ตอนที่ 78 ตอบคำถามของเฉียนเสวี่ยเซิน!
สุดท้ายลู่โจวก็ไม่ได้รับภารกิจ
ทั้งภารกิจที่สองและสามล้วนอยู่ในขอบเขตการพิจารณา ภารกิจที่สามมีความสำคัญกว่าภารกิจที่สอง แม้ว่าอาจใช้เวลาเป็นสองเท่าเลยก็ตาม
ท้ายที่สุดแล้วแต้มประสบการณ์คณิตศาสตร์ 20,000 แต้มก็น่าดึงดูดอย่างยิ่ง นอกจากนี้มันยังมีโอกาสได้พิมพ์เขียว 100% แม้ว่ารางวัลคณิตศาสตร์ระดับโลกอาจจะไม่ได้รับเพียงเพราะการพิสูจน์ข้อคาดการณ์ แต่พิจารณาคุณค่าทางวิชาการและความสำคัญทางการเมืองของวิทยานิพนธ์ที่ลู่โจวพึ่งตีพิมพ์ ประเทศอาจมอบรางวัลให้แก่เขา
มันเป็นไปได้
ไม่ว่ายังไงอีกสองภารกิจนั้นก็ไม่ใช่จะทำเสร็จได้ในสองสามวัน แถมมันก็ใช่ว่าจะหนีไปไหนได้ หลังจากที่เขาทำตามเงื่อนไขภารกิจได้ เขาค่อยยอมรับภารกิจอีกที
เขาสามารถไปถามศาสตราจารย์ถังหรือคณบดีหลู่ก่อนในเรื่องเงื่อนไขรางวัลคณิตศาสตร์ระดับชาติและเวลาที่ใช้ในการอนุมัติ จากนั้นเขาจะได้ตัดสินใจได้ว่าจะเลือกภารกิจไหนถึงจะดีกว่ากัน
หลังจากลู่โจวออกจากมิติของระบบ เขาก็หยิบเข็มสมรรถภาพทางกายแล้วฉีดใส่ตัวเองก่อนจะล้มตัวนอนหลับ
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือขณะที่เขากำลังหลับ ชื่อของเขาถูกตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ นักเขียนสื่อคณิตศาสตร์นับไม่ถ้วนกำลังเขียนข่าว อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่สามารถทำความเข้าใจกับคณิตศาสตร์เบื้องหลังวิทยานิพนธ์ของลู่โจว พวกเขาได้แต่เกาหัวด้วยความมึนงง
…..
[Mathematics Chronicle] ฉบับล่าสุดหน้าที่สามสิบ [การอภิปรายกฏการกระจายตัวของจำนวนเฉพาะของแมร์แซนและพิสูจนข้อคาดการณ์ของโจว]
ท้ายวิทยานิพนธ์มีข้อความตรวจสอบของวิทยานิพนธ์อยู่ด้วย
[นี่เป็นผลงานที่ก้าวล้ำ ในที่สุดเราก็มีทฤษฏีที่สามารถอาศัยการจำกัดความเปลี่ยนแปลงของจำนวนเฉพาะให้อยู่ในขอบเขตที่มองเห็นได้ ศาสตราจารย์ปิแยร์ เดอลีงย์]
ศาสตราจารย์เดอลีงย์มีชื่อเสียงมากในด้านปากร้าย ไม่ว่าจะเป็นการประชุมทางวิชาการหรือการบรรยายในพรินซ์ตัน ถ้ามีคนทำพลาด เขาจะชี้ให้เห็นจุดผิดพลาดโดยไม่ลังเล เขาทำให้ศาสตราจารย์และนักวิชาการที่รู้จักกันดีหลายคนในวงการขายหน้ามาแล้ว
อย่างไรก็ตามเขาใช้คำว่า’ก้าวล้ำ’เพื่ออธิบายวิทยานิพนธ์ของลู่โจว และมันก็หาได้ยากมากที่เขาจะใช้คำนี้ในการประเมิณวิทยานิพนธ์
นับตั้งแต่วารสารถูกตีพิมพ์ มันยังไม่ถึงสัปดาห์ด้วยซ้ำ แต่มันก็สร้างความปั่นป่วนในแวดวงคณิตศาสตร์ระดับโลกแล้ว มันอาจเป็นตัวทฤษฏีพิสูจน์เอง หรือผลการประเมิณของศาสตราจารย์เดอลีงย์ หรืออายุของผู้เขียน…
นอกจากนี้สัปดาห์ก่อนที่ลู่โจวจะได้เห็นวิทยานิพนธ์ในวารสาร นักวิชาการนับไม่ถ้วนก็ได้ทุ่มเทตนเองเพื่อยืนยันความถูกต้องของกระบวนการพิสูจน์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
หลังจากนั้น…
ศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ของมหาลัยจินหลิงก็ช็อค!
สมาคมคณิตศาสตร์จีนช็อค!
ผลการยืนยันคือ…
ถูกต้องทั้งหมด!
พวกคนที่อยู่ในสาขานี้ก็…
ก็ได้ คนพวกนั้นไม่ได้ตกใจนัก พวกเขายังคงแก้ปัญหาข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคหรือทฤษฏีสุดท้ายของแฟร์มา คนส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจข้อคาดการณ์ของคนจีนเว้นแต่ว่าจะมีคนได้รับรางวัลระดับประเทศ
ไม่นานข่าวที่น่าตื่นเต้นนี้ก็เริ่มแพร่ตั้งแต่แวดวงคณิตศาสตร์ไปจนถึงสื่อ
ข้อคาดการณ์ของโจวซึ่งเป็นปัญหาอยู่ในแวดวงทฤษฏีจำนวนมากกว่ายี่สิบปีในที่สุดก็ได้รับการพิสูจน์
นี่หมายความว่านับแต่นี้ไป ข้อคาดการณ์ของโจวจะกลายเป็นทฤษฏีของโจว
แซ่จีนอีกหนึ่งแซ่ได้เข้าไปอยู่ในประวัติศาสตร์ของคณิตศาสตร์!
ทั้งคนที่ทำข้อคาดการณ์และคนที่พิสูจน์ข้อคาดการณ์จะถูกรวมอยู่ในประวัติศาสตร์ของคณิตศาสตร์!
ความจริงที่สำคัญที่สุดของสื่อก็คือคนที่พิสูจน์ข้อคาดการณ์เป็นนักศึกษาปริญญาตรีปีสอง!
หลายคนนึกถึงนักศึกษาหลิวที่พิสูจน์ข้อคาดการณ์ของสีตะปันเมื่อไม่กี่ปีก่อน
ผู้เชี่ยวชาญคณิตศาสตร์ทุกคนรู้ว่า แม้ว่าอันนึงเป็นข้อคาดการณ์ชาวจีน ส่วนอันนึงเป็นข้อคาดการณ์ชาวอังกฤษ คุณค่าทางวิชาการและความยากของทั้งสองนั้นเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย
สิ่งที่เรียกว่าข้อคาดการณ์ของสีตะปันเป็นเพียงการอนุมานในวิชาคณิตศาสตร์เรื่องของความแข็งแกร่งของทฤษฏีสีสองสีของแรมซีย์ RT^2×2 อาจแข็งแกร่งกว่า WKL0 หลิวให้คำตอบเชิงลบต่อข้อคาดการณ์โดยพิสูจน์ว่า RT^2×2 ไม่มี WKL0
การแก้โจทย์ข้อคาดการณ์นั้นยาก มันมีข้อคาดการณ์อื่นเป็นพันๆที่คล้ายแบบนี้…
อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีข้อคาดการณ์เป็นพันๆเช่นกันที่มีความยากระดับเดียวกับข้อคาดการณ์ของโจว แต่การวิจัยกฏการกระจายตัวของจำนวนเฉพาะของแมร์แซนนั้นสำคัญมากกว่า นักคณิตศาสตร์มากมายพยายามแสดงกฏการกระจายตัวของจำนวนเฉพาะของแมร์แซน แต่ทั้งหมดนั้นเป็นข้อคาดการณ์และไม่มีอะไรที่ส่งเสริมทฤษฏีเลย
ตอนนี้ทฤษฏีถือกำเนิดแล้ว
ด้วยเหตุนี้สื่อจึงเดือดพล่าน
อย่างน้อยสื่อในประเทศก็เดือดพล่าน!
ดวงดวงใหม่แห่งคณิตศาสตร์ถือกำเนิดขึ้น สื่อในประเทศคาดว่าเขาเป็นคนที่อาจได้รับเหรียญฟิลด์
แม้ว่าการพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของโจวจะห่างไกลจากเหรียญฟิลด์ เพราะมีแต่ของอย่างข้อคาดการณ์ของจาโคเบียนเท่านั้นที่คู่ควรแก่เหรียญฟิลด์ แต่…
เขาอายุแค่ยี่สิบปีเท่านั้น!
เหรียญฟิลด์จำกัดอายุที่ 40 ปีและเขายังมีเวลาเหลืออีก 20 ปี
แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว มันก็พอที่ออกข่าวแล้ว
[หัวกั๋วชิงเหนียน]ใช้หัวข้อที่ดุดันมาก พวกเขาเลือกใช้การประเมิณของศาสตราจารย์เดอลีงย์ในวารสาร [Mathematics Chronicle] พวกเขารายงานข่าวด้วยหัวข้อ [ตอบคำถามของเฉียนเสวี่ยเซิน นักศึกษาปริญญาตรีจากมหาลัยจินหลิงพิชิตปริศนาแห่งโลกคณิตศาสตร์! แถมเรายังสามารถผลิตอัจฉริยะที่โดดเด่น!]
[เหรินเหรินไดอารี่]ได้รายงานข่าวเช่นกัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เน้นลู่โจว แต่มันก็ยังเผยแพร่ข่าวด้วยหัวข้อที่คล้ายกัน มันส่งเสริมให้นักวิจัย’ปีนเขาเอเวอเรสต์’และเบิกเส้นทางแห่งวิทยาศาสตร์ต่อไป
เมื่อเทียบกับสื่อดั้งเดิมแล้ว สื่อเล็กๆไม่ค่อยแม่นยำเลย พวกเขาเขียนหัวข้อเกินจริงไปมาก
[ช็อค! นักศึกษาปริญญาตรีของมหาลัยจินหลิงแก้ปัญหาทฤษฏีจำนวนระดับโลกชั่วข้ามคืน!]
[โจทย์ที่เป็นปัญหาที่อยู่ในแวดวงคณิตศาสตร์มากว่ายี่สิบปีถูกแก้ไขโดยนักศึกษาปริญญาตรี! ! !]
[นักคณิตศาสตร์ชาวอเมริกันช็อค นักคณิตศาสตร์ชาวญี่ปุ่นไม่เข้าใจด้วยซ้ำ…]
พวกเขาคุยโวเรื่องของลู่โจวมากซะจนดูเหมือนลู่โจวแทบกลายเป็นเทพเซียน
ความนิยมของสื่อผลักดันให้ชื่อของลู่โจวกลายเป็นการค้นหาที่มาแรงรอบที่สามของปีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เว้นแต่ว่าคราวนี้ เขาเป็นอันดับหนึ่งของการค้นหาที่มาแรง!
ชาวเน็ตระเบิดคอมเมนต์ในแถบคอมเมนต์ของเหรินเหรินไดอารี่
[น่าทึ่ง…นักศึกษาปีสองแก้ปัญหาระดับโลก จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาจบปริญญาเอก! (กลัว) (กลัว)]
[ฉันจะร้องไห้ ฉันไปแล้ว ฉันจะไม่เล่นเว่ยป๋ออีก ฉันจะไปเปลี่ยนวิทยานิพนธ์ปริญญาเอก (ร้องไห้)]
[ตอนที่ฉันอายุยี่สิบ ฉันยังกังวลเรื่องพีชคณิตขั้นสูงอยู่เลย ส่วนชายคนนี้แก้ปัญหาคณิตศาสตร์ระดับโลกแล้ว…]
[เขามาจากมหาลัยจินหลิง! ฉันก็ด้วย! ฉันจำได้! เขาเป็นแชมป์สร้างแบบจำลอง!]
[คนๆนี้จะกลายเป็นเทพนักคณิตศาสตร์]
[มีใครยังอยากด่าหมาแก่จูอีกไหม?]
[คุณอยากด่าเขา? (สุนัข)]
[จูเป็นข่าวเก่า (สุนัข)]
[บัดซบจู]
[เด็กมหาลัยจีนที่แข็งแกร่ง! มีส่วนร่วมในการวิจัย! (กำปั้น) (กำปั้น)]
[…]
ตอนนี้ลู่โจวยังไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นบนเว่ยป๋อ เพราะตอนบ่ายสาม เขายังหลับอยู่!
ลู่โจวไอแล้วตื่นขึ้นมา เขารู้สึกปวดทั้งร่างกายราวกับว่าเขาวิ่งมาหลายชั่วโมงและซิทอัพอีกหลายร้อยที
ไม่เพียงแค่นั้น ผ้าห่มและผ้าปูที่นอนก็เปียกโชกด้วยเหงื่อ แถมยังมีกลิ่นเหม็นเปรี้ยว
ลู่โจวดันผ้าห่มเปียกไปข้างๆแล้วช็อค
“เชี่ย ทำไมฉันถึงเหงื่อออกมากขนาดนี้?”
ผ้าปูที่นอนและผ้าห่มเหมือนถูกเอาไปแช่น้ำมา ลู่โจวรีบลุกออกจากเตียงที่น่าขยะแขยง
เมื่อเขาบิดร่างกาย เขาก็ได้ยินเสียงกระดูกลั่น เขารู้สึกเหมือนอาการปวดกล้ามเนื้อบรรเทาลง มันรู้สึกสบายอย่างประหลาด
ลู่โจวลุกจากเตียงแล้วโยนผ้าห่มและผ้าปูที่นอนไว้บนเก้าอี้ก่อนจะปีนลงบันได
เขาจ้องมองตัวเองผ่านกระจกแล้วลูบคาง เขารู้สึกว่าเขายังหล่อเหมือนเดิม
จากนั้นเขาก็หยิบผ้าห่มและผ้าปูที่นอนก่อนจะไปที่ระเบียงแล้วโยนทิ้งไว้ที่ตระกร้าซักผ้าโดยมีแผนที่จะโยนเข้าเครื่องซักผ้าภายหลัง จากนั้นเขาก็ไปอาบน้ำ
เมื่อเขาเดินฮัมเพลงออกจากห้องน้ำ สายลมเย็นๆพัดผ่านไป เขารู้สึกว่ารูขุมขนทั้งร่างกายผ่อนคลายลง เขาอดบิดขี้เกียจไม่ได้
ตัวอย่างจากระบบไฮเทคนั้นดีมาก แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกถึงความแข็งแกร่งและความเร็วตอบสนองที่เพิ่มขึ้นได้ชัดเจนนัก แต่เขาก็รู้สึกว่าสภาพร่างกายของเขาดีขึ้นมาก
อย่างน้อยความเหนื่อยล้าและอาการบาดเจ็บที่สะสมมาจากการนอนดึกนั้นหายดีแล้ว เขาเปลี่ยนจากสุขภาพไม่ดีกลายเป็นแข็งแรงชั่วข้ามคืน
เวลานั้นเองประตูหอพักก็พลันถูกเปิด หลิวรุ่ยและสือช่างรีบเข้ามาและพยายามปลุกหวงกวงหมิง
“บัดซบ พวกนายมีอะไร?”
แทนที่จะตอบหวงกวงหมิง สือช่างตะโกนมาทางระเบียงแทน “มีนักข่าวมากมายอยู่ข้างล่าง! โจว นายทำอะไรอีกแล้ว!”
