ตอนที่ 81 ลู่โจวแอบสังเกต
พูดตามตรง ลู่โจวไม่ได้เตรียมใจสำหรับชื่อเสียงนี้เลย
ชั่วข้ามคืน แฟนคลับบนเว่ยป๋อของเขาทะลุไปแสนคน ผู้นำมหาลัยปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีและแม้แต่เลขาของเมืองก็มาจับมือเขา สถานีโทรทัศน์จินหลิงนัดสัมภาษณ์เขา แถมสื่อต่างประเทศก็กำลังมา…
คืนที่สอง ลู่โจวได้รับสายจากพ่อ
พ่อไม่ได้ถามเขาว่าทานข้าวหรือยังหรือทำอะไรอยู่ กลับกันเขาถาม…
“ลูก ข้อคาดการณ์ของโจวคืออะไร?”
เมื่อลู่โจวได้ยินคำพูดของพ่อ เขาก็เกือบทำโทรศัพท์หล่น
“โอ้ พ่อเริ่มเรียนคณิตศาสตร์ตั้งแต่ตอนไหน?”
“ไม่ พ่อไม่ได้เรียนคณิตศาสตร์ เบื้องบนของโรงงานบอกพ่อว่าลูกแก้ข้อคาดเดาของโจวอะไรสักอย่างแล้วอยากมอบรางวัลให้ลูก…พ่อไม่เข้าใจ”
ลู่ปังกั๋วงงมาก
ปกติเขาไม่ค่อยได้อ่านข่าวหรือเล่นโซเชียลนัก ดังนั้นเขาย่อมไม่รู้ว่าโลกภายนอกเกิดอะไรขึ้น
ช่วงเวลาที่ภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตเขาคือตอนที่ลูกชายเขาเข้ามหาลัยดีๆได้ โรงงานกระทั่งมอบซองแดงให้เขา 500 หยวน
ถึงกระนั้นผู้จัดการของโรงงานก็ไม่ได้มาขอบคุณเขาด้วยตนเอง อย่างมากผู้จัดการก็มาแสดงความยินดีกับเขาลวกๆ อย่างไรก็ตามครั้งนี้มันไม่ใช่แค่เบื้องบนของโรงงาน เป็นเลขาโรงงานมาด้วยตนเอง!
สำหรับพนักงานธรรมดาในโรงงานของรัฐ เลขาก็ถือเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูง
ลู่โจวคิดสักพักแล้วหาทางอธิบายข้อคาดการณ์ของโจวไมได้ “โอ้…พ่อ ผมจะอธิบายยังไงดี? มันเป็นปัญหาทางวิทยาศาสตร์” เขาเสริม “พ่อไปหาหนังสือพิมพ์เหรินเหรินไดอารี่ของเมื่อวานได้ไหม? มันน่าจะมีอธิบาย”
“อะไรนะ…พ่อไปหาอะไรนะ?! ลูกออกหนังสือพิมพ์ด้วย?!” ลู่ปังกั๋วกล่าวด้วยแววตาเบิกกว้าง
“ครับ ผมจะออกทีวีในอีกสองวัน แต่มันเป็นสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นในเมืองจินหลิง พ่อดูไม่ได้ นอกจากนี้มหาลัยจะมอบโบนัสให้ผมอีก เมื่อเงินมาถึง ผมจะโอนเงินส่วนนึงเข้าบัญชีพ่อ”
ลู่โจวนึกได้ว่าคณบดีฉินบอกว่าข่าวจะถูกรายงานในรูปแบบของการแจ้งข่าว ดังนั้นการสัมภาษณ์ของเขาจึงถูกตัดเหลือ 15-30 วิ
“โอนเงินอะไร? ลูกไม่ต้องห่วงเรา ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ! พ่อไม่ได้แก่ขนาดนั้น! เก็บเงินไว้ อย่าใช้สุรุ่ยสุร่าย เก็บไว้ซื้อบ้าน!” ลู่ปังกั๋วกล่าว เมื่อเขาได้ยินว่าลูกจะออกทีวี เขาก็ยิ้มกว้าง
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ดูข่าวหรืออ่านหนังสือพิมพ์ แต่เขารู้ว่าการได้ออกทีวีไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะทำได้
ลู่โจวยิ้มแล้วกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงรองเท้าและเสียงเปิดประตูผ่านทางโทรศัพท์
เขารู้ทันทีว่าเสี่ยวถงกลับบ้านแล้ว
วันเสาร์เรียนครึ่งวัน เนื่องจากเธอไม่ได้เรียนพิเศษ นี่จึงเป็นเวลาเดียวที่เธอจะคุยกับลู่โจวได้
“พ่อ หนูขอโทรศัพท์!”
เขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบก่อนที่โทรศัพท์จะถูกเสี่ยวถงแย่งไป
“พี่!”
“เสี่ยวถง เป็นไงบ้าง?” ลู่โจวถามด้วยรอยยิ้ม
“ไม่เลว ไม่เลว! พี่ ลู่โจวจากมหาลัยจินหลิงเป็นพี่จริงเหรอ?” เสี่ยวถงถาม น้ำเสียงของเธอเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นและความชื่นชม
“จะเป็นใครไปได้อีก?” ลู่โจวถามอย่างจำใจ
เสี่ยวถงถือโทรศัพท์แล้วกล่าว “พี่ พี่เป็นไอดอลของหนู! เมื่อกี้ อาจารย์คณิตของหนูกำลังโม้เรื่องพี่ในห้อง อาจารย์บอกว่าพี่เป็นนักเรียนที่มีพรสวรรค์ที่สุดของเขา เขาบอกว่าเขารู้พรสวรรค์ของพี่จากการตรวจข้อสอบพี่!”
ลู่โจวคิดสักครู่ก่อนจะยิ้มแล้วกล่าว “เฒ่าหม่า?”
เสี่ยวถงกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ใช่ เป็นเขา!”
ลู่โจวยิ้มแล้วกล่าว “อ่อ เขาเป็นอาจารย์ของพี่”
ลู่โจวจำไม่ได้เลยว่าเฒ่าหม่าเคยพูดแบบนี้กับเขา ถ้าเฒ่าหม่าพูดแบบนั้นจริง เขาต้องพูดเกินจริงแล้ว ในโรงเรียนมอปลาย ลู่โจวเป็นประเภทนักเรียนธรรมดา แม้ว่าเขาจะเข้าร่วมการแข่งขันบ้าง แต่เขาไม่เคยได้รางวัลอะไรเลย
ระหว่างการแข่งขันกับสอบ พลังส่วนใหญ่ของลู่โจวถูกใช้ไปกับการสอบ
แววตาของเสี่ยวถงเปล่งประกายระยิบระยับ “พี่ หนูชื่นชมพี่มาก! ตอนนี้หนูนับเป็นน้องสาวของนักคณิตศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ไหม?”
อ่า เธอชมฉันเกินไปแล้ว
แม้แต่ฉันก็ชื่นชมตัวเองเช่นกัน
ลู่โจวหัวเราะแล้วกล่าว “แน่นอน ดังนั้นเราต้องเรียนคณิตศาสตร์ให้ดี เราต้องไม่ทำให้สมองอัจฉริยะของเราเสียเปล่า”
“คณิตหนูไม่ได้แย่! เดือนก่อนหนูสอบได้ 120 คะแนน!” เสี่ยวถงเถียง
“ถ้าเราอยากเข้ามหาลัยดีๆ 120 คะแนนยังไม่พอ! ทำให้ดีที่สุด พี่จะรออยู่ที่มหาลัยจินหลิง”
เสี่ยวถงกล่าวอย่างมั่นใจ “ค่ะ! หนูจะพยายามทำให้ดีที่สุด!”
ลู่โจววางสายแล้วจากระเบียงกลับเข้าไปในหอพัก
หวงกวงหมิงและสือช่างต่างก็รีบทำการบ้านฟิสิกส์ หลิวรุ่ยทำการบ้านเสร็จแล้ว เขากำลังใช้มือข้างนึงถือโทรศัพท์และมืออีกข้างถือปากกา เขากำลังคิดหนักและจ้องมองแผ่นกระดาษ
ลู่โจววางคอมพิวเตอร์บนเตียง เขากำลังปีนไปบนเตียงและสอนเสี่ยวไอ แต่แล้วจู่ๆหลิวรุ่ยก็โยนปากกาทิ้งไว้ข้างๆแล้วเกาหัว
“โจว ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจกระบวนการพิสูจน์ของนาย?”
หลิวรุ่ยยอมรับแล้วว่าลู่โจวไปถึงระดับที่ต่อให้เขาใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไปไม่ถึง อย่างไรก็ตามในใจของเขา เขายังคงไม่เต็มใจเล็กน้อยที่จะยอมรับความพ่ายแพ้
เรามาจากหอพักห้องเดียวกัน เรายังได้คะแนนช่วงมอปลายใกล้กัน แถมของฉันยังสูงกว่า ทำไมในหนึ่งปีมันถึงมีช่องว่างใหญ่ขนาดนี้?
เขาไม่เคยอ่านวิทยานิพนธ์บนโลกออนไลน์ แต่ครั้งนี้เขาอ่านวิทยานิพนธ์ของลู่โจวทั้งวัน
เขาไม่อยากเข้าใจ กลับกันเขาแค่อยากรู้ความแตกต่างระหว่างเขากับลู่โจว
อย่างไรก็ตาม…
ความจริงทำให้เขาสิ้นหวัง
เขาไม่เข้าใจหนังสือที่ลู่โจวอ่าน และตอนนี้เขาไม่เข้าใจแม้แต่สิ่งที่ลู่โจวกำลังเขียน
ลู่โจวนอนบนเตียงแล้วเปิดคอมพิวเตอร์ เขากล่าวลวกๆ “ธรรมดา ทฤษฏีจำนวนไม่ได้สอนในคลาสปริญญาตรี เมื่อนายได้เรียนทฤษฏีจำนวนตอนปริญญาโท นายจะเข้าใจ ถ้านายสนใจ ฉันแนะนำให้นายเริ่มจาก[พีชคณิตนามธรรม] นายสามารถเรียนพวกทฤษฏีกาลัว(Galois theory) มันจะเพียงพอที่จะสนับสนุนนายให้เข้าใจทฤษฏีจำนวนเชิงพีชคณิต ถ้าฉันจำถูก นายจะได้เข้าเรียนคลาสนี้ตอนปีสาม”
หลิวรุ่ย “…”
จู่ๆหลิวรุ่ยก็รู้สึกว่ามันเป็นความคิดที่ไม่ดีเลยที่จะพูดเรื่องคณิตศาสตร์กับเจ้าหมอนี่
หวงกวงหมิงและสือช่างหันมามองแล้วแสดงสีหน้าเห็นอกเห็นใจให้เขา
ลู่โจวไม่สนใจว่าหลิวรุ่ยคิดอะไรอยู่ เขาเปิดคอมพิวเตอร์แล้วมองดูประวัติแชทบัญชีรอง QQ
ไม่แปลกใจเลย กลุ่มคณิตศาสตร์ส่งข้อความมา 99+
เสียนจง : [คุณได้ข่าวไหม? ท่านเทพเอกคณิตของเราแก้โจทย์คณิตศาสตร์ระดับโลก! นอกจากนี้ท่านเทพยังอยู่ในกลุ่ม! ! !]
เดย์เดย์ : [สหาย มุมมองจากตรงนั้นเป็นไงบ้าง? (ร้องไห้)]
เค่อตู้ : [ฉันได้ยินมาแต่เช้าแล้ว]
ฉางชิง : [ไอดอล!]
เดย์เดย์ : [ท่านเทพแข็งแกร่งมาก น่ากลัวเหลือเกิน! เขาได้รับรางวัลการแข่งขันการสร้างแบบจำลองระดับประเทศเมื่อเร็วๆนี้ ตอนนี้เขาพิสูจน์โจทย์คณิตระดับโลกอีก เกียรติยศทั้งหมดถูกเขาเอาไป คนอื่นจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร…]
เค่อตู้ : [ท่านเทพไม่เคยตอบเราเลย…(ร้องไห้)]
ชูชู : [บางทีท่านเทพอาจยุ่ง? (กระอักกระอ่วน)]
เดย์เดย์ : [บางทีเขากำลังสังเกตเราอยู่ในความมืดแล้วกำลังคิดว่า ไอ้พวกนักศึกษาโง่! (ร้องไห้)]
ลู่โจว “…”
พวกนายแค่พูดแล้วเพิ่มแถบความคืบหน้าฉันก็พอ ทำไมพวกนายต้องพูดถึงฉันด้วย
ลู่โจวปิดหน้าต่างแชทอย่างเงียบๆ
แถบความคืบหน้าไม่ได้เพิ่มในอัตราที่คงที่ แม้ว่าข้อความจะอยู่ที่ 99+ ทุกวัน แต่บางครั้งแถบก็จะเต็มในหนึ่งวัน บางครั้งแถบก็จะไม่ขยับเลยทั้งวัน
ลู่โจวคาดว่าเหตุผลที่ทำไมถึงแตกต่างกัน มันเกี่ยวข้องกับแนวคิด’เอนโทรปีของข้อมูล’
ทฤษฏีสารสนเทศคือบิดาของทฤษฏีเอนโทรปี ตอนแรกมันถูกเสนอโดยคลาวด์ อี แชนนอนในปี 1948 เพื่ออธิบายความไม่แน่นอนของข้อมูล ด้วยแนวคิดเทนโทรปีของข้อมูล จำนวนข้อมูลที่มีอยู่ในชิ้นส่วนข้อมูลสามารถคำนวณออกมาได้
ลู่โจวเดาว่าหลักการอัพเกรดของเสี่ยวไอคือการวิเคราะห์ข้อความจำเพาะผ่านอัลกอริทึม มันสามารถเรียนรู้ตรรกะมนุษย์และคิดผ่านบทสนทนา
ยิ่งชิ้นส่วนข้อมูล’มีประโยชน์’มากเท่าไหร่ มันก็จะช่วยอัพเกรดได้มากเท่านั้น ข้อความแชทที่ไร้ประโยชน์อย่างพวกสแปมหรือสติ๊กเกอร์จะไม่ช่วยเพิ่มแถบความคืบหน้า กลับกันมันจะชะลอความเร็วประมวลผลข้อความแทน
ลู่โจวเริ่มคิด
“…ถ้าฉันเอาเสี่ยวไอใส่ในเทียนเหอ1(Tianhe-1)แล้วเชื่อมต่อกับฐานข้อมูลแคชแชทของเพนกวิ้น มันจะอัพเกรดเต็มในทีเดียว?”
(ผู้แปล : เทียนเหอ 1 คือซูเปอร์คอมพิวเตอร์)
แน่นอนเขาแค่คาดเดา
เงื่อนไขการอัพเกรดระดับสูงกว่านี้อาจเปลี่ยนไป แม้ว่าเขาจะสามารถอัพเกรดเสี่ยวไอจนเต็ม แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะใส่เทคโนโลยีที่ไม่มีใครรู้จักนี้บนอินเตอร์เน็ตได้ไหม
นอกจากนี้…
เขารู้สึกว่าระบบต้มเขาเสมอ เขากลัวว่าสาขาเทคโนโลยีของเขาจะต้มเขาเข้าสักวัน
“ใครจะสนล่ะ ฉันจะคอยดู ฉันจะไม่คิดถึงเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น” ลู่โจวกล่าวและส่ายหน้า เขาคลิกตรงแถบความคืบหน้าเพื่อรับแต้มประสบการณ์
[สาขาเทคโนโลยี (ปัญญาประดิษฐ์) ประสบการณ์+100]*3
[ประสบการณ์วิทยาการสารสนเทศ +100]*3
วิทยาศาสตร์หลัก : วิทยาการสารสนเทศ ระดับ 1 (400/10000)
สาขาเทคโนโลยี : ปัญญาประดิษฐ์ ระดับ 1 (400/1000)
เขาได้ก้าวเดินอีกก้าวใหญ่ไปสู่การเพิ่มระดับปัญญาประดิษฐ์
อย่างไรก็ตามเขายังห่างไกลจากการเพิ่มระดับวิทยาการสารสนเทศ
ฉันจะได้รับแต้มประสบการณ์ 10,000 แต้มเมื่อไหร่…
