ระหว่างที่ลู่โจวอยู่โรงพยาบาล มีคนมากมายเข้ามาเยี่ยมเขา
มีคนจากกระทรวงป้องกันราชอาณาจักร องค์การอวกาศแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน และกรมยุทโธปกรณ์ทหาร
รวมไปถึงผู้บริหารระดับสูงจากพรรคคอมมิวนิสต์
ในความเป็นจริง เขาน่าจะออกจากโรงพยาบาลได้อีกสองวัน อย่างไรก็ตาม มีเรื่องมากมายที่เขาต้องดูแล โรงพยาบาล 301 ตรวจร่างกายของเขาอย่างครบถ้วนโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงอย่างนั้น เมื่ออธิการบดีมาถึงเพื่อดูว่าลู่โจวเป็นอย่างไรบ้าง เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “อยู่ที่นี่แล้วพักต่ออีกสักหน่อยเถอะ จำได้ไหมว่าครั้งก่อนเกิดอะไรขึ้น?”
ดังนั้น…
การพักอยู่ที่โรงพยาบาลของลู่โจวจึงขยายออกไปอีกสัปดาห์
แน่นอนว่าลู่โจวรู้ว่าอธิการบดีมีความหวังดีและแค่อยากให้เขาได้พักแทนที่จะต้องกลับทำงานวิจัย อย่างไรก็ตาม การอยู่ในโรงพยาบาลทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าร่างกายของเขากำลังเน่าเปื่อย
เฉินยู่ซานอยู่กับเขาในปักกิ่งสองสามวันและรอจนแน่ใจว่าสุขภาพของเขาปกติแล้ว เธอจึงได้กลับไปที่จินหลิง จะว่าไปแล้วเธอก็คล้ายกับลู่โจว เธอไม่สามารถจะหยุดทำงานได้
ลู่โจวรู้สึกเบื่อกับการต้องอยู่ที่โรงพยาบาล 301 ดังนั้นเขาจึงลงเอยด้วยการเล่นไพ่กับหวังเผิงและเหยียนเหยียน
โชคไม่ดีที่การเล่นไพ่ไม่ได้ช่วยให้เวลาผ่านไปเร็วเลย แม้ว่าอีกสองคนจะค่อนข้างเก่ง พวกเขาก็ยังเป็นมือใหม่อยู่เมื่อเทียบกับลู่โจว ลู่โจวเบื่อที่จะชนะแล้ว ก็เลยปล่อยให้หยางกวงเปี่ยวได้ตำแหน่งไป
ในที่สุด สัปดาห์นั้นก็จบลง และลู่โจวก็เข้ารับการตรวจเป็นรอบสุดท้าย
โดยบังเอิญ คนที่ทำการตรวจเข้าเป็นครั้งสุดท้ายคือ นักวิชาการจ้าวจงจี๋ คนเดียวกับที่เป็นผู้นำทีมที่ปรึกษาการแพทย์นานาชาติเมื่อครั้งที่ลู่โจวมีอาการโคม่า ชายสูงวัยใจดียิ้มให้เขา
“ศาสตราจารย์ลู่ เราเจอกันอีกแล้วนะ”
ลู่โจวไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ดังนั้นเขาจึงยิ้มแล้วพยักหน้า
“ใช่ครับ”
นักวิชาการจ้าวจงจี๋ยิ้มและพูดว่า “ผลการตรวจออกมาดี ไม่มีปัญหาอะไร แต่ผมคงต้องบอกคุณว่า คุณยังหนุ่มยังแน่น คุณควรดูแลร่างกายของคุณให้ดี อวกาศนั่นเหมาะกับคนที่มีลูกแล้ว ยังไงก็แล้วแต่ มันไม่มีสนามแม่เหล็กในอวกาศ และไม่มีใครรู้ว่ารังสีคอสมิกพวกนั้นส่งผลกระทบต่อร่างกายของคุณได้”
ลู่โจวพูดว่า “ผมคิดว่าวิทยาศาสตร์สามารถแก้ปัญหาเหล่านี้ได้ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ไม่จำเป็นต้องกังวลไปหรอกครับ”
แท้จริงแล้วไม่ใช่นักบินอวกาศทุกคนที่จะมีลูก นักบินอวกาศหลิวจากจีนมีลูกสามปีหลังจากที่เธอกลับมายังโลก คำกล่าวอ้างที่ว่ายีนอาจถูกปรับเปลี่ยนเพราะรังสีคอสมิกนั้นยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ไม่ต้องพูดถึงว่าเทคโนโลยีป้องกันรังสีที่มีพลังงานกระแสไฟฟ้าสูงสามารถสกัดกั้นรังสีส่วนใหญ่ได้
จ้าวจงจี๋ทำสีหน้าแบบช่วยไม่ได้ เขาไม่ได้พยายามโน้มน้าวให้เชื่ออีกต่อไป
“เอาล่ะ ผมก็ไม่ได้รู้เยอะเท่าคุณ ผมเพียงแค่แนะนำเฉยๆ”
ลู่โจวพยักหน้าแล้วพูดว่า “ขอบคุณครับ”
“ด้วยความยินดี ช่วยกรอกแบบฟอร์มนี้หน่อย” นักวิชาการจ้าวจงจี๋ส่งแบบฟอร์มให้ลู่โจวแล้วพูดว่า “อ้อ จริงสิ นี่ก็ใกล้จะถึงฤดูกาลเลือกตั้งนักวิชาการแล้ว คุณพร้อมไหม?”
ลู่โจวซึ่งกำลังกรอกแบบฟอร์ม นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ผม…ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย”
นักวิชาการจ้าวจงจี๋สั่นหัวแล้วพูดว่า “คุณน่าจะเป็นนักวิชาการจีนคนเดียวที่ไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องนี้”
ลู่โจวยิ้มเจื่อนๆ แล้วตอบว่า “ไม่ได้ผมแค่คนเดียวหรอกครับ มันก็แค่คำนำหน้านี้มันไม่ได้สำคัญกับผมมากขนาดนั้น”
นักวิชาการจ้าวจงจี๋พูดว่า “ฮ่าฮ่า คุณพูดถูก ยังไงก็แล้วแต่ ขอแสดงความยินดีกับความก้าวหน้านะ”
ลู่โจวส่งแบบฟอร์มคืนและพูดว่า “คุณควรแสดงความยินดีกับผมหลังจากผมได้รับเลือก… แล้วเจอกันครับ”
นักวิชาการจ้าวจงจี๋ยิ้มแล้วโบกมือให้เขา
“ลาก่อน หวังว่าจะไม่ได้เจอคุณที่นี่อีกรอบนะ”
…
ลู่โจวยื่นแบบฟอร์มที่แผนกต้อนรับ ซึ่งอยู่ที่ชั้นหนึ่งของโรงพยาบาล หลังจากเขาผ่านขั้นตอนการออกจากโรงพยาบาล เขาก็กลับไปที่ห้องคนไข้เพื่อเก็บกระเป๋า นักบินอวกาศอีกสองคนก็ได้ออกจากโรงพยาบาลวันนี้เช่นกัน แต่เขาไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปกับพวกเขา
ก่อนจะกลับไปที่จินหลิง เขายังมีบางสิ่งที่ต้องจัดการ
ลู่โจวเปิดประตูห้องคนไข้แล้วเดินไปที่เตียงของเขา เขาประหลาดใจที่เห็นใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆ เตียงของเขา
“ผู้อำนวยการหลี่?” ลู่โจวมองไปที่ผู้อำนวยการหลี่แล้วยิ้มขณะที่เขาถามขึ้นว่า “คุณมาทำอะไรที่นี่?”
“มาเยี่ยมคุณก่อนที่คุณจะออกจากโรงพยาบาล อะไรกัน ที่นี่ไม่ต้อนรับผมเหรอ?”
มีแววแห่งความไม่พอใจเล็กน้อยในดวงตาของผู้อำนวยการหลี่
มันดูเหมือนว่าการกระทำของลู่โจวในการแอบไปอยู่บนสกายโกลว์โดยไม่ได้บอกใครนั้นจะสร้างปัญหาให้กับผู้อำนวยการหลี่
ลู่โจวยิ้มแล้วพูดว่า “คุณหมายความว่ายังไง? ผมกำลังจะไปเยี่ยมคุณหลังออกจากโรงพยาบาล ห้องคนไข้นี่ไม่ค่อยน่าอยู่เท่าไหร่ งั้นนั่งตรงไหนก็นั่งเถอะ”
“ห้องนี่ไม่น่าอยู่เหรอ? นี่เป็นห้องที่ดีที่สุดในโรงพยาบาล 301 เชียวนะ!” ผู้อำนวยการหลี่นั่งลงแล้วพูดว่า “คุณวางแผนว่าจะกลับไปที่จินหลิงหลังออกจากโรงพยาบาลไหม”
ลู่โจวตอบว่า “ผมจะอยู่ที่ปักกิ่งสักสองสามวัน ทำไมเหรอ?”
ผู้อำนวยการหลี่ตอบ “ไม่มีอะไร ก็แค่สงสัย อ้อ จริงสิ มีบางอย่างที่ผมต้องบอกคุณ”
ลู่โจวพูดขึ้นว่า “ยานอวกาศเหรอ?”
ผู้อำนวยการหลี่ตอบว่า “ใช่”
ลู่โจวพูดว่า “เอาล่ะ ผมจะฟัง… คุณอยากดื่มอะไรไหม?”
“ไม่ล่ะ ขอบคุณ ผมจะเล่าสั้นๆ” ผู้อำนวยการหลี่นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “สัปดาห์ก่อน หลังจากคุณขึ้นยานอวกาศไป พรรคคอมมิวนิสต์จีนจัดการประชุม การประชุมนั้นเกี่ยวกับการจัดให้วิศวกรรมการบินและอวกาศมีความสำคัญเป็นลำดับสูงสุดของประเทศอีกครั้ง มีนโยบายเฉพาะกิจมากมาย ผมจะบอกคุณแค่เรื่องที่เกี่ยวข้อง เอกสารเฉพาะกิจจะยังไม่เผยแพร่ไปอีกสักพัก ฉะนั้นคุณจะต้องไม่บอกใครทั้งสิ้น”
ลู่โจวตอบว่า “เล่าต่อเลย”
ผู้อำนวยการหลี่มองไปที่ประตูแล้วลดเสียงลง เขาพูดเสียงเบาว่า “เราวางแผนจะจัดตั้งอุทยานวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการบินและอวกาศจากจินหลิงไปถึงซีเจียง”
ลู่โจวมองที่ชายคนนี้แบบแปลกๆ
“นี่มันควรจะเป็นนโยบายท้องถิ่นไม่ใช่เหรอ? ทำไมรัฐบาลกลางถึงเป็นคนสั่งการล่ะ?”
ผู้อำนวยการหลี่กระแอมแล้วพูดว่า “คุณคิดว่าองค์การบริหารท้องถิ่นเล็กๆ จะสามารถดูแลเรื่องที่เกี่ยวกับการบินและอวกาศไหวเหรอ?”
ลู่โจวพยักหน้าอย่างครุ่นคิด
“คุณพูดถูก”
เขาไม่ได้รู้เรื่องการเมืองมากนัก ฉะนั้นเขาจึงตัดสินใจจะอยู่เงียบๆ
อย่างไรก็ตาม ก็มีเรื่องอื่นที่เขาไม่เข้าใจ…
“แล้วอุทยานการบินและอวกาศเกี่ยวข้องอะไรกับผม?”
“มันเกี่ยวข้องกับคุณเยอะเลยล่ะ” ผู้อำนวยการหลี่นั่งตัวตรงบนเก้าอี้แล้วพูดว่า “เมื่อนโยบายสนับสนุนทั้งหมดได้รับการอนุมัติ สถานที่นั้นจะเป็นพื้นที่บ่มเพาะด้านการบินและอวกาศที่ใหญ่ที่สุดในจีน แล้วองค์กรด้านการทหารและการบินและอวกาศมากมายก็จะย้ายเข้ามา เจ้าหน้าที่ระดับสูงต้องการมุ่งความสนใจไปที่การวิจัยระบบการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนที่คุณได้พัฒนาขึ้นมา รวมทั้งขอบเขตของเรื่องที่เกี่ยวข้อง อย่างเช่น การบินและอวกาศ และการป้องกันราชอาณาจักร”
เขาดูลำบากใจเล็กน้อยในตอนที่เขายิ้มให้ลู่โจว
“เราหวังว่าคุณจะสามารถให้การสนับสนุนด้านเทคนิคแก่องค์กรต่างๆ ในอุทยานได้ แน่นอนว่าผลประโยชน์ของคุณจะได้รับการปกป้องในรูปแบบของสิทธิบัตรคุ้มครองและเงินสนับสนุนการวิจัยและพัฒนา”
“แน่นอน” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “ถ้านโยบายอนุมัติแล้ว ก็โทรหาผม มีอะไรอีกไหมครับ?”
การดึงดูดบริษัทด้านการบินและอวกาศได้มากมายนั้นเป็นประโยชน์กับสตาร์สกายเทคโนโลยี นี่หมายความว่าศูนย์ประกอบกระสวยอวกาศก็ไม่ต้องหาชิ้นส่วนจากทั่วประเทศอีกต่อไปแล้ว พวกเขาสามารถหาทุกอย่างได้แค่ปลายนิ้ว
ลู่โจวควบคุมส่วนสำคัญของเทคโนโลยีการบินและอวกาศ แต่เขาไม่จำเป็นต้องควบคุมขั้นตอนการผลิตกระสวยอวกาศทั้งหมด ซึ่งมันก็ไม่สมเหตุสมผลและสิ้นเปลือง เขาเพียงแค่ต้องการผลิตส่วนประกอบที่สำคัญๆ อย่างเช่น เครื่องขับดันพลังไอออน
“งั้นก็หมดแล้วแหละครับ” ผู้อำนวยการหลี่ตบที่ต้นขาของเขาและพูดว่า “มีอย่างหนึ่งที่คนชอบถามผม คุณก็เริ่มมีอายุแล้ว เดี๋ยวนี้คนอายุ 25 ก็มีลูกเล็กกันแล้ว พ่อแม่คุณไม่กังวลเหรอ?”
“โชคชะตาเร่งกันไม่ได้”
ผู้อำนวยการหลี่ยิ้มแล้วพูดว่า “โชคชะตาไม่รอคุณแล้วหรือเปล่า? คุณอยากให้ผมแนะนำใครให้ไหมล่ะ?”
ลู่โจวตอบว่า “ไว้พูดเรื่องนี้วันหลังเถอะครับ”
การวิจัยสนุกมาก แล้วทำไมฉันจะต้องอยากทำอย่างอื่นล่ะ?
ถ้าฉันลงเอยด้วยการมีครอบครัวจริงๆ…
ฉันอาจจะไม่สามารถใช้เวลาอยู่ในห้องปฏิบัติการได้นานๆ อีกต่อไป
เขามักจะพยายามหนีจากปัญหานี้เสมอ
ผู้อำนวยการหลี่สั่นหัว แต่เขาก็ไม่ได้กล่าวอะไรอีก
เขากำลังจะลุกขึ้นยืนและออกไปแต่ทันใดนั้นเขาก็ตบหัวตัวเองเหมือนกับว่าเขาลืมอะไรบางอย่าง
“อ้อ เดี๋ยวก่อน ผมเกือบจะลืมอีกอย่าง เมื่อเช้านี้ กองพลจีนตะวันตกโทรหาเรา กองทหารที่ประจำการอยู่ในพื้นที่แอ่งจุงการ์พบสิ่งที่คุณกำลังตามหาอยู่ คุณอยากให้พวกเขาส่งมันมาที่ปักกิ่งหรือให้ส่งไปที่สถาบันวิจัยจินหลิงโดยตรง?”
ลู่โจวกระตือรือร้นขึ้นมาทันที และเขาก็ตอบกลับไปอย่างรวดเร็วว่า “เจอมันอยู่แถวไหน?”
ผู้อำนวยการหลี่นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “ผมคิดว่ามันอยู่บนทะเลทรายหิน”
ลู่โจวพูดว่า “บอกพวกเขาให้รออยู่ตรงที่ที่พวกเขาอยู่! ผมจะไปที่นั่นด้วยตัวเองพร้อมกับคนของผม”
…………………………
