ไม่นานทั้งหมดก็ได้มาถึงศูนย์ประกอบกระสวยอวกาศ
ศูนย์กลางของโรงงานคือแหล่งกำเนิดของยานอวกาศสกายโกลว์ มันเป็นแหล่งกำเนิดของส่วนประกอบยานอวกาศหลายชุดที่ผลิตโดยสตาร์สกายเทคโนโลยี
‘ตัวถัง’ โลหะขนาดยักษ์วางอยู่ในแนวนอนในโรงงาน ตัวถังโลหะขนาดใหญ่ดูเหมือนกับเรือดำน้ำนิวเคลียร์แทนที่จะเป็นยานอวกาศ
และเนื่องจากตัวถังที่แคบไม่สามารถรองรับน้ำหนักของมันเองได้ ตัวถังทั้งหมดจึงถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน ซึ่งถูกแขวนไว้โดยโครงกระดูกทางกล
วินาทีที่ชาวรัสเซียเข้าไปในโรงงาน พวกเขาก็เริ่มจ้องมองไปที่วัตถุชิ้นนี้ทันที
จอร์จีฟและข้าราชการจากกระทรวงการพัฒนาเศรษฐกิจไม่ได้โต้ตอบกันมากสักเท่าไร อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญด้านการบินและอวกาศที่มากับกลุ่มกระทรวงการพัฒนาเศรษฐกิจต่างก็เบิกตากว้างด้วยความตื่นตาตื่นใจ
ศาสตราจารย์ คอฟแมน ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญจากรอสคอสมอส และนักวิชาการจากสถาบันวิศวกรรมแห่งรัสเซีย ต่างพากันประหลาดใจมากจนต้องอ้าปากกว้างจนคางเกือบจะแตะพื้น
หลังจากมองดูสัตว์ยักษ์ตัวนี้สองสามวินาที จอร์จีฟก็ถอนหายใจเฮือกหนึ่งออกมา
“ผมไม่อยากจะเชื่อเลย… นี่คือยานอวกาศของคุณอย่างนั้นเหรอ?”
“นั่นมันสะพานนกกางเขนชัดๆ ” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “คุณเรียกมันว่ายานอวกาศก็ได้ แต่ผมคิดว่ามันเหมือนเรือมากกว่านะ”
ศาสตราจารย์คอฟแมนซึ่งยืนอยู่ข้างจอร์จีฟอดไม่ได้ที่จะพูด
“ยานอวกาศที่มีขนาดใหญ่เช่นนี้… คุณจะเอามันบินไปในอวกาศได้อย่างไร?”
ทันใดนั้นบุคลากรชาวจีนบางคนเริ่มประหม่าเล็กน้อย
เพราะมันเกี่ยวข้องกับข้อมูลที่ละเอียดอ่อนมากๆ
รัฐมนตรีหยางวางแผนที่จะเปลี่ยนการสนทนาทันที แต่ลู่โจวทำให้เขาดูมั่นใจขึ้น
ลู่โจวมองไปที่ศาสตราจารย์ คอฟแมนที่กระตือรือร้นและกล่าวว่า “เราจะแยกมันออกเป็นสามชิ้น อันดับแรกคือโมดูลคำสั่งจากนั้นโมดูลการจัดเก็บและสุดท้ายคือเครื่องยนต์ พวกมันจะไปเชื่อมต่อกันในอวกาศ”
ผู้เชี่ยวชาญชาวรัสเซียตกใจมากทันที
ส่วนที่ยากที่สุดของการบินและอวกาศคือการเทียบท่าของยานอวกาศ ยิ่งต้องเชื่อมต่อส่วนประกอบมากเท่าไรก็ยิ่งมีความเสี่ยงมากขึ้นเท่านั้น จนถึงตอนนี้เทคโนโลยีนี้ทำได้แค่เฉพาะการเทียบท่านอกอวกาศแบบสองชิ้นเท่านั้น
แต่ลู่โจวกำลังบอกเขาว่าจีนมีเทคโนโลยีสำหรับการเชื่อมต่อแบบสามชิ้น แม้แต่จอร์จีฟก็ยังตกใจเช่นกัน
“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเทคโนโลยีการเปิดตัวของคุณนั้น มันล้ำหน้าไปมาก…” จอร์จีฟมองไปที่ สะพานนกกางเขนและกล่าวว่า “ผมขอถามได้ไหมว่านี่ใช้ระบบขับเคลื่อนแบบไอออนทรัสเตอร์หรือเปล่า?”
ลู่โจว “ระบบขับเคลื่อนไอออนทรัสเตอร์คืออนาคต แต่การเดินทางในอวกาศไม่ต้องการแรงผลักดันมากมาย และข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของจรวดเคมีคือแรงขับในตอนแรก”
จอร์จีฟและคอฟแมนมองหน้ากันด้วยความตกตะลึงอีกครั้ง
รัฐมนตรีหยางจากกระทรวงพาณิชย์กระแอมเล็กน้อยและยิ้ม
“นี่คือจุดสิ้นสุดของการทัวร์ศูนย์ประกอบแล้วล่ะ มีบริษัทที่โดดเด่นหลายแห่งในเขตอุตสาหกรรมการบินและอวกาศไฮเทคซึ่งรอคอยที่จะได้พบพวกคุณอยู่ครับ”
“ใช่ เราใช้เวลาค่อนข้างนานกับสตาร์สกายเทคโนโลยี” จอร์จีฟยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นรัฐมนตรีหยาง คุณช่วยพาเราไปเยี่ยมชม บริษัทอื่นๆ ได้ไหมครับ?”
ตลอดระยะเวลาที่เหลือของการเยี่ยมชมจอร์จีฟดูไม่ค่อยสนใจอะไรสักเท่าไร ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ด้านหลังเขาก็ดูเหมือนจะไม่สนใจเช่นกัน
แม้ว่าจะมีบริษัทที่ยอดเยี่ยมมากมายในพื้นที่อุตสาหกรรมการบินและอวกาศไฮเทค แต่ก็ไม่มีบริษัทใดอยู่ในระดับเดียวกับสตาร์สกายเทคโนโลยีเลยสักแห่ง บางแห่งมีโรงงานขนาดใหญ่ แต่ก็ขาดแผนกเทคนิค หรือแม้ว่าบางบริษัทจะมีเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำแต่ทุนของบริษัทจำกัดพวกเขาให้จำหน่ายแต่เครื่องประดับเท่านั้น
อย่างไรก็ตามจอร์จีฟก็รู้สึกโล่งใจที่ได้เห็นสิ่งนี้
โชคดีที่สตาร์สกายเทคโนโลยีนั้นไม่เหมือนใคร
หากมีบริษัทที่มีความสามารถในการวิจัยและพัฒนาที่ทันสมัยถึงสองแห่งแล้วล่ะก็ อุตสาหกรรมการบินของจีนคงจะน่ากลัวเกินจินตนาการอย่างแน่นอน…
ในช่วงที่เหลือของการเยี่ยมชม ลู่โจวไม่ได้ไปกับกลุ่มผู้เยี่ยมเยียนชาวรัสเซีย แต่มีงานเลี้ยงที่จัดขึ้นที่โรงแรมเพอร์เพิล เมาน์เทนในตอนเย็น ในฐานะหัวหน้านักออกแบบของคณะกรรมการวงโคจรรอบดวงจันทร์ลู่โจวจึงตัดสินใจที่จะไปงานนั้น
ที่นั่นเป็นงานเลี้ยงถูกจัดขึ้นแบบจีน
แม้ว่าลู่โจวจะนั่งโต๊ะเดียวกับคุณจอร์จีฟและรัฐมนตรีหยาง แต่ในระหว่างมื้ออาหารเขาก็ไม่ได้พูดมากนัก
เขาไม่เก่งในการเข้าสังคมในงานที่เป็นทางการ เขาจะไม่ค่อยพูดอะไรยกเว้นแต่จะมีคนเริ่มคุยกับเขาก่อน ตอนนี้เขากลับให้ความสนใจส่วนใหญ่กับอาหารอร่อยที่อยู่ตรงหน้าเขามากกว่า
ทันใดนั้นจอร์จีฟที่ได้เยี่ยมชมโรงงานของสตาร์สกายเทคโนโลยีในตอนเช้าได้พยายามคุยกับเขา
“อันที่จริงผมอยากรู้มาตลอดเลยว่าจีนไม่เคยมีความแข็งแกร่งในด้านการบินและอวกาศมาก่อนเลย แต่พวกคุณกลับก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา คุณช่วยบอกเราได้ไหมว่าคุณทำมันได้อย่างไร?”
ลู่โจวไม่ได้พยายามหลีกเลี่ยงคำถาม เขากล่าวว่า “เลือกทิศทางแล้วทำให้ดีที่สุดครับ”
จอร์จีฟทำท่าทางลำบากใจและยกแก้วไวน์ขึ้น
“นั่นฟังดูนามธรรมเกินไปนะ คุณช่วยบอกให้มันละเอียดกว่านี้ได้ไหม?”
“มันขึ้นอยู่กับว่าคุณจะตีความอย่างไร” ลู่โจวชนแก้วไวน์ของเขากับจอร์จีฟ และกล่าวว่า “ถ้าจะให้แนะนำ ผมหมายถึงการหาเป้าหมายที่เป็นจริง ซึ่งนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์มักจะทำสิ่งนี้ โชคดีที่ผู้เชี่ยวชาญที่ร่วมงานกับเราเป็นนักวิชาการที่ดี และพวกเขาได้ช่วยเราแก้ปัญหามากมาย”
จอร์จีฟกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นที่คุณบอกว่าทำให้ดีที่สุดนั่นหมายความว่าอย่างไร?”
“หมายถึงการมีเงินทุนที่เพียงพอ และนี่ก็เป็นความรับผิดชอบของรัฐ” ลู่โจวกล่าว “พูดโดยคร่าวๆ ก็คือการมุ่งเน้นงานที่สำคัญและจัดสรรทรัพยากรอย่างเหมาะสม ตอนนี้ปัญหาหลักของการบินและอวกาศคือด้านพาณิชย์และขนาดการผลิต ซึ่งเราสามารถแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับขนาดการผลิตแล้ว ดังนั้นขั้นตอนต่อไปคือการค้า เราต้องร่วมมือกับบริษัทอื่นๆ และพยายามนำการลงทุนเข้ามาสู่ด้านอุตสาหกรรม”
“ขนาดการค้าและการผลิต?” จอร์จีฟยิ้มและพูดว่า “แต่นั่นจะไม่ละเมิดกฎหมายวัตถุประสงค์ของเศรษฐศาสตร์การตลาดเหรอครับ?”
ลู่โจวยิ้มและกล่าวว่า “ราชินีแห่งสเปนเป็นผู้ให้ทุนแก่การเดินทางของโคลัมบัสครับ คุณจอร์จีฟ นั่นเป็นการละเมิดกฎหมายวัตถุประสงค์ของเศรษฐศาสตร์ตลาดอย่างนั้นเหรอครับ?”
จอร์จีฟตอบกลับ “น่าสนใจดี แต่นั่นเป็นเรื่องที่ไม่เหมือนกัน…แล้วพวกมันมีความคล้ายกันไหม?”
“แน่นอนว่าพวกมันมีความคล้ายกัน เป้าหมายสูงสุดของอุตสาหกรรมการบินและอวกาศคือการก้าวออกจากบ้านเกิดของเราและขยายพื้นที่อยู่อาศัยของเรา ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วจะเหมือนกับการค้นพบทวีปใหม่” ลู่โจวดื่มไวน์และกล่าวต่อว่า “ตลาดเป็นตัวเร่งให้เกิดการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ไม่ใช่ทุกอย่างจะได้รับการพัฒนาตามกฎหมายของตลาด อย่างน้อยๆ มันก็ไม่ใช่ในโลกคณิตศาสตร์”
“ฮ่าๆๆ ความคิดเห็นของคุณน่าสนใจมากจริงๆ” จอร์จีฟจิบไวน์แดงแล้วยิ้มให้เขา เขามองดูลู่โจวอย่างจริงใจและกล่าวว่า “ถ้าคุณมีเวลาผมอยากจะเชิญคุณไปรัสเซียจริงๆ ผมแน่ใจว่านักวิชาการชาวรัสเซียยินดีที่จะหารือเกี่ยวกับปัญหานี้อย่างจริงจังกับคุณแน่นอน”
ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “ผมจะไปอย่างแน่นอน ผมวางแผนที่จะเข้าร่วมงานประชุมคณิตศาสตร์นานาชาติในปีหน้า”
จอร์จีฟตอบกลับ “ถ้าหากคุณมาจริงๆ เราจะจัดพิธีต้อนรับที่ยิ่งใหญ่ให้คุณแน่นอน!”
…………………………….
