี่ยมเยือนมหาวิทยาลัยจินหลิงได้เสมอ ผมสัญญาว่ามันเป็นสถานที่สวยงาม”
“ฮ่าๆ คุณต้องพาฉันไปดูแล้วแหละ”
ศาสตราจารย์มัลเลนยิ้ม “สถานที่ที่ฝึกฝนนักวิชาการที่มีความสามารถอย่างคุณได้คู่ควรแก่การไปเยี่ยมชม”
ลู่โจวชนแก้วกับมัลเลน “แน่นอน
แม้เขาจะไม่มั่นใจว่าศาสตราจารย์มัลเลนจะได้แรงบันดาลใจจากโมเดลการศึกษาของมหาวิทยาลัยจินหลิงไหม แต่การได้แลกเปลี่ยนกับมหาวิทยาลัยต่างประเทศเป็นโอกาสอันดีเสมอ
ในฐานะศิษย์เก่าที่หล่อเหลา ลู่โจวรู้สึกว่าเขาควรทำอะไรให้มหาวิทยาลัยจินหลิง
…
ลู่โจวดื่มเหล้าไปค่อนข้างมาก แม้ว่าเขาจะคอแข็งพอควร แต่เขาก็ดื่มไม่ไหวแล้ว
ลู่โจวขึ้นแท็กซี่กลับโรงแรมพีกนิทซ์ สิ่งแรกที่เขาทำหลังกลับมาโรงแรมคือไปอาบน้ำ
เมื่อเขาชำระกลิ่นแอลกอฮอล์ออกจากตัว เขาก็รู้สึกสบายตัวขึ้นมาก
ลู่โจวโยนเสื้อผ้าไว้ในตะกร้าแล้วล้มตัวนอน เขามองเพดานอันว่างเปล่าและเล่นกับเหรียญรางวัลในมือ
จู่ๆ เขาก็รู้สึกเหงา เขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูด
“เสี่ยวไอ ฉันมึนนิดหน่อย ฉันจะนอนแล้ว แต่ฉันรู้สึกเหมือนลืมอะไรไปสักอย่าง แกรู้ไหมว่ามันคืออะไร?”
เสี่้ยวไอคิดเล็กน้อย
มีตัวหนังสือบรรทัดหนึ่งปรากฏบนหน้าจอ
เสี่ยวไอ [นายท่าน ฉันรู้ นายท่านลืมแบ่งปันความสุขให้แฟนๆ!]
ลู่โจว “…?”
อะไรนะ?
ขอคิดก่อน…
ฉันลืมไปจริงๆ
ลู่โจวยิ้มด้วยสีหน้ามึนเมา
เอ่อ…
มันน่าอายมาก
แม้ว่ารางวัลฮอฟแมนจะไม่เป็นที่นิยมเท่ารางวัลคราฟอร์ด และสมาคมเคมีเยอรมันไม่แข็งแกร่งเท่าสมาคมเคมีอเมริกา แต่รางวัลฮอฟแมนก็ยังเป็นที่นิยมในชุมชนเคมี
ท้ายที่สุดแล้ว รางวัลนี้ก็ไม่ได้มอบทุกปี
เนื่องจากความหายากของเหรียญ มันจึงมีอิทธิพลมากกว่ารางวัลเคมีอดัมส์เสียอีก
พอลองมาคิดๆ ดู เขาควรแบ่งปันความสุขให้กับแฟนคลับจริงๆ
ลู่โจวถ่ายรูปเหรียญรางวัลฮอฟแมนและประกาศนียบัตรก่อนจะเขียนแคปชั่นลงไป
[พึ่งได้โบนัสรางวัลมาหนึ่งหมื่นยูโร ครั้งก่อนผมเลือกมอบโทรศัพท์หัวเหว่ยให้ผู้ชนะสิบคน ครั้งนี้ผมจะเลือกไอโฟนให้ผู้ชนะสิบคน]
ลู่โจวกด ‘ส่ง ‘ก่อนจะโยนโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างเตียงแล้วผล็อยหลับไป
………………………………..
